به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

مثبت درمانگری

در نشریات گروه روانشناسی
تکرار جستجوی کلیدواژه مثبت درمانگری در نشریات گروه علوم انسانی
تکرار جستجوی کلیدواژه مثبت درمانگری در مقالات مجلات علمی
  • مریم اسدالله تویسرکانی، مهرانگیز پیوسته گر *، شکوه سادات بنی جمالی، غلامرضا دهشیری
    هدف پژوهش، مقایسه اثربخشی روش های مثبت درمانگری و مرور خویشتن بر افزایش بهزیستی روانی و تاب آوری دانشجویان مادر بود. نمونه پژوهش شامل بیست وهفت نفر از دانشجویان مادر مشغول به تحصیل در دانشگاه الزهرا بود. آنها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه مرور خویشتن، مثبت درمانگری و گواه قرار گرفتند. بهزیستی روانی و تاب آوری هر سه گروه در سه فاصله زمانی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به کمک پرسشنامه های بهزیستی روانی ریف (RSPWB-SF) و تاب آوری فرایبورگ (RSA) اندازه گیری شد. برای گروه نخست آزمایشی،روش های مثبت درمانگری طی هفت جلسه و برای گروه دوم آزمایشی، درمان مرور خویشتن طی شش جلسه آموزش داده شد. در این مدت گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس چند متغیره تحلیل شد. تحلیل داده ها نشان دادمیانگین نمرات بهزیستی روانی در پس آزمون و پیگیری نسبت به پیش آزمون در گروه های مرور خویشتن و مثبت درمانگری در مقایسه با گروه گواه به صورت معناداری افزایش یافت؛ اما این اثر برای تاب آوری معنادار نشد؛ بنابر این یافته ها می توان نتیجه گرفت مداخله های مرور خویشتن و مثبت درمانگری اثر معناداری بر افزایش بهزیستی روانی دانشجویان مادر دارد. همچنین بین این دو روش در میزان اثربخشی بر بهزیستی روانی تفاوت معناداری وجود نداشت. این نتایج می تواند پشتوانه ای برای به کارگیری روش روان درمانی مثبت نگر یا روش مرور خویشتن برای ارتقاء سلامت روان و بهزیستی روانی دانشجویان مادر باشد.
    کلید واژگان: بهزیستی روانی، تاب آوری، مثبت درمانگری، مرور خویشتن، دانشجویان مادر
    M. Asadolah Tooyserkani, Mehrangiz Payvastegar *, Shokooh Sadat Banijamali, Gholamreza Dehshiri
    The aim of this study was to compare the effectiveness of positive psychotherapy and Self-Review on well-being and resilience among students as mothers. The study sample was consisted of twenty seven students of Alzahra University, who were mothers as well..They were selected through convenience sampling, and were randomly assigned to three self-review, positive psychotherapy and control groups. The data were measured using two questionnaires: Subjective Well-Being Questionnaire (RSPWB-SF) and Resilience Scale for Adults (RSA) in three phases of pretest, posttest and follow up. For the first group experimental,the positive psychotherapy was administered in seven sessions and for the second group, self-reviewtherapy was provided in six sessions. The control group has received no intervention. The data was analyzed by descriptive statistic and multivariate covariance method. The results indicated that mean scores of subjective well-being in post-test and follow-up were significantly increased in self- review and Positive Psychotherapy groups compared to control group. But resilience was not significant. Accordingly, the findings suggested that self-review and positive psychotherapy interventions had a significant effect on increasing the well-being of mothers. However, there was no significant difference between the two methods in terms of effectiveness on subjective well-being. These results can be construed as an evidence for using positive psychotherapy or self-review in psychological well-being for students as mothers.
    Keywords: subjective well-being, Resilience, Positive Psychotherapy, self-review, mother's students
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال