به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ریزوبیوم » در نشریات گروه « آب و خاک »

تکرار جستجوی کلیدواژه «ریزوبیوم» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • اکبر همتی *

    جهت بررسی اثرات ریزوبیوم و میکوریزا بر عملکرد و غلظت عناصر غذایی دردانه لوبیا در شرایط تنش خشکی این آزمایش به صورت کرت های خرد شده به مدت دو سال اجرا گردید. در سطوح اصلی، آبیاری در دامنه های 100-95، 80-75 و 60-55 درصد آب قابل استفاده و در سطوح فرعی ، تلقیح بذر با ریزوبیوم سویه‌ی 177،تلقیح بذر با ریزوبیوم سویه‌ی 160، تلقیح بذر با هر دو سویه ی ریزوبیوم 177و 160،  تلقیح خاکی میکوریزا آربوسکولار، تلقیح ترکیبی هر دو سویه ی ریزوبیوم و میکوریزا ونهایتا تیمار شاهد (عدم تلقیح) قرار داشت. اثرات کودهای زیستی و آبیاری در عملکرد و غلظت عناصر غذایی کم مصرف آهن، روی، منگنز و مس اختلاف معنی داری در سطح پنج درصد داشتند. بیشترین عملکرد دانه (2371 کیلوگرم در هکتار) در تیمار آبیاری 80-75 درصد آب قابل استفاده و تلقیح با ریزوبیوم سویه‌ی 160 بود. بیشترین غلظت عناصر غذایی کم مصرف نیز در تیمار آبیاری80-75 درصد آب قابل استفاده و مصرف تلفیقی کودهای زیستی به دست آمد. این افزایش غلظت برای آهن 4/21، منگنز 7/5 ، روی 5/3 و مس 3/3 درصد بود. نتایج نشان داد استفاده از ریزوبیوم و میکوریزا علاوه بر افزایش عملکرد، باعث افزایش پایداری گیاه به خشکی از طریق افزایش غلظت عناصر غذایی در لوبیا می شود.

    کلید واژگان: تنش خشکی, ریزوبیوم, عناصر غذایی, لوبیا, میکوریزا}
    Akbar Hemmati *

    Current study was carried out by the aim of investigating the effect of rhizobium bacteria and arbuscular mycorrhizafungi on yield and micronutrients concentration on bean under different irrigation regimes in 2016 and 2017 years.In a split plots design, thethree regimes irrigation, S1= 95-100% available water(AW), S2= 75-80% AW and S3= 55-60 % AW were assigned to main plots and six bio-fertilizers, including T1= Rhizobium leguminosarum bv.  Strain of 177 and T2= Rhizobium leguminosarum bv.strain of 160 used for seed inoculation, T3= Arboscular mycorrizal (Funneliformis mosseaeand Rhizophagus irregularis) used for soil inoculation, T4= T1+T2, T5= T1+T2+T3 and T6= control were randomized to subplots. There were significant differences (p˂0.05) in yield and micronutrients concentration under irrigation regimes and bio fertilizers treatments. Highest grain yield (2371 kgha-1) was obtained in irrigation on 75-80 % available water and 160 Rhizobium inoculated treatment. The highest concentration of Fe, Mn, Zn and Cu in seed plant were in irrigation on 75-80% available water and co-inoculated treatment. The addition of Fe, Mn, Zn and Cu concentrations were, 21.4 %, 5.7%, 3.5% and 3.3% respectively than control treatment. These results suggest that inoculation of seed bean by Rhizobium and mycorrhiza, can improve yield and resistance to drought stress by increasing of micronutrients concentration in seed bean plant.

    Keywords: Bean, Drought stress, mycorrhiza, nutrient, Rhizobium}
  • عباس شهدی کومله*
    یکی از ارکان اصلی در کشاورزی پایدار استفاده از کودهای زیستی در اکوسیستم های زراعی با هدف تعدیل و کاهش مصرف نهاده های شیمیایی است. این پژوهش به منظور بررسی اثر کاربرد باکتری های محرک رشد بر ویژگی های شیمیایی خاک در سیستم کشت شبدر- برنج به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو سال زراعی، در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور انجام شد. فاکتورهای آزمایشی برای گیاه شبدر شامل چهار سطح تلقیح با باکتری همزیست ریزوبیوم تریفولی و چهار سطح تلقیح با باکتری های محرک رشد غیرهمزیست بود. نتایج نشان داد که کشت شبدر منجر به افزایش معنی دار درصد کربن آلی (79/1 درصد) و نیتروژن خاک (216/0 درصد) گردید. کاربرد باکتری های غیرهمزیست در کشت شبدر موجب افزایش معنی دار فسفر خاک در کشت برنج گردید به طوری که بیشترین میزان فسفر خاک در تیمار سودوموناس (38/12 پی پی ام) و ازتوباکتر+ سودوموناس (8/11 پی پی ام) و کمترین آن از تیمار شاهد (97/10 پی پی ام) حاصل شد. همچنین، کشت برنج موجب کاهش معنی دار پتاسیم در دسترس خاک در سال دوم (1/121 پی پی ام) نسبت به سال اول (4/128 پی پی ام) آزمایش گردید. بر طبق نتایج کلی این آزمایش کاربرد باکتری های محرک رشد ضمن حفظ و بهبود خصوصیات شیمیایی خاک موجب افزایش متوسط عملکرد برنج در سال دوم (3/3250 کیلوگرم در هکتار) گردید.
    کلید واژگان: ازتوباکتر, ریزوبیوم, سودوموناس, شالیزار, کربن آلی}
    Abbas Shahdi Kumleh *
    One of the main pillars of sustainable agriculture is the use of biofertilizers in agro-ecosystems to modify and reduce the use of chemical inputs. This study was carried out to investigate the effect of growth promoting bacteria on soil chemical properties in a clover- rice cropping system using a factorial experiment with randomized complete blocks having three replications at the research site of Rice Research Institute of Iran, during 2015- 17. Experimental factors for clover included four levels of inoculation with symbiotic bacteria Rhizobium trifolii and four levels of inoculation with non- symbiotic plant growth promoting bacteria. The results showed that clover cultivation led to a significant increase in the percentage of soil organic carbon (1.79%) and nitrogen (0.216%). The Application of non-symbiotic bacteria in clover cultivation caused a significant increase in soil phosphorus in rice cultivation. The highest amount of soil phosphorus was obtained in treatments of Pseudomonas (12.38%) and Azotobacter+ Pseudomonas (11.8 ppm) in rice cultivation. Also, rice cultivation significant reduced available potassium in the second year (121.1 mg/kg) compared to the first year (128.3 mg/kg). According to the overall results of this study, the use of growth promoting bacteria while maintaining and improving the chemical properties of the soil increased the average rice yield in the second year (3250.3 kg/ha).
    Keywords: Azotobacter, organic carbon, paddy soil, Pseudomonas, Rhizobium}
  • اکبر همتی*، هادی اسدی رحمانی
    به منظور تعیین اثرات باکتری های ریزوبیوم و قارچ میکوریزا آربسکولار در کارایی مصرف آب و عملکرد لوبیا در شرایط تنش خشکی، اقدام به اجرای آزمایش به صورت کرت های خرد شده در طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی فارس طی سال های 1394 و 1395 شد. در سطوح اصلی، تیمارهای تنش خشکی شامل آبیاری در 80،60 و 100 درصد آب قابل استفاده (AW) و در سطوح فرعی پنج تیمار مجزا و ترکیبی باکتری ریزوبیوم سویه های 160 و 177 و قارچ میکوریزا آربسکولار همراه با تیمار شاهد قرار داشت. نتایج نشان داد که اثرات تیمارهای تنش خشکی و کود های زیستی بر عملکرد، اجزای عملکرد و کارایی مصرف آب اثر معنی داری در سطح پنج درصد داشتند. بیشترین مقدار عملکرد دانه برابر 2371 کیلوگرم در هکتار همراه با بیشترین کارایی مصرف آب (522 گرم دانه در متر مکعب آب)، در شرایط تنش خشکی با مصرف سویه های باکتری ریزوبیوم 160 و 177 و قارچ میکوریزا آربسکولار به دست آمد. نتایج این آزمایش نشان داد، کاربرد زادمایه باکتری های ریزوبیوم و قارچ میکوریزا در شرایط تنش خشکی باعث افزایش عملکرد و کارایی مصرف آب در لوبیا شده است.
    کلید واژگان: آبیاری, ریزوبیوم, لوبیا, مایکوریزا}
    A. Hemmati *, H. Asadi Rahmani
    In order to study the effects of rhizobium bacteria and arbuscular mycorrhizal fungi on water use efficiency and the grain yield of bean, under drought stress conditions, two-year year field experiments were conducted during 2015 and 2016 growing seasons. The experimental design was a split plot arranged in an RCBD with 4 replications. Three irrigations including S1= 95-100% AW (Normal irrigation), S2= 75-80% AW(Moderate drought stress) and S3= 55-60% AW (severe drought stress) were assigned to the main plots and six bio fertilizer treatments including T1=177 rhizobium bacteria strain, T2=160 rhizobium bacteria strain used for seed inoculation, T3= mycorrhizal arboscular fungi used for soil inoculation, T4= T1+T2, T5= T1+T2+T3 and T6= control (no seed and soil inoculation) were randomized to the subplots. Based on the combined analysis of variances for two years, there were significant differences (p˂0.05) in the grain yield, yield components and water use efficiency between the irrigation stress and bio fertilizer treatments. The highest grain yield (2371 kg ha-1) and water use efficiency (522 g m-3) were obtained in the S2T2 treatment. In this treatment, 160 and 177 rhizobium bacteria (T2) in moderate drought stress (S2) were used. These results suggested that inoculation with the rhizobium of seed bean in arid and semi-arid areas could improve yield, water use efficiency and resistance to drought stress by increasing the growth in the root and shoot of the plant.
    Keywords: Bean, Irrigation, Mycorrhizal, Rhizobium}
  • رحیمه سعادتی، بهمن بهرام نژاد، بهروز حریقی*
    باکتری های همزیست با ریشه بقولات از ریشه گیاهان یونجه (Medicago sativa L.)، نخود (Cicer arietinum L.) و یونجه زرد (Melilotus officinalis L.) رشد کرده در خاک های آلوده به آرسنیک در جنوب شرقی استان کردستان جداسازی گردید. جدایه ها براساس خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی متعلق به جنس Rhizobium و Ensifer تشخیص داده شد. وجود سیستم مقاومتی به آرسنیک، سیستم ars، با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ژن arsC بررسی و به اثبات رسید. نرخ رشد جدایه ها در محیط کشت YEMB به اضافه غلظت های 400 – 100 میلی مولار آرسنات بررسی گردید. سویه های جدا شده از یونجه (AB1، AB3)، نخود (PA2، PC2) و یونجه زرد (YA1) توانائی تحمل 350 میلی مولار آرسنات را داشتند. همچنین سویه های AB1، PA2 و YA1 توانائی تحمل غلظت 400 میلی مولار آرسنات را داشتند. به منظور بررسی تاثیر آلودگی به آرسنیک بر روی رابطه همزیستی یونجه و نخود با باکتری های ریزوبیا و میزان رشد گیاهان، آزمونی در قالب بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار و در پنج غلظت آرسنیک (100، 75، 50، 10 و صفر میلیگرم بر کیلوگرم خاک) و با تلقیح یا بدون تلقیح دو سویه باکتری، AB1 و PA2 انجام گردید. وزن خشک و وزن تر ریشه و اندام های هوائی یونجه و نخود با افزایش غلظت آرسنیک در خاک کاهش یافت. نتایج نشان داد که وزن خشک و وزن تر ریشه و اندام های هوائی هر دو گیاه در بوته های تیمار شده توسط سویه های باکتری بصورت معناداری بالاتر از فاکتورهای مشابه در گیاهان تلقیح نشده با باکتری بود. براساس نتایج بدست آمده سویه های AB1 و PA2 با توانائی مقاومت به غلظت های بالای آرسنیک به همراه گیاهان همزیست می توانند جهت پالایش خاک های آلوده به آرسنیک مورد استفاده قرار گیرند.
    کلید واژگان: بقولات, ریزوبیوم, مقاومت به آرسنیک}
    R. Saadati, B. Bahramnejad, B. Harighi *
    Symbiotic bacteria associated with the root of legume plants were isolated from soil and the root nodules of alfalfa (Medicago sativaL.), chickpea (Cicer arietinum L.) and yellows alfalfa (Melilotus officinalis L.) grown in arsenic-contaminated areas in south eastern part of Kurdistan province, Iran. According to physiological and biochemical properties, isolates were identified as the members of Rhizobium and Ensifer genus. The presence of arsenic resistant system known as ars system was confirmed by amplification using primers corresponding to arsC gene. Growth rate of strains in different concentrations of arsenate was investigated in YEMB medium supplemented with 100-400 mM arsenate. Alfalfa,s isolates (AB1, AB3), chickpea,s isolates (PA2, PC2), yellow alfalfa,s isolate (YA1) and standard strain (Sinorhizobium meliloti SM117) were tolerant to 350 mM arsenate and (AB1, PA2 and YA1) isolates were moderately capable to grow at 400 mM arsenate. Among the identified strains, AB1 and PA2, were selected for greenhouse experiments. In order to evaluate the effect of arsenic contamination on legume-rhizobia symbiosis and biomass production of alfalfa and chickpea plants, an experiment was carried out based on a completely randomized design with a factorial arrangement in three replications. Experiment factors consisted of, three levels of rhizobia inoculation (with and without inoculation of AB1 and PA2) and five levels of arsenic concentrations (0. 10, 50, 75 and 100 mgkg-1 soil) under greenhouse conditions for 8 weeks. Results obtained in this study indicated that the fresh weight and dry weight of alfalfa and chickpea (shoot and root) were decreased as the arsenic concentration of the soil was increased. The results also showed that fresh and dry shoot and root weight of alfalfa and chickpea were significantly higher in rhizobia-inoculated treatments compared to non-inoculated plants.
    Keywords: Arsenic resistance, legumes, Rhizobia}
  • محمد فیضیان*، اکبر همتی، هادی اسدی رحمانی، خسرو عزیزی
    امروزه تنش خشکی مهمترین تنش غیر زیستی برای گیاهان است. در مناطق خشک، جهت افزایش تثبیت زیستی نیتروژن و عملکرد گیاه، استفاده از باکتری های ریزوبیوم مقاوم به خشکی در زراعت لوبیا ضروری است. جهت بررسی این موضوع اقدام به اجرای آزمایش کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های 1393 و1394 گردید. در سطوح اصلی این آزمایش تیمارهای تنش خشکی شامل آبیاری بر اساس 30، 60 و 80 درصد آب قابل استفاده خاک (به ترتیب تنش شدید، متوسط وبدون تنش) و در سطوح فرعی تیمار های باکتری ریزوبیوم لگومینوزاروم فازئولی شامل سویه های R160، R54، R58 و7 R17 قرار داشت. حجم آب مصرفی، کارآیی مصرف آب، مقدار نیتروژن گیاه، عملکرد و برخی از اجزای عملکرد صفات مورد اندازه گیری در این آزمایش بودند. در مجموع دو سال نتایج نشان داد، تنش آبی و سویه های باکتری اثرات معنی داری در سطح پنج درصد در عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا داشتند. بیشترین مقدار عملکرد برابر 3066 کیلوگرم در هکتار با مصرف آب آبیاری در 60 درصد آب قابل استفاده خاک و استفاده از باکتری ریزوبیوم سویه ی R160 به دست آمد که با تیمار 80 درصد آب قابل استفاده، تفاوت معنی داری نداشت. نتایج این تحقیق نشان داد در صورت استفاده از باکتری ریزوبیوم سویه ی 160، گیاه لوبیا قادر به تحمل تنش خشکی متوسط بدون افت عملکرد است.
    کلید واژگان: ریزوبیوم, تنش آبی, عملکرد, لوبیا}
    M. Feizian *, A. Hemmati, H. Asadirahmani, K. Azizi
    The drought stress is the most important of abiotic stress for plants. In dryand regions, the implication of drought tolerant strains of rhizobia is a critical way to enhance yield and development of nitrogen fixation in beans farming.To investigate the effects of rhizobial strains on yield of common bean under drought stress, this study was performed based on randomized complete block design as a split plot experiment with 12 treatments in 3 replications during 2014 and 2015. The treatments were irrigated to achieve the values of 30, 60 and 80 % available soil moisture as drought stresses (sever-, moderate- and non-) in main plots and inoculated seeds by rhizobium bacteria strains 54, 58, 160 and 177 arranged in sub-plots. The volume of irrigation water, water use efficiency, plant nitrogen, yield and yield components were determined. The results in 2 years revealed that, the drought stress and rhizobium treatments showed significant (P-1) was obtained in irrigation level at 60 % available water (moderate stress) and seed inoculated by rhizobium bacteria strain 160. These results showed that, the application of rhizobium bacteria strain 160 increased drought tolerance without any reduction of yield in common bean.
    Keywords: Bean, Rhizobium, water stress, yield}
  • حسین بشارتی*، ناصر علی اصغرزاد، کاظم خاوازی، هادی اسدی رحمانی
    در مقاله مروری حاضر سعی شده است تا تاریخچه و اهمیت بیولوژی خاک، پژوهش ها و فعالیت های انجام شده در ایران در خصوص بیولوژی خاک و نیز خواص بیولوژیک خاک های کشور منعکس گردد. همچنین ارتباط خواص زیستی خاک با ویژگی های خاک، اقلیم و پوشش نباتی ارایه شده است. سپس ویژگی های زیستی خاک های غالب کشور مطرح و در ادامه نتایج پژوهش ها در راستای استفاده از پتانسیل زیستی خاک در کشاورزی، بویژه تولید و تجاری سازی دانش فنی کودهای زیستی ارایه گردیده است. همچنین فهرست و ویژگی های میکروارگانیسم های مفید خاکزی جمع آوری شده از خاک های کشور که در قالب بانک میکروبی وجود دارند، ذکر شده است. در نهایت پتانسیل ها و ظرفیت های تولید و مصرف کودهای زیستی در کشور و نیز اولویت ها و چالش های پیش روی بیولوزی خاک مورد بحث و بررسی قرار گفته اند.
    کلید واژگان: کودزیستی, میکوریز, ازتوباکتر, ریزوبیوم, تیوباسیلوس}
    H. Besharati *, N. Aliasgharzad, K. Khavazi, H. Asadirahmani
    This review attempts to reflect the history and importance of soil biology and the biological properties of soils in Iran. This paper also aims to extensively evaluate the biological characteristics of soil with respect to some features of soils, climate and vegetation. Then, the biological properties of the dominant soils in Iran are mentioned. Research findings about the possibility of using the soil biological potentials in agriculture, especially production and commercialization of technological knowledge of bio-fertilizers are discussed. Furthermore, the list and characteristics of useful soil microorganisms that exist in the country in a form of “Microbial Bank” are mentioned. Finally, the potentials and capacities of production and consumption of bio-fertilizers, the priorities and challenges encountered in the field of soil biology in the country are discussed.
    Keywords: biofertilizer, Mycorrhiza, Azotobacter, Rhizobium, Thiobacillus}
  • مژگان سپهری، وحیدالله جهاندیده مهجن آبادی، هادی اسدی رحمانی، علی صادقی حصنی
    این پژوهش به بررسی توان باکتری Rhizobium leguminosarum b.v. phaseoli در بهبود رشد وضعیت تغذیه ای گیاه لوبیا (رقم اختر) در سه سطح شوری 0S، 1S و 2S (به ترتیب صفر، 35 و 70 میلی مولار کلرید سدیم یا صفر، 3 و 6 دسی زیمنس بر متر) می پردازد. آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل در پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و با استفاده از بستر کشت مخلوط شن و پرلیت (v/v 2:1) انجام شد. نتایج نشان داد که تنش شوری صرف نظر از تیمار میکروبی و سطح تنش، رشد لوبیا را کاهش داد. گیاهان تلقیح یافته با ریزوبیوم، وزن خشک شاخساره و ریشه بیشتری را در تمام سطوح شوری نسبت به گیاهان فاقد تلقیح دارا بودند. تنش شوری، به ویژه در گیاهان فاقد تلقیح ریزوبیوم، فعالیت آنزیم کاتالاز و غلظت پتاسیم و نیتروژن شاخساره را کاهش و فعالیت آنزیم پراکسیداز و غلظت سدیم شاخساره را افزایش داد. در سطوح شوری 1S و 2S فعالیت آنزیم کاتالاز گیاهان تلقیح یافته با ریزوبیوم به ترتیب 196 و 259 درصد و فعالیت آنزیم پراکسیداز به ترتیب 73 و 7 درصد نسبت به گیاهان فاقد تلقیح افزایش یافت. تلقیح ریزوبیوم در سطوح شوری 1S و 2S موجب افزایش غلظت پتاسیم شاخساره به ترتیب 84 و 10 درصد و کاهش غلظت سدیم به ترتیب 50 و 70 درصد شد. همچنین، گیاهان تلقیح شده با ریزوبیوم در سطوح شوری 0S و 2S از نیتروژن بیشتری نسبت به گیاهان فاقد تلقیح برخوردار بودند. غلظت فسفر شاخساره گیاهان تلقیح یافته با ریزوبیوم نسبت به گیاهان فاقد تلقیح 55 درصد افزایش یافت.
    کلید واژگان: آنزیم های آنتی اکسیدان, ریزوبیوم, شوری, عناصر غذایی, لوبیا}
    Mozhgan Sepehri, Vahid Alah Jahandideh Mahjen Abadi, Hadi Asadi Rahmani, Ali Sadeghi Hosni
    This research investigate the potential of Rhizobium leguminosarum b.v. phaseoli to improve growth and nutritional status of common bean (Akhtar cultivar) at three levels of salinity of S0, S1 and S2 (0, 35 and 70 mM sodium chloride, or 0, 3 and 6 ds/m, respectively). The greenhouse experiment was conducted as a factorial design in randomized completely with three replications by using the sterile sand-perlite (2:1 v/v) as a culture substrate. The results showed that salinity decreased plant growth, regardless of microbial treatment and stress level. The inoculated plants with rhizobium had greater shoot and root biomass than the non-inoculated plants at all salinity levels. Salinity stress decreased enzyme activity catalase and potassium and nitrogen concentrations of shoot and increased enzyme activity peroxidase sodium concentration of shoot, particularly in non-inoculated plants with rhizobium. At salinity levels of S1 and S2, enzyme activity catalase of inoculated plants with rhizobium about 196% and 259% and enzyme activity peroxidase about 93%, 73% and 7% was increased than the non-inoculated plants, respectively. Inoculation of rhizobium at salinity levels of S1 and S2, resulted in increasing of potassium concentration about 84% and 10% and decreasing of sodium concentration about 50% and 70%, respectively. Also, the inoculated plants with rhizobium had higher nitrogen concentrations at S0 and S2 in compare to the non-inoculated. Shoot phosphorous concentration of inoculated plants with rhizobium was higher about 55% than the non-inoculated plants.
    Keywords: Antioxidant enzymes, Rhizobium, Salinity, Nutrients, Bean}
  • محمد علی خلج، فرهاد مشیری، هادی اسدی رحمانی
    این تحقیق با هدف ارزیابی ‎توان تثبیت بیولوژیک نیتروژن در بین سویه های مختلف ریزوبیوم وکاهش مصرف کودهای نیتروژنه به صورت طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی با13 تیمار شامل سه سطح صفر،200 و 400 کیلوگرم اوره در هکتار و 10سطح سویه باکتری ریزوبیوم در 4 تکرار و در 2 سال به صورت مزرعه ای در ایستگاه اسماعیل آباد مرکز تحقیقات کشاورزی قزوین انجام شد. در 2 مرحله(50% گلدهی و زمان برداشت) صفات مورد نظر (وزن خشک اندام هوایی، تعداد و وزن غده ها، میزان جذب نیتروژن و عملکرد دانه) برای انتخاب سویه برتر اندازه گیری شد. نتایج حاصل از 2 سال آزمایش مزرعه ای و بررسی صفات مورد نظر اندازه گیری شده نشان داد که سویه L – 75 به عنوان سویه برتر در تثبیت نیتروژن بوده و باعث بیشترین اثر مثبت روی صفات مورد نظر گردید و می تواند برای تلقیح بذر لوبیا در منطقه قزوین به کشاورزان منطقه توصیه گردد. این سویه باعث بیشترین تعداد غده و وزن خشک بوته در دو سال شد. افزایش عملکرد، توسط این سویه در سال اول و دوم به ترتیب 26درصد و 40درصد بدست آمد. این مطالعه نشان داد که تلقیح بذر لوبیا با سویه های موثر ریزوبیوم موجب افزایش رشد گیاه و عملکرد دانه شده و اثر قابل توجه ای در کاهش مصرف کودهای نیتروژنی دارد.
    کلید واژگان: لوبیا, تثبیت بیولوژیک نیتروژن, ریزوبیوم, عملکرد}
    M.A. Khalaj, F. Moshiri, H. Asadi Rahmani
    This study was conducted to evaluate N2-fixing ability of rhizobia strains inoculated with common bean. The experiment was carried out in a randomized complete block design (RCBD) with 13 treatments including 10 Rhizobium isolates، two nitrogen fertilizer levels (200 and 400 kg urea per ha) and one control (without Nitrogen and rhizobium) in four replications at Esmaeel Abad research station of Qazvin. Plant sampling was done in two growth stages and nodule number and dry weight، shoot dry weight and total N-uptake and seed yield were evaluated. Results of two years field experiment showed that isolate L-75 showed the superior N2-fixing performance and had the highest positive effect on growth factors and could be recommended to use as inoculants strain in Qazvin region. This isolate، produced highest nodule number and dry weight in both years of study. Seed yield production was promoted by 26 and 40% more than control by application of isolate L-75 in the first and second year، respectively. This study showed that inoculation of common bean with effective rhizobia strains resulted in promoting of plant growth and seed yield production and have the benefit to reduce nitrogen fertilizer application in bean cropping.
    Keywords: Bean, Biological Nitrogen Fixation, Rhizobium, Yield}
  • احمد اصغرزاده، مهشید رفیعی دولت آبادی، محمد کارگر، هادی اسدی رحمانی
    استفاده از مایه تلقیح های ریزوبیومی در زراعت گیاهان لگوم از جمله نخود به دلیل مزایای اقتصادی، کاهش مصرف کودهای شیمیایی نیتروژنی و تامین سلامت محیط زیست در سال های اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده است. در ایران نیز تولید و مصرف این کودها از یک دهه پیش آغاز شده است. تولید مایه تلقیح ریزوبیومی مستلزم در اختیار داشتن باکتری های موثر و شناخته شده می باشد. هدف از انجام تحقیق جاری، شناسایی و بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت ریزبیوم های همزیست با گیاه نخود موجود در کلکسیون میکروبی موسسه تحقیقات خاک و آب می باشد. در این تحقیق ابتدا باکتری های مذکور بر روی محیط YMA خالص سازی شدند و علاوه بر بررسی های میکروسکوپی و مرفولوژیک، توان ریزوبیوم های مورد مطالعه در ایجاد گره بر روی ریشه گیاه میزبان از طریق آزمون آلوده سازی گیاه نیز مورد بررسی قرار گرفت. از 120 جدایه ای که تحت آزمون آلوده سازی گیاه قرار گرفتند، 82 جدایه توانایی گره زایی داشتند و به عنوان جدایه های nod+ در نظر گرفته شدند. به منظور شناسایی جدایه های مذکور از آزمون های بیوشیمیایی شامل مصرف قندهای و اسیدهای آمینه مختلف و نیز رشد در شرایط متفاوت استفاده گردید. نتایج آزمون های بیوشیمیایی برای خوشه بندی جدایه ها مورد استفاده قرار گرفت که منجر به قرار گرفتن جدایه ها در شش خوشه اصلی شد. نتایج آزمون های بیوشیمیایی نشان داد که اکثر جدایه ها در گونه M.ciceri و مابقی در گونه M.mediterraneum قرار می گیرند. توالی ژنتیکی ژن 16S rRNA در شش جدایه که نماینده هر یک از خوشه ها بودند تعیین گردید. مقایسه توالی تعیین شده با اطلاعات ژن بانک NCBI نشان داد که از لحاظ توالی16SrRNA جدایه های C-22، C-35، C-35A، C-97، C-105 در گونه M.ciceri و جدایه SWRI-9 در گونه M.mediterraneum قرار می گیرند.
    کلید واژگان: ریزوبیوم, نخود, مایه تلقیح, تنوع ژنتیکی}
    A. Asgharzadeh, M. Rafiee Dolat Abady, M. Kargar, H. Asadi Rahmani
    Using rhizobial inoculants in legumes cropping including chickpeas has attracted attentions because of economic advantages, decreasing chemical fertilizers utilization, and environmental health issues. Iran has 10 years of experience on production and utilization of these inoculants. For production of any rhizobial inoculant, it is vital to have a collection from effective and well-known strains of rhizobia. The aim of the current study was to characterize the isolates of chickpea rhizobia (collected by Soil and Water Research Institute from different parts of Iran) and to evaluate their genetic diversity. Bacterial isolates were purified on YMA plates and were subjected to microscopic, morphological, and plant infection analyses. Out of 120 isolates, 82 were able to nodulate the host plants and were considered as nod+ isolates. Identification of the isolates was carried out using biochemical test including utilization of carbohydrates, amino acids, and ability for growth in different cultural conditions. Results of the biochemical tests were used for clustering of isolates. Results showed that, the isolates could be divided into six groups, of which the majority belonged to M. ciceri. Six representatives were selected from each cluster and their 16 rRNA sequence was determined. Results of the study revealed that isolates C-22, C-35, C-35A, C-97 and C-105 belong to M. ciceri and the isolate SWRI-9 was M. mediterraneum.
    Keywords: Rhizobium, Chickpea, Inoculant, Genetic diversity}
  • اسماعیل معمار کوچه باغ، حسین بشارتی
    بسیاری از جنبه های اثرات فلزات سنگین از جمله کادمیم بر باکتری های ریزوبیوم و همزیستی ریزوبیوم-لگومینوز هنوز کاملا شناخته شده نیست. در این تحقیق اثرات سطوح مختلف کادمیم بر رشد، توان همزیستی جدایه های سینوریزوبیوم ملیلوتی بومی خاک های استان زنجان و میزان تثبیت نیتروژن در سطوح مختلف آلودگی بررسی گردید. برای دستیابی به جدایه های بومی خاک های آلوده، نمونه هایی از غده های ریشه یونجه از مزارع استان زنجان که آلوده به فلزات سنگین از جمله کادمیم بودند، تهیه و پس از جداسازی باکتری های ریزوبیوم در محیط کشت اختصاصی این باکتری ها، کشت خالص هر جدایه تهیه گردید. بررسی مقاومت جدایه ها به سمیت کادمیم در محیط کشت HEPES-MES حاوی مقادیر مختلف کادمیم (150،...،0،10،20 میلی گرم در لیتر) و بررسی وضعیت رشد کلنی ها در مقایسه با شاهد انجام شد. به منظور تعیین توان جدایه ها در تثبیت نیتروژن در شرایط آلودگی کادمیم، تعدادی از جدایه های بسیار موثر که مقاومت آنها به فلز سنگین متفاوت بود (نسبتا حساس و مقاوم)، انتخاب شدند. تیمارها در آزمون گلخانه ای شامل پنج تیمار تلقیح با جدایه-های سینوریزوبیوم ملیلوتی (S6، S12، S17، S41 و S51)، و تیمار شاهد و نیز پنج سطح کادمیم (0،2،10،20 میلی گرم در کیلوگرم)، بودند که در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج با نرم افزار آماری MSTATC مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. براساس نتایج، جدایه های سینوریزوبیوم ملیلوتی از لحاظ کارایی تثبیت نیتروژن در چهار گروه بسیار موثر (8/17 درصد از جدایه ها)، موثر (8/37 درصد از جدایه ها)، نسبتا موثر (8/17 درصد از جدایه ها) و بدون تاثیر (6/26 درصد از جدایه ها) قرار گرفتند. نتایج بیانگر وجود اختلاف معنی دار (P<0.05) در بین سویه ها از نظر میزان تحمل به کادمیم بود و سویه ها به سه گروه حساس، نسبتا حساس و مقاوم تفکیک شدند. نتایج آزمون تاثیر کادمیم بر رشد یونجه و توان تثبیت نیتروژن توسط جدایه ها نشان داد کمترین مقدار عملکرد مربوط به تیمار شاهد و بیشترین مقدار آن مربوط به سویه های مقاوم به فلز سنگین بود. سویه S51 از نظر توان تثبیت نیتروژن به عنوان برترین سویه ها شناخته شدند، درحالیکه سایر سویه ها تقریبا تاثیری مشابه یکدیگر داشتند. سویه های S17 و S3 به ترتیب به عنوان مقاوم ترین و حساس ترین سویه ها به کادمیم بودند.
    کلید واژگان: ریزوبیوم, توان گره زایی, سینوریزوبیوم ملیلوتی, مقاوم به کادمیم, استان زنجان}
    The effects of heavy metals, as soil pollutants, on Rhizobia and symbiotic system of Rhizobium-legume are not clearly known. The aims of this study were to determine the effects of Cd on nitrogen fixation of native isolates of Sinorhizobium meliloti in Zanjan province soils. To isolate and obtain pure cultures of sinorhizobium meliloti isolates, root nodules were collected from different alfalfa farms contaminated by heavy metals, especially Cd, in Zanjan province. Plant infection tests were carried out on different strains to identify Rhizobia, then, isolates capable of nodulating were determined. Based on effectiveness of symbiosis and shoots dry weight of alfalfa in greenhouse condition, nitrogen fixation efficiency of different isolates was examined and compared with each other. The results showed that different isolates had different nitrogen fixation efficiencies and the isolates were classified into four groups, namely, very effective, effective, partially effective, and not effective. In the second part of the experiment, resistance of different sinorhizobium meliloti isolates to Cd was examined using selective medium of HEPES-MES containing different amounts of Cd. The highest concentration of heavy metals supporting growth for each isolates was determined as the maximum resistance level (MRL) and, based on it, the isolates were classified into three groups, namely, sensitive, relatively sensitive, and tolerant. In the final experiment, the effective isolates (capable of nodulating) with low and high tolerance to heavy metals were selected and used for a pot experiment. In this experiment, the effects of five sinorhizobium meliloti isolates (S6, S12, S17, S41 and S51) as inoculants, and five concentrations of heavy metals were examined on growth of alfalfa plant in a mixture of perlite and sand as media. A control and a treatment receiving 70 mg/kg N were also included in this experiment. The highest and lowest biomass yields of alfalfa were obtained for control and those treatments inoculated with resistant isolates to Cd. The S51 isolates was tolerant to Cd and had higher nitrogen fixation ability than the other isolates. The S17 and S3 were the most tolerant and the most sensitive isolates to Cd, respectively.
    Keywords: Rhizobia, Nodulation, Sinorhizobium meliloti, Tolerance to Cadmium, Zanjan Province}
  • حسینعلی علیخانی
    در این پژوهش 220 جدایه ی ریزوبیومی از دو دشت کشت دیم عدس (مغان و کوهین) نمونه برداری و مورد آزمون قرار گرفت. با انجام آزمایشات آزمایشگاهی و گلخانه ای(انجام آزمون PIT) از صحت جنس،گونه و خلوص189 سویه ریزوبیوم لگومینوزاروم بیووار ویسیه (Rlv) Rhizobium leguminosarum b.v. viciea (lenti) همزیست عدس اطمینان حاصل شد. تست تحمل به شوری جدایه های ریزوبیومی با استفاده از محیط کشت YMA+ BTB و نمک NaCl در شوری های 10، 20، 30، 40 و50dS/m انجام شد. از بین189سویه ی ریزوبیومی همزیست عدس تعداد 101 سویه ریزوبیومی کاملا حساس (EC=10 dS/m) و تعداد 25 سویه به عنوان خیلی متحمل و 10 سویه به عنوان سویه های برتر (سوپر استرین های) کاملا«متحمل به شوری در EC=50 بودند. تعداد باکتری های ریزوبیومی رشد یافته مربوط به دشت کوهین در شوری های 10 تا 50 به ترتیب 55، 51، 50، 27 و 37 سویه بود در صورتیکه در دشت مغان این اعداد به ترتیب برابر 46، 42، 21، 8 و 8 سویه بود، بطور کلی تحمل به شوری باکتری های ریزوبیومی دشت کوهین بیشتر از باکتری های ریزوبیومی دشت مغان بود. دراین پژ‍وهش میزان تحمل به خشکی سویه های ریزوبیومی در محیط کشت PEG+ YMB انجام پذیرفت. در این آزمون میزان خشکی بر اساس دانستیه ی نوری (O.D) سوسپانسیون باکتریایی تعیین گردید. میزان تحمل به خشکی باکتری های ریزوبیومی در چهار سطح کاملا متحمل، متحمل، حساس و کاملا حساس به خشکی ترتیب برابر با O.D> 0.5 O.D=0.4-0.5،، O.D=0.3-0.4 و O.D < 0.3 گروه بندی شد. از بین 10 سوپراسترین (سویه های کاملا» متحمل) انتخاب شده در آزمون میزان تحمل به خشکی، باکتری های برتر دشت مغان شامل 6 سویه در صورتی که باکتری های برتر مربوط به دشت کوهین 2 سویه بود. در نهایت امید است که سوپراسترین های انتخابی این مرحله از پ‍‍ژوهش از نظر تحمل به شوری و خشکی بتواند در مراحل بعدی طرح مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: پلی اتیلن گلیکول, شوری, سدیم کلراید, اراضی نیمه خشک, ریزوبیوم}
    In this research 220 rhizobial bacteria were isolated from two lentil dryland farming flat plains of Moghan and Koohin. They were then tested in vivo as well as in vitro to make assurance of 184 purified strains of rhizobium leguminosarum biovar vicial (lentil). BTB +YMA culture media with different levels of salinity through NaCl (10, 20,30,40,50dS/m) application were used in salinity tolerance test of lentil rhizobial symbiosis strains. Among the 189 rhizobial strains, 101 were found out to be completely sensitive (EC=10 dS/m), 25 were very tolerant while 10 were classified as super strains, because of their being completely tolerant to salinity. The numbers of Koohin flat plain nurtured rhizobial strains in five salinity levels (in the range of 10 to 50) were respectively 55, 51, 50, 27, 37 while for Moghan flat plain, these numbers were recorded 46,42, 21, 8 and 8, Altogether Koohin flat plain rhizobacteria were more highly salinity tolerant than Moghan flat plain rhizobacteria. Drought tolerance test of rhizobial strains was performed in PEG 6000 +YMA culture media. The drought levels were evaluated as based on optical density of bacterial suspensions prepared for the test. Drought tolerance of rhizobacteria were grouped in 4 levels of completely tolerant, tolerant, sensitive and completely sensitive by as judged through respective optical densities of OD<0.3, OD=0.3-0.4 OD=0.4-0.5, OD>0.5. From among the 10 super strains(completely tolerant) identified, 6 from Moghan flat plain, and 2 super strains from Koohin flat plain were selected. At last it is hoped that the super strains (salinity and drought) identified in this phase of research can be effectively used in later greenhouse studies.
  • حسن اعتصامی*، حسینعلی علیخانی

    اکنون کاملا محقق شده است که می توان در بین سویه های بیشمار از هر گونه ریزوبیومی، سویه هایی را یافت که علاوه بر کارایی بالا در تثبیت N2، توان انجام فرایندهای موثر در تحریک رشد گیاه مانند تولید هورمون های محرک رشد گیاهی خصوصا اکسین های ایندولی همچون IAA را نیز داشته باشند. لذا هدف از این تحقیق تعیین توان تولید IAA توسط سویه های ریزوبیومی بومی برخی از خاکهای ایران به دو روش کمی و کیفی می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که باکتری های ریزوبیومی توانایی تولید هورمون اکسین (IAA) را دارند. بعلاوه اینکه این توانایی در بین گونه های مختلف ریزوبیومی و در سویه های متعلق به هرگونه ریزوبیومی یکسان نیست (p، Rhizobium leguminosarum bv. viciae با 3-5/2 HD/CD= و Sinorhizobium meliloti با 5/2-2 HD/CD= که در روش کیفی و کمی توان بالایی از نظر تولید IAA داشته اند. همچنین سویه های Mesorhizobium ciceri با 2-5/1 HD/CD= و Bradyrhizobium spp با 5/1-1 HD/CD= در هر دو روش توان پایینی از نظر تولیدIAA داشته اند.

    کلید واژگان: ریزوبیوم, باکتریهای محرک رشد گیاه, اکسین, ایندول استیک اسید, تریپتوفان}
    H. Etesami, H.A. Alikhani

    Now, it’s completely proved that we can find strains among many strains of each rhizobial group that can also do effective process in plant growth promoting as plant growth hormones production (IAA), in addition of their ability in N2 fixation. therefore, the aim of this research is to determinate the ability of IAA production of some of the indigenous rhizobial strains by two quantitative and qualitative methods. The results obtained from this study show that Rhizobial bacteria enable to produce auxin hormone (IAA). Moreover, this ability is not the same among various rhizobial species and among the strains belonging to each rhizobial species (p3), Rhizobium leguminosarum bv. Viciae (with HD/CD = 2.5 – 3) and Sinorhizobium meliloti (with HD/CD = 2 – 2.5) had the same production ability in both methods and also the strains of Mesorhizobium ciceri (with HD/CD= 1.5 – 2) and Bradyrhizobium spp (with HD/CD= 1 – 1.5) produced the small amount of IAA in both two methods.

  • بررسی اثر سویه های ریزوبیوم دارای آنزیم ACC دآمیناز بر رشد گندم در شرایط تنش شوری
    خسروی، علیخانی، یخچالی
    بعضی از باکتری های افزاینده رشد گیاه از جمله ریزوبیوم ها حاوی آنزیمی به نام 1-آمینوسیکلوپروپان-1-کربوکسیلات (ACC) دآمیناز هستند که می تواند 1-آمینوسیکلوپروپان- 1-کربوکسیلات که پیش ماده مستقیم تولید اتیلن در گیاهان است را به آمونیاک و آلفاکتوبوتیرات تجزیه نماید، و از این طریق موجب کاهش اتیلن ناشی از تنش شود. با توجه به اهمیت استراتژیک گندم و نقش برجسته آن در تغذیه مردم و با توجه به وجود تنش شوری در سطح گسترده ای از منابع خاک و آب ایران ارائه راهکارهای لازم برای افزایش عملکرد گندم در این شرایط امری لازم و ضروری است. در این پژوهش گلخانه ای اثر تلقیح دو سویه برتر Sinorhizobium meliloti KYA40 و KYA71 از نظر توان تولید آنزیم ACC دآمیناز و S. meliloti KYA95 بدون توان تولیدآنزیم یادشده (شاهد منفی) در شوری های 7 و 10 دسی زیمنس بر متر و نسبت جذبی سدیم یا 2/1(mmol/l) 10 SAR =در قالب آزمایش فاکتوریل و طرح بلوک های کاملا تصادفی بر رشد و جذب عناصر در گندم بررسی شد. نتایج نشان داد که تلقیح با سویه KYA40 موجب افزایش معنی دار (در سطح 5 درصد) ارتفاع بوته، محور طولی ریشه، جذب عناصر آهن، منگنز و مس شده است. این سویه ارتفاع بوته را در شوری 7 دسی زیمنس بر متر حدود 13 درصد و محور طولی ریشه را 34 درصد افزایش داد. همچنین تلقیح با سویه یادشده در شوری 10 دسی زیمنس بر متر موجب افزایش وزن خشک اندام هوایی به میزان 9 درصد نسبت به حالت بدون تلقیح گردید. سویه KYA40 در شوری 10 دسی زیمنس بر متر به ترتیب موجب افزایش 47، 45 و 37 درصدی در جذب آهن، مس و منگنز شد. تلقیح، تاثیر معنی داری بر طول و وزن خوشه، اندازه سطح برگ، طول و سطح برگ پرچم، جذب روی، نیتروژن، فسفر و پتاسیم نشان نداد.
    کلید واژگان: گندم, ACCدآمیناز, ریزوبیوم, جذب, تنش شوری}
    Effect of ACC Deaminase Producinging Rhizobium Strains on Growth of Wheat in Salinity Stress Conditions
    Many plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) contain 1-aminocyclopropane-1-carboxylate (ACC) deaminase enzyme that can convert the ACC, the immediate precursor of ethylene in plants, to ammonia and? -ketobutyrate and cause a decrease in stress emanted ethylene. Wheat is a strategic crop and the people’s main staple in Iran. On the other hand salinity stress prevails in many soils as well as in many water resources in Iran. Therefore it is essential to find and offer the operational measures for increasing wheat yield in these conditions. In this greenhouse research work, the effect of two strains of Sinorhizobium meliloti namely KYA40 and KYA71 that contain ACC deaminase enzyme and S. meliloti KYA95 (non ACC deaminase enzyme containing, as control) on growth and on nutrients uptake of wheat in salinities of 7 and 10 dS.m-1 and SAR=10 mmol.l-1 in a complete factorial randomized block design was investigated. The results indicated that inoculation with strain KYA40 significantly increased the shoot length, shoot weight, root length, as well as Fe,Mn and Cu uptake. This strain increased shoot and root lengths by 13% and 34% respectively in 7 ds.m-1. Strain KYA40 increased the shoot dry weight by 9% in 10 dS.m-1 compared to non-inoculated. This strain increased Fe, Cu and Mn uptake by 47,45 and 37% (in 10 dS.m-1) respectively. Inoculation was not observed to have any significant effect on length and weight of ears, leaf area index, flag leaf lengh, flag leaf area, N, P, K and Zn uptake
  • مریم باقری مفیدی، مسعود بهار، حسین شریعتمداری، محمدرضا خواجه پور

    برای تعیین جدایه های متحمل به خشکی باکتری های ریزوبیومی هم زیست عدس، 12 نمونه خاک ازمناطق مختلف استان های گلستان، چهار محال و بختیاری و اصفهان جمع آوری شد و ارقام محلی عدس بی نام دانه درشت، قزوینی و فریدنی در هر نمونه خاک در گلخانه کشت شد. پس از10 هفته از گره های تشکیل شده روی ریشه گیاهان، 324 سویه ریزوبیومی جداسازی شدند. در تعیین تحمل به شوری جدایه ها، مشخص شد که تمام جدایه های به دست آمده قدرت رشد در محیط کشت حاوی 200 میلی مولار کلرور سدیم را دارند. در مقادیر بالای نمک (بیش از 400 میلی مولار)، از نظر تحمل به شوری، تفاوت عمده ای در بین جدایه ها وجود داشت، به طوری که فقط 20 درصد از آنها به عنوان متحمل به شوری ارزیابی گردید. جدایه های 249 RL و 211 RL با رشد در غلظت 550 و 600 میلی مولار نمک طعام به عنوان جدایه های برتر متحمل به شوری برگزیده شدند. نتایج بررسی تحمل به تنش پتانسیل ماتریک جدایه ها در سطوح مختلف 6000 PEG با تحمل به شوری آنها مطابقت داشت. به طور کلی، جدایه های متحمل به شوری قادر به تحمل تنش خشکی در شرایط آزمایشگاهی نیز بودند، ولی این تحمل به شوری و خشکی ارتباطی با منشا جغرافیایی این جدایه ها نداشت. در یک طرح فاکتوریل، کرت های خرد شده با سه تکرار، گره سازی جدایه های متحمل 249 RL و 211 RL و نیز جدایه حساس 77 RL بر روی دو رقم عدس بی نام دانه درشت و فریدنی تحت تیمارهای مصرف 50، 75، 90 و 98 درصد آب قابل استفاده از خاک مقایسه شد. گرچه تنش خشکی به طور معنی داری باعث کاهش گره سازی شد، اما رقم عدس بی نام دانه درشت به دلیل تراکم زیاد ریشه در واحد حجم، میزان گره سازی بیشتری داشت. با وجود این که، جدایه 249 RL در تحمل به شوری و خشکی در شرایط آزمایشگاهی و نیز آزمایش های گلخانه ای نسبت به سایر جدایه ها برتری نشان داد، ولی با افزایش تنش خشکی در سطح بالاتر از 50 درصد مصرف آب قابل استفاده گره زایی کاهش معنی داری داشت.

    کلید واژگان: عدس, ریزوبیوم, هم زیستی, مقاوم به شوری, مقاوم به خشکی}
    M. Bagheri Mofidi *, M. Bahar, H. Shariatmadari, M. R. Khajehpour

    To investigate drought tolerant isolates of rhizobial symbioant of lentil (Lens culinaris L.), 12 soil samples were collected from cultivated and non-cultivated area of Golestan, Chaharmahal-O-Bakhtiari and Isfahan provinces. Local cultivars of lentil including Binam Dorosht, Ghazvini and Faridani were planted in each soil sample. After 10 weeks, a total of 324 rhizobial isolates were recovered from root nodules of the lentil plants. Evaluation of the ability of the isolates to grow at different concentration of salt showed that all isolates grew normally on 200 mM NaCl and only 20% was determined as salt tolerant isolats(>400mM). Among the isolates RL249 was classified as superior salt tolerant strain due to growing on 600 mM salt. The drought tolerance of the isolates was also examined, using PEG6000. In general, the salt tolerant isolates were also drought tolerant, however their tolerance to salinity and drought is not related to their geographical origin. In a randomized split factorial design with three replications, the effectiveness of tolerant isolates(RL249 and RL211) and a sensitive strain (RL 77) was compared on two cultivars of lentil (Binam Dorosht and Faridani) under water stress treatments with the consumptions of 50, 75,90 and 98% of soil available water. Although nodulation rate was reduced in both cultivars as the consequence of drought stresses, plants of Binam Dorosht cultivar showed high nodulation rate due to the increased fresh weight of the roots. Despite the fact that RL249 was identified as a superior nodulating and salt/drought isolate, however nodulation efficiency was decreased significantly under water stress treatments with more than 50 % of soil available water.

    Keywords: Lentil, Rhizobium, Symbiosis, Salt tolerant, Drought tolerant}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال