روش هم جمعی

تحقیق حاضر کوششی در جهت بررسی تاثیر رشد مخارج دولتی بر رشد اقتصادی ایران می باشد. در این راستا با بکارگیری دو الگوی مختلف، به بررسی تجربی روابط بلندمدت و کوتاه مدت بین متغیرهای مورد بررسی برای دوره زمانی (1385-1346) و با استفاده از مدل تصحیح خطای بردار (VECM) در اقتصاد ایران پرداخته شده است. نتایج حاصل از بردارهای هم جمعی و الگوی تصحیح خطای برداری نشان می دهند که مخارج کل واقعی دولت و حجم پول در گردش واقعی در بلندمدت تاثیر مثبت و معنا داری بر تولید ناخالص داخلی واقعی دارند، در حالی که مخارج سرمایه گذاری و انتقالی واقعی دولت دارای اثر مثبت و مخارج مصرفی واقعی دولت دارای اثر منفی بر تولید ناخالص داخلی واقعی در بلندمدت است. همچنین، تغییرات در مخارج کل واقعی دولت در کوتاه مدت دارای اثر مثبت و معنا داری بر تغییرات در تولید ناخالص داخلی واقعی می باشد. در حالی که تغییرات در مخارج مصرفی، سرمایه گذاری و انتقالی واقعی دولت و همچنین تغییرات در حجم پول، در گردش واقعی در کوتاه مدت اثر معناداری بر تغییرات تولید ناخالص داخل واقعی ندارند.