جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Children with Down Syndrome » در نشریات گروه « علوم انسانی »
-
هدف
این مطالعه با هدف ارایه برنامه آموزش حل مسیله خانواده محور برای والدین کودکان با نشانگان داون تدوین شده است. به نظر می رسد برای ارتقای کیفیت زندگی همه افراد خانواده اصلاح ساختاری شیوه های والدگری از اهمیت فراوانی برخوردار است. اصلاح ساختار کارکردی خانواده های دارای کودکان با نیازهای ویژه از جمله کودکان با نشانگان داون به دلیل ویژگی های متفاوت روانی- اجتماعی شان ضروری به نظر می رسد. بر این اساس توانمندسازی والدین از طریق روی آوردهای نوین شناختی - رفتاری مانند برنامه های حل مسیله خانواده محور از اولویت های مهم جوامع رشد یافته قلمداد می شود.
روشدر این پژوهش نظامند نخست ماهیت و اهمیت این مهم بررسی شد سپس چگونگی آماده سازی برنامه آموزشی حل مسیله خانواده محور ویژه والدین کودکان با نشانگان داون که تلفیقی نوآورانه از برنامه های"من می توانم مسیله ام را حل کنم" و "تربیت کودک/ نوجوان اندیشمند" است، ارایه شد.
یافته هامرور شواهد تجربی موجود نشان می دهد که کاربست برنامه حل مسیله خانواده محور بر تغییر رفتاری کودکان و نوجوانان با نیازهای ویژه و والدین آنها اثر مثبت دارد.
نتیجه گیریبنابراین لزوم توجه به بهزیستی خانواده از طریق تدوین برنامه های کارآمد بومی شده بر اساس الگوی ایرانی- اسلامی ضروری است. کاربست برنامه آموزش حل مسیله خانواده محور به وسیله والدین کودکان با نشانگان داون تا حد زیادی انگیزه یادگیری توانش های عملی میان فردی آنها افزایش داده و والدین با اتخاذ سبک مقابله مسیله گشایی شرایط بهزیستی روانی- اجتماعی خود و کودکان شان را فراهم نمایند.
کلید واژگان: حل مسئله, خانواده, والدین, کودکان با نشانگان داون}AimThis study was developed with the aim of providing a family-oriented problem solving training program for parents of children with Down syndrome. It seems that structural modification of parenting practices is very important to improve the quality of life of all family members. It seems necessary to modify the functional structure of families with children with special needs, including children with Down syndrome, due to their different psycho-social characteristics. Based on this, empowering parents through new cognitive-behavioral approaches such as family-oriented problem solving programs is considered one of the important priorities of developed societies.
MethodsIn this organized research, first the nature and importance of this issue was investigated, then how to prepare a family-oriented problem solving educational program for parents of children with Down syndrome, which is an innovative combination of "I can solve my problem" and "Education of a thinking child/teenager" program was presented.
ResultsA review of the available empirical evidence shows that the application of the family-oriented problem solving program has a positive effect on the behavioral change of children and adolescents with special needs and their parents.
ConclusionTherefore, it is necessary to pay attention to the well-being of the family through the formulation of efficient localized programs based on the Iranian-Islamic model. The application of the family-oriented problem-solving training program by the parents of children with Down syndrome has greatly increased their motivation to learn practical interpersonal skills, and parents can provide psychological and social well-being conditions for themselves and their children by adopting a problem-solving coping style.
Keywords: problem solving, Family, Parents, children with Down syndrome} -
هدف
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مداخلههای مبتنی بر ورزشهای گروهی هوازی مبتنی بر نظریه یکپارچگی حسی بر مهارتهای حرکتی درشت و ظریف کودکان با نشانگان داون بود.
روشپژوهش حاضر با طرح پژوهشی نیمهآزمایشی به همراه پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل انجام شد. نمونه پژوهش 30 کودک با نشانگان داون در بازه سنی 8 تا 10 سال بودند که به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. برای ارزیابی و سنجش از آزمونهای پوردو پگبورد و آزمون رشد حرکتی لینکلن اوزروتسکی استفاده شد. بعد از اجرای پیشآزمون، کودکان گروه آزمایش به مدت 6 هفته و در هر هفته 2 جلسه (12جلسه) تحت مداخلههای مبتنی بر ورزشهای هوازی تقویتکننده یکپارچگی حسی قرار گرفتند و فعالیتهای بازیگونه موردنظر را آموزش دیده و به کمک درمانگر و والدین تمرین کردند.
یافته هاهر دو گروه با پسآزمون سنجیدهشده و نتایج بهدستآمده به روش آماری تحلیل کوواریانس یکمتغیره بررسی شدند که پیشرفت معناداری را در هر دو مهارتهای حرکتی ظریف (p<0/01، F=12/98) و درشت (p<0/01، F=21/71) و همچنین تلفیق این دو مهارت (p<0/01، F=20/9) در گروه آزمایش نشان داد.
نتیجهگیریدرنتیجه میتوان بیان کرد که استفاده از مداخلههای مبتنی بر ورزشهای گروهی هوازی تقویتکننده یکپارچگی حسی در قالب بازیها تاثیر مثبت بهسزایی بر بهبود مهارتهای حرکتی درشت و ظریف کودکان با نشانگان داون خواهد داشت.
کلید واژگان: ورزش های گروهی هوازی, یکپارچگی حسی, مهارت های حرکتی درشت, مهارت های حرکتی ظریف, نشانگان داون}ObjectiveThis study aimed to evaluate the effectiveness group aerobic exercise interventions' based on the sensory integration theory on the gross and fine motor skills of children with Down syndrome.
MethodThe present study was conducted with a semi-experimental research design with pre-test and post-test with a control group. The study sample consisted of 30 children with Down syndrome in the age range of 8 - 10 years, who were selected by purposive sampling method and randomly divided into experimental and control groups. Purdue Pegboard test and Lincoln Avzrvtsky motor development test were used for evaluation and measurement. After the pre-test, the children in the experimental group underwent aerobic exercise-based interventions for 6 weeks and two sessions per week (12 sessions). Thus they were trained in the desired playful activities and practiced with the help of the therapist and parents.
ResultsBoth groups were measured by post-test, and the results were analyzed by univariate analysis of covariance. (ANCOA) the Results showed significant improvement in both fine (p<0/01، F=12/98) and gross (p<0/01، F=21/71) motor skills as well as the combination of these two skills (p<0/01، F=20/9) in the experimental group.
Conclusionit can be stated that the application of group aerobic exercises based on sensory integration will have a significant positive effect on improving the fine and gross motor skills of children with Down syndrome.
Keywords: Aerobic group exercises, Sensory integration, Gross motor skills, Fine motor skills, Children with Down syndrome} -
نتایج پژوهش ها حاکی از آن است که کودکان دارای نشانگان داون، دچار مشکلات رفتاری میباشند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش بازی های گروهی بر مشکلات رفتاری دانش آموزان با نشانگان داون است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی است و طرح آن به شکل پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل میباشد.کودکان پس از مصاحبه تشخیصی به منظور انتخاب برای حضور در جلسه های گروه و احراز معیارهای ورودی به عنوان آزمودنی، انتخاب شدند. کودکان انتخاب شده به طور تصادفی در گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار داده شدند. برنامه آموزش بازی درمانی در 12 جلسه 60 دقیقه ای به گروه آزمایش ارایه شد، در حالی که گروه کنترل، آموزش خاصی ندید. همچنین از پرسش نامه مشکلات رفتاری راتر پس از تایید روایی و پایایی، به صورت پیش آزمون و پس آزمون، استفاده گردید. یافته های به دست آمده، نشان می دهد مقدار همبستگی بین پیش آزمون– پس آزمون مشکلات رفتاری از نظر آماری معنادار است(01/0≥ P). بنابراین باید گفت که بازی درمانی برکاهش مشکلات رفتاری این کودکان موثر است و از این رویکرد، می توان برای بهبود کاهش مشکلات رفتاری این کودکان استفاده کرد.
کلید واژگان: بازی های گروهی, مشکلات رفتاری, کودکان مبتلا به نشانگان داون}The results of the research indicate that children with Down syndrome have behavioral problems. The purpose of this study was to investigate the effect of group training on behavioral problems of students with Down syndrome. This is a semi-experimental study. The target population is a semi-experimental The plan was preceded by ours-afterwards, we were in the control group. The children were selected after the diagnostic interview in order to be selected for attending the group sessions and the entrance criteria as the subjects. The selected children were randomly assigned to the experimental group and one control group They are placed for the test group by the researcher individually Group therapy group sessions were held. The meeting consultation sessions were again compared to those achieved by the groups. The pilot group received a group intervention based training intervention and the control group did not receive any intervention. Were compared and using the Rutter Behavioral Disorders Questionnaire, which was used after the confirmation of validity and reliability before and after the exercise. Therapeutic training program was presented to the experimental group in 12 sessions of 60 minutes, while the control group did not receive any special training. Findings obtained using soft SPSS 12 and the univariate covariance analysis showed that the training did not affect their behavioral problems. The correlation between pre-test and post-test behavioral problems was statistically significant (P <0.01). Based on the findings, it should be noted that therapeutic games have been effective in reducing the behavioral problems of these children, and this approach can be used to improve the reduction of these children's behavioral problems.
Keywords: Group Games, Behavioral Problems, Children with Down Syndrome} -
نشریه رفتار حرکتی، پیاپی 32 (تابستان 1397)، صص 113 -128هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر 20 جلسه برنامه دوساهو بر تبحر حرکتی کودکان با سندرم داون بود. روش پژوهش نیمه تجربی و ازنوع پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد 24 کودک با سندرم داون در مرکز توان بخشی در شهر جوانرود، با میانگین سنی 19/3 ± 21/8 و با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. سپس، نمونه های سندرم داون به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش در 20 جلسه 45 دقیقه ای به صورت انفرادی در برنامه دوساهو شرکت کردند. پس از اتمام جلسات مداخله، پس آزمون اجرا شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری توصیفی و تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج کوواریانس درباره خرده مقیاس های تبحر ادراکی- حرکتی نشان داد که تفاوت معناداری بین میزان خرده مقیاس های تعادل، قدرت، هماهنگی، سرعت، دقت و زمان واکنش نمونه ها در دو گروه کنترل و آزمایش وجود دارد. با توجه به اینکه اثر آموزش دوساهو بر تبحر حرکتی کودکان با سندرم داون تایید شد، به نظر می رسد که لازم است بسته های آموزشی و کارگاه هایی با هدف مهارت آموزی برای معلمان، روان شناسان و مددکاران که با جامعه کودکان سندرم داون سروکار دارند، طراحی و برگزار شود.کلید واژگان: تمرین دوساهو, کنترل بینایی- حرکتی, کودکان سندرم داون, هماهنگی حرکتی}Motor Behavior, Volume:10 Issue: 32, 2018, PP 113 -128The aim of this study was to investigate the effects of 20 sessions of Dohsa-hou on the motor proficiency in the children with Down syndrome. The research method was Quasi-experimental design and pretest-posttest with control group. For this purpose, twenty-four Down-Syndrome-infected children with the average age was 8.21 ± 3.19 were selected through convenience sampling in a rehabilitation center in the Iranian town of Javanroud as the participants and were randomly divided into ten equal experimental and control groups. The experimental group participated in Dohsa-hou intervention for 20 forty- five-minute sessions individually. After the intervention sessions posttest performed. To analyze the data the descriptive statistics and analysis of multivariate covariance were used. The results of covariance on the scales of perceptual-motor skills showed that significant difference between the subscales of balance, power, coordination, speed, accuracy, and reaction time testing in control and experimental groups. Considering that the impact of Dohsa-hou training on motor proficiency in children with Down syndrome was verified that seems designing and holding educational workshops and packages for training teachers, psychologists and social workers would be beneficial while working with the Down-Syndrome-infected children.Keywords: Dohsa-Hou Training, Visual-Motor Control, Children with Down Syndrome, Motor Coordination}
-
زمینه و هدفبازخورد یکی از مهم ترین متغیرهای موثر بر کارایی یادگیری حرکتی و نحوه اجرای مهارت است و نقش بسیار مهمی در کنترل حرکتی و اکتساب مهارت حرکتی دارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر بازخورد آگاهی از نتیجه با تواترهای مختلف بر اکتساب یک مهارت هدف گیری در کودکان با نشانگان داون بود.روشروش این پژوهش نیمه تجربی بود. نمونه 18کودک با نشانگان داون 6 تا 10سال بودند که به روش در دسترس انتخاب و پس از انجام پیش آزمون به 3گروه 6نفره با بازخورد (صفر درصد، 50 درصد و 100 درصد) تقسیم شدند. تکلیف شرکت کنندگان مهارت پرتاب از بالای شانه به سمت هدف ترسیم شده روی زمین بود. پیش از مرحله اکتساب 10پرتاب به عنوان پیش آزمون از شرکت کنندگان به عمل آمد. در مرحله اکتساب شرکت کننده ها 60پرتاب را انجام دادند. شرکت کنند گان گروه صفر درصد هیچ بازخوردی را دریافت نکردند، گروه 50درصد در نصف کوشش ها و گروه 100درصد در تمامی کوشش ها بازخورد دریافت کردند.یافته هایافته های این پژوهش نشان داد بین عملکرد 3گروه در اکتساب مهارت هدف گیری تفاوت معناداری (05/0P<) وجود داشت و گروه بازخورد 100درصد عملکرد برتری داشت.نتیجه گیریبا توجه به یافته های پژوهش که حاکی از عملکرد بهتر گروه بازخورد 100درصد در کودکان با نشانگان داون بود، پیشنهاد می شود در آموزش مهارت های حرکتی به این کودکان از بازخورد افزوده با تواتر بالا استفاده شود.کلید واژگان: بازخورد, آگاهی از نتیجه, تواتر, مهارت هدف گیری, کودکان با نشانگان داون}BackgroundFeedback is the effective variable on performing skills and leaning the motion and it has an important role in motion control and acquisition of motion skills. The purpose of this study was to consider the impact of awareness from different frequencies on acquisition of an aimed skill in children with Down syndrome.MethodThis study is a semi-experimental research. Participants were 18 children with Down syndrome from 7 to 10 years that selected by in access sampling and were divided equally into three groups with feedback (0%, 50%, and 100%) after pre-test performing. The participants performed over hand throwing task to the target drawn on the floor. Before the acquisition phase, participants throw 10 times as pre-test. In the acquisition phase, participants throw 60 trials. Participants received no feedback in zero percent group, in the half of trials received feedback in 50 percent group and in the whole of trials received feedback in 100 percent group.ResultsFinding of this study showed that there was significant difference between the three groups in the acquisition of skills (PConclusionAccording to the better performance in children with Down syndrome with 100% feedback, it is recommended that we can use feedback with high frequencies in training motor skills.Keywords: Feedback, Frequency, Aimed skill, Children with Down Syndrome}
-
هدفپژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های تاب آوری بر میزان تاب آوری خواهران و برادران کودکان دارای نشانگان داون انجام شد.روشپژوهش مذکور از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری بود. برای ارزیابی متغیرها از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و تاب آوری کودکان و نوجوانان پرینس- امبوری (2007) استفاده شد. 30 نفر از خواهران و برادران کودکان دارای نشانگان داون از کلیه مناطق شهر شیراز با انتساب تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل در پژوهش حاضر مشارکت کردند.یافته هاتحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس مختلط به همراه اندازه گیری مکرر نشان داد که اجرای برنامه مداخله ای بر میزان تاب آوری و مولفه های آن در خواهران و برادران کودکان دارای نشانگان داون گروه آزمایشی در مرحله پس آزمون به طور معنا داری موثر بوده و اثرات مشاهده شده در مرحله پیگیری پایدار مانده بود(p≤0/05).نتیجه گیرییافته های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های تاب آوری می تواند میزان تاب آوری خواهران و برادران کودکان دارای نشانگان داون را افزایش دهد.
کلید واژگان: خواهران و برادران کودکان دارای نشانگان داون, آموزش تاب آوری, مهارت های تاب آوری}ObjectiveThe aim of this study was investigating the effects of resilience training on resilience in siblings of children with Down syndrome.MethodIn this study a semi-experimental design with pretest-posttest and follow up design was applied. Conner-Davidson Resilience Scale (2003) and Prince-Embury Resilience Scale (2007) were used for measuring of adolescents’ resilience. The sample size includes 30 adolescents (14- 18ys) having sibling with Down syndrome that assigned for experimental and control groups randomly.ResultsAnalyzing of data is performed by using Mix Anova with repeated measure design. Results reveal that resilience and its component in siblings of children with Down syndrome in experimental group significantly improved and their Emotional vulnerability significantly decreased. Also, these results were permanent in the follow up step (p≤0/05).ConclusionAccording to the findings of the study it can be concluded that resiliency skills training enhance the resilience in siblings of children with Down syndrome.Keywords: Siblings, Children with Down syndrome, Resilience training, Resilience} -
داشتن فرزندان با نیازهای ویژه، خانواده را با مسائل زیادی در زمینه های اجتماعی، آموزشی و خودیاری مواجه می سازد.برقراری ارتباط عمیق تر با خانواده ای دیگر دارای تجربه ای مشابه در این زمینه، می تواند مسیر مشکلات طی شده را به آن ها نشان دهد. هدف آموزش خانواده به خانواده، انتقال تجارب مثبت خانواده ها به یکدیگر است. در این پژوهش زمینه یابی، به روش نمونه گیری در دسترس از اعضای کانون خیریه سندروم داون، 12 نفر از والدین (11 مادر و 1 پدر) کودکان با سندروم داون به طور داوطلب انتخاب شدند تا در 5 جلسه هفتگی گروهی (به مدت 1 ماه) تجارب خود را در ارتباط با مسائل ویژه دوران پیش دبستانی فرزندان خود بازگو نمایند. از میان این مسائل، 4 اولویت جهت ارایه در پانل آموزشی سمینار سندروم داون انتخاب شد. سه ماه بعد از برگزاری سمینار، با استفاده از پرسشنامه 20 سوالی (محقق ساخته)، ویژگی های دموگرافیک شرکت کنندگان داوطلب در سمینار (22 نفر از والدین) ثبت و میزان رضایت آن ها از مفید بودن پانل آموزشی جمع آوری شد.
نتایج نشان دادند که میانگین رضایت خانواده ها از پانل آموزشی و همه مولفه های رضایت بسیار زیاد بود. با توجه به محدودیت گروه نمونه، در دسترس بودن آن و اختصاص پانل آموزشی به مسائل دوره پیش دبستانی و عدم کنترل منابع حمایتی در خانواده ها، پیشنهاد می شود که پژوهش های آتی ضمن توجه به موارد مطروحه، به برگزاری دوره های آموزش خانواده به خانواده در قالب سمینارها در دوره های مختلف سنی افراد داون مبادرت ورزند و این گونه برنامه ریزی جهت توانمند سازی افراد با نیازهای ویژه و خانواده های آن ها در مقابله با استرس مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: آموزش خانواده به خانواده, کودکان با سندروم داون, سنین پیش دبستانی}Having offspring with special needs will encounter family with many pro-blems in social, educational and self-helping.Having deep relationships with another family with the same experience show the way to manage the problems. The purpose of family to family training is to transfer positive experiences of families to each other. 12 parents (11 mothers and 1 father) from Down Syndrome Organization voluntarily selected in the survey study. They participated in 5 weekly group session (lasting one month) to discuss their special experiences in relation to their children during preschool years. Among their experiences four highly ranked issues selected to present in training panel of Down Syndrome Conference. Three months after holding the Conference, demographical character-istics of volunteered participants in the conference (22 parents) recorded. Also, their satisfaction in relation to the presentation of familie's expe-rience and its usefulness of it, measured by a 20-items questionnaire (researcher-made). Findings indicated that the means of parent's satisfaction from training panel and its issues were very high. In regard to the limitation of sample size, its availability, holding training panel for preschools’ problems and lack of control of socially supportive systems in families, it is recommended that training courses such as, family to family training can be present in conferences held about individuals with down syndrome in all ages. This training method can be useful for planning the programs for streng-thening individuals with special needs and their families.Keywords: Family to family training, Children with Down syndrome, Pre, school ages}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.