Magiran | جستجوی کلیدواژه «بهاره شدن»

پهنه بندی آگروکلیمایی جهت تعیین دوره رشد مناسب، تاریخ کاشت و برداشت کاشت پاییزه چغندرقند در استان کرمان

محمد علی جواهری*، مهدی نادی، حمید نجفی نژاد

نشریه اکوفیزیولوژی گیاهی، پیاپی 41 (تابستان 1399)، صص 148 -161

کم آبی مهم ترین عامل محدودکننده ی تولید چغندرقند در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا از جمله ایران است. استفاده از روش پهنه بندی اقلیمی-زراعی، که همزمان فاکتورهای مختلف موثر بر رشد چغندر قند را در نظر میگیرد، مناسبترین و سریع ترین روش جهت تعیین مناطق مستعد به کشت این گونه گیاهی می باشد. در این تحقیق ابتدا با استفاده از آمار بلند مدت هواشناسی احتمال وقوع هر مرحله رشدی و دماهای آستانه بدست آمد. سپس از معادلات گرادیان سه بعدی برای پهنه بندی عوامل در سامانه اطلاعات جغرافیایی استفاده شد. نتایج نشان داد در مناطق جنوبی و شرق استان کرمان تاریخ کاشت مناسب اول تا بیستم آبان می باشد. اما برای جنوب شهرستان بافت تاریخ دهم مهر ماه تا اول آبان برای کاشت مناسب است. برای قسمت های وسیعی از شهرستان های رفسنجان، سیرجان، زرند و بردسیر تاریخ کاشت بیستم شهریور تا دهم مهرماه مناسب است. در مورد تاریخ برداشت چغندر قند برای مناطق جنوبی استان کرمان پانزدهم اردیبهشت تا اول خرداد بدست آمد. این مناطق بدلیل محدودیت های دمایی از طول دوره رشد کمتری نسبت به نواحی مرکزی برخوردار بوده اند. با این حال این مناطق درصد روزهای مناسب رشد و همچنین GDD بیشتری نسبت به نواحی مرکزی داشته اند. بنظر می رسد مناطق جنوبی استان شامل شهرستان های منوجان، جیرفت، ارزوییه و عنبرآباد که با احتمال کمتر از 30 درصد با خطر بهاره شدن و ساقه دهی روبرو می باشند کاملا مناسب کاشت چغندرقند پاییزه هستند.

کلید واژگان: بهاره شدن, تاریخ کاشت, پهنه بندی, چغندرقند, کاشت پاییزه}

Agro-climatic zoning in determining zoning of determining the appropriate growth period, planting date and harvesting date of autumn sowing of sugar beet in Kerman province

Mohammad Ali Javaheri *, Mehdi Nadi Nadi, Hamid Najafinezhad

Journal of Plant Ecophysiology, Volume:12 Issue: 41, 2020, PP 148 -161

Water scarcity is of most important limiting factor of sugar beet production in arid and semi-arid world, like Iran. Due to the lack of autumn cultivation of sugar beet in Kerman province, using Agro-climate zoning, concerning various affecting factors on the growth of sugar beets is of the best and lowest-cost method for identification of prone areas for this crop species. In this study, using long-term weather data, occurrence probability of threshold temperatures and developmental stage were calculated. Due to influence of altitude on temperature variables, three-dimensional gradient equations were used for mapping of these factors in geographical information system. The results showed that in the South and east parts of Kerman province, the optimum planting date is the late of October and first days of November. But for the southern of Baft city, first half of October is suitable for planting. For a large parts of the cities of Rafsanjan, Sirjan, Zarand and Bardsir, appropriate planting date was obtained on second half of September. For southern of Kerman province, mid-May is determined of harvest date. Due to temperature limitations, length of growth seasons in these regions are less than central parts. However, these regions have more GDD and appropriate growth days than central parts. It seems that the southern regions of the province, including the cities of Manoujan, Jiroft, Arzuiyeh and Anbarabad with less than 30% probability of vernalisation risk and stemming are quite perfect for sugar beet autumn cultivation.

Keywords: Vernalization, Sowing date, zoning, Sugar beet, Autumn cultivate}

مطالعه شرایط اقلیمی استان فارس برای توسعه کشت پاییزه چغندرقند با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)

نوید ادیبی فرد*، داوود حبیبی، محسن بذرافشان، داریوش طالقانی، محمد نبی ایلکایی

مجله چغندر قند، سال سی و پنجم شماره 1 (بهار و تابستان 1398)، صص 13 -31

شناسایی پهنه های جدید تولید چغندرقند (Beta vulgaris L.) پاییزه که نسبت به کشت بهاره نیاز آبی کم تری دارد، این امکان را به وجود می آورد تا سطح زیر کشت این محصول نیز افزایش یابد. با شناسایی مناطق مناسب کشت پاییزه چغندرقند می توان درجهت تولید شکر با بهره وری بیشتر از آب گام برداشت. بهترین و کم هزینه ترین روش برای شناسایی مناطق مستعد کشت، استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی می باشد. جهت بررسی امکان کشت چغندرقند پاییزه در استان فارس و شناسایی مناطق مناسب کشت پاییزه در این استان به کمک داده های اقلیمی و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) اطلاعات عناصر اقلیمی طولانی مدت نوزده ساله، شامل دما و بارش از 13 ایستگاه هواشناسی سینوپتیک استان فارس شامل اقلید، جهرم، زرین دشت، فراشبند، فسا، فیروزآباد، قیر و کارزین، کازرون، لار، لامرد، نورآباد و نیریز در سال 95-94 جمع آوری شد و سپس لایه های اطلاعاتی مورد نیاز شامل شاخص های واحدهای حرارت تجمعی، بهاره شدن، توده زیستی و ارتفاع برای این استان توسط سیستم اطلاعات جغرافیایی محاسبه گردید. لایه های شیب و ارتفاع از مدل رقومی آن ها استخراج شده و سپس نقشه پهنه بندی لایه های مذکور و نقشه نهایی پهنه بندی با کمک روش سلسله مراتبی در محیط سیستم تحلیل اطلاعات مکانی (ArcGIS) رسم شد. بر اساس نتایج به دست آمده مناطق مرکزی، شرقی، غربی و تا حدودی مناطق جنوبی شامل شهرستان های فیروزآباد، فسا، نی ریز، جهرم، فراشبند، زرین دشت، داراب، شیراز، قیروکارزین به عنوان مناطق با استعداد جهت کشت چغندرقند پاییزه شناسایی شدند. مناطق شمال غربی (کازرون)، جنوب شرقی (داراب، نی ریز و حاجی آباد) و مناطق جنوب و جنوب غربی (قیروکارزین، لار و لامرد) از نظر تعداد ساعات سرمای موثر با کم تر از 140 ساعت مناسب کشت پاییزه چغندرقند بوده و ساعات سرمای موثر بین 170-140 ساعت را دریافت نمودند و جزء مناطق مساعد کشت پاییزه چغندرقند قلمداد شدند. در نهایت مناطق شمالی و حاشیه جنوبی استان فارس به عنوان مناطق نامناسب جهت کشت این محصول شناخته شدند و طبق نقشه نهایی پهنه بندی این استان 13 درصد اراضی بسیار مناسب، 23 درصد مناسب، 31 درصد متوسط و 33 درصد نامناسب جهت کشت چغندرقند پاییزه تخمین زده شدند. با توجه به نتایج این تحقیق و شرایط آگروکلیمایی استان فارس، پهنه بندی استان با استفاده از شاخص های اقلیمی دما و بارش انجام شد و مناطق مرکزی، شرقی، غربی و تا حدودی مناطق جنوبی استان فارس به عنوان مناطق مناسب کشت چغندرقند پاییزه معرفی گردیدند.

کلید واژگان: بهاره شدن, پهنه بندی اقلیمی, سیستم اطلاعات جغرافیایی, کشت پاییزه}

The Study of climatic conditions of Fars province for the development of autumn sugar beet using geographic information system (GIS)

Navid Adibifard *, Davood Habibi, Mohsen Bazrafshan, Dariush Taleghani, Mohammad Nabi Ilkaee

Journal of Sugar Beet, Volume:35 Issue: 1, 2019, PP 13 -31

Identifying new areas for autumn-sown sugar beet (Beta vulgaris L.) production which requires less water than spring ones, has made it possible to increase the area under cultivation of this crop. The best and least expensive way to identify suitable growing areas is the use of Geographic Information System (GIS). In order to identify the suitable areas for autumn-sown sugar beet planting in Fars province, long-term climatic data of 19-years up to 2016 including temperature and precipitation from 13 synoptic meteorological stations in Fars province including Eghlid, Jahrom, Zarin Dasht, Farashband, Fasa, Firoozabad, Qir&Karzin, Kazeroon, Lar, Lamerd, Nurabad and Nayriz were collected. Then, the required information layers including the characteristics of cumulative heat units, spring hours, biomass and altitude were calculated with GIS. Slope and altitude layers were extracted from their digital model, and the zoning map of the above-mantioned layers and the final zoning map were drawn using the hierarchical method in ArcGIS system environment. Based on the results, central, eastern, western and to some extent southern areas including Firoozabad, Fasa, Nayriz, Jahrom, Farashband, Zarrin Dasht, Darab, and Qir&Karzin were identified as potential areas for autumn-sown sugar beet planting. Northwestern (Kazeroon), Southeast (Darab, Neyriz and Hajiabad) and Southern and Southwestern areas (Qir&Karzin, Lar, and Lamerd) received between 140-170 hours in terms of the number of effective cold hours and were considered as favorable areas for autumn-sown sugar beet planting. The northern and southern margin of Fars province were identified as unsuitable areas for sugar beet planting. According to the province's final zoning map, 13% of the land was highly suitable, 23% was suitable, 31% was medium, and 33% was unsuitable for autumn-sown sugar beet planting.

Keywords: Vernalization, Climatic zoning, GIS, Autumn cultivation}

پهنه بندی اقلیمی و امکان سنجی کشت پاییزه چغندرقند در استان کرمان

محمدعلی جواهری*، مهدی نادی، حمید نجفی نژاد

مجله چغندر قند، سال سی و سوم شماره 2 (پاییز و زمستان 1396)، صص 149 -161

کاشت پاییزه چغندرقند به دلیل کارایی بیشتر مصرف آب در مناطق نیمه خشک از اهمیت زیادی برخوردار است. کاشت چغندرقند در استان کرمان قبلا فقط به صورت بهاره انجام می گرفت، لذا ضروری است امکان سنجی کاشت پاییزه چغندرقند در این مناطق صورت پذیرد. استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) با در نظرگیری هم زمان فاکتورهای مختلف موثر بر رشد چغندرقند بهترین و کم هزینه ترین روش جهت شناسایی مناطق مستعد کاشت پاییزه چغندرقند است. در این تحقیق به منظور پهنه بندی استان کرمان ازنظر شناسایی مناطق مستعد کشت چغندرقند، عناصر اقلیمی بلندمدت دما و بارش مناطق مختلف استان جمع آوری گردید. سپس احتمال وقوع واحدهای حرارتی تجمعی، شاخص قابلیت تولید زیست توده، ساعات بهاره شدن، یخ زدگی، بارندگی و طول روز برای هر ایستگاه محاسبه و نقشه آن ترسیم گردید. پس از وزن دهی لایه های فوق با استفاده از روش سلسله مراتبی، نقشه پهنه بندی نهایی در محیط ARC-GIS تهیه گردید. نتایج نشان داد که در شهرستان های بافت، بردسیر و شهربابک بوته های چغندرقند ساقه گل دهنده تولید خواهند کرد. ولی در جنوب استان مجموع دماهای بهاره شدن برای ساقه روی کافی نیست. بارش کمتر از 50 میلی متر در طول فصل زراعی در برخی مناطق جنوبی و شمال شرق استان مزیت کشت در این مناطق را کاهش می دهد. بیشتر اراضی که بارش بیش از 200 میلی متر دارند با خطر یخ زدگی، عدم دریافت GDD مناسب و بهاره شدن مواجه می باشند. بر اساس نقشه پهنه بندی نهایی 19/42 درصد اراضی استان کرمان شامل شهرستان کهنوج، منوجان، عنبر آباد، جنوب شهرستان جیرفت، شرق شهرستان بم و جنوب شهرستان بافت جزو مناطق بسیار مناسب، 22/67 درصد مناطق استان مناسب، 21/76 درصد متوسط و 15/36 درصد مساحت استان دارای شرایط نامناسب برای کاشت پاییزه چغندرقند می باشند. بنابراین امکان کاشت پاییزه چغندرقند در سطح نسبتا وسیعی از استان کرمان وجود دارد.

کلید واژگان: بهاره شدن, دماهای بحرانی, درجه روز رشد, کاشت پاییزه, سیستم اطلاعات جغرافیایی}

Climatic zoning and evaluation of autumn-sown sugar beet planting in Kerman province

Mohammad Ali Javaheri*, Hamid Najafinezhad

Journal of Sugar Beet, Volume:33 Issue: 2, 2018, PP 149 -161

Sugar beet planting under autumn season has significant importance owing to higher water use efficiency especially in semiarid regions. In Kerman, sugar beet is only sown in spring, therefore it is important to evaluate the feasibility of autumn-sown sugar beet planting. Using geographic information system (GIS) combined with various factors influencing sugar beet growth is the best and economic method for identification of prone areas for autumn-sown sugar beet planting. The aim of this study was climatic zoning of Kerman region for autumn-sown sugar beet planting. Meteorological data including temperature and rainfall were collected. Then, cumulative thermal units, biomass productivity index, vernalization times, freezing, rainfall, and day length of each meteorological station were determined and their map was drawn. After weighting maps using hierarchical method, the final map was developed with ARC-GIS software. Results showed that sugar beet plants are susceptible to bolting in Baft, Bardsir and Shahr Babak cities; however in southern parts of the province, sugar beet plants could not receive required vernalization temperature. Less than 50 mm precipitation during the growing season may decrease the feasibility of sugar beet planting in these areas. Although, most of the lands with more than 200 mm precipitation are endanger of freezing, inadequate GDD reception, and vernalization occurrence. Based on final zoning map, 19.42% of the lands including Kahnooj, Manoujan, Anbar Abad, southern part of Jiroft, East of Bam, and south of Baft are classified as prone areas. Remained areas were regarded as proper (22.67%), medium (21.76%), and improper (36.15%) for autumn-sown sugar beet planting. In conclusion, autumn-sown sugar beet planting can be performed in most parts of the province.

Keywords: Autumn-sown sugar beet planting, Climatic zonation, Geographic information system, Sugar beet}

پهنه بندی تعیین تاریخ کاشت، برداشت و طول دوره رشد مناسب جهت کاشت پاییزه چغندرقند در استان های خراسان رضوی و جنوبی

محمد علی جواهری، محمدرضا اصغری پور *، محمود رمرودی، مهدی دهمرده، علیرضا قائمی

نشریه اکوفیزیولوژی گیاهی، پیاپی 24 (بهار 1395)، صص 223 -237

در این مطالعه به این منظور ابتدا پایگاه داده های اقلیمی تشکیل گردید. سپس پهنه بندی تاریخ کاشت و برداشت بر اساس نتایج طرح های تحقیقاتی و همچنین احتمال وقوع دماهای آستانه در مراحل مختلف نموی، انجام پذیرفت. جهت محاسبه آستانه بهاره شدن، دماهای ساعتی روزانه و طول روز برای هر ایستگاه و سال های مختلف محاسبه گردید. به منظور تعیین بهترین روش درون یابی،مدل های رگرسیونی، وزن دهی معکوس فاصله، کریجینگ و کوکریجینگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس تحلیل داده ها و پهنه بندی هر لایه با نرم افزار10.2 ARC GIS انجام پذیرفت. نتایج نشان داد تاریخ کاشت مناسب در جنوب استان خراسان رضوی و در شهرستان بردسکن و غرب شهرستان سبزوار در این استان پنجم تا پانزدهم مهر ماه تعیین گردید. این تاریخ کاشت برای مناطق جنوبی و نواحی شرقی و غربی استان خراسان جنوبی نیز توصیه می گردد. همچنین تاریخ برداشت مناسب در قسمت های جنوبی این استان ها از پانزدهم اردیبهشت لغایت پانزدهم خرداد می باشد. این مناطق بدلیل محدودیت های دمایی از طول دوره رشد کمتری نسبت به نواحی مرکزی برخوردار هستند. با این حال این اراضی درصد روزهای مناسب رشد و همچنین درجه روز رشد بیشتری نسبت به نواحی مرکزی داشته اند. همچنین نتایج پهنه بندی نشان داد بیشتر مناطق جنوب غربی استان خراسان جنوبی مجموع دماهای بهاره شدن را دریافت نکرده و بوته ها بهاره نمی گردند. ولی در بسیاری از مناطق مورد مطالعه بهاره شدن بوته های چغندرقند انجام می پذیرد. لذا جهت کاشت پاییزه چغندرقند در این مناطق استفاده از ارقام بسیار مقاوم به ساقه دهی توصیه می گردد.

کلید واژگان: بهاره شدن, پهنه بندی, تاریخ کاشت, چغندرقند, خراسان}

Zoning determine the Sowing date, harvesting date and during the growing season for autumn sugar beet (Beta vulgaris) cultivation in Khorasan Razavi and South Khorasan Provinces

M. A. Javaheri, M. R. Asgharipour*, M. Ramroudi, M. Dahmardeh, A. Ghaemi

Journal of Plant Ecophysiology, Volume:8 Issue: 24, 2016, PP 223 -237

To calculate the threshold spring, daily and hourly temperatures during the day and in different years was calculated for each station. In order to determine the best method of interpolation, regression models, inverse distance weighting, kriging and co-kriging were evaluated. The data analysis and zoning of each layer was performed using SPSS 10.2 ARC GIS. The Results showed suitable planting date for southern part of the Khorasan Razavi Province, in Bardaskan, and in the western part of Sabzevar in this province were determined to be from 27 September to 7 October. This planting date was also recommended for the southern, eastern, and western parts of the South Khorasan Province; and suitable harvesting date for the southern parts of these provinces was from 5 May to 5 June. Because of their temperature limitations, these regions have shorter growing seasons compared to the central areas; nevertheless, they enjoy a larger number of days that are suitable for crop growth, and a greater number of growing degree-days, compared to the central areas. Zoning results showed sugar beet vernalization took place in many of the studied regions, while most regions in the southwestern part of the South Khorasan Province did not receive the total growing degree-days for vernalization and sugar beet plants were not vernalized. In these areas autumn sugar beet cultivation could be recommended only for resistant varieties to bolting.

Keywords: Sowing date, Vernalization, Zoning, Sugar beet, Khorasan}

واکنش چغندرقند (Beta vulgaris L.) به طول روز قبل و بعد از ایجاد ساقه و گل دهی

محمد علی چگینی

مجله چغندر قند، سال نوزدهم شماره 2 (پاییز و زمستان 1382)، ص 145

این تحقیق در سال 1378 در دانشگاه ردینگ انگلستان انجام شد و هدف آن بررسی واکنش ارقام مقاوم (Saxon) و حساس(IC1) به ساقه دهی(Bolting) به طول روز قبل و بعداز شروع طویل شدن ساقه و گلدهی بوده، هم چنین تعیین تاثیر تعداد روزی که گیاه قبل و بعداز شروع طویل شدن ساقه در روز بلند یا روز موثر (18ساعت (LD و روز کوتاه یا روز غیرموثر (12ساعت،(SD سپری می نماید، روی زمان ظهور ساقه، پدیدار شدن اولین غنچه شکفته شده و پایان گلدهی هدف دیگر این تحقیق بود. در این بررسی تعدادی از گیاهان برای مدت متفاوتی در شرایط نوری روز کوتاه و تعدادی دیگر به همان مدت در شرایط نوری روز بلند قرار داده شد و پس از گذشت زمان معین با یکدیگر جابجا (شرایط نوری متضاد) گردیدند. برای این منظور گلخانه ای که دارای دو اطاقک رشد کاملا مجزا بود انتخاب شد، که طول روشنایی در یکی از اطاقک ها 12 و در دیگری 18 ساعت بود. برای رسیدن به اهداف فوق دو آزمایش جداگانه انجام شد. در آزمایش اول پس از بهاره سازی ریشه ها و کشت آنها در گلدان و تامین هم زمان و یکسان آب و مواد غذایی، هشت گلدان 8، 21، 33، 40 و 47 روز بعد از کشت از شرایط LD به شرایط SD و متقابلا هشت گیاه از شرایط SD به شرایط LD منتقل شدند. در طول آزمایش تعداد هشت گلدان در شرایط SD و هشت گلدان در شرایط LD قرار داده شدند. در آزمایش دوم ابتدا اجازه داده شد گیاهان در شرایط روز بلند تولید ساقه گل دهنده بنمایند و پس از آشکارشدن ساقه گل دهنده نیمی از گلدان ها به شرایط SD منتقل و نیم دیگر از گلدان ها در همان شرایط LD باقی گذاشته شدند. تیمار زمان انتقال از SD به LD و بالعکس 8، 16، 24 و30 روز بعد از شروع طویل شدن ساقه اعمال گردید. ضمنا تعداد هشت گیاه بعداز تولید ساقه گل دهنده به عنوان شاهد روز کوتاه در شرایط SD و تعداد هشت گیاه به عنوان شاهد روز بلند در شرایط LD نگهداری شدند. در این تحقیق پدیدار شدن ساقه، پدیدار شدن اولین غنچه شکفته شده و پایان گل دهی مورد توجه قرار گرفت. نتایج نشان داد که گیاه چغندرقند بلافاصله پس از بهاره شدن به طول روز واکنش (حساسیت) نشان می دهد. در واقع مرحله غیرحساسی که در اغلب گیاهان یکساله وجود دارد، در این گیاه مشاهده نشد. این توانایی واکنش به طول روز تا مرحله تولید بذر ادامه یافت. در ضمن رقم حساس به ساقه دهی در مقایسه با رقم مقاوم در مدت زمان کوتاهتری ساقه و گل تولید کرد. این تفاوت، وقتی گیاهان دو رقم در طول روز کوتاه قرار گرفتند به طور چشمگیری آشکار شد. به طوری که گیاهان رقم مقاوم پس از 154 روز در شرایط روز کوتاه ساقه گل دهنده تولید نکردند. گیاهان رقم مقاومی که 21 روز بعداز ساقه دهی از شرایط روزبلند به شرایط روزکوتاه منتقل شدند، هرگز تولید گل نکردند. این نتایج نشان داد که نیاز رقم مقاوم به طول روزبلند می باشد. بدین معنی که گیاهان رقم مقاوم جهت ایجاد ساقه گل دهنده و گل دهی به ترتیب هشت و 21 روز بنابه ضرورت به طول روز بلند نیاز دارند.

کلید واژگان: بهاره شدن, چغندرقند, ایجاد ساقه, فتوپریود, گل دهی}

Response of sugar beet (Beta vulgaris L.) to photoperiod before and after bolting and flowering

Mohammad Ali Chegini

Journal of Sugar Beet, Volume:19 Issue: 2, 2004, P 145

This research was carried at The University of Reading in 1999. The aim was to estimate the effects of 18 hd-1 (long-day, LD) and 12 hd-1 (short-day, SD) light exposure duration of plants before bolting or flowering on time to bolt and flower in two bolting susceptible (BSG, IC1) and bolting resistant (BRG, SAXON) genotypes of sugar beet. So, two experiments were conducted. The experiments were carried in a glasshouse containing two compartments. The photoperiod in compartments one and two was adjusted to 18 hd-1 and 12 hd-1, respectively. In the experiment one, the aim was to determine duration from root replanting to bolting and flowering. So, plants were exchanged from LD to SD and vice versa at 0, 8, 21, 33, 40, and 47 days after root replanting. In the experiment two, the aim was to determine the duration from bolting to flowering. So, at first step we let all the plants bolt in the LD and then they were reciprocally exchanged from LD to SD and vice versa at 0, 8, 16, 24, 40, and 30 days after bolting. Results showed that BSG responded to LD from root replanting whereas BRG had a longer photoperiod-insensitive pre-inductive phase. The resistant genotype plants did not bolt even after 180 days. When BSG plants were exposed to SD after bolting all of them eventually flowered. This results indicated that by the time of bolting, photoperiod requirement for flowering was also fulfilled, whereas BRG needed further inductive photoperiod after bolting to flower. Therefore, bolting and flowering are two independent phenomena and they require different LD cycles. BSG is a quantitative LD plant in which bolting and flowering occur sooner in LD than in SD. However, very resistant genotypes (e.g. Saxon) showed a more or less obligate requirement for LD and did not bolt in 12 h photoperiod within 180 days after root planting. So, it is suggested that sensitivity to day-length seems to be a good selection tool to reduce the tendency for bolting in plant populations.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « بهاره شدن » در نشریات گروه « زراعت »