جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « آلودگی شیمیایی » در نشریات گروه « محیط زیست »

امروزه هزاران ماده شیمیایی مصنوعی طبقه بندی شده PFAS در محصلات مختلف روزمره همچون سورفکتانتهای صنعتی، رزینها، قالبها و پلاستیکها یافت میشوند. انتخاب سبک زندگی برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض PFA باید به گونه ای باشد که با استفاده PFAS ها، نگرانیهای زیست محیطی و بهداشتی کاهش یابد، و از طریق زنجیره های غذایی در سیستمهای خشکی و آبی، و بستهبندیهای مواد غذایی به بدن انسان راه نیابد. این مواد شیمیایی و مضر در همه جا وجود دارند، از مواد بهداشتی گرفته تا لباسهای مختلف و محصولاتی نظیر روغن و ظروف الیافی و کاغذی. هیچ استانداردی برای PFAS در مواد غذایی وجود ندارد. ترکیبات PFAS با زنجیره کوتاه خطر کمتری نسبت به ترکیبات زنجیره بلند خود دارند که میتوانند روزها یا حتی ماه ها قبل از دفع کامل در بدن بمانند. نتایج نشان داد نشان دادهاند که سطوح بالای برخی از PFAS ها میتواند منجر به برخی از خطرات سلامتی شود. این ترکیبات با گذر زمان در بدن تجمع یافته و باعث ضعف سیستم ایمنی بدن میشود. مسلما کاهش تولید مواد PFAS ،کاهش آلودگی محیطی و مواد غذایی و نیز کاهش مصرف مواد غذایی آلوده به این ترکیبات را به دنبال خواهد داشت. ازآنجاییکه PFAS در طبیعت باقی میماند و تجزیه نمیشود، آبهای آشامیدنی میتوانند توسط این مواد آلوده شوند.

آب های زیرزمینی که بخشی از چرخه آب را تشکیل می دهند؛ به تبع رشد روز افزون صنایع آلاینده در محیط زیست انسانی، در معرض آلودگی های مختلفی قرار دارند. از این رو در این تحقیق ابتدا از 15 منبع انتخابی دشت نمونه برداری شد؛ سپس این نمونه ها با استفاده از دستگاه جذب اتمی آنالیز شدند. نتایج بیانگر وجود فلزات سنگین (کادمیوم، کبالت، سرب، روی و منگنز) در آب می باشد. پس از انجام آنالیزهای مذکور، به بررسی عوامل موثر در نفوذ فلزات سنگین از جمله فاضلابهای خانگی، صنعتی و زه آب های کشاورزی در آبخوان و ایجاد آلودگی در آن پرداخته شد. نتایج نشان می دهد هر چند آلودگی دشت به فلزات سنگین در مرز خطر نیست و لیکن ادامه روند آلودگی و وسعت کم آبخوان قطعا در دراز مدت خطرات زیست محیطی زیادی را به دنبال خواهد داشت، لذا باید در خصوص آب برگشتی کشاورزی و همچنین دفع اصولی فاضلاب های صنعتی اقدام موثری بعمل آورد. بنابراین به علت محدودیت منابع آب در دشت اشتهارد، حفاظت کمی و کیفی و جلوگیری از آلودگی فزاینده دشت، از ضروری ترین اصول برنامه ریزی در جهت توسعه صنعتی و جمعیتی می باشد

طی پاییز 1379 گزارش هایی مبنی بر مسزان زیاد مرگ ومیر فک های دریای خزر ارائه گردیدند. فک خزری فقط در دریای خزر زندگی می کند و در لیست اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت IUCN به عنوان حیوان تهدید به خطر انقراض به شمار می آید. به نظر می رسد فک های مرده توسط امواج دریا به ساحل افتاده اند.