به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

شادکامی و امید

در نشریات گروه روانشناسی
تکرار جستجوی کلیدواژه شادکامی و امید در نشریات گروه علوم انسانی
تکرار جستجوی کلیدواژه شادکامی و امید در مقالات مجلات علمی
  • مونا گلی، بهنام نعمتی چلابی*، مهسا رکاوندی، احترام السادات انوریان
    زمینه و هدف

    پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کیفیت زندگی براساس شادکامی و امید در نوجوانان تک والدی انجام شد.

    روش پژوهش: 

    جامعه پژوهش حاضر دانش آموزان دختر دبستانی شهرستان سمنان بود، که از این میان 220 نفر (12 تا 16 ساله) تک والدی که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند با توجه به ملاک های ورود انتخاب شدند. ابزارهای اندازگیری در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1991)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد هیلز و آرگیل (2002) و پرسشنامه امیدواری اشنایدر و همکاران (1991) بود و تجزیه تحلیل آماری بوسیله نرم‎افزار SPSS نسخه 23 و آزمون رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که متغیرهای شادکامی و مولفه های امید (تفکر راهبردی و تفکر عاملی) می توانند 2/23 درصد از واریانس کیفیت زندگی را تبیین کنند و در سطح کمتر از 01/0 معنادار است.

    نتیجه گیری

    بنابرنتایج بدست آمده می توان بیان کرد که به کمک امیدواری و شادکامی در نوجوانان تک والدی می توان کیفیت زندگی آنان را پیش بینی کرد.

    کلید واژگان: کیفیت زندگی، شادکامی، امید، نوجوانان تک والدی
    Mona Goli, Behnam Nemati Chelabi*, Mahsa Rkavandi, Ehteramsadat Anvarian
    Background and Aim

    The present study was conducted with the aim of predicting the quality of life based on happiness and hope in single-parent teenagers.

    Methods

    The current research population was female elementary school students in Semnan city, from which 220 single parents (12 to 16 years old) who met the criteria for entering the study were selected according to the criteria. The measurement tools in this research included the World Health Organization Quality of Life Questionnaire (1991), Oxford Hills and Argyll Happiness Questionnaire (2002) and Schneider et al.'s Hope Questionnaire (1991) and statistical analysis using SPSS version 23 software and multiple regression test. It was used simultaneously.

    Results

    The results showed that happiness variables and hope components (strategic thinking and agentic thinking) can explain 23.2% of the variance of quality of life and it is significant at a level less than 0.01.

    Conclusion

    Based on the obtained results, it can be said that the quality of life of single-parent teenagers can be predicted with the help of hope and happiness.

    Keywords: quality of life, happiness, hope, single-parent teenagers
  • طاهره شریفی کیا، الهه آهنگری، زهرا عسکری، محمد طحان*
    هدف
    هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر احساس امیدواری و بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به ویتیلیگو(پیسی) بود.
    روش
    این پژوهش نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعه کنندگان مرد و زن مبتلا به پیسی مراجعه کننده به بیمارستان حضرت ابوالفضل و مطب دکتر شرقی متخصص پوست شهرستان کاشمر در سال 1395 بودند، نمونه تحقیق با روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه، تعداد 30 نفر انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ی احساس امیدواری اشنایدر و بهزیستی روانشناختی ریف بود. جهت تحلیل داده ها، از نرم افزار spss-22 و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) استفاده شد.
    یافته ها
    یافته های نشان داد که میانگین نمرات امیدواری و بهزیستی روانشناختی در پس آزمون گروه آزمایش به طور معناداری از میانگین نمرات پس آزمون در گروه کنترل بالاتر است.
    نتیجه گیری
    روان درمان مثبت نگر بر افزایش امیدواری و بهزیستی روانشناختی بیماران ویتیلیگو موثر است. لذا می تواند به عنوان یک رویکرد درمانی مورد توجه قرار گیرد
    کلید واژگان: مثبت درمانی، ویتیلیگو، شادکامی و امید
    Tahereh Sharifikia, Elahe Ahangri, Zahra Askari, Mohammad Tahan*
    Aim
    The purpose of this study was to determine the efficacy of positive psychotherapy on the sense of hope and psychological well-being of patients with vitiligo (PCI).
    Method
    This semi-experimental research is a pre-test-post-test with a control group. The statistical population of the study consisted of all male and female patients referring to Hazrat-e-Abolfazl Hospital and Oriental dentistry dermatologist of Kashmar in 1395. The sample was selected through voluntary and voluntary sampling method. The research tool was a Schneider Hope Scale and a psychological well-being reef. For data analysis, SPSS-22 and inferential statistics (covariance analysis) were used.
    Results
    Findings showed that the mean scores of hope and psychological well-being in the post-test of the experimental group were significantly higher than the mean post-test scores in the control group.
    Conclusion
    Positive psychotherapy is effective in increasing the hope and psychological well-being of patients with vitiligo. It can, therefore, be considered as a therapeutic approach.
    Keywords: Positive therapy, vitiligo, happiness, hope
  • مجید پورفرج *، حلیمه رضا زاده
    باتوجه به اهمیت شادکامی و امید به زندگی به عنوان مولفه های روانشناختی مهم و حتی اثربخش در فرایند درمان طاقت فرسای سرطان ها، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبت نگر بر شادکامی و امید به زندگی بیماران سرطانی بوده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران سرطانی بیمارستان شهید رجائی بابلسر بودند که از مهر تا اسفند سال 1394 به این بیمارستان مراجعه نمودند، از این میان تعداد 40 نفر به صورت نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. دو گروه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسش نامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه امیدواری اشنایدر پاسخ دادند و گروه آزمایش نیز بین دو مرحله، آموزش روان درمانی مثبت نگر را دریافت نموده است. داده های پژوهش به وسیله آزمون تحلیل تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد بین شادکامی و امید به زندگی گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشته است. با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان داشت که درمان مثبت نگر موجب افزایش سطح شادکامی و امید به زندگی بیماران سرطانی می گردد ومی توان از آن به عنوان روشی کارآمد بهره برد.
    کلید واژگان: سرطان، درمان مثبت نگر، شادکامی، امید
    Majid Pourfaraj *, Halimeh Rezazadeh
    Considering the importance of happiness and life expectancy as important and even effective psychological components in the process of treating overwhelming cancers, the aim of present research was investigating the effectiveness of positive psychotherapy on happiness and hope in cancer patients .The statistical community of research were total cancer patients of Babolsar shahid Rajai hospital who referred it at 2015. Among them 40 people were selected from voluntarily sampling and randomly assigned to experimental and control group (20 persons in each groups). Both groups have responded to Oxford happiness questionnaire and Snyder Hope scale at both pre-and post –test stop, and experimental group have received positive psychotherapy. Research data have analyzed by using covariance analysis. Research findings showed that there was group at pre-test step. Regard to research finding, it can be mentioned that positive psychotherapy increase happiness and hope in cancer patients and it can be used as an efficient method.
    Keywords: Cancer, positive psychotherapy, Happiness, hope
  • طاهره شریفی کیا، محمد طحان *، زهرا عسکری
    هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان درمانی مثبت نگر به شیوه ی گروهی بر افزایش شادکامی و امید در بیماران مبتلا به ویتیلیگو (پیسی) بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری را کلیه ی مردان و زنان مراجعه کننده ی مبتلا به ویتیلیگو در شهرستان کاشمر تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 30 نفر انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه امیدواری اشنایدر و همکاران استفاده شد. جهت تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس) استفاده شد. یافته های به دست آمده نشان داد که میانگین نمرات شادکامی و امید در پس آزمون گروه آزمایش به طور معناداری از میانگین نمرات پس آزمون در گروه کنترل بالاتر است. بر اساس یافته های این تحقیق می توان گفت که روان درمانی مثبت نگر به شیوه ی گروهی در افزایش امید و شادکامی در بیماران ویتیلیگو موثر است.
    کلید واژگان: روان درمانی مثبت نگر، شادکامی، امید، ویتیلیگو، پیسی
    Tahreh Sharifikia, Mohammad Tahan *, Zahra Askari
    The purpose of this study was to determine the effects of group positive psychotherapy on happiness and hope in patients with vitiligo. The research method was quasi-experimental with pre-test, post-test, and a control group. The statistical population consisted of all referrers of Kashmar's men and women who had PCI. By available sampling method, 30 individuals were selected. Oxford Happiness Questionnaire (OHI) and Schneider Hope Questionnaire were used to collect data. Descriptive statistics and inferential statistics (covariance analysis) were used to analyze the data. The findings showed that the mean scores of happiness and hope in the post-test of the experimental group were significantly higher than the mean of post-test scores in the control group. Based on the findings of this study, positive group psychotherapy is an effective treatment for increasing hope and happiness in vitiligo patients.
    Keywords: positive psychotherapy, hope, happiness, vitiligo
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال