به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

lut block

در نشریات گروه میان رشته ای
تکرار جستجوی کلیدواژه lut block در نشریات گروه فنی و مهندسی
تکرار جستجوی کلیدواژه lut block در مقالات مجلات علمی
  • مهناز ندائی*، حسن علیزاده سالومحله
    بر اساس شواهد ساختاری و سنگ شناسی بلوک لوت و افغان، فرورانش اقیانوس سیستان بصورت دو سویه و ناهمانند به زیر این دو بلوک بوده است. سرعت و زاویه فرورانش اقیانوس سیستان در زیر بلوک لوت بیشتر بوده که منجر به پسروی مرز دو صفحه بلوک لوت و اقیانوس سیستان به سمت اقیانوس شده است. این پسروی مرز دو صفحه، منجر به کشش در حوضه پشت کمانی گردیده است. مطالعات انجام شده توسط دیگر محققان در مورد ژئوشیمی و خاستگاه سنگهای بازیک-حدواسط بلوک لوت، نازک شدگی و کشش پوسته در ناحیه پشت کمان را تایید کرده نشان می دهد فرورانش تاثیر مهمی در ایجاد آنها داشته است. در این تحقیق، از مدلسازی آزمایشگاهی یا آنالوگ با مقیاس بندی های طولی برای شبیه سازی ویژگی های صفحه فرورو اقیانوس سیستان و بررسی فرآیندهای ژئودینامیکی شرق ایران بهره جستیم. فرو رفتن یک ورقه ویسکوالاستیک نازک خمیر سیلیکونی با ویژگی های هندسی و رئولوژیکی متفاوت، در یک مخزن پر از شربت گلوکز برای بررسی پارامترهایی که سبک فرورانش را کنترل می کنند، مورد بررسی قرار گرفت. مشخص شد که با افزایش طول و ضخامت، و نیز کم بودن نسبت گرانروی سنگ کره و سست کره، سرعت فرورانش افزایش می یابد. همچنین رابطه معنا داری بین زاویه و سرعت فرورانش مشخص گردید. در نهایت با تحلیل جنبش شناختی در آزمایشات انجام شده، تغییر شکل منطقه پشت کمانی بررسی شد. نتایج آزمایشی که موید سرعت و شیب زیاد فرورانش و نیز کشش ناحیه پشت کمانی است، می تواند بعنوان ویژگیهای صفحه فرورو اقیانوس سیستان به زیر بلوک لوت در نظر گرفته شود.
    کلید واژگان: مدلسازی آنالوگ، فرورانش، خمیر سیلیکونی، بلوک لوت، شرق ایران
    Mahnaz Nedaei *, Hasan Alizadeh Salomahalleh
    Structural and petrological evidence suggests an asymmetric and two-sided subduction of the Sistan oceanic lithosphere under the Lut and Afghan blocks. The subduction under the Lut block was characterized by a steeper dip angle and a higher subduction rate, leading to the retreat of the plate boundary towards the ocean and subsequent back-arc extension. Studies on the geochemistry and possible origin of the mafic-intermediate igneous rocks of the Lut block corroborate the occurrence of crustal thinning and back-arc extension, highlighting the significant role of subduction in their formation. In this research, we employed laboratory or analog modeling with scale lengths to simulate the characteristics of the Sistan oceanic lithosphere subduction and the geodynamic processes in eastern Iran. We investigated the parameters controlling the style of subduction by examining the sinking of a thin viscoelastic silicone putty sheet with varying geometric and rheological properties in a glucose syrup-filled reservoir. Our findings revealed that an increase in length and thickness, coupled with a low viscosity ratio of the lithosphere and asthenosphere, accelerates the subduction rate. We also identified a significant correlation between the dip angle and the subduction rate. In summary, the deformation of the back-arc region was analyzed through kinematic investigation in the performed experiments. The experimental outcomes, which confirm the high rate and dip angle of subduction, and also the back-arc extension, can be identified as characteristics of the Sistan Ocean’s subduction zone under the Lut block.
    Keywords: Analogue Modeling, Subduction, Silicone Putty, Lut Block, Eastern Iran
  • هادی علی نیا*، محمدمهدی خطیب، محمدحسین زرینکوب

    محدوده گل هچاه در نقشه 1:100000 زمی نشناسی آیسک و در بخش شمال غربی پهنه لوت و در یک پهنه برشی فرعی (پهنه برشی گله چاه) با راستای شمال غرب- جنوب شرق واقع شده است. با مطالعه تصاویر ماهوار های همراه با برداشت های صحرایی و ترسیم نمودارهای گل سرخی، شکستگی های منطقه به ترتیب زمان رخداد در سه گروه قرار می گیرند. گسل های تقریبا شمالی- جنوبی به صورت امتداد لغز راستگرد با مولفه معکوس که توسط گسل های دیگر قطع شده اند. این گسل ها فاقد کانی سازی هستند. گسل های شمال غربی- جنوب شرقی به صورت امتداد لغز راستگرد با مولفه معکوس. این گسل های اصلی پهنه برشی (Y) و گسل های مزدوجی که زاویه کمتری با پهنه برشی دارند (R و P) مجراهایی برای بالا آمدن و نهشت کانه ها فراهم کرده اند. گسل های شمال شرقی- جنوب غربی به صورت امتدادلغز چپگرد با مولفه نرمال که دو دسته قبلی را قطع کرده اند. بررسی الگوهای تنش دیرین، حاکی از دو مرحله تکاملی در محدوده گله چاه است. در اولین مرحله، وارد شدن تنش در راستای شمال شرق- جنوب غرب باعث ایجاد پهنه برشی تقریبا شمالی- جنوبی با مرزهای گسلی امتدادلغز راستگرد با مولفه معکوس شده است. با تداوم فشارش، چین خوردگی هایی با روند محوری شمال غرب- جنوب شرق به وجود آمده اند. سپس در اثر یک تنش محلی در راستای شمال تا شمال غرب- جنوب تا جنوب شرق، پهنه برشی گله چاه با روند شمال غرب- جنوب شرق و با مرزهای گسلی امتدادلغز راستگرد با مولفه معکوس به وجود آمده است. با ادامه فعالیت پهنه برشی گله چاه، شکستگی های ریدل ناهمسو با روند شمال شرق -جنوب غرب باعث جابه جایی گسل های پیشین و رگه های کانی سازی شده اند.

    کلید واژگان: پهنه لوت، پهنه برشی گله چاه، تکامل ساختاری، کانی سازی رگه ای، شکستگی های ریدل
    Hadi Alinia*, Mohammad Mahdi Khatib, Mohammad Hossein Zarrinkoub

    Galleh Chah area is located in the 1:100000 geological map of Ayesk, in the northwestern part of the Lut zone, in a sub-shear zone (the Galehchah shear zone) along the northwest-southeast direction. By studying satellite images along with field observations and drawing rose diagrams, fractures in the region are placed in three groups in order of occurrence time. 1. Almost north-south faults that are dextral strike-slip with a reverse component that are cut by other faults. These faults lack mineralization. 2. Northwest-southeast faults as dextral strike-slip with reverse component. These main shear zone faults (Y) and conjugate faults that have a smaller angle with the shear zone (R and P) have provided conduits for the rise and deposition of ores. 3. The northeast-southwest faults are left-lateral with a normal component that cut off the previous two groups. The paleostress patterns indicates two evolutionary stages in the Galleh Chah region. In the first stage, the stress in the northeast-southwest direction has caused the creation of an almost north-south shear zone with dextral strike-slip faults with a reverse component. In this stage, folds with a northwest-southeast axial trend have been created. Then, as a result of a local stress in the direction of north to northwest-south to southeast, Galleh Chah shear zone with northwest-southeast trend and with dextral strike-slip faults with reverse component has been formed. With the continued activity of Galleh Chah shear zone, antithetic Riddle fractures with the northeastsouthwest trend have caused the displacement of previous faults and mineralization veins.

    Keywords: Lut Block, Galleh Chah Shear Zone, Structural Evolution, Vein-Style Mineralization, RiedelFractures
  • عماد رجحانی، فرزین قائمی*، ساسان باقری

    در مجاورت مرز شمالی بلوک لوت و پهنه جوشخورده سیستان، توالی آتشفشانی-رسوبی پالیوسن-ایوسن در شمال قاین یک الگوی تداخلی چین خوردگی نشان می دهد. ساختارهای هلالی شکل شاهدی بر الگوی تداخلی تیپ 2 هستند. سطح محوری کلان چین های نسل اول امتداد کلی شرقی-غربی دارند، اما خمیدگی های آشکاری به سمت شمال و جنوب در آن ها بارز است. گروه دایک های خطی با ترکیب دیوریت و آندزیت با الگویی شعاعی درون واحدهای آتشفشانی-رسوبی پالیوژن نفوذ کرده اند بطوریکه سطح محوری چین های نسل اول را قطع نموده اند و خود از نسل دوم چین خوردگی اثر پذیرفته اند. در این تحقیق تغییر روند دایک ها در تبعیت از این خمش ها معنی دار در نظر گرفته شده و علت آن مورد بحث قرار گرفته است. به منظور تعیین سن این حادثه تکتونوماگمایی، سن سنجی دایک ها به روش 207Pb/235U کانی زیرکن انجام گرفته و سن سردشدگی در حدود 40 میلیون سال تعیین شده است. تبعیت نسبی امتداد این دایک ها همگام با خمیدگی سطح محوری نسل اول چین خوردگی (در اثر عملکرد حادثه دوم چین خوردگی) الگوی شعاعی با دامنه گشودگی 30 درجه به این دایک ها بخشیده است. این واقعیت ممکن است بیانگر همزمانی نفوذ و سردشدگی دایک ها با وقوع نسل دوم چین خوردگی باشد. انطباق قابل قبول زاویه انحراف دایک ها نسبت به زاویه خمش سطح محوری چین های نسل اول بر روی نمودارهای رگرسیون خطی می تواند روش نوینی برای آزمایش صحت خمش ساختارهایی باشد که از ابتدا خطی بوده اند. آنالیز های ساختاری ما در منطقه قاین بیان می دارد که ساختار آچانی مثال بارزی از خمش بزرگتر اروکلاینی در منطقه، در ایوسن، همزمان با شکلگیری اروکلاین شرق ایران بوده است.

    کلید واژگان: پهنه جوشخورده سیستان، چین خوردگی تداخلی، بلوک لوت، دایک شعاعی، تعیین سن مطلق اورانیوم، سرب
    Emad Rojhani, Farzin Ghaemi *, Sasan Bagheri

    Adjacent to the northern border of the Sistan suture zone and the Lut block, north of the Qayen, the Paleocene-Eocene volcano-sedimentary sequence represents an interference pattern of folding. Crescent structures indicate the type 2 of superimposed folding. The axial plan of the first generation of the large-scale folds is generally east-west trended, but along their strike, they are obviously curved to the north and south. A linear dioritic-andesitic dyke swarm, is intruded on this sequence with a radial pattern, and cut the axial plane of the first generation and is affected by the second generation of folding. In order to date this tectono-magmatic event, U-Pb dating is performed on the zircon crystals of these dykes, and an age of ~40 Ma is yielded as the cooling age. The consistency between the dykes’ strikes and the curvature of the first-generation folding axial plane (in response to the second folding event) gave a redial pattern with 30o declination to this dyke swarm. This may indicate the intruding and cooling of the dykes coincide with the second folding generation. Acceptable adaptation of the declination of these dykes to that of the curved axial plane of the first folding episode on the linear regression diagram can be a new method for testing the bends that originally have been linear. Our structural analyses on the Qayen area indicate that Achani structure is a clear example of a larger oroclinal buckling in the region, during the Eocene, coinciding with the formation of the Eastern Iranian Orocline.

    Keywords: Sistan suture zone, interference pattern of folding, Lut Block, Radial dykes, U-Pb dating
  • عماد رجحانی، فرزین قائمی*، ساسان باقری
    واحد توربیدایتی کرتاسه بالایی-پالیوسن کمپلکس رتوک در نزدیکی مرز شمالی پهنه جوشخورده سیستان با بلوک لوت در شرق ایران، ساختمانی قوس شکل با تحدب به سمت NW می سازد. این قوس در 20 کیلومتری جنوب شرق شهر قاین قرار دارد که ما به آن «ساختار بادبزن شکل روشک» می گوییم. اجزاء آن عبارتند از: گسل های رانده در شمال غرب و غرب، که تابع راستای عمومی قوس می باشند؛ و گسل های امتدادلغز راست بر در شمال و چپ بر در جنوب. همچنین دو گروه چین های موازی با دیواره خارجی قوس که بسته و سیلندری می باشند، و چین های شعاعی که زاویه تندی با دیواره قوس می سازند، اغلب مخروطی شکل بوده و با روند و تمایل محور به سمت NW شکل بادبزنی به ساختار روشک داده اند. این چین ها حاکی از کوتاه شدگی در هسته قوس روشک می باشند؛ در حالیکه بخش خارجی قوس با گسل های مزدوج نرمال (ناشی از کشش تکتونیکی) مشخص می شود. چین خوردگی موازی محصول مهاجرت تکتونیکی واحد توربیدایتی کرتاسه فوقانی-پالیوسن به سمت SE بر روی یک سطح راندگی با شیب به سمت NW است که بتدریج با خمش قوس حول محور قایم در پالیوژن با چین های مخروطی جایگزین می شوند. قوس روشک اثر یک چین مخروطی با تمایل به سمت NW می باشد، که در نمای نقشه مشابه مقطع عرضی چین های بادبزنی دیده می شود. منشا این چین خوردگی احتمالا مرتبط با نوعی کمانش بزرگ مقیاس در مرز دو پهنه زمینساختی فوق الذکر می باشد. واحد توربیدایتی کرتاسه بالایی-پالیوسن کمپلکس رتوک در نزدیکی مرز شمالی پهنه جوشخورده سیستان با بلوک لوت در شرق ایران، ساختمانی قوس شکل با تحدب به سمت NW می سازد. این قوس در 20 کیلومتری جنوب شرق شهر قاین قرار دارد که ما به آن «ساختار بادبزن شکل روشک» می گوییم. اجزاء آن عبارتند از: گسل های رانده در شمال غرب و غرب، که تابع راستای عمومی قوس می باشند؛ و گسل های امتدادلغز راست بر در شمال و چپ بر در جنوب. همچنین دو گروه چین های موازی با دیواره خارجی قوس که بسته و سیلندری می باشند، و چین های شعاعی که زاویه تندی با دیواره قوس می سازند، اغلب مخروطی شکل بوده و با روند و تمایل محور به سمت NW شکل بادبزنی به ساختار روشک داده اند. این چین ها حاکی از کوتاه شدگی در هسته قوس روشک می باشند؛ در حالیکه بخش خارجی قوس با گسل های مزدوج نرمال (ناشی از کشش تکتونیکی) مشخص می شود. چین خوردگی موازی محصول مهاجرت تکتونیکی واحد توربیدایتی کرتاسه فوقانی-پالیوسن به سمت SE بر روی یک سطح راندگی با شیب به سمت NW است که بتدریج با خمش قوس حول محور قایم در پالیوژن با چین های مخروطی جایگزین می شوند. قوس روشک اثر یک چین مخروطی با تمایل به سمت NW می باشد، که در نمای نقشه مشابه مقطع عرضی چین های بادبزنی دیده می شود. منشا این چین خوردگی احتمالا مرتبط با نوعی کمانش بزرگ مقیاس در مرز دو پهنه زمینساختی فوق الذکر می باشد.
    کلید واژگان: پهنه جوش خورده سیستان، قوس ساختاری، کرنش مماسی، بلوک لوت
    Emad Rojhani, Farzin Ghaemi *, Sasan Bagheri
    Near the northern boundary of the Sistan Suture Zone to the Lut block, the Upper Cretaceous-Paleocene turbiditic unit of the Ratuk complex constructs a curved-shape structure, with an NW–trending convexity. This curved structure is located 20 kilometers to Qayen, we call it the "Ravoshk fan-shaped structure". This structure contains different structures: thrust faults in the north and north-west, following the general outer-arc strike of the Ravoshk structure; and the dextral strike-slip fault in the north and the sinistral strike-slip fault in the southeast of structure. Generally, two groups of folds gave a fan-shaped appearance to the Ravoshk structure. The first group contains close, cylindrical fold parallel to the outer-arc, while the second group composed of radial folds, which are approximately conical and have an NW-trending vertex. This later group reveals that a shortening event happened at the core of the structure. However, the outer part of the fan is remarked by conjugate normal faults, related to a tangential longitudinal strain. Parallel folds are formed as a result of the perpendicular-layer shortening and displacement of the upper Cretaceous-Paleocene turbiditic unit on an NW-dipping thrust surface. This followed by a vertical axis curving caused by layer-parallel shortening during the late Paleogene when the conical folding developed. Ravoshk structure is the trace of an NW-plunged, large conical fold which in map view is similar to the cross-section of a fan-shaped fold. The origin of this folding is probably related to a large-scale buckling at the boundary of the two mentioned tectonic terranes.
    Keywords: Sistan suture zone, structural curvature, tangential strain, Lut Block
  • زهرا سودمند، رضا نوزعیم

    توسعه برگوارگی میلونیتی با راستای میانگین جنوب شرقیE 62 S  و با شیب حدود 80 به سمت شمال شرق از ساختارهای شاخص گرانیت میلونیتی ده زمان به سن تقریبی Ma557-561 در پهنه برشی کوه سرهنگی با راستای E70N در شمال باختر بلوک لوت است.موقعیت خطواره کشیدگی با میانگین زاویه افتادگی 35 به سمت شرق تا جنوب شرقی و همچنین ریزساختارهای ثبت شده در آن (به ویژه بلورهای فلدسپار)، موید برش غالب راستالغز چپ گرد با اندکی مولفه فشارشی است. برش چپگرد احتمالا اندکی پس از جایگیری توده های گرانیتی و در دمای 300 الی 500 درجه سانتی گراد در بازه زمانی کامبرین آغازین روی داده است. بررسی های تکمیلی و یافته های نوین در این پژوهش در خصوص نشانگرهای سوی برش ثبت شده در بلورهای کوارتز و میکا بیانگر فرانهادگی قابل توجه برش راستالغز راست گرد بر روی برش قدیمی چپ گرد است. با توجه به نبود داده های سنی رادیومتریک از میلونیتهای منطقه اظهار نظر قطعی در خصوص زمان برش دشوار است اما با توجه به شواهد چینه شناسی و ساختاری موجود در پهنه کوه سرهنگی، این برش جوانتر احتمالا در زمان کرتاسه-پالیوسن روی داده است. این تغییر سوی برش با چارچوب تکامل زمین ساختی منطقه کوه سرهنگی که در آن نوع برش به دفعات تغییر کرده است، سازگار است.

    کلید واژگان: فرانهادگی، ریزساختار، گرانیت میلونیتی ده زمان، کوه سرهنگی، بلوک لوت
    Zahra Soudmand, Saeed Madanipour *, Reza Nozaem

    SE trending (S62E) and NE dipping (80NE) mylonitic foliation is the main structural feature developed in ~557-561Ma Deh-Zaman mylonitic granite in the N70˚E trending Kuh-e-Sarhangi shear zone at the northwest of the Lut Block. 35˚ plunge of the stretching lineation on this mylonitic foliation in combined with microstructural evidence, especially on feldspar crystals confirmed dominant sinistral shear with the little compressional component. Sinistral shear proposed to initiate after emplacement of the granitic body and deformed it at ~300-500˚C during Early Cambrian. Our new and detailed microstructural analysis indicates considerable overprinting of dextral shear on the former older sinistral shear in the Deh-Zaman mylonitic granite. There is no radiometric age constraint on the timing of the shearing shift from sinistral to dextral kinematics; however, based on the structural and stratigraphic evidence, we propose post-Late Cretaceous- Paleocene age of the kinematic change. This shear sense change matches with Structural evolution of the Kuh-e-Sarhangi region in which sense of shear has been changed several times during its evolution.

    Keywords: Overprinting, microstructure, Deh -Zaman mylonitic granite, Lut Block
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال