به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

کلینوپتیلولیت

در نشریات گروه مهندسی معدن
تکرار جستجوی کلیدواژه کلینوپتیلولیت در نشریات گروه فنی و مهندسی
تکرار جستجوی کلیدواژه کلینوپتیلولیت در مقالات مجلات علمی
  • اوین زندی، روجیار اکبری سنه*، فرهاد رحمانی
    در تحقیق حاضر، اثر وجود خمیره معدنی زئولیتی کلینوپتیلولیت به عنوان پایه فتوکاتالیست اتصال ناهمگون BiOI-CuO در فرآیند تجزیه نوری آلاینده رنگی متیل اورانژ مطالعه شد. بدین منظور فتوکاتالیست اتصال ناهمگون BiOI-CuO سنتز و مقادیر متفاوتی از آن ها بر روی پایه معدنی کلینوپتیلولیت تثبیت شدند. نتایج آنالیزهای شناسایی تاییدکننده سنتز موفق فتوکاتالیست های مورد ادعا بود. تصاویر FESEM نشان داد که در اثر بارگذاری ساختار اتصال ناهمگون روی پایه زئولیتی تعداد انباشتگی ها کاهش یافته است. در نتیجه تثبیت ساختار BiOI-CuO روی کلینوپتیلولیت، نه تنها مورفولوژی نیمه رساناها تغییر نمی کند، بلکه به تشکیل ساختاری همگن تر و یکنواخت تر نیز منجر می شود. نتایج عملکردی گویای بهبود کارآیی نیمه رسانای BiOI در فرآیند تجزیه نوری آلاینده متیل اورانژ در اثر تشکیل اتصال ناهمگون این ماده با نیمه رسانای CuO و تثبیت آن ها روی پایه کلینوپتیلولیت است. استفاده از %.wt 10 نیمه رسانای CuO در کنار %.wt 20 از نیمه رسانای BiOI و تثبیت بر روی پایه معدنی، بیشترین بازده را به جهت حذف آلاینده متیل اورانژ از خود نشان داد که این امر به سبب پراکندگی و توزیع مناسب نیمه رساناهای فاز فعال روی پایه زئولیتی، میزان بازترکیبی پایین تر حامل های بار و شکاف باند مناسب در این نمونه نسبت به سایر کامپوزیت ها است که به واسطه آنالیزهای شناسایی نیز به اثبات رسید. حداکثر میزان حذف آلاینده متیل اورانژ (85%) تحت شرایط زمان واکنش 2 ساعت، غلظت آلاینده ppm 20 و دوز فتوکاتالیست g/L 5/0 تحت تابش نور UV به دست آمد.
    کلید واژگان: کلینوپتیلولیت، نیمه رسانا Cuo، نیمه رسانا Bioi، تجزیه نوری، آلاینده متیل اورانژ
    A. Zandi, R. Akbari Sene *, F. Rahmani
    In the present study, the impact of immobilizing a BiOI-CuO heterojunction on clinoptilolite zeolite as a support for photocatalytic degradation of the organic pollutant methyl orange (MO) was investigated. To this aim, BiOI-CuO heterojunction photocatalysts with varying weight ratios of BiOI:CuO (2, 3, and 4) were synthesized and embedded in clinoptilolite matrix. Characterization techniques confirmed the successful synthesis of the photocatalysts. FESEM analysis revealed that immobilization of the heterojunction structure on the zeolite support reduced the number of agglomerations. This immobilization not only preserved the morphology of the semiconductors but also led to the formation of a more homogeneous and uniform structure. The results demonstrated enhanced photocatalytic performance for MO degradation due to the formation of a heterojunction between BiOI and CuO semiconductors and their immobilization on clinoptilolite. The combination of 20 wt.% BiOI and 10 wt.% CuO immobilized on clinoptilolite exhibited the highest removal efficiency for MO. This superior performance was attributed to the favorable dispersion and distribution of the active-phase semiconductors on the zeolite support, lower charge carrier recombination and an appropriate bandgap, as confirmed by characterization analyses. Under 2 h of UV light irradiation with a MO concentration of 20 ppm and a photocatalyst dosage of 0.5 g/L, a maximum MO removal efficiency of 85% was achieved under UV light irradiation.
    Keywords: Clinoptilolite, Semiconductor Cuo, Semiconductor Bioi, Photodegradation, Methyl Orange Pollutant
  • احسان مهرجو، فرهاد رحمانی*، روجیار اکبری سنه
    حذف علف کش کشاورزی بنتازون از طریق فرآیند تخریب فتوکاتالیستی با استفاده از کامپوزیت نانوساختار TiO2/Clinoptilolite با هدف مطالعه پتانسیل پایه طبیعی کلینوپتیلولیت و اثر مقدار TiO2 بارگذاری شده بر روی بازده فرآیند، ارزیابی شد. بدین منظور، فتوکاتالیست های TiO2/Clinoptilolite حاوی مقادیر متفاوتی از دی اکسید تیتانیم (%.wt 40 و 30، 20، 10) با استفاده از روش ساده و ارزان تلقیح مرطوب سنتز شدند و تحت آنالیز های XRD, FESEM, EDX, BET, PL, UV-vis قرار گرفتند. نتایج تست های شناسایی صحت سنتز نمونه های سنتزی را تایید کرد و نشان داد که به کارگیری پایه زیولیتی علاوه بر کاهش سرعت بازترکیب جفت های الکترون- حفره، پراکندگی نانوذرات دی اکسید تیتانیم را بهبود داده و تجمع این ذرات را کاهش می دهد. نتایج تست های راکتوری نشان داد که با افزایش مقدار بارگذاری TiO2 تا %.wt 30، بازده حذف بنتازون افزایش می یابد که این افزایش به دلیل تعداد سایت های فعال در دسترس بیشتر است. با افزایش بیشتر مقدار بارگذاری به دلیل افزایش تعداد کلوخه ها بر روی سطح کاتالیست و کاهش میزان جذب سطحی، درصد حذف فتوکاتالیستی کاهش می یابد. مطالعات سینتیکی نیز بیانگر سرعت تخریب بیشتر بنتازون به وسیله نمونه حاوی %.wt 30 دی اکسید تیتانیم و تبعیت نتایج از واکنش مرتبه اول است. برای حصول اطمینان از کارآیی فتوکاتالیست منتخب در حذف سایر سموم کشاورزی، کارآیی آن در حذف فتوکاتالیستی علف کش پاراکوات نیز بررسی شد که نتایج نشان از عملکرد مطلوب فتوکاتالیست سنتزی بود. به این ترتیب می توان نتیجه گرفت که تثبیت مقدار بهینه دی اکسید تیتانیم بر روی کلینوپتیلولیت، علاوه بر جداسازی بهتر و راحت تر به بهبود خواص نوری و ساختاری و در نهایت افزایش عملکرد فتوکاتالیستی منجر می شود.
    کلید واژگان: تجزیه نوری، بنتازون، پاراکوات، کلینوپتیلولیت، مطالعات سینتیکی
    E. Mehrjoo, F. Rahmani *, R. Akbari Seneh
    Removal of bentazone herbicide through photodegradation process using nanostructured TiO2/Clinoptilolite composite was studied to investigate the potential of clinoptilolite natural support and the effect of the loaded TiO2 content on the process efficiency. For this purpose, TiO2/Clinoptilolite photocatalysts containing different amounts of titania (10, 20, 30, 40 wt.%) were synthesized using a simple and inexpensive wet impregnation method and characterized by XRD, FESEM, EDX, BET, PL, and UV-vis analyses. The characterization results confirmed the successful synthesis of nanocomposite samples and showed that the use of zeolitic support, reducing the recombination rate of electron-hole pairs, improves the dispersion of titania nanoparticles and reduces the accumulation of these particles. The performance results showed that by increasing the TiO2 loading up to 30 wt.%, the removal efficiency of bentazone increases, which is due to the greater number of available active sites. By further increasing the amount of TiO2 loading, the percentage of photocatalytic removal decreases because of the increment in the number of agglomerations on the catalyst surface and the decrement in the adsorption capacity. Also, the kinetic studies show a higher rate of bentazone degradation over the sample containing 30 wt.% of titania and the results follow the first-order kinetic reaction. In order to ensure the efficiency of the selected photocatalyst in the removal of other agricultural pesticides, its efficiency in the photocatalytic removal of paraquat herbicide was also evaluated, which showed good performance. Thus, it can be concluded that the immobilization of the optimal amount of titania on clinoptilolite, in addition to better and easier separation, leads to improved optical and structural properties, and ultimately increased photocatalytic performance.
    Keywords: Photodegradation, Bentazone, Paraquat, Clinoptilolite, Kinetic studies
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال