اوتیسم
در نشریات گروه علوم تربیتی-
استرس والدگری تاثیرات منفی قابل توجهی بر سلامت جسمانی و روانی والدین کودکان مبتلا به اوتیسم دارد. هدف پژوهش بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس استرس والدگری در مادران کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش پژوهش پیمایشی و جامعه آماری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال طیف اوتیسم تهران در بهار 1401 بود. نمونه آماری 276 نفر از مادران کودکان مبتلا به اوتیسم بود که به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای سنجش مقیاس های استرس والدگری اوتیسم پتروسوان و مایلز (2009) و تاب آوری کانر و دیویدسون(2003) بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی و همچنین تحلیل عامل تاییدی استفاده شد. همچنین از نرم افزارهای SPSS نسخه 25 و Smart PLS نسخه 3.2 بهره گرفته شد. یافته ها نشان داد که مقدار آلفای کرونباخ مقیاس استرس والدگری اوتیسم برابر با 953/0 و برای مولفه های چهارگانه رفتارها و ارتباطات کودک ، استرس مراقبتی ، حمایت از نیازهای کودک و زندگی شخصی و خانوادگی بین 76/0 تا 92/0 و ضرایب پایایی ترکیبی نیز برای کل مقیاس 962/0 و برای مولفه ها بین 86/0 تا 93/0 بدست آمد. روایی صوری و محتوایی مقیاس با نظر والدین و متخصصان تایید شد. روایی ملاکی با استفاده از مقیاس تاب آوری به طور همزان قابل قبول بوده است. تحلیل عامل تاییدی نشان داد که ضمن برخورداری مقیاس از روایی همگرا و واگرای مطلوب ، مدل چهارعاملی تایید شد. با توجه پایایی و روایی مناسب ، به متخصصان بالینی و محققان توصیه می شود برای سنجش استرس والدگری مادران از مقیاس مذکور استفاده نمایند.کلید واژگان: مقیاس استرس والدگری، اوتیسم، پایایی، روایی، تحلیل عامل تاییدیParental stress has significant negative effects on the physical and mental health of parents of children with autism. The aim of the research was to investigate the psychometric properties of the parenting stress scale in mothers of children with autism. The survey research method and the statistical population of mothers with a child with autism spectrum disorder in Tehran in the spring of 2022. The statistical sample was 276 mothers of children with autism who were selected in an available manner. The tools used to measure autism parenting stress scales were Petrosvan and Miles (2009) and resilience of Conner and Davidson (2003). Descriptive and inferential statistics as well as confirmatory factor analysis were used for data analysis. SPSS version 25 and Smart PLS version 3.2 software were also used. The findings showed that the Cronbach's alpha value of the autism parenting stress scale is equal to 0.953 and for the four components of the child's behaviors and communication, care stress, supporting the child's needs and personal and family life, the reliability coefficients are between 0.76 and 0.92. Composite reliability was obtained for the whole scale of 0.962 and for the components between 0.86 and 0.93. The face and content validity of the scale was confirmed by the opinions of parents and experts. Criterion validity using resilience scale has been equally acceptable. Confirmatory factor analysis showed that while the scale has favorable convergent and divergent validity, the four-factor model was confirmed. Considering the appropriate reliability and validity, it is recommended to clinical experts and researchers to use the mentioned scale to measure the parenting stress of mothers.Keywords: Parenting stress scale, Autism, reliability, validity, Confirmatory Factor Analysis
-
زمینه و هدف
طیف اوتیسم، اختلالی نورولوژیک است که خودش را در سال های اولیه رشد کودک نمایان می کند. افراد مبتلا به اوتیسم با چالش هایی در زمینه تنظیم احساسات مواجه هستند و حالات عاطفی خود را به روش های مختلف بیان می کنند. پژوهش فعلی یک سیستم تشخیص فعالیت صوتی (VAD) را ارائه می کند که با صداهای کودکان اوتیستیک سازگار شده است.
روش پژوهش:
سیستم VAD ارائه شده یک شبکه عصبی بازگشتی (RNN) با سلول های حافظه کوتاه مدت (LSTM) است. داده ها شامل 25 کودک اوتیستیک انگلیسی زبان است که یک فعالیت آموزشی ساختار یافته را انجام می دهند.
یافته هاآزمایش های ما نشان می دهد که سیستم VAD کودک عملکرد کمتری نسبت به سیستم VAD عمومی ما دارد که تحت شرایط یکسان آموزش داده شده است، زیرا منحنی مشخصه عملکرد سیستم (ROC) را تحت معیارهای منحنی (ROC-AUC) به ترتیب 0.662 و 0.850 به دست می آوریم. نتایج SER عملکردهای متفاوتی را در بین ظرفیت و برانگیختگی، بسته به سیستم VAD مورد استفاده با حداکثر ضریب همبستگی تطابق (CCC) 0.263 و حداقل ریشه میانگین مربعات خطا 0.107 نشان می دهد.
نتیجه گیریاگرچه عملکرد مدل های SER به طور کلی پایین است، سیستم VAD کودک می تواند به نتایج کمی بهبود یافته در مقایسه با سایر سیستم های VAD و به ویژه تراز مبنا بدون VAD (VAD-less baseline) منجر شود، که از اهمیت فرضی سیستم های VAD کودک در زمینه مورد بحث حمایت می کند.
کلید واژگان: تشخیص فعالیت صدا، تشخیص عواطف گفتاری، شبکه عصبی بازگشتی، سلول های حافظه کوتاه مدت، اوتیسمBackground and AimAutism spectrum is a neurological disorder that manifests itself in the early years of a child's development. People with autism face challenges in regulating emotions and express their emotional states in different ways. The current research presents a vocal activity detection (VAD) system adapted to the voices of autistic children.
MethodsThe proposed VAD system is a Recurrent Neural Network (RNN) with short-term memory (LSTM) cells. The data includes 25 English-speaking autistic children performing a structured learning activity and was collected as part of the DE-ENIGMA project.
ResultsOur experiments show that the pediatric VAD system performs less well than our generic VAD system trained under the same conditions, as we obtain system performance characteristic curve under the curve (ROC-AUC) criteria of 0.662 and 0.850, respectively. The SER results show different performances between capacity and excitation, depending on the VAD system used, with a maximum match correlation coefficient (CCC) of 0.263 and a minimum root mean square error (RMSE) of 0.107.
ConclusionAlthough the performance of SER models is generally low, the pediatric VAD system can lead to slightly improved results compared to other VAD systems and especially the VAD-less baseline, which supports the hypothesized importance of pediatric VAD systems in the context under discussion.
Keywords: Voice Activity Detection, Speech Emotion Detection, Recurrent Neural Network, Short-Term Memory Cells, Autism -
هدف
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین هاتا یوگا بر کاهش رفتارهای خود آسیب رسان و دگر آسیب رسان در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم بود.
روشروش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح تحقیق پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و از نظر هدف جزء پژوهش های کاربردی بود. جامعه آماری شامل 51 کودک 5 تا 12 ساله مبتلا به اختلال اوتیسم در مراکز آموزش و توانبخشی کودکان استثنایی شهر سقز در بهار و تابستان سال 1396 بودند. تعداد نمونه نیز با توجه به روش نمونه گیری در دسترس 24 نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده در دو گروه 12 نفری کنترل و آزمایش انتصاب شدند و تحت یک برنامه تمرینی 3 بار در هفته به مدت 14 هفته و هر جلسه شامل 45 دقیقه قرار گرفتند و به آزمون تشخیصی اوتیسم گیلیام و سیاهه مشکلات رفتاری روژهان و همکاران (2001) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کواریانس تک متغیره انجام شد.
یافته هانتایج نشان داد که برنامه تمرینی یوگا موجب کاهش رفتارهای آسیب به خود و رفتارهای آسیب به دیگران (05/0>P)، در گروه آزمایش شد ولی یر رفتارهای کلیشه ای اثر معناداری نداشت.
نتیجه گیریبا توجه به این که کودکان اوتیسم سطح پایینی از آمادگی جسمانی را دارا می باشند، لازم است از برنامه تمرینی یوگا در برنامه های آموزشی و برنامه های اوقات فراغت آن ها استفاده شود.
کلید واژگان: اوتیسم، یوگا، رفتارهای کلیشه ای، رفتارهای آسیب به خود، رفتارهای آسیب به دیگرانObjectivethe aim of the present study was to investigate the effect of Hatha yoga practice on reducing self-harm and other-harm behavior in children with autism.
methodThe method of the current research was semi-experimental with a pre-test-post-test research design with a control group, and in terms of its purpose, it was a part of applied research. The statistical population included 51 children aged 5 to 12 with autism disorder in the education and rehabilitation centers for exceptional children in Saqqez city in the spring and summer of 2016. According to the available sampling method, the number of samples was 24 people who were appointed by simple random sampling in two groups of 12 people, control and experimental, and were subjected to an exercise program 3 times a week for 14 weeks and each session included 45 minutes. And they responded to Gilliam's autism diagnostic test and Rojan et al.'s list of behavioral problems (2001). Data analysis was done using univariate covariance test.
Resulte:
The results showed that the yoga training program reduced self-harm behaviors and other-harm behaviors (P<0.05) in the experimental group, but there was no significant effect on stereotyped behaviors.
ConclusionConsidering that autistic children have a low level of physical fitness, it is necessary to use the yoga training program in their educational and leisure programs.
Keywords: Autism, Yoga, Stereotypical Behaviors, Self-Harm Behaviors, Harm Behaviors To Others -
هدف
پژوهش حاضر با هدف طراحی، تدوین و روایی یابی برنامه مداخله مبتنی بر کارکردهای اجرایی و بررسی اثربخشی آن بر تعامل اجتماعی کودکان طیف اوتیسم با عملکرد بالا انجام شد.
روشروش پژوهش، نیمه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر کودکان دارای اختلال اوتیسم 6 تا 12 ساله شهر ارومیه (274 نفر) در سال تحصیلی 99-98 از مدرسه ویژه اختلال اوتیسم بودند، از بین کل جامعه هدف به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 40 نفر اوتیسم با عملکرد بالا با استفاده از مقیاس تشخیص اوتیسم گیلیام (گیلیام،1995) انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20) و کنترل (20) قرار گرفتند، پس از اجرای پیش آزمون، گروه آزمایش تحت آموزش برنامه کارکردهای اجرایی قرار گرفت، این برنامه توسط پژوهشگران طراحی شد که شامل 24 جلسه بود که در آن 4 مهارت (حافظه کاری، بازداری، انعطاف پذیری و توجه) آموزش داده می شد، در این مرحله کودکان گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند و دوباره پس آزمون اجرا شد و داده های به دست آمده از پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از روش تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته هانتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین تعامل اجتماعی دو گروه آزمایش و کنترل در سطح (P<01) تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنی که برنامه مداخله ای باعث افزایش نمرات تعامل اجتماعی کودکان اوتیسم نسبت به مرحله پیش آزمون گردیده است.
نتیجه گیرییافته های این پژوهش نشان داد که برنامه مداخله مبتنی بر کارکردهای اجرایی علاوه بر داشتن روایی محتوایی مناسب، بر تعامل اجتماعی کودکان طیف اوتیسم با عملکرد بالا اثربخش بوده است؛ با توجه به اثربخشی برنامه مداخله مبتنی بر کارکردهای اجرایی پیشنهاد می شود که این برنامه جهت ارتقاء مهارت های اجتماعی کودکان اوتیسم در مراکز آموزشی و توانبخشی مورداستفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: کارکردهای اجرایی، تعامل اجتماعی، اوتیسمAimThe aim of this study was to design, developing and validating an intervention program based on executive functions and evaluate its effectiveness on social interaction in children with high-performance autism spectrum disorders.
MethodThe research method is semi-experimental with a post-test pre-test with a control group. The statistical population of the present study of children with autism disorder aged 6 to 12 years in Urmia (274 people) in the academic year of 2019-20 was from the exceptional school for children with autism, out of the target population, 40 high-performance autism were selected using Gilliam Autism Rating Scale(GARS) and randomly assigned to two experimental (20) and control (20) groups. After the pre-test, the experimental group was trained for twenty-four sessions, The post-test was performed again and the pre-test and post-test data were analyzed using covariance analysis.
ResultsThe results showed that in the post-test stage there was a significant difference between the mean of social interaction between the experimental and control groups at the level (P <01). This means that the intervention program has increased the scores of social interaction of autistic children compared to the pre-test stage.
ConclusionFindings of this study showed that the intervention program based on executive functions, in addition to having appropriate content validity, has been effective on social interaction in children with high-performance autism spectrum; Due to the effectiveness of the intervention program based on executive functions, it is suggested that this program be used to improve the social skills of children with autism in educational and rehabilitation centers.
Keywords: Executive Functions, Social Interaction, Autism -
هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی بازی درمانی به شیوه گروهی بر مهارت های اجتماعی کودکان اوتیسم بود. روش پژوهش حاضر شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، تمام کودکان دختر و پسر 6 تا 10 سال مبتلابه اوتیسم بودند که در سال تحصیلی 1399-1398 در مرکز اوتیسم فرزندان آفتاب شهر قدس بودند، از جامعه مذکور تعداد 24 نفر واجد شرایط که داوطلب مشارکت در پژوهش بودند، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به قیدقرعه در دو گروه گواه (12 نفر) و آزمایش (12 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 20 جلسه 60 دقیقه ای در هر هفته 2 جلسه به صورت گروهی تحت آموزش بازی درمانی گروهی قرار گرفتند، اما گروه گواه طی این مدت در هیچ کلاس آموزشی در شرکت نداشتند. ابزارهای مورداستفاده در مرحله پیش آزمون و پس آزمون پرسش نامه سنجش مهارت های اجتماعی استون و همکاران (2010) بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل کووایاریانس چند متغیره در سطح معنی داری 01/0 استفاده شد. نتایج نشان داد، میانگین گروه آزمایش در مهارت های اجتماعی و مولفه های آن (توانایی درک هیجانات و احساسات دیگران، توانایی شروع تعامل با دیگران، توانایی حفظ تعامل با دیگران و توانایی پاسخ دهی به دیگران) نسبت به گروه گواه افزایش یافته بود (01/0<p). بر اساس نتایج پژوهش، بازی درمانی به شیوه گروهی بر مهارت های اجتماعی و مولفه های آن در کودکان با اختلال طیف اوتیسم موثر بود.
کلید واژگان: اوتیسم، بازی درمانی گروهی، مهارت های اجتماعیThe aim of this study was to determine the effectiveness of group play therapy on social skills of children with autism. The method of the present study was quasi-experimental pre-test-post-test with a control group. The statistical population of the study was all girls and boys aged 6 to 10 years with autism who were the children of Aftab in the city of Quds in the academic year 2019-2020. Available and selected randomly by lottery in two groups of control (n = 12) and experimental (n = 12). The experimental group underwent group play therapy training in 20 sessions of 60 minutes per week for 2 sessions per week, but the control group did not participate in any training classes during this period. The instruments used in the pre-test and post-test were the social skills assessment questionnaire of Stone et al. (2010). Data were analyzed using SPSS software version 22 and multivariate analysis of covariance at the significance level of 0.01. The results showed that the mean of the experimental group in social skills and its components (ability to understand the emotions and feelings of others, ability to start interacting with others, ability to maintain interaction with others and ability to respond to others) was higher than the control group (p <0.01). According to the results of the study, group play therapy was effective on social skills and its components in children with autism spectrum disorder.
Keywords: autism, Play therapy, group therapy, social skills -
هدف
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش از طریق رایانه بر مهارت گفت و شنود انگلیسی در دانش آموزان مبتلا به اوتیسم با عملکرد پایین در مقایسه با روش آموزش از طریق کتاب درسی انجام شد.
روشاین پژوهش با استفاده از روش ترکیبی (کمی-کیفی) و با طرح مطالعه موردی انجام شد. جامعه آماری دانش آموزان مدارس پسرانه ویژه اوتیسم در شهر تهران در پایه هفتم متوسطه پیش پیش حرفه ای با سطح آموزش پذیری بالاتر در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. شش دانش آموز با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای تعیین همسطح بودن نمونه ها از آزمون کافمن (2004، ویرایش دوم) استفاده شد. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. دانش آموزان گروه آزمایشی با استفاده از برنامه رایانه ای محقق ساخته و دانش آموزان گروه کنترل با استفاده از کتاب درسی آموزش دیدند.
یافته ها:
نتایج نشان داد که میزان تقلید جملات، تشخیص نقش و محیط گفت و شنود در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار افزایش یافته است. نتایج آزمون پیگیری ماندگاری این تاثیرات را نشان داد. بررسی کیفی پاسخ های والدین به سوالات مصاحبه بیانگر تاثیر برنامه رایانه ای بر ایجاد انگیزش مشارکت در گفت و شنود انگلیسی بود.
نتیجه گیری:
با در نظر گرفتن ضعف دانش آموزان مبتلا به اوتیسم در مهارت گفت و شنود، و با توجه به تاثیرات مثبت برنامه رایانه ای بر این مهارت در آنان، می توان استفاده از آموزش رایانه ای را برای تدریس گفت و شنود انگلیسی توصیه کرد.
کلید واژگان: زبان انگلیسی، اوتیسم، گفت و شنود، آموزش از طریق رایانهObjectiveThe purpose of this study was to examine the effect of computer-mediated instruction (CMI) on conversation skills of low-functioning autistic students studying at seventh grade in pre-secondary education in comparison to textbook instruction (TI).
MethodThis study was a mixed-method study with a single subject design. The study population was selected from specific schools for autistic students with higher levels of teachability during academic year 1400-1401. Among them, six students were selected through purposive sampling. To select the homogeneous students, the Kaufman Assessment Battery for Children (2004), Second Edition (KABC-II) was used. These students were randomly assigned into experimental and control groups. Each student in experimental group distinctly received four sessions of CMI. Students in control group similarly passed through the phases of the study using TI.
ResultsResults demonstrated significant increases in the variables: sentence imitation, diagnosis of characters’ roles and diagnosis of setting in experimental in comparison to control group. The follow-up posttest results showed the permanency of this effect. Qualitative analysis of the parents’ responses to interview questions revealed the effectiveness of CMI on increasing motivation in students’ participation in English conversations.
ConclusionConsidering the deficits of autistic students in conversation skills as a social communication and the positive effects of CMI in this study on their English conversation skills and their motivation in engagement in conversations, the implication of the CMI may be recommended for teaching EFL conversation skills to autistic students.
Keywords: English Language, Autism, Conversation, Computer-Mediated Instruction -
مقدمه
هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثر بخشی تلفیقی دو روش بازی های ساختاریافته و تحریکات حسی بر عملکرد اجرایی کودکان اتیسم بود.
روش پژوهش:
پژوهش حاضر مطالعه ای شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه کنترل بود. از جامعه آماری کودکان دختر و پسر 5 تا 12 سال مبتلا به اوتیسم، 20 کودک مراجعه کننده به مرکز درمانی توانبخشی پایا در شهر تهران در سال 1399، با در نظر گرفتن ملاک های ورود و خروج انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (هر گروه 10 نفر) جایگماری شدند. روش برآورد حجم نمونه بر اساس جدول کوهن، با اندازه اثر 5/0، توان آزمون 8/0 و آلفای 05/0 حجم نمونه معادل 20 نفر برآورد شد.گروه آزمایش علاوه بر خدمات آموزشی و درمانی مرکز پایا، از 12 جلسه تلفیقی تحریک حسی و بازی درمانی بهره مند شدند ولی گروه کنترل فقط خدمات آموزشی و درمانی مرکز پایا را دریافت کردند. والدین کودکان هر دو گروه قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه درجه بندی رفتاری کارکردهای اجرایی گای اسکویت و کن ورسی (2000) را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و به کارگیری نرم افزار SPSS انجام گردید.
یافته های پژوهش:
یافته ها نشان داد که مداخله لگو درمانی کنترل عملکرد اجرایی کودکان گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل در مولفه های بازداری، برنامه ریزی، سازمان دهی و کنترل عملکرد اجرایی در سطح معناداری 01/0 و مولفه کنترل هیجانی در سطح معناداری 05/0 بهبود می بخشد.
نتیجه گیریبا توجه به تایید فرضیه های پژوهش مبنی بر اثربخشی تلفیق بازی های ساختاریافته و تحریک حسی بر بهبود عملکرد اجرایی کودکان دارای اختلالی طیف اوتیسم، نتایج این پژوهش می تواند در محیط های درمانی و مراکز ارایه خدمات مشاوره ای به منظور کاهش اختلال و تقویت عملکرد این کودکان مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: اوتیسم، تحریک حسی، عملکرد اجرایی، بازی های ساختاریافته، لگودرمانی، کودکان اوتیستیکIntroductionThe aim of the present study was to determine the effectiveness of the two methods of structured games and sensory stimulation on the executive function of autistic children.
Research methodThe current research was a quasi-experimental study with a pretest-post test design with a control group. The statistical population of the research includes boys and girls aged 5 to 12 years with autism who visited the Paya rehabilitation treatment center in Tehran in 2020. The sample size estimation method was based on Cohen's table, with an effect size of 0.5, test power of 0.8 and alpha of 0.05, the sample size was estimated to be 20 people, taking into account the entry and exit criteria randomly in the groups Experiment and control (10 people in each group) were placed. In addition to the educational and therapeutic services of the Paya Center, the experimental group benefited from 12 combined sessions of sensory stimulation and play therapy, but the control group only received the educational and therapeutic services of the Paya Center.The parents of children in both groups completed the Behavioral Rating Scale of Executive Functions (2000) before and after the intervention. Data analysis was done using multivariate analysis of covariance (MANCOVA) and using SPSS software.
Research findingsThe findings showed that lego therapy intervention controlled the executive performance of children in the experimental group compared to the control group in the components of inhibition, planning, organization and control of executive performance at a significance level of 0.01 and emotional control component at a significance level. 0.05 improves.
ConclusionAccording to the confirmation of research hypothesis regarding the effectiveness of combining structured games and sensory stimulation on improving the executive function of children with autism spectrum disorder, the results of this research can be used in therapeutic environments and centers to provide counseling services in order to reduce the disorder and strengthen the performance of this used by children.
Keywords: Autism, Sensory stimulation, Executive function, Structured games, Lego therapy, Autistic children -
هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس فارسی انعطاف ناپذیری رفتاری لکاوالیر در کودکان اوتیسم بود. روش پژوهش توصیفی پیمایشی از نوع استانداردسازی ابزار بود. جامعه ی آماری، 1400 کودکان اوتیسم 3 تا 12 سال شهر اصفهان بودند که 450 نفر از آنان به طور تصادفی ساده انتخاب شدند و با توجه به ملاک ورود و خروج پژوهش430 نفر وارد تحلیل آماری شدند. در تحلیل عامل اکتشافی از 230 نفر و تحلیل عامل تاییدی از 200 نفر کودک اوتیسم 3 تا 12 سال به طور مجزا استفاده شد. ابزار پژوهش مقیاس تشخیصی علایم اوتیسم گارز GARS)) و مقیاس انعطاف ناپذیری رفتاری لکاوالیر (BIS) بود. داده ها با نرم افزارهای SPSS-26، AMOS-24 و به روش ضریب همبستگی، تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی تحلیل شدند. طبق نتایج تحلیل عامل اکتشافی شش عامل پاسخ به تغییر، روتین ها و تشریفات، تمایل به محدودیت، پاسخ به موارد و موقعیت های جدید، پاسخ به عدم اطمینان و حساسیت بیش ازحد به حوادث محیط با مقادیر ویژه بالاتر از یک توانسته اند 986/55 درصد از کل واریانس سازه انعطاف ناپذیری رفتاری را تبیین کنند. طبق نتایج تحلیل عامل تاییدی مرتبه اول تمام شاخص های 851/0=PCFI، 809/0=PNFI، 876/1=CMIN/DF، 051/0=RMSEA، 954/0=IFI، 954/0=CFI و 920/0 GFI= تاییدکننده برازش مناسب مدل نهایی بودند. بنابراین، عامل های به دست آمده از مقیاس مناسب بودند. ثبات درونی مولفه های مقیاس انعطاف ناپذیری رفتاری بالاتر از 7/0 بود که نشان دهنده ی همسانی قابل قبول مولفه های سازه مورد نظر بود. روایی همگرای مقیاس های مدل پیشنهادی (60/0<CR) و روایی واگرا (AVE > ASV و MSV) مناسب بودند. به طورکلی نسخه فارسی مقیاس انعطاف ناپذیری رفتاری لکاوالیر روایی و پایایی قابل قبولی دارد و 6 عامل را می سنجد.
کلید واژگان: انعطاف ناپذیری رفتاری، اوتیسم، ویژگی های روان سنجیThe aim of this study was to investigate the psychometric properties of Lecavalier Behavioral Inflexibility Scale in autistic children. Research method was descriptive survey of instrument standardization type. The statistical population consisted of 1400 autistic children aged 3 to 12 years in Isfahan, from among whom 450 children were randomly selected and 430 of them were included in statistical analysis according to inclusion and exit criteria of the study. In exploratory factor analysis, 230 individuals and confirmatory factor analysis 200 autistic children aged 3 to 12 years were included separately. Research instruments were GARS Autism Symptoms Diagnostic Scale and Lecavalier Behavioral inflexibility Scale. Data were analyzed with SPSS26 and AMOS24 software using correlation coefficient, heuristic and confirmatory factor analysis. Results of exploratory factor analysis showed six factors respond to changes, which were routines and rituals, tendency to be restrictive, response to novelty, response to uncertainty, oversensitivity to ambient events with specific values higher than one that 55.986% of total variance of structure explain behavioral inflexibility. Results of first-order confirmatory factor analysis showed all indices were PCFI = 0.851, PNFI = 0.809, CMIN / DF = 1.876, RMSEA = 0.051, IFI = 0.954, CFI = 0.954, GFI =0.920 confirmed proper fit of final model so factors obtained from the scale were appropriate. Internal stability of components of Behavioral Inflexibility Scale was higher than 0.7, indicating acceptable consistency of components of structure. Convergent validity of proposed model scales (CR >0.60), divergent validity (AVE> ASV and MSV) were appropriate. Persian version of Lecavalier Behavioral Inflexibility Scale had acceptable validity and reliability and measures 6 factors.
Keywords: Behavioral Inflexibility, autism, Psychometric properties -
هدف
هدف پژوهش اثربخشی موسیقی درمانی بر پرخاشگری و رفتارهای کلیشه ای کودکان اوتیسم 9 تا 11 سال و تاثیر آن بر سلامت روان والدین آنها بوده است.
روشپژوهش حاضر نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون _ پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تما می کودکان مبتلا به اوتیسم شهر گرگان به تعداد 137 نفر که از این میان 30 نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند از مدرسه یارا انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در 16 جلسه تحت موسیقی درمانی قرار گرفت و گروه گواه تا پایان پژوهش مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش عبارت بودند از مقیاس گارز (1994)، پرسشنامه پرخاشگری آشکار و پنهان کودکان (1996) و پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (1979). برای آزمون فرضیه پژوهش از تحلیل واریانس استفاده شد.
یافته هانتایج پژوهش نشان داد که موسیقی درمانی بر رفتارهای کلیشه ای، پرخاشگری جسمانی، پرخاشگری کلامی، پرخاشگری رابطه ای کودکان مبتلا به اوتیسم و سلامت روان والدینشان اثربخش است (005/0>P).
نتیجه گیریاستفاده از موسیقی درمانی می تواند رفتارهای پرخاشگرانه و کیلشه ای کودکان مبتلا به اوتیسم را کاهش دهد و سلامت روان والدینشان را بهبود ببخشد.
کلید واژگان: موسیقی درمانی، رفتارهای کلیشه ای، پرخاشگری، اوتیسم، سلامت روانObjectiveThe purpose of this study was to investigate the effectiveness of music therapy on aggression and general behaviors of 9 - 11 years old autistic children and its impact on their parents' mental health.
MethodThe present study was semi-experimental with pre-test design with the control group. The statistical population consisted of all children with autism in Gorgan (No.137). out of them, 30 people were secreted using a targeted sampling method and randomly divided into two groups (15 experimental) and (15 control) The experimental group was subjected to 16 sessions and the control group did not receive any intervention until the end of the research. The research instrument included Garz Scale (1994), Obvious and Hidden Aggression Questionnaire (1996) and Goldberg's Mental Health Questionnaire (1979). Analysis of variance (An oval) was (used to test the hypothesis.
ResultsThe results showed that music therapy was effective on the stereotypical behaviors, physical aggression, and verbal aggression, relational aggression of children with autism and mental health (P<0.005).
ConclusionUsing music therapy can reduce aggressive and stereotypical behaviors and kilosy children with autism and improve their parents’ mental health.
Keywords: Music therapy, Stereotypical behaviors, Aggression, Autism, Mental health -
مقدمه
پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی بازی درمانی کودک محور بر نظریه ذهن کودکان طیف اوتیسم انجام شد.
روش ژوهش:
از روش شبه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون تک گروهی استفاده شد. جامعه آماری شامل تعدادی از کودکان 7 تا 9 ساله مبتلابه اختلال طیف اوتیسم شهر سمنان در سال تحصیلی 1401 -1400 بودند؛ پس از انتخاب مدرسه موردنظر به صورت هدفمند ، 13 نفر از دانش آموزان که دارای ملاک پژوهش بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند. پیش از انجام مداخله و پس ازآن، از دانش آموزان آزمون گرفته شد تا میزان اثربخشی بازی درمانی موردبررسی قرار گیرد. جلسات بازی درمانی به مدت 8 جلسه یک ساعته در طول چهار هفته برگزار شد. از مقیاس نمره گذاری اختلال اوتیسم گارز برای اطمینان از تشخیص روانپزشک در کودکان اوتیسم و برای سنجش نظریه ذهن آزمون نظریه ذهن فرم 38 سوالی استفاده شد. همچنین در این پژوهش نمره هوش این کودکان بررسی شد. دامنه نمره هوشبهر کلی در آزمون هوش وکسلر چهار تجدیدنظر شده از 89 تا 101 بود که میانگین و انحراف استاندارد هوشبهر کلی آنان 77/3 ± 54/95 بود. داده های این پژوهش با استفاده آزمون تی جفت شده و به کارگیری نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرارگرفته است.
یافته های پژوهش:
یافته ها نشان می دهد که کودکان طیف اوتیسم در هر سه مولفه یا هر سه سطح نظریه ذهن در پس آزمون نسبت به پیش آزمون پیشرفت معناداری داشته اند (01/0<p).
نتیجه گیریبا توجه به نتایج به دست آمده فرضیه پژوهش مبنی بر آنکه «بازی درمانی کودک محور بر نظریه ذهن کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم اثر معناداری دارد» تایید شدو می توان تاثیر یک عامل تربیتی (غیر از عامل سرشتی) بر رشد نظریه ذهن را تایید کرد و از بازی درمانی کودک محور به عنوان یکی از روش های بهبود نظریه ذهن کودکان اوتیسم سود برد.
کلید واژگان: اوتیسم، بازی درمانی، نظریه ذهن، کودکانIntroductionThe present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of child-centered play therapy on the theory of mind of children with autism spectrum.
Juhesh methodquasi-experimental method was used with single group pre-test and post-test. The statistical population included a number of 7 to 9-year-old children with autism spectrum disorder in Semnan city in the academic year of 1401-1401; After selecting the desired school in a targeted manner, 13 students who met the research criteria were selected as a sample. Before and after the intervention, the students were tested to evaluate the effectiveness of play therapy. Play therapy sessions were held for 8 one-hour sessions during four weeks. Garez's autism disorder scoring scale was used to ensure the psychiatrist's diagnosis in autistic children and to measure the theory of mind, the 38-question form of the theory of mind test was used. Also, in this research, the intelligence score of these children was investigated. The range of the general intelligence score in the four revised Wechsler intelligence test was from 89 to 101, and the mean and standard deviation of their general intelligence was 95.54 ± 3.77. The data of this research has been analyzed using paired t-test and using SPSS software.
Research findingsThe findings show that autism spectrum children have made significant progress in all three components or all three levels of theory of mind in the post-test compared to the pre-test (p<0.01).
ConclusionAccording to the results obtained, the hypothesis of the research that "child-centered play therapy has a significant effect on the theory of mind of children with autism spectrum disorder" was confirmed and the effect of an educational factor (other than the temperament factor) on the development of the theory of mind can be confirmed. confirmed and benefited from child-centered play therapy as one of the methods to improve the theory of mind of autistic children.
Keywords: Autism, Play therapy, Theory of mind, Children -
هدف
پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه کیفیت زندگی و سرسختی روانشناختی با راهبردهای تنظیم شناختی هیجان پدران کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش همبستگی را تمامی پدران کودکان شاغل به تحصیل در مدارس ویژه کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم شهر تهران در سال تحصیلی 97- 1396 تشکیل داد. از این جامعه آماری 120 نفر به روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2001)، پرسشنامه سرسختی روانشاختی اهواز (1377) و مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1996) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان در 18SPSS- انجام شد.
یافته هانتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین کیفیت زندگی و سرسختی روانشاختی با راهبردهای تنظیم شناختی هیجان وجود دارد و والدین افراد مبتلا به اوتیسم، دوره ای خاص را برای انطباق با نیازها و خط سیر تکاملی کودکان خود، طی می کنند. به طور خاص پدران افراد مبتلا به اوتیسم، به نیازهای کودکانشان به شکلی متفاوت از مادران پاسخ می دهند. دلایل این تفاوت شامل احساس انگ خوردن و ملاحظه شرایط اجتماعی و شغلی فرزندان شان می باشد.درباره تاثیر اوتیسم بر فرآیند والدگری، نشان داد که والد یک کودک اوتیسم بودن استرس زاتر از والد یک فرزند با تکامل عادی بودن است و شاید از والد کودکانی با دیگر مشکلات تکاملی بودن هم استرس زاتر باشد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که کیفیت زندگی و سرسختی روانشناختی توانستند 50/0 و 48/ 0 درصد از راهبردهای سازگارانه و ناسازگارنه تنظیم شناختی هیجان را پیش بینی کند.
نتیجه گیریطبق یافته های به دست آمده می توان گفت که کیفیت زندگی و سرسختی روانشناختی پیش بینی کننده های مهمی برای راهبردهای تنظیم شناختی هیجان هستند؛ بنابراین باید با آموزش های مناسب، کیفیت زندگی و سرسختی روانشناختی پدران کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم را بهبود بخشید تا منجر به بهبود راهبردهای تنظیم شناختی هیجان آنان شود.
کلید واژگان: اوتیسم، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، سرسختی روانشناختی، کیفیت زندگی، پدران دارای فرزند اوتیسم -
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی با تکیه بر منابع معنوی و اعتقادات دینی در تاب آوری و بهزیستی روان شناختی مادران دارای فرزند اتیسم صورت گرفت. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون -پس آزمون همراه با گروه گواه بوده است. جامعه آماری در این پژوهش را همه مادران دارای کودک اتیسم که در سال 95 به مراکز بهزیستی شهر تبریز مراجعه کرده بودند تشکیل دادند که با روش نمونه گیری دردسترس تعداد 30 نفر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش، مقیاس بهزیستی روان شناختی(ریف، 1989) و تاب آوری(کانر و دیویدسون، 2003) بوده است. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تاثیر آموزش مثبت اندیشی با تکیه بر منابع معنوی و اعتقادات دینی بر متغیرهای بهزیستی روان شناختی و تاب آوری هر دو معنادار است. در زیرمولفه های بهزیستی روان شناختی، آموزش مثبت اندیشی با تکیه بر منابع معنوی و اعتقادات دینی اسلامی بر متغیرهای رشد شخصی، ارتباط مثبت با دیگران، تسلط بر محیط و پذیرش خود تاثیر معنادار داشت ولی بر مولفه های خودمختاری و هدفمندی در زندگی معنادار نبود. بر این اساس آموزش مهارت های مثبت اندیشی با تکیه بر منابع معنوی و اعتقادات دینی می تواند باعث ارتقای بهزیستی روان شناختی مادران دارای فرزند اتیسم و نیز افزایش تاب آوری آن ها شود و با توجه به ارتباطی که بهزیستی روان شناختی و همچنین تاب آوری با بسیاری از متغیر های تضمین کننده سلامت دارد، این آموزش می تواند تحولات مثبت زیادی را در زندگی افراد دارای فرزند اوتیسم ایجاد نماید.کلید واژگان: مهارت های مثبت اندیشی، منابع معنوی و اعتقادات دینی، بهزیستی روانشناختی، تاب آوری، اوتیسمThis study sought to investigate the effects of positive thinking skills training based on Islamic teachings and beliefs on resilience and psychological well-being of mothers with autistic children. This quasi-experimental research had a pretest-posttest control group design. The statistical population of the study comprised all mothers with autistic children who were referred to Social Welfare Centers in Tabriz in 2016 from among them thirty individuals were selected through convenience sampling method and assigned to experimental and control groups. The instruments consisted of Ryff’s Psychological Well-Being Scale (1989) and Connor-Davidson Resilience Scale (2003). The obtained data were analyzed by using ANCOVA and MANCOVA. The results demonstrated that positive thinking skills training based on Islamic teachings and beliefs had significant, positive effects on mothers’ psychological well-being and resilience. As to the components of psychological well-being, positive thinking skills training had significant, positive effects on personal growth, positive relations with others, environmental mastery, and self-acceptance, whereas the intervention did not have any significant impact on autonomy and purpose in life. Hence, positive thinking skills training based on Islamic teachings and beliefs can enhance psychological well-being and resilience of mothers with autistic children and due to the relationship between psychological well-being and resilience with many health-promoting variables, this training can help improve autistic children’s lives.Keywords: positive thinking skills, religious teachings, beliefs, psychological well-being, resilience, autism
-
پژوهش حاضر با هدف مطالعه ویژگی های روانسنجی مقیاس درجه بندی اوتیسم گیلیام-ویرایش سوم (گارز-3) به اجرا درآمد. تعداد 200 نفر (87 دختر و 113 پسر) از مبتلایان به اتیسم مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران انتخاب و از والدین آنها دخواست گردید تا مقیاس گارز-3 و سیاهه رفتاری کودک (CBCL) را تکمیل نمایند. دامنه سنی مبتلایان به اتیسم بین 3 تا 22 با میانگین 11/5 و انحراف استاندارد 3/70بود. نتایج نشان داد که خرده مقیاسها و همچنین کل مقیاس گاز-3 از اعتبار بالایی برخوردارند. همچنین شواهد حاصل از منابع و تحلیل های مختلف، حاکی از روایی محتوا، همگرا، و سازه گارز-3 است. در مجموع می توان گفت که گارز-3 ابزاری معتبر و روا برای سنجش اتیم و غربالگیری افراد مبتلا به اتیسم در ایران است و از آن می توان در مشاوره های بالینی و فعالیت های پژوهشی استفاده کرد.کلید واژگان: اعتبار، روایی، مقیاس درجه بندی، اوتیسم، گارزThe purpose of this preliminary study was to study the psychometric properties of the Gilliam Autism Rating Scale-3 (GARS-3). Participants included children and adolescents diagnosed with autism who referred to autistic therapeutic centers in Tehran, of which 200 were selected (113 male and 87 female, mean of ages was 11.5 with SD=3.70), and we asked from their parents to complete GARS-3 and Child Behavior Checklist (CBCL). The results showed that internal consistency of GARS-3 was very good. Results also confirmed content, convergent and construct validity of the GARS-3. In general, results yielded that GARS-3 is a reliable and valid assessment tool to be used with individuals with autismKeywords: Reliability, Validity, Autism, Rating scale, GARS
-
این پژوهش به منظور مقایسه هیجان ابراز شده مادران کودکان مبتلا به طیف اوتیسم و عادی و پیشبینی هیجان ابراز شده مادران کودکان مبتلا به طیف اوتیسم از طریق مشکلات رفتاری، شدت اوتیسم و تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به طیف اوتیسم آنها انجام شد. بدین منظور 50 کودک مبتلا به طیف اوتیسم به شیوه نمونهگیری در دسترس و 50 کودک عادی به شیوه نمونهگیری تصادفی در تهران انتخاب شدند. والدین دو گروه از نظر وضعیت اقتصادی، سنی و تحصیلات همتا شدند. نتایج از طریق آمار توصیفی، تحلیل مانوا و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و مادران کودکان عادی در نمره کلی هیجان ابراز شده (0001/0 p=) و درگیری عاطفی افراطی (p=0/0001) و انتقاد (0/003) تفاوت وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که از طریق نمرات مشکلات رفتاری با (p=0/014) و شدت اوتیسم فرزندان آنها (p=0/026) می توان هیجان ابراز شده مادران را پیشبینی کرد اما نمرات هیجان ابراز شده مادران از طریق نمرات مشکلات تعامل اجتماعی فرزندانشان قابل پشبینی نبود. همچنین از طریق میزان تحصیلات مادران می توان میزان هیجان ابراز شده آنها را پیش بینی کرد (p=0/047).کلید واژگان: هیجان ابراز شده، اوتیسم، مشکلات رفتاری، مادرانThe present study aimed to compare the expressed emotion of normal and autistic children’s mothers and predict the autistic children mothers' expressed Emotion based on behavioral problems, severity of autism, and social interaction. To this end, 50 autistic children in 3 autistic children center were selected by non-random sampling method and 50 normal children in Tehran were selected by random sampling method. Both groups' Parents were matched in terms of socioeconomic status, age and education. The descriptive statistics results, regression analysis and Manova, showed that there were differences between the children’s mothers with autism spectrum disorder (ASD) and the normal children’s mothers in the total mean score of expressed emotion (FQ) (p=0/0001) and Emotional Over-Involvement (EQI) (p=0/0001) and the critical scale (0/003). . The results also showed that the grades and behavioral problems (0/014) and autistic severity (p=0/026) of children can be predicted by maternal expressed emotion but mothers expressed emotion’s scores did not foreseeable rough social interaction problems scores. Furthermore, the mother’s Expressed Emotion was predictable by their education level (p=0/047).Keywords: Expressed Emotion, autistm, Behavior problems, mothers
-
زمینه: اختلال طیف اتیسم (ASD) یکی از اختلال های عصبی رشدی که مسائل و مشکلات بسیاری در زمینه مهارت های اجتماعی و ارتباطی برای کودکان به همراه دارد. برای مقابله با مشکلات کودکان، روش های مختلف بر مبنای جهت گیری های متفاوت ابداع شده است. پژوهش مروری حاضر با هدف معرفی برنامه سان-رایز (SRP) برای کودکان با اختلال طیف اتیسم انجام گرفته است. این برنامه بر مبنای تحلیل رفتار کاربردی (ABA) تدوین شده است، اما تفاوت های قابل ملاحظه ای با آن دارد. برنامه سان-رایز (SRP) جزء مداخلات فشرده به شمار می رود که 5 روز در هفته (40 ساعت) اجرا می شود. در این برنامه به والدین آموخته می شود تا به فرزند خود عشق بورزند، به او احترام بگذارند و او را «آنچنان که هست» بپذیرند، تا از طریق این پذیرش، فرزند خود را به برقراری ارتباط دو جانبه در محیط آرام بخش خانه تشویق کنند.نتیجه گیرییافته های پژوهشی نیز ثابت کرده اند که این برنامه، مهارت های ارتباطی و اجتماعی کودکان با اختلال طیف اتیسم را بهبود می بخشد.کلید واژگان: اوتیسم، برنامه سان-رایز، مهارت های اجتماعی و ارتباطیBackgroundAutism Spectrum Disorder (ASD) is a neurodegenerative disorder that has many problems with social and communication skills for children. Based on this, different approaches to treatment based on different orientations have been developed. This review article conducted with the aim of introducing Son-Rise Program (SRP) for children with autism spectrum disorder. The program is based on Applied Behavior Analysis (ABA), but it has significant differences with it. The Son-Rise Program (SRP) is part of the intensive intervention that runs 5 days a week (40 hours). In this program, parents are taught to love their children, to respect her, and to accept her "as they are", through this admission, encourage your child to interact in the home.DiscussionResearch findings have proven that the program improves the communicational and social skills of children with autism spectrum disorder.Keywords: autism, Son-Rise Program (SRP), communicational, social
-
هدف از این مطالعه سنجش قوت ابعاد دهگانه رضایت زناشویی در والدین کودکان دارای اوتیسم بود. پژوهش حاضر در زمره پژوهش های توصیفی (پس رویدادی) به شمار می آید.روشجامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه والدین دانش آموزان اوتیسم مقطع پیش دبستان و دبستان در سال تحصیلی 13931392 شهر مشهد تشکیل می داد. نمونه مورد مطالعه تعداد 95 زوج از این والدین بودکه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش رضایت زناشویی والدین از پرسشنامه رضامندی زوجیت افروز استفاده شد.داده ها با استفاده از تحلیل واریانس، آزمون t و آزمون فریدمن تحلیل شد.یافته هانتایج این مطالعه نشان داد که بین مطلوب اندیشی، رفتارهای شخصی، حل مساله، اوقات فراغت، تعامل احساسی، و رضایت زناشویی کلی پدران و مادران تفاوت معناداری وجود دارد، به طوریکه مادران میانگین بالاتری نسبت به پدران داشتند. همچنین بر اساس یافته های این مطالعه میانگین رضایت مادران و پدران بسیار پایین تر از حد متوسط بود.در رابطه با نقاط قوت رضایت نیز بالاترین رتبه هم در زنان و هم در مردان مربوط به رفتار های شخصی بود. به به عبارتی هم در زنان و هم در مردان این بعد از رضایت در سطح مطلوبی قرار داشت. این در حالی است که کمترین میزان رضایت در مولفه روش حل مساله بود.نتیجه گیریپیشنهاد می گردد تا برای والدین کودکان مبتلا به اوتیسم با توجه به نقاط ضعف و قوت مشخص شده بسته های آموزشی به صورت گام به گام برای استفاده در در مراکز درمانی به منظور مداخلات لازم به کار گرفته شود.کلید واژگان: رضایت زناشویی، اوتیسمAim: this research aim was to explore strength of marital satisfaction's ten factors in parents with autistic children. This is a descriptive research .MethodThe research population was parent's of all pre-school and elementary school pupils who are autistic in Mashhad in 2013-2014 school year. The sample which was chosen by availability consists of 95 couples. Afrooz marital satisfaction questionnaire was applied. the data were analyzed by means of variance analysis, t- test and freedman test.Resultsthe results indicated that there are meaningful differences in ideally thinking, personal behaviors, problem solving, emotional exchange and marital satisfaction between mothers and fathers, and the mothers scored higher than their husbands. also the rate of satisfaction in parents was lower than average. the best factor in both men and women was personal behaviors and the worst one was problem solving.Conclusionthe research findings did suggest that the education packages for parents with autistic children are necessary in order to use in treatments.Keywords: Autism, marital satisfaction
-
این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی تقلید حرکتی غیر گفتاری بر طول گفتار کودکان 16-8 ساله مبتلا به اختلال طیف اوتیسم صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم رده سنی 16-8 ساله شهرستان میاندوآب تشکیل دادند که از بین آنها 30 کودک به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جای داده شدند. طرح پژوهش، طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. در این پژوهش از مقیاس درجه بندی کودکان اوتیسم (CARS)، بسته تقلید حرکتی غیر گفتاری ، و بسته تصاویر داستانهای کوتاه استفاده شد از روش اندازه گیری مکرر نیز برای تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها نشان داد که تقلید حرکتی غیر گفتاری در سطح 01/0>P در افزایش طول گفتار کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم موثر است. با توجه به مزایای تقلید حرکتی غیرگفتاری در درمان کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، پیشنهاد می شود این روش درمانی در کنار روش های مرسوم در زمینه اوتیسم به والدین و معلمان کودکان اوتیسم آموزش داده شود.کلید واژگان: تقلید حرکتی غیر گفتاری، طول گفتار، اوتیسمThis study designed to evaluate the effectiveness of non-verbal motor imitation on Length of Utterance of 8-12 years-old children afflicted with Autism Spectrum Disorders. The population included all children with autism spectrum disorder aged 16-8 years in Miandoab city in 1395. They were 30 children which recruited through available sampling and randomly assigned to two control and experimental groups. Research design was pretest- post-test design with control group and follow-up. Childhood Autism Rating Scale (CARS), non-verbal motor imitation package and package Action Pictures were employed. The repeated measures were used for the purpose of data analysis.The results showed that the non-verbal motor imitation is effective significantly in increasing the speech of children with autism spectrum disorder. According to benefits of non-verbal motor imitation in treatment for children with autism, it is recommended that this therapy method in conjunction with conventional methods is offered to parents and teacher of children with autism.Keywords: non-verbal motor imitation, Length of Utterance, Autism
-
هدف
در این پژوهش، اثربخشی روان شناسی مثبت نگر بر بهزیستی روان شناختی مادران دارای فرزندان اوتیسم موردبررسی قرار گرفت.
روشجامعه آماری پژوهش، شامل کلیه مادران کودکان مبتلابه اختلال اوتیسم بود که برای درمان فرزند خود به مراکز توان بخشی در شهر کرج مراجعه کرده بودند. از میان مراجعه کنندگان 30 نفر از مادران دارای فرزند مبتلابه اوتیسم با روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه انتخاب شدند. با بهره گیری از طرح نیمه آزمایشی گروه نمونه منتخب، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های مقیاس بهزیستی روانی ریف (RSPWB) و سنجش علائم اوتیسم گیلیام (GARS) استفاده شد. گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه دوساعته مورد آموزش قرار گرفتند.
یافته هاداده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس، به کمک نرم افزار spss موردبررسی قرار گرفتند و نتایج نشان داد که روانشناسی مثبت نگر بر بهزیستی روان شناختی مادران دارای فرزندان اوتیسم ازلحاظ آماری معنادار و اثربخش است، همچنین نتایج آزمون پیگیری نیز نشان از پایداری و ماندگاری اثربخشی این روش دارد.
نتیجه گیرینتایج پژوهش حاضر بیانگر این است که آموزش روان شناسی مثبت نگر قادر به افزایش بهزیستی روان شناختی مادران دارای فرزندان اوتیسم می باشد.
کلید واژگان: اوتیسم، بهزیستی روان شناختی، روانشناسی مثبت نگرAimThe purpose of this study is determining of the effectiveness of positive psychology on psychological well-being in mothers of autistic children.
MethodsThe Statistical population of this research was included all mothers of autistic children that was conducted in Karaj city. Among of visitors, 30 mothers of autistic children were selected as sample with convenience sampling method. Groups of sample were randomly replaced into two groups of experiment (n = 15) and control (n = 15) with quasi-experimental model. In order to gathering data, Ryff scale questionnaires of psychological well-being (RSPWB) and Gilliam (GARS) assessment of autism symptoms was used. The experimental group were trained for 8 sessions of 2 hours.
ResultsIn order to analyzing the data, analysis method of covariance was used by SPSS software and the results showed that training the positive psychology on psychological well- being in mothers of autistic children is effective. The results of follow-up test also showed that this method has enough stability and sustainability.
ConclusionThe result of this research demonstrates that training the positive psychology can increase the psychological well-being in mothers of autistic children.
Keywords: autism, Psychological Well, Being, Positive Psychology -
هدفپژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباط موثر به والدین کودکان مبتلا به اوتیسم بر بهبود جو عاطفی، و سازش پذیری و انسجام خانواده کودکان مبتلا به این اختلال انجام شد.روشروش این پژوهش از نوع شبه تجربی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. از میان مادران کودکان 4 تا 13 ساله مبتلا به اوتیسم از مرکز اوتیسم تهران در سال تحصیلی 95-94، 24 نفر بر حسب شرایط ورود به پژوهش، انتخاب و به شکل تصادفی ساده در گروه های آزمایش و کنترل جایدهی شدند. پس از انجام پیش آزمون به کمک پرسشنامه های جو عاطفی خانواده (هیل برن، 1964) و سازش پذیری و انسجام خانواده (اولسون، پرتنر، و لاوی، 1985)، به گروه آزمایش طی 8 جلسه مهارت های ارتباط موثر آموزش داده شد. در پایان، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و داده های حاصل با آزمون تحلیل کوواریانس، تجزیه و تحلیل گردید.یافته هانتایج نشان داد که آموزش مهارت های برقراری ارتباط موثر سبب بهبودی جو عاطفی و همچنین افزایش سازش پذیری خانواده (001/0 > p) کودکان مبتلا به اوتیسم شده است.نتیجه گیریآموزش مهارتهای ارتباط موثر یک برنامه آموزشی کارآمد برای کمک به خانواده های کودکان مبتلا به اوتیسم است.کلید واژگان: اوتیسم، ارتباط موثر، جو عاطفی، سازش پذیری، انسجامObjectiveThis study was conducted to evaluate the impact of training parents of children with autism for effective communication skills on family emotional conditions and family Adaptability and cohesion improvement in autistic children.MethodThe present study used a semi-experimental pretest-posttest control-group design. From among the mothers of autistic children between 4 and 13 years of age visiting Tehran Autism Center in the academic year 2015-2016, 24 were selected according to eligibility criteria and were assigned to experimental and control groups through simple random sampling. After conducting the pre-test using the Family Emotional Conditions Questionnaire (Hill Bern, 1964) and the Family Adaptability and Cohesion Evaluation Scale (FACES-III) (Olson, Portner and Lavee, 1985), the experimental group received 8 sessions of effective communication skills training. In the end, both groups took the post-test.ResultsThe resulting data were analyzed using the analysis of covariance. The results showed that effective communication skills training improves family emotional conditions and family adaptability (pConclusionEffective communication skills training is an effective training program for helping families with autistic children.Keywords: Adaptability, Autism, Cohesion, Effective Communication, Emotional Conditions
-
هدف
هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش بازی درمانی مادران کودکان اوتیستیک بر بهبود مهارت های ارتباطی زبانی کلامی کودکان اوتیسم بود.
روشمطالعه حاضر از نوع آزمایشی و کاربردی می باشد که به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کودکان اوتیستیک با درجه متوسط درخودماندگی مراکز نگهداری کودکان اوتیسم بود. از بین مراکز نگهداری کودکان اوتیسم ، 2 مرکز به طور در دسترس انتخاب شد. از هر مرکز 2 کلاس از کودکان دارای اوتیسم انتخاب شدند. در این مطالعه نمونه عبارت است از 30 نفر از کودکان اوتیستیک با درجه متوسط درخودماندگی در سال 95-1394 که به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند.
یافته هانتایج نشان داد بین میانگین مهارت های ارتباط زبانی کلامی در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. با حذف تاثیر نمرات پیش آزمون بین میانگین تعدیل شده مهارت های ارتباطی زبانی کلامی، بر حسب گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت. به طور کلی بر اساس یافته های این پژوهش بازی درمانی در پس آزمون باعث افزایش نمرات مهارت های ارتباطی زبانی کلامی شد. با توجه به اندازه تاثیر می توان گفت این میزان قابل توجه بوده است. در مرحله پیگیری نیز با حذف اثر پیش آزمون همچنان اثر درمان حفظ شده بود.
نتیجه گیریبه طور کلی بر اساس این مطالعه می توان گفت آموزش بازی درمانی مادران باعث افزایش مهارت های ارتباطی زبانی کودکان اوتیسم می گردد.
کلید واژگان: بازی درمانی، مهارت اجتماعی، اوتیسم
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.