به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

استخوان تیبیا

در نشریات گروه پزشکی
تکرار جستجوی کلیدواژه استخوان تیبیا در مقالات مجلات علمی
  • طاهره سادات حق دوست ابرقویی، فرج تابعی*، فرزین صاحب جم، عباس پیریایی، فاطمه فدایی فتح آبادی، احمد امینی افشار، محمدرضا جلیلی
    زمینه
    اثر عوامل فیزیکی غیرتهاجمی در ترمیم زخم و شکستگی استخوان مورد توجه محققین رشته های مختلف علوم پزشکی بوده و مطالعه های متعددی در مورد اثر میدان مغناطیسی بر بهبود شکستگی استخوان انجام شده است.
    هدف
    مطالعه به منظور تعیین اثر میدان مغناطیسی پالسی بسامد پایین بر روند ترمیم ضایعه استخوان تیبیای خرگوش انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه تجربی در سال 1393در دانشگاه شهید بهشتی تهران بر روی 8 خرگوش نر نیوزلندی انجام شد که به دو گروه شاهد (دارای ضایعه استخوانی) و آزمون (دارای ضایعه استخوانی و تحت میدان مغناطیسی پالسی) تقسیم شدند. بعد از جراحی هر دو پا، ضایعه ای با برداشتن بافت استخوانی به ابعاد 4 در 6 میلی متر و به عمق 2 میلی متر ایجاد شد. گروه آزمون یک ماه بعد از جراحی تحت میدان مغناطیسی پالسی با بسامد 75 هرتز و شدت 4 میلی تسلا در محل ضایعه استخوانی به مدت 30 روز و هر روز 4 ساعت قرار گرفتند. در هر دو گروه روند التیام ضایعه استخوانی در روزهای 40، 50 و 60 بعد از جراحی با رادیوگرافی دیجیتال ارزیابی شد. تراکم استخوان در محل ضایعه اندازه گیری و داده ها با آزمون آماری تی تحلیل شدند.
    یافته ها
    میانگین تراکم استخوانی نسبی در مقیاس هشت بیتی در محل ضایعه گروه آزمون طی سه تصویربرداری متوالی به ترتیب 5/ 138، 73/ 150، 30/ 168 اندازه گیری شد که نسبت به گروه شاهد به ترتیب %89/ 17، %46/ 15 و %59/ 16 افزایش نشان داد و تفاوت از نظر آماری معنی دار بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته ها به نظر می رسد اعمال میدان مغناطیسی پالسی باعث تسریع روند بهبودی شکستگی استخوان از طریق افزایش تراکم استخوانی در محل شکستگی می شود و می تواند بعد از اعمال جراحی ارتوپدی استفاده شود.
    کلید واژگان: درمان با میدان مغناطیسی، شکستگی های استخوانی، خرگوش ها، استخوان تیبیا
    T. Haghdoost Abarguy, F. Tabeie *, F. Sahebjam, A. Piriaei, F. Fadaei Fathabadi, A. Aminiafshar, Mr. Jallili
    Background
    The effects of non-invasive physical agents on wound and bone fracture healing have been considered by investigators of different medical fields. Several studies have been conducted about the effects of magnetic field on bone fracture healing.
    Objective
    The purpose of this study was to investigate the effects of pulsed magnetic fields on healing of tibial bone lesion in rabbits.
    Methods
    This experimental study was performed in Shahid Beheshti University of medical sciences in 2014. Eight New Zealand male rabbits were divided into control (with bone lesion) and experimental (with bone lesion and under pulsed magnetic field therapy) groups. A 4×10 cm bone lesion with 2 mm depth was made by surgery on both tibias of each rabbit. One month after surgery, the rabbits in the experimental group underwent 75 Hz pulsed magnetic field therapy with 4 mT intensity in lesion site for 30 days and 4 hours a day. Forty, 50 and 60 days after surgery, bone healing was evaluated with digital radiographs and bone density was measured in lesion sites. Data were analyzed using T- test.
    Findings
    Mean relative bone density in lesion sites was 138.50, 150.73 and 168.30 for 8 bit grey scale in the experimental group during three consecutive imaging and showed %17.89, %15.46 and %16.59 increase in comparison with the control group.
    Conclusion
    With regards to the results, it seems that pulsed magnetic field therapy improves healing of bone fracture through increasing bone density in fracture site and can be used after orthopedic surgeries.
    Keywords: Magnetic Field Therapy, Bone Fractures, Rabbits, Tibia
  • سمیرا رسانه، محمدرضا فارسی نژاد
    مقدمه
    تشخیص هویت شامل بررسی ویژگی های کلی مثل جنسیت، سن، قد و نژاد می باشد. با توجه به اختلاف نژادی موجود در بین ملل و اقوام مختلف و تفاوت در خصوصیات فیزیکی و بدنی، لازم است در هر جامعه، مطالعات و بررسی های خاص آن جامعه صورت گیرد. با توجه به عدم وجود چنین رابطه ای برای جمعیت ایرانی، سعی شد با استفاده از داده های طول قد و طول استخوان تیبیا و اولنا که به کمک تصاویر رادیوگرافی محاسبه شده است، فرمولهایی برای تخمین بقایای قد اسکلتی یافته شود.
    روش کار
    این یک مطالعه موردی-شاهدی است که طی سالهای 1389-1390 بر مراجعین به بخش رادیوگرافی بیمارستان حضرت رسول اکرم و شهدای یافت آباد انجام شد. 49 مرد و 52 زن با محدوده سنی 20-40 سال انتخاب و تصاویر رادیوگرافی به صورت قدامی-خلفی گرفته شد. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک شامل جنس و سن، طول قد افراد از فرق سر تا پاشنه پا، طول استخوان اولنا و تیبیای راست از روی عکس رادیولوژی اندازه گیری شد. اطلاعات با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
    نتایج
    میانگین طول قد مردان 6/3±171 و زنان 9/3 ±160 سانتی متر برآورد شده است. متوسط طول استخوان تیبیا و اولنا در مردان به ترتیب 4/0± 6/43 و 6/0± 3/27 و در زنان به ترتیب 8/1±40 و 7/0±25 سانتی متر به دست آمد.
    نتیجه گیری
    با استفاده از فرمولهای به دست آمده در این تحقیق، با دقت بالاتری نسبت به روش های موجود، می توان برآورد قد را با در نظر گرفتن بقایای اسکلتی محاسبه کرد.
    کلید واژگان: استخوان اولنا، استخوان تیبیا، بقایای اسکلتی، تصویر رادیوگرافی، طول قد
    Samira Rasaneh, Mohammad Reza Farsinejad
    Introduction
    Adult stature represents fundamental biological characteristics of individuals and populations. Stature estimation from skeletal dimensions is one of the essential parameters in the establishment of an individual identity. In this study، Relative parameters of ulna and tibia bones were measured with radiography and used to establish the mathematical models for stature estimation of Iranian adults (from 20 to 40 years old) in Tehran Province.
    Materials And Methods
    The radiography of ulna and tibia bones of 49 male and 52 female adult individuals were taken on normal position and the lengths between relative landmarks were measured. The body height of each subject was recorded. Linear regression equations for stature estimation between body height and the lengths of ulna and tibia bones were established.
    Results
    The mean stature of men and women estimated 171 ± 3. 6 and160 ± 3. 6 the mean length of tibia and ulna in menwere 43. 6 ± 0. 4 and 27. 3 ± 0. 6 and in women 40 ± 1. 8 and 25 ± 0. 74 single linear regression equations and 2 multiple regression equations were obtained.
    Conclusion
    These equations could be used to estimate the body height of Tehranian population aged from 20 to 40. The lengths of the ulna and tibia bones measured on the Radiography films could be useful to stature estimation of the personal forensic identification.
    Keywords: Long bone, radiography, Stature, Tibia, Ulna
  • مسعود سیفی، مریم عشیری، مهدی هدایتی
    سابقه و هدف

    هورمون های جنسی با افزایش فعالیت استئوبلاستی بر رشد و همچنین برمتابولیزم کلسیم استخوان ها اثر دارند. بنابراین بر میزان کلسیم سرم و استحکام استخوان ها نیز می توانند تاثیرگذار باشند. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر فقدان هورمون های جنسی بر تغییرات میزان کلسیم موجود در استخوان تیبیا در موش صحرایی صورت پذیرفت.

    مواد و روش ها

    در این تحقیق تجربی، 50 موش صحرایی Wistar سی روزه (25 آلبینو نر و 25 آلبینو ماده) انتخاب شدند. Ratهای نر و ماده به طور تصادفی ساده به دو گروه آزمایش (15=n) و کنترل (10=n) تقسیم شدند. بعد از بیهوشی صفاقی موش ها با داروهای کتامین و کلرپرومازین، هر دو بیضه و هر دو تخمدان در موش های گروه های آزمایش خارج شدند. موش های گروه کنترل نیز تحت جراحی ساختگی قرار گرفتند. پس از شش ماه، نمونه ها کشته شده، درصد کلسیم استخوان به روش جذب اتمی اندازه گیری شد. همچنین هورمون های استرادیول، پروژسترون و تستوسترون به روش (ELISA) اندازه گیری شدند.

    یافته ها

    سطح تستوسترون سرم در گروه orchidectomy به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل بود. در این مطالعه، سطح استرادیول در گروه ovariectomy کاهش معنی دار نیافت اما سطح پروژسترون کاهش معنی داری پیدا کرد (001/0p<). سایر متغیرها نیز بین دو گروه ماده، تفاوت معنی داری نیافتند. در گروه فاقد غدد جنسی نر، قد و وزن نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار نیافت. اندازه گیری درصد کلسیم استخوان به روش جذب اتمی و بررسی اختلاف درصد آنها توسط آزمون Student t test مشخص کرد که کاهش درصد کلسیم استخوان در گروه های نر و ماده آزمایش در مقایسه با گروه های کنترل مربوطه از لحاظ آماری معنی دار نمی باشد.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج به دست آمده، کمبود ترشح هورمون های جنسی در دوره رشد، نمی تواند سبب کاهش معنی دار میزان درصد کلسیم استخوان گردد.

    کلید واژگان: هورمون های جنسی، کلسیم، استخوان تیبیا
    Corresponding Author: Dr. Massoud Seifi, Dr. Maryam Ashiri, Dr. Mahdi Hedayati
    Background And Aim

    Gonadal hormones have effect on the growth through increasing the osteoblastic activity of bone. They have influence on the calcium metabolism and therefore, are influential on the calcium level of serum and the strength of the bones. The purpose of this study is to examine the effects of gonadal hormones deficiency on the percentage of bone calcium of the tibia in rats.

    Materials And Methods

    In the present experimental study 50 thirty – day – old Wistar rats comprised the sample. 25 male rats were randomly divided into 2 groups: Experimental group, i.e. orchidectomy ORX, (n=15) and control group, sham- operation, (n=10) and also 25 female rats were divided in the same way into 2 groups: Experimental group, i.e. ovariectomy OVX, (n=15) and control group, sham- operation, (n=10). Samples were sacrificed 6 months after the surgery i.e. orchidectomies, ovariectomies, and sham operations. Percentage of bone calcium was determined by atomic absorption spectrophotometry. Serum testosterone, progesterone and estradiol levels were measured by ELISA.

    Results

    Serum testosterone level significantly decreased in the ORX group as compared with the male sham- operated group. In this study estradiol level was not changed in OVX group, but despite the significant decrease in progesterone level (p<0.001), no significant differences in all variables were found between the OVX group and female sham- operated group. In the ORX group, body length and weight, were significantly smaller than in the male sham- operated group. No significant difference in bone calcium percentage was found (Student’s t-test) between control and experimental groups.

    Conclusion

    In conclusion, it seems that the suppression of gonadal hormones secretion in the growth phase cannot decrease calcium percentage of tibia bone in rats.

  • فریدون سرگلزایی اول، محمدرضا عرب، شیراحمد سارانی، عظیم هدایت پور
    زمینه و هدف
    این مطالعه به منظور بررسی و مطالعه روند استخوان سازی جدید پس از کاشت اکتاکلسیم فسفات (OCP) در محل ضایعات ایجاد شده بر روی استخوان تی بیا در موش صحرایی طراحی گردیده است.
    روش بررسی
    در این مطالعه از بیست و پنج سر موش صحریی بالغ از جنس نر و از نژاد Sprague Dawley استفاده گردید. ضایعه ای به قطر سه میلیمتر بر روی انتهای فوقانی استخوان تیبیا و در استخوان هر دو سمت ایجاد گردید. در محل ضایعه ایجاد شده، در استخوان تیبیای سمت راست مقدار شش میلی گرم اکتاکلسیم فسفات تزریق گردید. ضایعه ایجاد شده در سمت چپ به عنوان کنترل استفاده شد. به منظور مطالعه روند استخوان سازی، نمونه برداری در طی روزهای هفتم، دهم، چهاردهم، بیست و یکم و بیست و هشتم پس از کاشت انجام گردید.
    یافته ها
    در گروه آزمایشی، در روز هفتم پس از کاشت روند ترمیم با ظهور جزایر غضروفی در نزدیکی حاشیه ضایعه و در بین قطعاتOCP آغاز شد. این روند در روز دهم و چهاردهم ادامه پیدا کرد. در روز پایانی دوره مطالعه، ضمن افزایش بیشتر استخوان جدید ساخته شده و اتصال آن به استخوان میزبان، ضایعه ایجاد شده تقریبا به طور کامل بوسیله استخوان جدید ساخته شده پر شد. در این روز قسمت عمده ماده کاشت شده جذب و بوسیله استخوان جدید جایگزین شد. در گروه کنترل در روزهای قبل از چهاردهم، محل ضایعه بوسیله بافت همبند نسبتا متراکم اشغال شد. در این گروه استخوان سازی جدید در روز پایانی دوره مطالعه به صورت محدود و عمدتا در حاشیه ضایعه مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که OCP در صورت کاشت در محل ضایعات استخوانی ایجاد شده در استخوان های دراز، دارای قدرت القای استخوان سازی و ترمیم محل ضایعه بوده و در نهایت جذب می گردد.
    کلید واژگان: اکتاکلسیم فسفات (OCP)، استخوان سازی جدید، استخوان تیبیا، موش صحرائی
  • تغییرات بافت شناسی در استخوان تیبیا و مغز استخوان آن پس از تابش لیرز کم توان بر تنه استخوان تیبیای خرگوش
    محمد بیات، مسعود رفیع زاده رشید، محمد رخشان، حسین حکمت
    هدف
    بررسی واکنش بافت استخوان متراکم تنه تیبیا و مغز استخوان آن به تابش لیزر کم توان
    مواد و روش ها
    ده خرگوش بالغ نر به صورت تصادفی به گروه های شاهد و تجربی تقسیم شدند. لیزر کم توان هلیوم- نئون به یک نقطه ثابت تنه استخوان تیبیای خرگوشهای گروه تجربی یکبار در روز و به مدت 14 روز متوالی تابیده شد. دانسیته انرژی لیزر 36J/cm2 بود. خرگوشهای گروه شاهد لیزر دریافت نکردند. در انتهای دوره، خرگوشها به وسیله کلروفرم کشته شدند و نمونه ای که از هر خرگوش تهیه شده بود درون فرمالین سالین، تثبیت و با EDTA دکلسیفیه شد و برای مطالعه به وسیله میکروسکوپ نوری آماده گردید. برش های حاصل به وسیله روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی و به صورت توصیفی و کمی مطالعه شدند.
    یافته ها
    در گروه شاهد استخوان متراکم متشکل از استخوان تیغه ای است که حاوی سیستم های هاورس منظم است. در گروه تجربی سیستم های هاورس نامنظم است و برخی از مجاری هاورس متسع شده اند که در آنها فعالیت خونسازی مشاهده شد. در حفره مغز استخوان گروه تجربی سلولهای خونی بیش از گروه شاهد است پریوست گروه تجربی ضخیمتر از گروه شاهد است.
    نتیجه گیری
    تابش لیزر کم توان هلیوم- نئون، پریوست تنه استخوان تیبیای خرگوش را ضخیم تر و فعالیت خونسازی آنرا افزایش داد.
    کلید واژگان: لیزر، استخوان تیبیا، خونسازی، خرگوش
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال