به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

leaf area index

در نشریات گروه اقتصاد کشاورزی
تکرار جستجوی کلیدواژه leaf area index در نشریات گروه کشاورزی
  • محسن پورفرخی، طیب ساکی نژاد، شهرام لک *، ناصر ظریفی نیا، مانی مجدم

    در کشاورزی پایدار، کاربرد هورمون های گیاهی با توجه به امکان کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش کمی و کیفیت محصولات، دارای اهمیت زیادی می باشد. به منظور بررسی اثرات محلول پاشی سیتوکینین بر خصوصیات عملکردی و شاخص های کیفی ارقام لوبیا چشم بلبلی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 1398 و 1399 در شهرستان دزفول اجرا گردید. فاکتورهای اصلی (ارقام مشهد، محلی و عربی) و فاکتور فرعی محلول پاشی مقادیر هورمون سیتوکینین (عدم مصرف) ، 100 و 200 پی پی ام بود. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که میان ارقام برای تمامی صفات و برای مقادیر محلول پاشی سیتوکینین به جز شاخص برداشت تفاوت معنی داری وجود داشت. عملکرد دانه با درصد پروتئین دانه، وزن صد دانه و عملکرد بیولوژیکی هبستگی مثبت و معنی دارای را نشان داد که بالاترین آنها مربوط به درصد پروتئین دانه(0/958) مشاهده شد. بیشترین عملکرد دانه (با متوسط 2281 کیلوگرم در هکتار) به رقم مشهد و کمترین (با متوسط 1327 کیلوگرم در هکتار) به رقم عربی تعلق داشت. بیشترین و کمترین عملکرد دانه نیز به ترتیب پس از محلول پاشی 200 پی پی ام هورمون سیتوکینین و تیمار شاهد به ترتیب با متوسط 2319 و 1386 کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین تاثیر پذیری صفات کیفی برای شاخص کلروفیل با غلظت%49/76 و پروتئین دانه %28/08 ملاحظه شد. به طور کلی رقم پر محصول مشهد و محلول پاشی 200 پی پی ام هورمون سیتوکینین علاوه بر افزایش عملکرد، توانسته موجب بهبود صفات کیفی در لوبیا چشم بلبلی نیز باشد.

    کلید واژگان: عملکرد بیولوژیک، پروتئین دانه، سطح برگ، شاخص کلروفیل، هورمون رشد
    Mohsen Pourfarkhi, Tayeb Sakinejad, Shahram Lak*, Nasser Zarifinia, Mani Mojdam

    In the sustainable agriculture system, the use of plant hormones has received more attention in recent years due to the potential for reducing the use of chemical fertilizers and increasing the quantity and quality of the produced crops. To investigate the effects of cytokinin foliar application on the physiological and yield characteristics of cowpea cultivars, a split-plot experiment was conducted in randomized complete block design with three replications in the two crop years of 2018 and 2019 in Dezful city. The main factors included Mashhad, local, and Arabic cultivars, and the secondary factor was foliar application of cytokinin hormone at 100 and 200 ppm. Hormonal foliar spraying was done at the beginning of the flowering stage. The results of combined variance analysis showed that there was a significant difference between cultivars for all traits, except for the harvest index. The correlation between seed yield and protein percentage, hundred seed weight, and biological yield was positive and significant, with the highest correlation related to seed protein percentage (0.958). The highest seed yield (with an average of 2281 kg/ha) belonged to the Mashhad variety, and the lowest yield (with an average of 1386 kg/ha) belonged to the Arab variety. The highest and lowest seed yields were obtained from the use of 200 ppm of cytokinin hormone and the control treatment (with an average of 2319 and 1327 kg/ha, respectively). Increasing the use of cytokinin improved quality traits such as chlorophyll index and seed protein. In general, it was found that the selection of high-yielding Mashhad variety and foliar spraying of 200 ppm of cytokinin hormone, in addition to increasing yield, could improve quality traits in cowpea.

    Keywords: Biological Yield, Grain Protein, Leaf Area Index, Chlorophyll Index, Growth Hormone
  • زهره نبی پور*، غلامرضا زمانی

    آب قابل دسترسی، عامل اصلی محدودکننده رشد و تولید محصول در مناطق خشک است. در این راستا به منظور بررسی اثر کاربرد سیلیسیم بر ویژگی های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و عملکرد آفتابگردان در شرایط مختلف رطوبتی، این آزمایش در سال زراعی 1397-1398 در شهر گناباد انجام شد. این پژوهش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی آبیاری با سطوح مختلف رطوبتی بر اساس نیاز آبیشامل چهار سطح (سطح رطوبتی 100 درصد نیاز آبی، سطح رطوبتی 80 درصد نیاز آبی، سطح رطوبتی 60 درصد نیاز آبی و سطح رطوبتی 40 درصد نیاز آبی) و عاملفرعیزمان مصرف سیلیسیمدر چهارسطح (بدون کاربرد (شاهد)، کاربرد در مرحله رویشی، کاربرد در مرحله زایشی، کاربرد در مرحله رویشی و زایشی)بود.نتایج آزمایش نشان داد که کاهش سطح رطوبتی از 100 درصد به 40 درصد نیاز آبی موجب کاهش صفات کمی موردبررسی شد؛ به طوری که کمترین مقدار عملکرد دانه (8/1730 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (41/583 کیلوگرم در هکتار) در تیمار سطح رطوبتی 40 درصد نیاز آبی به دست آمد. همچنین کاربرد سیلیسیم در شرایط کم رطوبت بر اساس نیاز آبی باعث بهبود اثرات کاهش سطوح رطوبتی در همه صفات مورد ارزیابی و عملکرد دانه شد. بیشترین عملکرد دانه (96/7572 کیلوگرم در هکتار) در تیمار سطح رطوبتی 80 درصد نیاز آبی و کاربرد سیلیسیوم در مرحله رویشی و زایشی به دست آمد و کمترین مقدار (54/1193 کیلوگرم در هکتار) در تیمار سطح رطوبتی 40 درصد نیاز آبی و بدون کاربرد سیلیسیوم ثبت گردید. همچنین کاربرد سیلیسیوم در مرحله رویشی و زایشی نسبت به تیمار عدم کاربرد (شاهد) به ترتیب باعث افزایش 5/2، 5/1 و 5/2 برابری عملکرد روغن در سطوح مختلف آبیاری شامل 80، 60 و 40 درصد نیاز آبی شد. به طورکلی نتایج نشان داد استفاده از سیلیسیم در مرحله رویشی و زایشی در سطح رطوبتی 80 درصد نیاز آبی باعث جبران اثرات سوء کاهش سطح رطوبتی در صفات موردبررسی گردید.

    کلید واژگان: طول ساقه، شاخص سطح برگ، عملکرد آفتابگردان، محتوی نسبی آب برگ
    Zohreh Nabipour *, Gholamreza Zamani

    Available water is the main factor limiting crop growth and production in arid areas. In this regard, in order to investigate the effect of silicon application on morphological, physiological and yield characteristics of sunflower under different moisture levels, an experiment was conducted in the crop year 1397-1398 in Gonabad. This study was conducted as a split plot in a randomized complete block design with three replications. The main factor of irrigation with different moisture levels based on water requirement includes four levels (100% water requirement, 80% water requirement, 60% water requirement and 40% water requirement) and the secondary factor of silicon consumption time. There were four levels (no application (control), application in vegetative stage, application in reproductive stage, application in vegetative stage and reproductive stage). The results showed that reducing the moisture level from 100% to 40% of water requirement reduced the quantitative traits studied; So that the lowest seed yield (1730.8 kg / ha) and oil yield (583.41 kg / ha) were obtained in the treatment of moisture level of 40% of water requirement. Also, the application of silicon under low moisture levels based on water requirement improved the effects of reducing moisture levels in all evaluated traits and seed yield. The highest seed yield (7572.96 kg / ha) was obtained in the treatment of 80% water requirement and application of silicon in the vegetative and reproductive stages and the lowest value (1193.54 kg / ha) was obtained in the treatment of 40% water requirement and without the use of silicon. Also, the application of silicon in the vegetative and reproductive stages compared to the non-application treatment (control) increased 2.5, 1.5 and 2.5 times the oil yield at different levels of moisture, including 80, 60 and 40% of water requirement. In general, the results showed that the use of silicon in the vegetative and reproductive stages at a moisture level of 80% of the water requirement compensated for the adverse effects of reducing the moisture level in the studied traits.

    Keywords: Stem height, leaf area index, Sunflower yield, Relative leaf water content
  • مرضیه گرج زاده، شهرام لک*، عبدالعلی گیلانی

    به منظور ارزیابی نقش عوامل کاهنده رشد بر برخی از شاخص های مرفوفیزیولوژیکی و عملکردی ارقام برنج، آزمایشی در سال 1397 به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل آزمایش شامل ارقام مختلف برنج شامل: چمپا، عنبوری قرمز و هویزه در کرت اصلی و عوامل کاهنده رشد در چهار سطح شاهد (بدون برش)، مصرف نیم لیتر مداکس تاپ در 45 روز پس از کاشت، برش 65 روز پس از کاشت به ارتفاع 35 سانتی متر و برش 85 روز پس از کاشت به ارتفاع 35 سانتی متر در کرت فرعی بود. نتایج نشان داد تفاوت بین سطوح عوامل کاهنده رشد ازنظر ارتفاع ساقه، تعداد خوشه، تعداد دانه پوک و عملکرد شلتوک در سطح 1% و وزن هزار دانه در سطح 5% معنی دار بود. تفاوت بین ارقام ازنظر تعداد دانه پوک در خوشه در سطح 1% و وزن هزار دانه در سطح 5% معنی دار شد. بیشترین تعداد دانه پوک در خوشه در شاهد و کمترین آن دربرش 65 روز پس از کاشت حاصل شد. بیشترین عملکرد شلتوک به کاربرد مداکس تاپ (با میانگین 7/4 تن در هکتار) و کمترین آن (با میانگین 19/3 تن در هکتار) به برش 85 روز پس از کاشت متعلق بود. بنابراین می توان با برش 65 روز پس از کاشت و کاربرد مداکس تاپ و استفاده از رقم هویزه به نتایج مطلوب در شرایط آب و هوایی خوزستان رسید.

    کلید واژگان: برنج، زمان برش، مداکس تاپ، عملکرد شلتوک، شاخص سطح برگ
    Marzieh Gorgizadeh, Shahram Lak *, Abdolali Gilani

    In order to Assessment of the role of growth reduction factors on some morpho-physiological and yield indicators of rice cultivars an experiment in the year 2018 was conducted as split plot in a randomized complete block design with three replications. Experimentation factors included various rice varieties: Champa, Chermez-anbori and Hoveizeh in the main plot and reducing growth factors include: control (without cutting), consumption of half a liter of medax top in 45 days after planting, cut 65 days after planting to a height of 35 cm and cut 85 days after planting at a height of 35 cm in the subplot was. the results showed difference between levels of reducing growth factors in terms of stem height, panicle number, number of hollow seed per panicle and seed yield were at 1% probability and 1000-seed weight at 5% level. the difference between cultivars in terms of number of hollow seed per panicle at 1% level and 1000 grain weight at 5% probability level. highest number of hollow seed per panicle was in the control and the lowest in the cut 65 days after planting. the highest grain yield was obtained in the application of medax top with average of 4.7 tons/h and the lowest grain yield with average of 3.19 tons/h was obtained by cutting in 85 days after planting. so it can be cut by 65 days after the planting and use of the medax top or using the hoveizeh cultivar to reach the desired results in the region.

    Keywords: Rice, Cutting time, Medax top, Paddy yield, leaf area index
  • فاطمه طرفی، علیرضا شکوه فر*

    به منظور بررسی تاثیر هیومیک اسید بر عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک گندم در شرایط کم آبیاری  تحقیقی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کرت های اصلی شامل آبیاری کامل، عدم آبیاری در ابتدای ساقه رفتن و عدم آبیاری در مرحله گرده افشانی و کرت های فرعی شامل سطوح مختلف کود اسید هیومیک (صفر، 100، 200 و 300 میلی گرم بر لیتر) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل آبیاری و اسید هیومیک بر تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه در سطح یک درصد و تعداد سنبله در واحد سطح و شاخص برداشت در سطح پنج درصد معنی دار بود. عملکرد دانه تحت اثر کم آبیاری و اسید هیومیک در سطح یک درصد معنی دار شد. بیشترین شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول تحت تاثیر آبیاری کامل و محلول پاشی 300 میلی گرم در لیتر هیومیک اسید قرار گرفت و کمترین آنها در شرایط تنش کم آبیاری در دوره های مختلف و عدم محلول پاشی هیومیک اسید بدست آمد. بیشترین عملکرد دانه با آبیاری کامل (5035 کیلوگرم در هکتار) و محلول پاشی با 300 میلی گرم در لیتر (4462 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد در  حالیکه کمترین عملکرد دانه در عدم آبیاری در مرحله گرده افشانی (2355 کیلوگرم در هکتار) و در عدم کاربرد هیومیک اسید (2667 کیلوگرم در هکتار) بود. در نتیجه، محلول پاشی 300 میلی گرم در لیتر هیومیک اسید در دوره های مختلف تنش کم آبیاری باعث بهبود شاخص های فیزیولوژیکی و افزایش مولفه های تولیدی در مقایسه با شاهد (عدم محلول پاشی) شد.

    کلید واژگان: سرعت رشد محصول، شاخص سطح برگ، قطع آبیاری، وزن هزار دانه
    Fatemeh Tourfi, Alireza Shokuhfar*

    In order to effect of humic acid on yield, yield components and physiological parameters of wheat in deficit irrigation conditions this research was done as split plot in randomized complete blocks design with three replications. main plots consisted: full irrigation, no irrigation at the beginning of stem elongation, and no irrigation at the pollination stage and sub plots included different levels of humic acid fertilizer (0, 100, 200 and 300 mg/L). Results showed that interaction of irrigation and humic acid on number of seeds per spike and 1000 grain weight at 1% probability level and number of spikes per unit area and harvest index was significant at 5% probability level. Grain yield under the effect low irrigation and humic acid was significant at 1% probability level. The highest leaf area index and crop growth rate were affected in full irrigation and 300 mg.L-1 humic acid and least of them were obtained in low irrigation stress conditions in different periods and no foliar application of humic acid. The highest grain yield was obtained in full irrigation (5035 kg.ha-1) and foliar application with 300 mg.L-1 humic acid (4462 kg.ha-1). The lowest grain yield was obtained in no irrigation at the pollination stage (2355 kg.ha-1) and no-humic acid (2667 kg.ha-1). As a result, foliar application 300 mg.L-1 of humic acid in different periods of low irrigation stress improved the physiological indices and increased yield components compared to control (no foliar application).

    Keywords: Crop growth rate, leaf area index, irrigation cut, 1000-grain weight
  • فاطمه موسوی، سید کیوان مرعشی*، تیمور بابایی نژاد

    به منظور بررسی اثر اصلاح کننده های اسیدی در اراضی با pH بالا بر بهبود خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی گندم آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل مقادیر سولفات گوگرد در سه سطح به صورت (صفر، 250 و 500 کیلوگرم در هکتار) و مقادیر کود زیستی تیوباسیلوس در سه سطح (صفر، پنج و 10 کیلوگرم در هکتار) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر مقادیر کود گوگردی و باکتری تیوباسیلوس بر وزن خشک کل، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت فتوسنتز خالص و ارتفاع بوته در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. اثر متقابل کاربرد کود گوگردی و تیوباسیلوس بر وزن خشکل کل در سطح احتمال یک درصد و بر ارتفاع بوته در سطح احتمال پنج درصد معنی دار و بر سایر صفات معنی دار نبود. بیشترین سرعت رشد محصول با 5/12 و 6/11 گرم در متر مربع در روز به ترتیب در شرایط مصرف 500 کیلوگرم در هکتار کود گوگردی و 10کیلوگرم در هکتار تیوباسیوس و کمترین آن به ترتیب  با  7/9 و 6/10 در عدم کاربرد کود گوگردی و عدم کاربرد تیوباسیلیوس حاصل شد. بیشترین ارتفاع بوته با 3/94 سانتی متر در شرایط کاربرد 500 و 10 کیلوگرم در هکتار کود گوگردی و تیوباسیلوس و کمترین آن با 6/74 در عدم کاربرد کود گوگردی و تیوباسیلوس مشاهده شد. نتایج کلی آزمایش نشان داد که کاربرد کود گوگردی و تیوباسیلوس در اراضی کشاورزی در اراضی با pH بالا باعث بهبود ویژگی های فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی گندم شد که می تواند مورد توجه محققین و زارعین قرار گیرد.

    کلید واژگان: ارتفاع بوته، سرعت رشد محصول، شاخص سطح برگ
    Fatemeh Mousavi, Seyed Keyvan Marashi *, Timour Babaei Nejad

    In order to investigate the effect of acid modifiers in lands with high pH on improving morpho-physiological characteristics of wheat, a factorial experiment was conducted in a randomized complete block design with three replications. The factors included, sulfur sulfate in three levels (0, 250 and 500 kg ha-1) and thiobacillus in three levels (0, 5 and 10 kg ha-1). The results showed that the effect of sulfur fertilizer and thiobacillus bacteria on total dry weight, leaf area index, crop growth rate, net assimilation  rate and plant height were significant at 1% probability level. The interaction between sulfur and thiobacillus fertilizers on total dry weight was significant at 1% probability level and on plant height at 5% probability level and was not significant for other traits. The maximum crop growth rate were obtained by 12.5 and 11.6 g m-2 under 500 kg ha-1 sulfur fertilizer and 10 kg ha-1 thiobacillus, respectively and the minimum by 9.7 and 10.6 were under non-application of sulfur fertilizer and non-application of thiobacillus. The maximum plant height (94.3 cm) was observed under application of 500 and 10 kg ha-1 of sulfur and thiobacillus fertilizer and the minimum by 74.6 was under non-application of sulfur fertilizer and thiobacillus. In general, the results of experiment showed that the application of sulfur fertilizer and thiobacillus bacteria in lands with high pH improved morpho-physiological characteristics of wheat, which could be interest to researchers and farmers.

    Keywords: Plant height, crop growth rate, leaf area index
  • منا یوسفی پور، شهرام لک*، خوشناز پاینده

    در کشاورزی پایدار کاربرد کودهای زیستی نقش ویژه ای در افزایش تولید محصول و حفظ حاصل خیزی پایدار خاک دارد. به همین منظور جهت بررسی تاثیر توام کودهای زیستی و شیمیایی فسفره و عناصر ریزمغذی بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی مرتبط با عملکرد جو این تحقیق بر اساس آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در رامهرمز در سال زراعی 96-1395 اجرا گردید. تیمار کودهای زیستی و شیمیایی فسفر در چهار سطح (عدم کاربرد کود فسفر، کود زیستی بارور2، کود زیستی بارور2+150 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات تریپل و 200 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات تریپل) در کرت های اصلی و تیمار محلول پاشی عناصر ریزمغذی (روی، آهن و منگنز) در سه سطح عدم محلول پاشی، محلول پاشی دو در هزار، محلول پاشی چهار در هزار به کرت های فرعی تعلق گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تاثیر تیمارهای کاربرد توام کودهای زیستی و شیمیایی فسفره و عناصر ریزمغذی بر صفات اندازه گیری شده معنی دار بود. نتایج نشان داد تیمار بارور2+150 کیلوگرم سوپر فسفات تریپل حداکثر مقدار طول پدانکل (46/9 سانتی متر)، طول ریشک (95/11 سانتی متر)، شاخص سطح برگ (5/4)، شاخص کلروفیل (26/40) و روز تا رسیدگی (185 روز) را به خود اختصاص داد، همچنین مقایسه میانگین محلول پاشی عناصر ریزمغذی نشان داد غلظت چهار در هزار بیشترین مقدار صفات نامبرده را کسب کرد. طبق نتایج مقایسه میانگین برهمکنش تیمار ها، بیشترین عملکرد دانه (1/400 گرم در مترمربع) و وزن سنبله اصلی (89/2 گرم) به تیمار کود زیستی بارور2 + 150 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات تریپل و محلول پاشی عناصر ریز مغذی با غلظت چهار در هزار تعلق داشت، لذا تیمار فوق قابل توصیه به کشاورزان می باشد.

    کلید واژگان: طول پدانکل، ریزمغذی، شاخص سطح برگ، کلروفیل
    Mona Yousefipor, Shahram Lack* *, Khoshnaz Payandeh

    Application of bio-fertilizers in Sustainable Agriculture perform important role at increasing of crop pro-duction and improving soil fertility. In order to investigate combine application of biological and chemical phosphorus fertilizers and micronutrients on morpho-physiologic characteristics of barley, present research was conducted via split plot experiment according randomized complete blocks design with three replications in Ramhormoz during 2016-17. The main treatments consisted of phosphorus fertilizers and bio-fertilizers in four levels (Non use phosphorus fertilizer or control, bio-fertilizer “Barvar2”, bio-fertilizer “Barvar2” with 150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer and 200 kg.ha-1 superphosphate fertilizer) and spray micro-nutrient (included micronutrients of zinc, iron and manganese) at three levels (no spray micro-nutrient or control, spray micro-nutrient at 0.002 and 0.004 concentration) belonged to sub plots. Results of analysis of variance indicated effect of combine application of biological and chemical phosphorus fertilizers and micronutrients on measured traits was significant. Mean comparison result of phosphorus fertilizers showed that bio-fertilizer “Barvar2” with 150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer had maximum peduncle length (9.46 cm), awn length (11.95 cm), leaf area index (4.5), chlorophyll index (40.26) and days to rippening (185 day) also spray micro-nutrient at 0.004 concentration achieved maximum rate of mentioned traits. According mean comparison results of interactions of treatments the highest seed yield (400.1 g.m-2) and main spike weight (2.89 gr) belonged to bio-fertilizer “Barvar2” with 150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer and spray micro-nutrient at 0.004 concentration. Generally to achieved optimum yield use bio-fertilizer “Barvar2” with 150 kg.ha-1 superphosphate fertilizer and foliar application micro-nutrient at 0.004 concentrations for Ramhormoz weather conditions can be advised.

    Keywords: Chlorophyll, leaf area index, Micronutrient, Peduncle length
  • حسین حمیدی، سید کیوان مرعشی*

    به منظور بررسی اثر سویه های قارچ مایکوریزا و کود فسفره بر صفات رشدی و عملکرد دانه گندم، این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1395-1394 انجام گرفت. فاکتور اول شامل کاربرد سویه های قارچ مایکوریزا بصورت عدم استفاده از قارچ (شاهد)، استفاده از قارچ گلوموس اینترارادیز، گلوموس موسه و گلوموس فاسی کولاتوم و فاکتور دوم شامل مقادیر کود فسفره بصورت عدم مصرف کود (شاهد) و مصرف 40 ، 80 و 120 کیلوگرم در هکتار بود.نتایج نشان داد که اثر قارچ، کود فسفره و برهمکنش قارچ و کود فسفره بر شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، ماده خشک ریشه و عملکرد دانه معنی دار بود. در تمامی تیمارهای قارچ مایکوریزا با کاربرد کود فسفره، شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، ماده خشک ریشه و عملکرد دانه افزایش یافت. بیشترین مقدار در صفات مورد بررسی در شرایط کاربرد دو سویه قارچ گلوموس اینترارادیز و گلوموس موسه مشاهده شد. نتایج نشان داد که در دو سویه گلوموس موسه و اینترارادیز در سطح کودی 80 کیلوگرم بیشترین مقدار از نظر کلیه صفات مورد بررسی بود، ولی در مورد قارچ گلوموس فاسی کولاتوم سطح کودی 120 کیلوگرم در هکتار برای رسیدن به حداکثر صفات مورد نیاز است. نتایج کلی آزمایش نشان داد که با کاربرد دو سویه گلوموس موسه و اینترارادیز می توان مصرف کودهای شیمیایی فسفره را کاهش داد و این می تواند دریچه ای در جهت رسیدن به کشاورزی پایدار باشد.

    کلید واژگان: شاخص سطح برگ، عملکرد دانه، ماده خشک ریشه، ماده خشک کل
    Hossien Hamidi, Seyed Keyvan Marashi* *

    In order to investigate the effects of different mycorrhizal fungi and phosphorus fertilizer on growth traits and grain yield of wheat, an experiment was conducted in factorial experiment in a completely randomized design with three replications. The first factor included mycorrhizal fungi application as non-use of fungi (control), Glomus intraradices, Glomus mossea and Glomus fasciculatum and the second factor included various levels of phosphorus fertilization included non-application of fertilizer (control), 40, 80 and 120 kg ha-1. The results showed that the effect of fungi, phosphorus fertilizer and interaction between the application of fungi and phosphorus fertilizer on leaf area index, dry matter, root dry matter and grain yield were significant. In all treatments of mycorrhizal fungi with increasing of phosphorous fertilizer level, leaf area index, total dry matter, root dry matter and grain yield increased. Maximum values in all studied traits were observed under the application of Glomus intraradices and Glomus mossea. Glomus mossea and Glomus intraradices at 80 kg ha-1 fertilizer level was the best condition for all traits. But in Glomus fasciculatum, the maximum of traits was obtained at 120 kg ha-1 fertilizer. In general, using Glomus mossea and Glomus intraradices can reduce the use of phosphate fertilizers, which could be a new approach to achieve sustainable agriculture.

    Keywords: leaf area index, Grain yield, root dry matter, total dry matter
  • ایمان بهرمند، کیومرث بخش کلارستاقی*، ناصر عسگری
    به منظور ارزیابی اثرات کاربرد اسید هیومیک و پتاسیم روی برخی خصوصیات رشد و نمو گیاه پنیرک (Malva sylvestris L.) شامل وزن تر گیاه، وزن خشک گیاه، طول ریشه، وزن خشک ریشه و شاخص سطح برگ، این آزمایش به صورت فاکتوریل شامل 4 سطح اسید هیومیک (به میزان 0، 5، 10 و 15 کیلوگرم در هکتار) و 3 سطح کود سولفات پتاسیم (به میزان 0، 50 و 100 کیلوگرم درهکتار) به صورت بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. در طول آزمایش صفات معینی اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده حاکی از بروز اثرات مثبت کاربرد پتاسیم به همراه اسید هیومیک بر وزن بوته، وزن خشک و طول ریشه و همچنین وزن خشک ریشه و شاخص سطح برگ در تمام تیمارها بود. در طی آزمایش و پس از مقایسه میانگین با آزمون دانکن مشخص شد تیمار هایی که بیشترین میزان اسید هیومیک را دریافت کرده بودند دارای اختلاف معنی داری در سطح 5% نسبت به سایر تیمارها بودند. در تمام شاخص های مورد بررسی، مشخص شدکه گیاهان تیمار شده با مقادیر 100 کیلوگردم در هکتار سولفات پتاسیم دارای بیشترین میزان تولید و بیوماس نسبت به سایر تیمارها بودند. در مقایسه برهم کنش بین تیمارها، نیز مشخص گردیدکه گیاهان تیمارشده با بالاترین سطح اسید هیومیک به همراه پتاسیم، دارای میزان وزن تر و خشک کل بیشتری نسبت به سایر تیمارها بودند.
    کلید واژگان: اسید هیومیک، پتاسیم، گیاه دارویی، طول ریشه
    I. Bahremand, K. Bakhsh Kelarestaghi *, N. Asgari
    In order to determine the effect of humic acid and potassium fertilizer on the fresh and dry weight of heath and root dry weight , Length of root and Leaf Area Index (LAI) of mention plant, there was an Experiment using the plan of Compeletly Randomized Block Design with 3 replications and 12 treatments raised on factorial.the factors was 4 level of humic acid (0,5,10,15 kg/ha) and 3 level of potassium sulfate (0,50,100 kg/ha). During the experiment , Leaf Area Index, as well as plant fresh and dry weight , Length of root and root dry weight was measured and analyzed. Results showed that the positive effect of humic acid and potassium on Leaf Area Index by plant and increase dry and fresh weight ,root dr weight and Length of root . That treatment who had received the most amount of humic acid had significant difference in comparision of other treatments. Comparing treatment who had received the most amount of "Potassium" had significant difference too. Comparing interaction between treatments, also indicate that treated plants with the highest amount of humic acid and putassium, had significant difference in comparision of other treatments.
    Keywords: Fresh weight, Dry weight, Leaf area index
  • مرضیه رشیدپور*، حسینعلی فلاحی، مسعود عزت احمدی، عباسعلی نوری نیا

    به منظور مطالعه روابط بین عملکرد دانه و شاخص های فیزیولوژیک رشد در مرحله گلدهی، آزمایش مزرعه ای با استفاده از 13 ژنوتیپ تریتیکاله شامل:  ET-79-3، ET-79-4 ،ET-79-17 ،ET-82-8 ،ET-82-15 ،ET-82-16 ، ET-83-20 ،ET-84-5 ،ET-84-8 ،ET-84-15 ،ET-85-7، ET-85-9 و Juanillo92 در ایستگاه تحقیقات  کشاورزی گنبد، در قالب طرح بلوک های کامل تصادقی با سه تکرار در سال زراعی 88-1387 اجراء گردید. تجزیه واریانس داده ها حاکی از وجود اختلاف بسیار معنی دار بین ژنوتیپ ها از لحاظ عملکرد دانه و شاخص سطح برگ در مرحله گلدهی بود. همبستگی عملکرد دانه با شاخص سطح برگ در مرحله گلدهی مثبت و معنی دار بود. همچنین همبستگی نسبت سطح برگ با شاخص سطح برگ در همین مرحله، مثبت و معنی داری شد. همبستگی نسبت وزن برگ با عملکرد دانه در مرحله گلدهی، مثبت ولی غیر معنی دار بود. ژنوتیپ ET-82-15 از میان ژنوتیپ های مورد مطالعه به عنوان ژنوتیپ برتر شناخته شد.

    کلید واژگان: تریتیکاله، شاخص سطح برگ، عملکرد دانه، همبستگی
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال