به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

زمان عکس العمل

در نشریات گروه مدیریت
تکرار جستجوی کلیدواژه زمان عکس العمل در نشریات گروه علوم انسانی
تکرار جستجوی کلیدواژه زمان عکس العمل در مقالات مجلات علمی
  • محمد آراد اکبری*، سهیلا طالبی
    زمینه و هدف

    این پژوهش با هدف مطالعه تاثیر عوامل محیطی بر تمرکز رانندگی انجام شد. بدین منظور، یک ارزیابی کاربردی در منطقه 5 راهور تهران بر روی عملکرد رانندگی 37 راننده در نواحی درون و برون شهری تحت عوامل مختلف برهم زننده تمرکز انجام شد.

    روش

    این پژوهش از نظر روش های تحقیق، کمی و به صورت توصیفی مبتنی بر مشاهده  رفتارهای رانندگان وسایل نقلیه مسافری درون و برون شهری در حین رانندگی و با روش گردآوری داده ها از طریق مشاهده غیرمشارکتی صورت گرفته است.

    یافته ها

    با توجه به یافته ها، در نواحی برون شهری، رانندگان هنگام وجود یکی از عوامل برهم زننده تمرکز سرعت خود را کاهش می دهند درحالی که در نواحی درون شهری این گونه نیست. هم چنین، در نواحی برون شهری، هیچ تفاوتی در موقعیت عرضی یا بدون وجود عوامل برهم زننده تمرکز، وجود ندارد اما در نواحی درون شهری، تغییراتی در موقعیت عرضی رانندگان فاقد تمرکز تاحدی به چشم می خورد. علاوه بر این، صحبت کردن با مسافران باعث ناپایداری بیشتر موقعیت عرضی وسیله نقلیه شده و زمان عکس العمل راننده را افزایش می دهد. رانندگان در نواحی برون شهری هنگام صحبت کردن با مسافران در مقایسه با عدم وجود هیچ یک از عوامل برهم زننده تمرکز، فاصله بیشتری از وسیله نقلیه جلویی می گیرند. سرانجام در نواحی برون شهری، زمان عکس العمل با یا بدون وجود عامل برهم زننده تمرکز تقریبا یکسان است.

    نتیجه گیری

    نتایج نشان می دهد که درصورت استفاده از سامانه های هوشمند حمل ونقل در معابر، رانندگان مرتکب تخلفات کمتری می شوند. لذا پیشنهاد می شود که با تجهیز معابر به این سامانه ها امکان برهم خوردن تمرکز رانندگان به حداقل رسانده شده و در نتیجه موجبات ایمنی بیشتری در راه های درون و برون شهری فراهم کند.

    کلید واژگان: عوامل محیطی، تمرکز رانندگی، زمان عکس العمل، انحراف استاندارد موقعیت عرضی، سرعت متوسط و فاصله متوسط
    Mohammad Arad Akbari *, Soheila Talebi
    Objective and background

    This study was conducted the effect of environmental factors on distracted driving. For this purpose, an applied assessment was carried out in District 5 of Tehran, and the driving performance of 37 drivers was investigated in different traffic environments (urban and rural area) and under different types of distraction sources (conversation with passenger, mobile phone).

    Methodology

    In this study, the behavior of drivers was evaluated in an inconspicuous way using a qualitative method.

    Findings

    According to the findings, drivers reduce their speed when there is one of the distracting factors in urban areas, while this is not the case in rural areas. Besides, there is no difference in the lateral position with or without distraction factors in rural areas, but there are some changes in the lateral position of distracted drivers in urban areas. Conversation with passengers causes more instability of the lateral position of the vehicle and increases the driver's reaction time. Drivers keep a greater distance from the vehicle in front when conversing with passengers in rural areas compared to the absence of distracting factors. Finally, the reaction time is almost the same with or without distracting factors in rural areas.

    Conclusion

    The results show that drivers will commit fewer violations if intelligent transportation systems are used on roads. So, it is recommended that the possibility of distracting the drivers is minimized and more safety factors are provided in rural and urban roads by equipping the roads with these systems.

    Keywords: Assessment, environmental factors, Driver Distraction, District 5
  • سید احسان جعفری نسب*، ناصر پورمعلم، سید صابر ناصرعلوی
    افزایش روزافزون جمعیت از یک سو و رشد صنعت حمل ونقل ازسوی دیگر، اثرات مثبت و منفی گسترده ای در جوامع داشته است. این امر سبب افزایش حجم تقاضای تردد و جابه جایی در سطح شبکه راه ها و متعاقب آن افزایش آمار حوادث و تصادفات جاده ای شده است. در این تحقیق سعی می شود با کاربرد سامانه های ارتباطات بین خودرویی و سوق دادن شرایط استاتیکی (LINE-OFF) به دینامیکی (LINE-NO)، عوامل انسانی و وسیله نقلیه به انسان هوشمند و وسیله نقلیه هوشمند تبدیل شده و از سهم آنها در بروز حوادث کاسته شود. طبق آمارهای موجود، تصادفات از نوع جلو به عقب، درصد قابل توجهی از کل تصادفات آزادراهی را به خود اختصاص می دهند و خطای انسانی نیز بیش ترین سهم را در بروز این گونه تصادفات دارد. بدیهی است به کارگیری چنین فناوری های ارتباطی، سطح ایمنی جاده ها را ارتقا خواهد داد. در این مقاله، رفتار حرکتی رانندگان در یک بازه زمانی معین با استفاده از داده های خرد جریان ترافیک در آزادراه I-80 پروژه NGSIM تحلیل شده و با استفاده از شاخص ارزیابی ایمنی ترمزگیری اضطراری (UDI)، ایمنی رانندگان در هر لحظه بررسی می شود. نتایج تحلیل ها نشان می دهد، کابرد شبکه ارتباطی VANETS می تواند از طریق کاهش زمان عکس العمل رانندگان، درصد اوقات در خطربودن خودروها را که نشان دهنده مدت زمانی است که رانندگان در کل فرآیند تعقیب خودرو در معرض خطر تصادف هستند، به طور متوسط از 68درصد به 15درصد بکاهد.
    کلید واژگان: شبکه ارتباط بین خودرویی (VANETS)، تصادفات جلو به عقب، تعقیب خودرو، زمان عکس العمل، شاخص ترمزگیری اضطراری
    S.E. Jafari Nasab*, N. Pourmoallem, S. S. Naseralavi
    Increasing population growth on the one hand and the growth of transportation industry on the other have had numerous positive and negative impacts in societies. This issue has led to an increase in the volume of traffic demand in road networks and has hence increased the number of road accidents. Research shows that a large number of accidents are caused by the human factor and the vehicle factor. By using vehicle-to-vehicle communication systems and turning static conditions (off-line) into dynamic conditions (on-line), the present study attempts to turn the human factor and the vehicle factor into the intelligent human and the intelligent vehicle, respectively, and reduce their effects on the occurrence of accidents. According to Statistics, a significant percentage of freeway accidents are rear-end crashes, in which human error has the greatest effects on such collisions. Although it is obvious that the use of such communication technologies enhances the safety level of roads, the quantitative and analytical insights of the increase of safety resulting from the use of VANETs in freeways has not been investigated yet. This study offers a new method for investigating the role of vehicular ad-hoc networks (VANETs) in reducing the number of front-to-rear accidents in freeways by reducing drivers’ reaction time. In so doing, by using the micro data of the traffic flow in the I-80 freeway of the NGSIM project, drivers’ behavior in a specific time span was analyzed; and by using indices of assessment of safety of emergency breaking (UDM), the safety of drivers at each moment was investigated. The results of data analysis reveal that the use of VANET communication networks can reduce the percentage of vehicles’ exposure to danger in the chase process from 68% to 15% by reducing drivers’ reaction time.
    Keywords: VANETs, Rear, end Collisions, Car Following, Reaction Time, Urgent Deceleration Index (UDI)
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال