سیلی مارین
در نشریات گروه علوم دام-
مقدمه و هدف
کنجاله تخم پنبه محصول فرعی حاصل از جداسازی روغن از تخم پنبه می باشد که به علت داشتن گوسیپول، اسیدهای چرب سیکلوپروپنویید، فیبر زیاد و کیفیت پایین پروتیین، استفاده از آن در تغذیه طیور محدود شده است. به این منظور در مطالعه حاضر، تاثیر سطوح مختلف کنجاله تخم پنبه به همراه سیلی مارین، بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش هاتیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف کنجاله تخم پنبه (صفر، 12 و 24 درصد جیره) و سطوح مختلف سیلی مارین (0 و 600 میلی گرم در کیلوگرم جیره) بودند که در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×3 با 6 تیمار با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی اجرا شدند. جیره های آزمایشی برای دوره آغازین (1 تا 21 روزگی) و دوره پایانی (22 تا 42 روزگی) بر اساس احتیاجات توصیه شده انجمن ملی تحقیقات نوشته شد. اضافه وزن بدن و مصرف خوراک به صورت هفتگی بررسی شد. در روز 42 پرورش نیز خونگیری به منظور بررسی فراسنجه های لیپیدی خون انجام گرفت. وزن سینه، ران ها، چربی حفره بطنی، کل دستگاه گوارش، کبد، طحال و بورس فابرسیوس نیز در رزو 42 اندازه گیری و داده های آن به صورت درصدی از وزن زنده گزارش شد.
یافته هانتایج نشان داد که در دوره آغازین، افزودن سیلی مارین به جیره حاوی 12 درصد کنجاله تخم پنبه به طورمعنی داری باعث افزایش مصرف خوراک شد. در دوره رشد و نیز کل دوره افزودن سیلی مارین به جیره شاهد باعث کاهش معنی دار مصرف خوراک شد. در سطوح مختلف کنجاله تخم پنبه، افزودن سیلی مارین نتوانست تاثیر معنی داری بر اضافه وزن و ضریب تبدیل خوراک جوجه های گوشتی داشته باشد. بالاترین وزن نسبی ران در پرندگان تغذیه شده با جیره بدون تخم پنبه و سیلی مارین مشاهده شد (0/05p<). بیشترین وزن سینه مربوط به تیمار بدون کنجاله تخم پنبه و حاوی سیلی مارین بود اما بالاترین وزن دستگاه گوارش مربوط به پرندگان دریافت کننده جیره دارای 12 درصد کنجاله تخم پنبه و سیلی مارین بود (0/05p<). افزودن سیلی مارین در عدم حضور کنجاله تخم پنبه باعث کاهش معنی دار غلظت LDL سرم خون شد اما در حضور کنجاله تخم پنبه (سطح 12 درصد) افزایش معنی دار این فراسنجه را در پی داشت (0/05<p). افزودن سیلی مارین در عدم حضور کنجاله تخم پنبه باعث افزایش معنی دار و در حضور کنجاله تخم پنبه باعث کاهش غلظت تری گلیسرید خون شد هر چند این کاهش در سطح 24 درصد معنی دار نبود.
نتیجه گیرینتایج این پژوهش نشان داد که افزودن سیلی مارین در سطح 600 میلی گرم در کیلوگرم به جیره دارای کنجاله تخم پنبه در جوجه های گوشتی نتوانست اثرات منفی ناشی از گوسیپول را کاهش دهد.
کلید واژگان: تری گلیسرید، چربی حفره بطنی، سیلی مارین، ضریب تبدیل خوراک، گوسیپولریدIntroduction and ObjectiveCottonseed meal (CSM) is a by-product of the separation of oil from cottonseed, which is limited in poultry feed due to its gossypol, cyclopropenoid fatty acids, high fiber and low protein quality. For this purpose, in the present study, the effect of different levels of cottonseed meal with silymarin on the performance and some blood parameters of broilers was investigated.
Material and MethodsTreatments consisted of different levels of CSM (0, 12 and 24 percentage of diet) and 2 levels of silymarin (0 and 600 ppm) that was performed in completely randomized design with 2×3 factorial arrangement with 240 broiler chicks. Experimental diets for starter period (1 to 21 days) and grower period (22 to 42 days) were performed based on the requirements of the National Research Council. Feed intake (FI), body weight gain (BWG) and feed conversion ratio (FCR) were recorded weekly. On day 42 of breeding, blood samples were taken to evaluate blood lipid parameters. Breast weight, thighs, abdominal fat, total gastrointestinal tract, liver, spleen and bursa of fabricius were also measured at day 42 and the data were reported as a percentage of live body weight.
ResultsThe results of this experiment showed that dietary supplementation of silymarin was more effective on increasing FI in birds that consumed 12% CSM at starter period. Supplementation of silymarin to the control diet significantly decreased FI at grower period and whole period of experiment (p<0.05). Improved BWG and FCR was related to the birds fed silymarin at 2 levels (0 and 600 ppm) without cottonseed meal (p<0.05). Highest relative weight of thigh was related to the birds that consumed diet without cottonseed meal and silymarin. Highest value of relative weight of breast was recorded for the birds that received diet with silymarin and without CSM that had significant difference to the diet contains cottonseed meal (with or without silymarin). Also, highest value of relative weight of gastro-intestinal tract was recorded for the birds that received diet with 12% CSM and silymarin. The plasma LDL level of birds fed diet with silymarin and without CSM were lowest that had significant difference to the other treatments (p<0.05). Also, dietary supplementation of silymarin at the lack of CSM increased but in CSM diets decreased significantly plasma triglyceride concentration (p<0.05).
ConclusionThe results of this experiment showed that supplementation of silymarin at 600 ppm to the CSM diets could not reduce negative effects of gossypol in broiler chickens.
Keywords: Abdominal fat, Feed conversion ratio, Gossypol, Silymarin, Triglyceride -
در این تحقیق اثر مصرف پودر گیاه خار مریم در جیره بر عملکرد رشد، فراسنجه های خونی و آنزیم های کبدی جوجه های گوشتی با استفاده از 360قطعهجوجهگوشتی نر سویهراس 308 مطالعه شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل پودر خار مریم در سه سطح صفر، 3/0و سه درصد و آنتی بیوتیک کوتریموکسازول در دو سطح صفر و 2/0 درصد در هر کیلوگرم خوراک بود که به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با شش تیمار و سه تکرار انجام شد. صفات عملکرد رشد، فراسنجه هایخونی و آنزیم های کبدی در پایان دوره آزمایش (42روزگی) اندازه گیری شدند. سطوح مختلف پودر خار مریم سبب کاهش میانگین خوراک مصرفی و میانگین وزن بدن در کل دوره پرورش شد (05/0P<). مصرف پودر خار مریم سبب کاهش میزان فراسنجه های کلسترول خون، تری گلیسرید، آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز و آنزیم آلانین آمینوترانسفراز سرم خون به ترتیب تا 6/12، 8/17، 16 و 7/59 درصد شد (01/0P<). بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش استفاده از سطوح مختلف خار مریم سبب کاهش غلظت آنزیم های کبدی می شود. بنابراین استفاده از پودر گیاه دارویی خار مریم به میزان سه درصد جیره جوجه های گوشتی باعث محافظت از کبد آن ها می شود.کلید واژگان: آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز، خار مریم، سیلی مارین، کوتریموکسازولThis research was conducted to study the effects of the milk thistle powder on growth performance, blood parameters and liver enzymes in the 360 male broiler chicks (Ross 308). The studied factors were milk thistle powder at 0, 0.3 and 3% levels and antibiotic Cotrimoxazole at 0 and 0.2% per kg diet, which was a factorial experiment in a completely randomized design with 6 treatments and 3 replications. Growth performance traits, blood parameters and liver enzymes were measured at the end of the experimental period (42-day). The different levels of milk thistle powder caused a decrease in the mean of feed intake and body weight in the whole period (PKeywords: Alanine aminotransferase, Aspartate aminotransferase, Cotrimoxazole, Milk thistle, Silymarin
-
The effects of Silymarin on growth performance, internal organs, and some blood parameters were investigated in Japanese quail that were subjected to oxidative stress induced by carbon tetrachloride (CCl4). An experiment was conducted as a completely randomized design in a factorial arrangement (2 × 2) with four replicates of 30 birds each. Factors included two levels of Silymarin (0 and 1 mL/kg of body weight (BW)) and two levels of CCl4 (0 and 1 mL/kg of BW). Results showed that Silymarin did not affect productive parameters, whilst CCl4 significantly (PKeywords: Silymarin, Japanese quail, Oxidative stress, Blood parameter, Carbon tetrachloride
-
زمینه مطالعاتی: سیلی مارین یک پلی فنل است که توانایی خنثی سازی رادیکال های آزاد اکسیژن را دارد و می تواند در ذخیره سازی اسپرم مفید باشد.هدفاین آزمایش به منظور بررسی اثر سیلی مارین بر ذخیره سازی اسپرم خروس در °C4 انجام شد.روش کارجمع آوری منی دو بار در هفته در 5 نوبت از 15 قطعه خروس بالغ انجام شد. انزال ها در هر نوبت بعد از تجمیع به پنج قسمت تقسیم شد. مقدار صفر (شاهد،S0)، 50 (S50)، 100 (S100)،150 (S150) و 200 (S200) میکروگرم در میلی لیتر سیلی مارین به هر قسمت اضافه شد. سپس نمونه ها تا °C 4 سرد شد و به مدت 72 ساعت در این دما نگهداری شد. در زمان های صفر، 24، 48 و 72 ساعت ذخیره سازی، سلامت غشای پلاسمایی، زنده مانی (رنگ آمیزی هوخست 33258) و تحرک اسپرم ارزیابی شد. در زمان 48 به منظور بررسی پراکسیداسیون چربی غلظت مالون دی آلدهید (MDA) در (106× 300) اسپرم اندازه گیری شد.نتایجاثر متقابل سیلی مارین و زمان ذخیره سازی بر سلامت غشای پلاسمایی، زنده مانی و تحرک پیش رونده اسپرم معنی دار بود (05/0P<). در ساعت 48 و 72، به ترتیب بیشترین تحرک پیش رونده اسپرم در S50 (20/59%) یا S100 (20/61%) و S100 (00/52%) و بیشترین سلامت غشای پلاسمایی اسپرم به ترتیب در S50 (12/68%) یا S100 (32/68%) و S100 (50/62%) مشاهده شد (05/0P<). بیشترین زنده مانی اسپرم در زمان های 48 و 72 به ترتیب در S50 (به ترتیب 50/71% و 94/59%) و S100 (به ترتیب 56/71% و 48/62%) مشاهده شد (05/0P<). بیشترین میزان تولید MDA (μM/mL 12/1) و کمترین (μM/mL 59/0) به ترتیب در S200 و S100 مشاهده شد (05/0P<).
نتیجه گیری نهایی: افزودن μg/mL 100 سیلی مارین به منی سبب بهبود ماندگاری اسپرم خروس در °C 4 می شود.کلید واژگان: اسپرم خروس، فلاونوئید، آنتی اکسیدان، سیلی مارینBackgroundSilymarin is a polyphenol, which has scavenging ability of reactive oxygen species, and it can improve spermatozoa storage.ObjectivesExperiment was conducted to evaluate the effect of silymarin on rooster sperm storage at 4 C.MethodsSemen collection was performed twice a week in 5 times by using 15 mature roosters. In each session, ejaculates were pooled and split into five parts. The amount of 0 (S0), 50 (S50), 100 (S100), 150 (S150) and 200 (S200) µg/mL silymarin were added to each part. After that, samples were chilled to 4 OC and kept until 72 h. Sperm viability (by staining Hoechst 33258), motility and functional membrane integrity were evaluated at 0, 24, 48 and 72 h. To assay lipid peroxidation, the concentration of malondialdehyde (MDA) was determined by 300106 spermatozoa at 48 h.ResultsThere was interaction between silymarin and storage time on sperm motility, viability and functional membrane integrity (PConclusionsThe addition of 100 µg/mL silymarin to semen improves longevity of rooster spermatozoa at 4C.Keywords: Chicken spermatozoa, Flavonoid, Antioxidant, Silymarin -
این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف سیلی مارین در تنش اکسیداتیو ایجاد شده توسط سرب در جوجه های گوشتی انجام شد. برای این منظور 240 قطعه جوجه گوشتی به 6 تیمار آزمایشی با 4 تکرار (هر تکرار شامل 10 قطعه جوجه گوشتی) در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 شامل دو سطح سرب (0 و 200 میلی گرم در کیلوگرم جیره) و سه سطح سیلی مارین (0، 100 و 200 میلی گرم در کیلوگرم جیره) اختصاص یافت. نتایج نشان می دهد افزودن 200 میلی گرم سیلی مارین اثرات منفی سرب بر افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی را در کل دوره آزمایش کاهش داد و پرنده در معرض تنش اکسیداتیو افزایش وزنی مشابه با تیمار شاهد نشان داد. همچنین، استفاده از 200 میلی گرم سیلی مارین در زمانی که پرنده در معرض تنش اکسیداتیو قرار داشت، به طور محسوسی باعث بهبود درصد وزن نسبی ترکیبات لاشه شد. افزون بر این، با افزایش مقدار سیلی مارین در جیره تحت شرایط تنش اکسیداتیو، مقدار فراسنجه های چربی خون (کلسترول، تری گلیسرید و LDL) به طور غیرمعنی داری کاهش یافت. بعلاوه، در زمان تغذیه جوجه های گوشتی با جیره آلوده به سرب و درگیر شدن سیستم آنتی اکسیدانی پرنده با تنش اکسیداتیو، استفاده از 200 میلی گرم سیلی مارین به طور معنی داری موجب افزایش فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز و کاهش مقدار مالون دی آلدهید و نسبت هتروفیل به لنفوسیت شد. نتایج این آزمایش پیشنهاد می کند سیلی مارین در شرایط بروز تنش اکسیداتیو القایی توسط سرب دارای نقش حفاظتی می باشد و با تقویت سیستم آنتی اکسیدانی موجب بهبود عملکرد پرنده می گردد.
کلید واژگان: تنش اکسیداتیو، سرب، سیلی مارین، جوجه گوشتیThis study aimed to investigate the effect of different levels of silymarin against lead induced oxidative stress in broiler chickens. Therefore، 240 broiler chickens of Ross 308 allocated to 24 experimental units in a completely randomized design with factorial 2x3 arrangements and four replicates of 10 birds. The experimental diets containing silymarin at 3 levels (0، 100، 200 mg/kg) and 2 levels of lead (0، 200 mg/kg) were fed for 6 weeks. Results of this experiment showed that supplementation of 200 mg/kg silymarin attenuated adverse effect of lead on body weight gain (BWG) and feed conversion ratio (FCR) in 42 d. Also، addition of 200 mg/kg silymarin in lead-induced oxidative stress improved carcass characteristics. In addition، supplementation of silymarin in lead-induced oxidative stress no significantly decreased blood lipid parameters (cholesterol، triglyceride، LDL). Furthermore، supplementation of 200 mg/kg silymarin significantly increased superoxide dismutase (SOD) and decreased malondealdehyde (MDA) and heterophyle /lymphocyte (H/L ratio). These results suggested that supplementation of silymarin in lead induced oxidative stress had a protective role and by improving the antioxidant system improved the performance.
Keywords: Oxidative stress, Lead, Silymarin, Broiler chicken -
به منظور بررسی تاثیر سطوح متفاوت سیلی مارین (صفر، 100، و 200 میلی گرم در کیلوگرم جیره) بر عملکرد، خصوصیات لاشه، برخی فراسنجه های خونی، و وضعیت آنتی اکسیدانی جوجه های گوشتی از 120 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در سه تیمار با چهار تکرار و 10 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. نتایج آزمایش نشان دهنده آن است که استفاده از 200 میلی گرم سیلی مارین، وزن روزانه را در دوره آغازین افزایش و در کل دوره پرورش کاهش داد و ضریب تبدیل خوراک را در دوره آغازین، رشد، و کل دوره آزمایش افزایش داد (05/0P<). استفاده از سطوح 100 و 200 میلی گرم سیلی مارین در جیره، به ترتیب بازده لاشه و وزن نسبی سینه را افزایش داد (05/0P<). افزودن 200 میلی گرم سیلی مارین به جیره باعث افزایش معنی دار غلظت مالون دی آلدهید (05/0P <) و نسبت هتروفیل به لنفوسیت (01/0P<) و کاهش معنی دار فعالیت سوپراکسید دسموتاز (05/0P <) شد. براساس نتایج پژوهش حاضر، استفاده از سیلی مارین در جیره جوجه های گوشتی در شرایط بدون تنش و بیماری، وزن نسبی لاشه و سینه را بهبود داد، ولی بر وضعیت اکسیداتیو پرنده اثری ندارد.
کلید واژگان: جوجه گوشتی، خصوصیات لاشه، سیلی مارین، عملکرد، وضعیت آنتی اکسیدانیIn order to investigate the effect of different levels of silymarin (0، 100 and 200 mg/kg diet) on performance، carcass characteristics، blood parameters and antioxidant status، 120 day old chicks were assigned to 3 treatments with four replicates and 10 birds in each in a completely randomized design. Results showed supplementation of 200 mg silymarin significantly decreased the body weight gain (BWG) in starter (P<0. 05) and whole period of experiment (P<0. 01) and significantly increased feed conversion ratio at starter (P<0. 05)، grower (P<0. 05) and total rearing periods (P 0. 01). Also، addition of 100 mg silymarin significantly increased the carcass relative weight (P<0. 01) and supplementation of 200 mg silymarin significantly increased the breast relative weight (P<0. 05). Furthermore، 200 mg silymarin significantly increased the malondialdehyde and heterophil/ lymphocyte ratio and significantly decreased superoxide dismutase (P<0. 05). These results showed that supplementation of silymarin in diet under normal condition، improved the carcass and breast relative weight، but no had effect on bird’s oxidative status.Keywords: antioxidant status, broiler chicken, carcass characteristics, performance, silymarin -
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر مصرف سطوح مختلف سیلی مارین بر صفات تولیدی و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. 288 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه کاب 500 در یک طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 12 مشاهده در هر تکرار بررسی شدند. مقادیر صفر (شاهد)، 160، 200، 240، 280 و 320 قسمت در میلیون (ppm) سیلی مارین از روز سوم به جیره جوجه ها اضافه شد. مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک اندازه گیری شد. به منظور بررسی پاسخ ایمنی هومورال در روزهای 8 و 22 پرورش، ml 1/0 از سوسپانسیون 25 درصد گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) به عضله سینه جوجه ها تزریق و اندازه گیری تیتر آنتی بادی سرم در روزهای 21، 28، 35 و 42 به روش هماگلوتیناسیون انجام شد. با تزریق ml 1/0 فیتوهماگلوتینین (PHA-P) در روز 16 پرورش به چین پوستی بال جوجه ها و با تعیین ضخامت پوست بعد از 24 و 48 ساعت، پاسخ ایمنی سلولی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که مصرف 200، 240، 280 و ppm320 سیلی مارین موجب کاهش خوراک مصرفی و بهبود ضریب تبدیل خوراک جوجه ها شد (05/0P<)، ولی بر افزایش وزن جوجه ها تاثیری نداشت (05/0P>). مصرف 200، 240، 280 و ppm320 سیلی مارین موجب افزایش تیتر آنتی بادی تام علیه SRBC وIgG در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0P<)، ولی بر تیتر IgM و شاخص تحریک پوستی در پاسخ به PHA-P تاثیری نداشت (05/0P>). به طورکلی نتایج این تحقیق نشان داد مصرف مقادیر 200، 240، 280 و ppm320 سیلی مارین در جیره باعث بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی هومورال جوجه های گوشتی شدند.
کلید واژگان: پاسخ های ایمنی، جوجه گوشتی، سیلی مارین، عملکردThe effects of different levels of Silymarin were studied on performance and immune responses in 288 one-day chicks (Cobb 500) in a completely randomized design with 6 treatments and 4 replicates and 12 observations per replicate. The treatment groups received 0 (Control), 160, 200, 240, 280 and 320 ppm of Silymarin in diet, respectively during days 3 to 42. Daily feed intake, daily body weight gain and feed conversion ratio (performance) were measured. The birds were immunized with sheep red blood cells (SRBC) on days 8 and 22 of age and serum antibody levels produced in response to SRBC were measured on days 21, 28, 35 and 42 by hemagglutination assay. Skin response to phytohemagglutinin-P (PHA-P) injected intradermally on day 16 were measured 24 and 48 h after injection. The results indicated that consumption of 200, 240, 280 and 320 ppm Silymarin reduced feed intake and feed conversion rate (P<0.05), but they did not affect on daily weight gain (P>0.05). The levels of 200, 240, 280 and 320 ppm Silymarin were increased total Anti-SRBC and IgG titer in experimental groups compared to control group (P<0.05), but IgM titer and skin response against PHA-P were not affected by Silymarin (P>0.05). It is concluded that the continuum consumption of 200, 240, 280 and 320 ppm Silymarin improved performance and increased humoral immunity in broilers.Keywords: Broiler, Immune responses, Performance, Silybum marianum, Silymarin
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.