به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « نسبت برگ به ساقه و یونجه » در نشریات گروه « کشاورزی »

  • سید محمدعلی مفیدیان*، جعفر احمدی، علی مقدم

    ارزیابی پتانسیل اکوتیپ های یونجه از نظر نحوه تسهیم زیست توده به بخش های قابل برداشت و غیر قابل برداشت در شرایط تنش خشکی و القای خواب تابستانه، می تواند به انتخاب رقم مطلوب، متناسب با هدف برنامه اصلاحی و نظام زراعی مورد نظر، کمک کند. به منظور بررسی اثر تیمارهای آبیاری شامل؛ آبیاری کامل (بدون تنش خشکی) و قطع آب به مدت 20، 40 و 60 روز (تنش خشکی) بر رشد و عملکرد 10 اکوتیپ یونجه، چهار آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر (کرج) به مدت دو سال (97-1395) اجرا شدند. نتایج نشان داد که در شرایط تنش و بدون تنش، اکوتیپ های گرمسیری نیک شهری ویزدی با رشد مجدد سریع و اکوتیپ سردسیری KFA6 با بیشترین تعداد ساقه در واحد سطح، بالاترین قابلیت زنده مانی را در شرایط القای خواب تابستانه داشتند. در تیمار آبیاری کامل بیشترین مقدار زیست توده (31/17 تن در هکتار) تولید شد و  بالاترین عملکرد بخش غیر قابل برداشت (02/7 تن در هکتار) در تیمار40 روز قطع آبیاری مشاهده شد. در کلیه تیمارهای آزمایشی، اکوتیپ KFA6 با 76/15 و اکوتیپ یزدی با 71/15 تن در هکتار بیشترین مقدار زیست توده را به ترتیب در بین اکوتیپ های سردسیری وگرمسیری تولید کردند، بنابراین به نظر می رسد که می توان از این اکوتیپ ها برای انجام تلاقی در گروه خود استفاده کرد. از نظر نحوه تسهیم زیست توده، اکوتیپ های KFA17، KFA6 و یزدی به ترتیب با نسبت های 63/1، 43/1 و 40/1، بیشترین نسبت بخش قابل برداشت به بخش غیرقابل برداشت را داشتند، در نتیجه اکوتیپ های داخلی در تیمارهای آبیاری گزینه های مناسبی جهت تولید علوفه محسوب می شوند. از نظر نحوه تسهیم علوفه (نسبت برگ به ساقه)، اکوتیپ بغدادی در بین اکوتیپ های یونجه مورد ارزیابی بالاترین نسبت برگ به ساقه را دارا بود (29/1). این اکوتیپ در تیمارهای آبیاری کامل و قطع آبیاری نیز بالاترین کیفیت علوفه را داشت. بر اساس نتایج این آزمایش در صورتی که هدف برنامه اصلاحی یونجه، تولید محصول در شرایط بدون تنش و تنش، همزمان برای بهبود عملکرد علوفه و عملکرد بخش غیر قابل برداشت باشد، اکوتیپ گرمسیری یزدی و اکوتیپ سردسیری  KFA6  گزینه های مناسبی خواهند بود.

    کلید واژگان: آبیاری, رشد مجدد, عملکرد علوفه, نسبت برگ به ساقه و یونجه}
    Seyed mohammadali Mofidian*, Jafar Ahmadi, Ali Moghaddam

    Study of potential of alfalfa ecotypes in biomass partitioning and harvestable and non-harvestable parts as well as induction of summer dormancy under water scarcity can lead to develop adapted cultivars for sustainable farming system andto meet targets of the breeding program. Therefore, this experiment was conducted with 10 alfalfa ecotypes under four irrigation managements at Seed and Plant Improvement Institute (SPII), Karaj, Iran, during 2016-2018. The irrigation treatments included; full irrigation and irrigation withhold for 20, 40 and 60 days. Under stress and on stress conditions, Nikshahri and Yazdi ecotypes had the highest regrowth rate, therefore, these two ecotypes as well as KFA6 ecotype with high stem number demonstrated the highest survival rate under induction of summer dormancy. The highest biomass belonged to normal irrigation with 17.31 t.ha-1 while the maximum unharvestable part yield with 7.02 t.ha-1was measured in irrigation withhold treatment for 40 days. Yazdi and KFA6 ecotypes showed the maximum total biomass (15.71 and 15.76 t.ha-1 respectively) among warm and cold region ecotypes with different fall dormancy scores and can be used as aprentsin alfalfa breeding programs. Regarding to biomass partitioning ratio, KFA17, KFA6 and Yazdi, which are landraces, had greater harvestable part to unharvestable part ratio with 1.63, 1.43 and 1.40, respectively. Therefore, these landraces can be selected for forage production under different irrigation managements. As the leaf to stem ratio has the main role in forage quality, Baghdadi ecotype with leaf: stem ratio of 1.29 had the highest forage quality among studied ecotypes. Baghdadi also maintained its high quality in all irrigation management treatments. In alfalfa breeding programs focused on improvement of forage and unharvestable yield for sustainable production in both optimum and stress environment conditions, Yazdi and KFA6 ecotypes seems to be suitable.

    Keywords: Alfalfa, Forage yield, Irrigation, Leaf: stem ratio, Regrowth}
  • سید محمد علی مفیدیان، علی اکبر مختارزاده، حسن منیری فر، علیرضا بهشتی، جهانبخش سوری
    جهت تعیین پتانسیل تولید علوفه اکوتیپ های مناطق سردسیری یونجه و معرفی اکوتیپ برتر و پایدار از نظر عملکرد برای هر منطقه آزمایشی با 17 اکوتیپ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و چهار سال(1387-1383) در ایستگاه های تحقیقاتی کرج، اصفهان، تبریز، مشهد و همدان اجرا گردید. نتایج حاصل تفاوت معنی داری بین متوسط کل علوفه خشک و تر و همچنین ارتفاع بوته در زمان برداشت و نسبت برگ به ساقه اکوتیپ ها در مناطق مورد بررسی نشان داد. در حالی که تنها از نظر صفات عملکرد علوفه خشک وتر در بین اکوتیپ ها تفاوت معنی دار وجود داشت، در بین سال ها از نظر تمام صفات مورد بررسی به جز عملکرد علوفه خشک تفاوت معنی دار مشاهده شد. اثر ات متقابل نیز در اکثر موارد بویژه برای عملکرد معنی دار بود. بر اساس نتایج سه ساله، منطقه اصفهان با 76/124 تن علوفه تر و 25/27 تن علوفه خشک در هکتار بیشترین و منطقه مشهد با 22/35 تن درهکتار علوفه تر و منطقه همدان با 19/11 تن در هکتار علوفه خشک کمترین عملکرد را به خود اختصاص داده اند. اکوتیپ های سیلوانا، گله بانی و رهنانی به ترتیب با 63/67، 22/67 و 98/66 تن در هکتار بیشترین مقدار عملکرد علوفه تر و اکوتیپ های قهاوند، کوزره و سیلوانا به ترتیب با عملکرد 69/18، 47/18 و 44/18 تن در هکتار بیشترین میزان علوفه خشک را به خود اختصاص دادند. همچنین از نظر میانگین ارتفاع بوته در زمان برداشت و نسبت برگ به ساقه در چین های مختلف و در تمام مناطق و طی سه سال آزمایش، اکوتیپ های گله بانی، سیلوانا و سهند آوا به ترتیب با ارتفاع 06/72، 00/70 و 70/69 سانتی متر و اکوتیپ های سیلوانا، سهند آوا و ملک کندی به ترتیب با 04/1، 02/1 و 02/1 بالاترین مقادیر را نشان دادند.
    کلید واژگان: اثر متقابل, اکوتیپ, عملکرد علوفه تر, عملکرد علوقه خشک, مناطق سردسیری, نسبت برگ به ساقه و یونجه}
    Mofidian, S. M. A., Mokhtarzadeh, Monirifarh., Beheshti, A. R., J. Souri
    In order to determine of potential forage productivity of cold – region alfalfa ecotypes and introduce superior ecotype for each location، this experiment was conducted with 17 ecotypes in Randomized Complete Block Design (RCBD) with three replication in 5 locations include Karaj، Esfahan، Tabriz، Mashad and Hamedan for 4 years during 2004-2008. Significant differences were found among total mean of fresh، dry forage yield، plant height in harvesting and leaf to stem ratio among tested locations. However، ecotypes have significant differences for fresh and dry forage yield. Also for all traits except dry forage yield، significant differences were found among three years. Interaction effects were significant especially for yields. Regarding to results، Esfahan with 124. 76 and 27. 25T/ha for fresh and dry forage yield was the best location corresponding to forage productivity. Three superior ecotypes corresponding to fresh and dry forage yield، plant height and leaf to stem ratio in all locations and years were as follows: Silvana، Galebani and Rahnani with 67. 63، 67. 22 and 66. 98 T/ha for fresh forage yield، Ghahavand، Kozareh and Silvana with 18. 69، 18. 47 and 18. 44 T/ ha for dry forage yield، Galebani، Silvana and Sahandava with 72. 06، 70. 00 and 69. 70 centimeter for plant height in harvesting and Silvana، Sahandava and Malek-kandi with 1. 04، 1. 02 and 1. 02 for leaf to stem ratio respectively.
    Keywords: Alfalfa, cold region, Ecotype, Interaction effects, Leaf to stem ratio, Plant height, forage yield}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال