بیمه بدنه خودرو

بازار بیمه عموما با کژگزینی و کژمنشی ناشی از اطلاعات ناقص و یا نامتقارن همراه است که سبب ناکارآمدی این بازار گشته و تحقق کارایی پارتویی را با مشکل مواجه می کند. آگاهی بیشتر از مشخصات طرف تقاضا می تواند در حرکت بازار بیمه به سوی تعادل کارا مفید باشد. مطالعه حاضر با این هدف و با استفاده از مدل لاجیت درصدد برآورد تقاضای بیمه بدنه خودرو در شهر شیراز با استفاده از اطلاعات 15707 تن از مشتریان بیمه پاسارگاد می باشد. متغیرهای مورد بررسی به سه بخش کلی مشخصات بیمه-گذار (متقاضی بیمه) شامل: درآمد، سن و میزان تحصیلات صاحب خودرو؛ مشخصات خودرو شامل: قیمت اتومبیل، عمر وسیله نقلیه، نحوه تامین مالی برای خرید خودرو و سابقه ی تصادف و در نهایت تخفیفات بیمه گر به عنوان خصوصیت بیمه گر تقسیم می شوند. نتایج مقاله نشان می دهد ضرایب کلیه متغیرهای توضیحی مدل به استثنای عمر اتومبیل در سطح احتمال (1) درصد معنی دار می باشد. همچنین کشش-های به دست آمده از الگو، حاکی از آن است که متغیرهای تخفیفات بیمه ‏گر، سن صاحب وسیله نقلیه، قیمت وسیله نقلیه، سطح تحصیلات بیمه‏ گذار، تامین مالی خرید وسیله نقلیه توسط وام، سطح درآمد بیمه گذار و سابقه تصادف بیمه‏ گذار به ترتیب از عوامل مهم موثر در تقاضا برای بیمه ی بدنه ی اتومبیل می باشند که به جز سن صاحب وسیله نقلیه، بقیه متغیرها اثر مثبت بر تقاضای بیمه بدنه دارند.

وجود اطلاعات نامتقارن ازجمله عواملی است که در کاهش کارایی صنعت بیمه و افزایش ضریب خسارت آن نقش مهمی دارد. در این پژوهش، همبستگی موجود بین میزان پوشش انتخاب شده هنگام خرید بیمه نامه و ریسک تصادف مشروط بر متغیرهای مشاهده شده توسط شرکت بیمه با استفاده از روش پروبیت دوگانه و پروبیت های مستقل در بازار بیمه خودروی یکی از شرکت های بیمه بررسی شده است. داده های مورد استفاده شامل تمام اطلاعات پرونده های بیمه نامه و خسارت شخص ثالث و بدنه برای خودروهایی با کاربری شخصی در بازه سال های 1392 تا 1395 است. پس از کنترل ریسک گریزی افراد (با محدود کردن نمونه به آن‏هایی که فقط بیمه ثالث حداقلی یا مازاد تهیه کرده اند)، شواهدی برای اطلاعات نامتقارن یافت شد. نتایج پژوهش نشان می دهد افرادی که مازاد بر بیمه شخص ثالث بیمه بدنه خریداری می کنند، به‏نسبت از ریسک تصادف بالاتری برخوردارند و این افزایش با ریسک قیمتگذاری انجام‏شده توسط شرکت بیمه جبران نمی شود.

بر اساس بیمه نامه خودرو، بیمه گر به جبران تصادفات، انفجار و به طور کلی، برخورد خودرو با شی خارجی متعهد است. یافتن عوامل تاثیرگذار بر تصمیم به درخواست متقلبانه برای شرکت های بیمه حائز اهمیت است. تقلب در بیمه زمانی روی می دهد که بیمه گذار درخواست خطایی را ارائه می دهد که قابل تشخیص نیست. در حقیقت، این گزارش های اشتباه باعث ایجاد اختلالاتی در برآورد مالی بیمه گر می شود که منتج به مقادیر اضافه پرداخت به خسارت گزارش شده می شود.
هدف این تحقیق، بررسی تاثیر افزایش سطح فرانشیز بر میزان خطایی است که به عمد توسط بیمه گذار با هدف به دست آوردن نفع بیشتر گزارش می شود. فرانشیز به معنای آن بخشی از مقدار خسارت ادعا شده است که تحت پوشش شرکت بیمه قرار نمی گیرد. در پژوهش حاضر می خواهیم نشان دهیم تحت شرایط افزایش سطح فرانشیز، چگونه پارامترهای موجود در یک قرارداد بر میزان انگیزش برای فعالیت های متقلبانه تاثیرگذار است.
به کمک داده های مربوط به 600 بیمه نامه اتومبیل فروخته شده توسط بیمه ایران در شهر تهران در سال 1390 و با استفاده از مدل اقتصاد سنجی توبیت توسعه یافته[1] با آستانه های مشاهده نشدنی و از روش حداکثر درست نمایی بر روی داده هایی از بیمه خودرو، نشان داده ایم افزایش سطح فرانشیز سبب افزایش درخواست های متقلبانه از طرف بیمه شدگان می گردد. نتیجه دیگر این تحقیق این است که اثر قیمت بر رفتارهای متقلبانه بیمه شده ها به صورت معنی داری معکوس است. به عبارت دیگر، تحقیق نشان می دهد با کاهش قیمت خودرو، رفتارهای متقلبانه افزایش پیدا می کند.