به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

بینایی

در نشریات گروه پزشکی
  • فریبا محمدی*، مهدی بیاتی، حامد عباسی، ناهید علافان
    مقدمه و اهداف

    سیستم حسی-پیکری یکی از مهم ترین منابع حسی درگیر در کنترل پوسچر می باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه عملکرد سیستم حسی-پیکری در کنترل پوسچر نابینایان ورزشکار و غیرورزشکاران نابینا و بینا بود.

    مواد و روش ها

    30 مرد به طور هدفمند انتخاب شدند و در سه گروه ورزشکاران نابینای کلاس B1 گلبال (10 نفر)، افراد نابینای مطلق غیرورزشکار (10 نفر) و افراد بینای غیرورزشکار (10 نفر) قرار گرفتند. در شرایط آزمایشگاهی اطلاعات حس پیکری در کنترل پوسچر غالب گردید، سپس عملکرد سیستم کنترل پوسچر آزمودنی ها بر اساس میزان جابه جایی مرکز ثقل در جهت داخلی-خارجی، قدامی-خلفی و به صورت کلی با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس ارزیابی شد. مقایسه متغیرها در بین گروه ها با آزمون کروسکال والیس و یومن-ویتنی در سطح معناداری 05/0> Pو با نرم افزار SPSS نسخه 22 صورت گرفت.

    یافته ها 

    نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد وقتی اطلاعات بینایی حذف و سر در وضعیت هایپراکستنشن است، میزان جابه جایی مرکز ثقل در جهت داخلی-خارجی (006/0=PML) و به صورت کلی (041/0=PTotal) بین سه گروه نابینای ورزشکار، نابینای غیرورزشکار و بینای غیرورزشکار تفاوت معناداری دارد. بر اساس نتایج آزمون یومن ویتنی، میزان جابه جایی مرکز ثقل در جهت داخلی-خارجی و به صورت کلی در گروه نابینای ورزشکار به طور معناداری کمتر از دو گروه غیرورزشکار نابینا (011/0=PMLو 049/0=PTotal) و غیرورزشکار بینا (003/0=PMLو 025/0=PTotal) بود.

    نتیجه گیری 

    در شرایطی که اطلاعات حس پیکری غالب است، کنترل پوسچر ورزشکاران گلبال بهتر از نابینایان غیرورزشکار و حتی افراد بینای غیرورزشکار بود، به نظر می رسد فعالیت های ورزشی و یا ماهیت رشته ورزشی گلبال در تقویت حس پیکری و بهبود کنترل پوسچر نقش موثری دارد.

    کلید واژگان: گلبال، نابینای مطلق، کنترل پوسچر، بینایی، سیستم وستیبولار
    Fariba Mohammadi *, Mahdi Bayati, Hamed Abbasi, Nahid Allafan
    Background and Aims

    The somatosensory system is one of the most important sensory sources involved in postural control. The purpose of the present study was to compare function of the somatosensory system in postural control of blind athletes compared to blind and the sighted non-athletes.

    Materials and Methods

    A total of 30 men were purposefully selected and categorized into three groups of blind athletes of Goalball B1 class (n=10), absolute blind non-athletes (n=10), and the sighted non-athletes (n=10). In vitro, body sensory information was predominant in posture control, and then participant's performance of the posture control system was evaluated based on the center of gravity displacement in the internal-external, anterior-posterior direction, and total using the balance measurement instrument Biodex. The comparison of variables among the groups was done using Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests at a significance level of P

    Results

    The results of Kruskal Wallis test indicated that when the visual information is removed and the head is in the hyperactivity state, the differences in the center of gravity displacement in the internal-external direction (PML=0.006) and total (PTotal=0.041) among the three groups of the blind athletes, the blind non-athletes, and the sighted non-athletes were observed to be significant. According to the results of Uhnu-Whitney test, the center of gravity displacement in the internal-external direction and total in the blind athletes group was significantly less than that of the two blind non- athletes (PML=0.011, PTotal=0.049) and the sighted non-athletes (PML=0.003, PTotal=0.025) groups.

    Conclusion

    In situations where the somatosensory system data is predominant, the postural control of Goalball's athletes was better than that of the blind non-athletes and even the sighted non-athletes. It seems that the activities of sport or the nature of the Goalball are effective in improving the somatosensory and postural control.

    Keywords: Goalball, Absolute Blind, Postural control, Vision, Vestibular System
  • سیما خاکی زاده، فرهاد ادهمی مقدم *، سید محمدمسعود شوشتریان
    سابقه و هدف
    این مطالعه به منظور بررسی اختلال راه عصب بینایی چشم با آزمایش الکترورتینوگرام (ERG) در بیماران مصرف کننده سیکلوسپورین ارجاع شده به کلینیک بصیر طی سالهای 95-94 انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه مورد- شاهدی، 50 بیمار مصرف کننده سیکلوسپورین مراجعه کننده به کلینیک بصیر در سال 1394-1395 به صورت در دسترس انتخاب شده و تحت آزمون الکترورتینوگرافی قرار گرفتند. نتایج این آزمون شامل ولتاژ و فاز تاخیری در آنها تعیین شد و با یافته های به دست آمده در گروه شاهد مقایسه شد.
    یافته ها
    میانگین ولتاژ ثبت شده در ERG در گروه مورد 1/117 با انحراف معیار 9/14 و در گروه شاهد 2/116 با انحراف معیار 3/14 میکروولت بود که اختلاف آماری معنی داری را بین دو گروه نشان نمی داد (82/0=P). میانگین فاز تاخیری ثبت شده در ERG در گروه مورد 33/44 با انحراف معیار 24/2 و در گروه شاهد 42/43 با انحراف معیار 11/2 میلی سکند بود که اختلاف آماری معنی داری را بین دو گروه نشان نمی داد (14/0=P).
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه چنین استنباط می شود که مصرف سیکلوسپورین سبب تغییر معنی داری در الکترورتینوگرام نمی شود.
    کلید واژگان: الکترورتینوگرافی، سیکلوسپورین، بینایی
    Sima Khakizadeh, Farhad Adhami Moghadam *, Seyed Mohammad Masoud Shoshtarian
    Background
    This study was performed to evaluate the rate of abnormality in the ERG test (electroretinogram test) in the cyclosporine users referred to the Basir Clinic during 2015-2016.
    Materials And Methods
    In this case- control study, 50 patients who had been prescribed cyclosporine referred to the Basir Clinic during 2015-2016 were studied. Results of ERG test, including voltage and the delayed phase, were determined and were compared to the findings of the control group.
    Results
    The mean (±standard deviation) of the recorded voltages in the ERG in the experimental group and control group were 117.1±14.9 microvolt and 116.2±14.3 microvolt, respectively (P=0.82). The mean (± standard deviation) of recorded delayed phase in the ERG in the experimental group was 44.33±2.24 microsecond, compared to 43.42±2.11 microsecond in the control group (P=0.14).
    Conclusion
    According to the acquired results of this study, generally it is inferred that using cyclosporine do not significantly change the result of electroretinogram (ERG).
    Keywords: Electroretinography, Cyclosporine, Vision
  • پورداد کیانی *، نادر فرهپور
    اهداف
    بررسی عملکرد سیستم های حسی به عنوان منابع بازخوردی در کنترل تعادل بدن به هنگام مواجهه سالمندان با آشفتگی های ناگهانی، به دانشمندان در شناخت سازوکار کنترل پوسچر در این گروه سنی و تنظیم برنامه های توانبخشی برای آنها کمک می کند. هدف این مطالعه بررسی عملکرد سیستم های دهلیزی، حسی عمقی و بینایی در کنترل پوسچر مردان سالمند بود.
    مواد و روش ها
    نوسانات پوسچر 40 آزمودنی مرد، در دو گروه A (59-50 سال) و B (69-60 سال) در پنج وضعیت طبیعی (I)، آشفتگی دهلیزی (II)، آشفتگی حسی-عمقی (III)، آشفتگی بینایی (IV) و ارائه بازخورد بینایی ویژه از مرکز فشار پا (V) به وسیله دستگاه تعادل سنج دینامیکی اندازه گیری شد و اطلاعات به دست آمده به روش آماری MANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان داد بین عامل سن و نوسانات پوسچر تاثیرمتقابل وجود دارد(013/0=P)، درحالت (I) نوسانات کلی پوسچر گروه B نسبت به گروه A بطور معناداری بیشتر بود (01/0=P). ایجاد وضعیت (II) در هر دو گروه، باعث افزایش3/1 برابر نوسانات کلی پوسچر نسبت به حالت (I) شد. در حالت (III) این افزایش در گروه A، 7/1 برابر و در گروه B، 8/1 برابر شد. در حالت (IV)، نوسانات کلی پوسچر نسبت به حالت (I) در گروه A، 3/2 برابر و در گروه B، 9/2 برابر شد. در حالت (V)، نوسانات کلی پوسچر نسبت به حالت (I) در هر دو گروه تغییر معناداری نکرد (074/0=P). همچنین در هر دو گروه، نوسانات پوسچر در جهت قدامی خلفی به طور معناداری بیشتر از جهت داخلی جانبی بود (031/0=P).
    نتیجه گیری
    با ورود افراد به دهه ششم عمر، به علت افول منابع بازخوردی و تضعیف سیستم های حسی، اختلالات چشم گیری در را هاندازی دستورات اصلاحی در سازوکار کنترل پوسچر رخ می دهد. در نتیجه نوسانات پوسچر، به ویژه در جهت قدامی خلفی، به طور قابل توجهی افزایش می یابد؛ به گونه ای که کنترل پوسچر افراد در این سنین تضعیف می شود و احتمال زمین خوردن آنها قوت می گیرد. ضعف مشهودتر سالمندان در برابر اختلالات بصری، نشانگر تکیه ترجیحی آنها بر اطلاعات این سیستم به عنوان سیستم غالب درکنترل پوسچر است.
    کلید واژگان: کنترل پوسچر، بینایی، سیستم حسی عمقی، سیستم دهلیزی، نوسانات پوسچر
    Poordad Kiyani *, Nader Farahpoor
    Objectives
    Social participation is an important aspect of health in ageing. It is also a part of life and a key element in function that improves physical and psychological health in the elderly. Using assistive mobility devices may influence social participation in this population. Current study aimed to compare social participation in older adults who use assistive mobility devices with those who do not use assistive devices in Tehran.
    Methods & Materials: In this cross-sectional study¡ older adults with and without assistive mobility devices were comprised in their social participation. Seventy-nine old age adults (39 women and 40 men) who were 60 years or older were recruited using convenience sampling method. They completed life habit¡ mini mental state and demographic questionnaires. For analyzing continuous data with normal distribution¡ t test and ANOVA were used¡ while Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests were used for categorical variables or those with non-normal distribution.
    Results
    The finding indicates that older adults with assistive mobility devices engage less in social participation than those who do not use these devices (P
    Conclusion
    Type of assistive device affects social participation in older adults. The results suggest that older adults with higher physical ability have higher social participation. Older adults who use assistive devices face with more limitations to participate socially in their community. It is necessary for rehabilitation team to pay attention in improving social participation of older adults.
    Keywords: Posture control, Vision, Proprioception system, Vestibular system, Postural sways
  • زهرا فتحی رضایی، علیرضا فارسی، سید محمد کاظم واعظ موسوی، سید حجت زمانی ثانی
    مقدمه
    هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین شناختی با تکالیف حافظه کاری بر کارایی شبکه عصبی کنترل اجرایی توجه و دقت پاسخ حرکتی بود.
    مواد و روش ها
    پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. تعداد 20 شرکت کننده در دو گروه تمرینی شناختی و کنترل قرار داده شدند. گروه شناختی (10= n) تمرینات تکالیف حافظه کاری بینایی- فضایی را دریافت کردند و گروه کنترل (10=n) تمرینات ساده دو مهارت حرکتی بدون عامل شناختی را انجام دادند. پیش و پس از 8 جلسه تمرینی 45 دقیقه از شرکت کنندگان آزمون شبکه های توجه برای سنجش کنترل اجرایی توجه و دقت پاسخ به دو مهارت حرکتی به عمل آمد.
    نتایج
    نتایج تحلیل واریانس مرکب 2 در 2 تفاوت معناداری را بین دو گروه در هر سه عامل (کنترل اجرایی توجه، دقت پاسخ مهارت فورهند و دقت پاسخ مهارت بکهند) نشان داد. گروه شناختی در عامل کنترل اجرایی توجه بهبود در کارایی شبکه را نشان دادند در حالی که گروه دوم تغییری را نشان ندادند. در عامل دقت پاسخ در گروه شناختی بهبود بیشتری با توجه به نمرات میانگین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.
    بحث: با توجه به نتایج پژوهش، به نظر می رسد تمرین شناختی روی کارایی شبکه عصبی و دقت پاسخ حرکتی تاثیر مثبتی دارد و این موضوع نشاندهنده اثر افزایش یافته ارتباطات درون شبکه ای و انعطاف پذیری مغز به تکرار و تمرین است. بنابراین می توان گفت تمرینات شناختی به دلیل درگیری توانایی های شناختی بیشتر از قبیل حافظه، توجه و ادراک و همچنین درگیری بیشتر شبکه های مغزی و تسهیل اتصال سیناپسی اثرات مثبت تری بر توانایی های شناختی و اجرا دارد.
    کلید واژگان: شبکه های توجه، کنترل اجرایی، تمرین شناختی، حافظه کاری، بینایی، فضایی، دقت پاسخ
    Zahra Fathi Rezaie, Alireza Farsi, Saeed Kazem Vaez Mosavi, Saied Hojat Zamni Sani
    Introduction
    The purpose of this study was to investigate the effect of cognitive training by working memory tasks on executive control network efficiency & accuracy of response.
    Materials and Methods
    The design of the study was semi-experimental with pretest and posttest. A total of 20 girl students participated in study. Cognitive group (n=10) received visuospatial working memory training and control group (n=10)have did usual training of table tennis without cognitive factor in two task. Participants performed attention networks test & accuracy response in pre and post of 8 sessions of training. Data were analyzed by means of statistical methods of repeated measure of ANOVA and SPSS 18 software in the significant level of 0.05.
    Results
    Results showed significant differences between two group in each factor (executive control network efficiency & accuracy of response). Cognitive training group showed improvement in executive control network efficiency while control group didn’t showed. Response of accuracy was improved in both group but cognitive training group showed more improvement rather than control.
    Conclusion
    Based on study results,it seems that cognitive training has positive effect on neural network efficiency and response accuracy and this issue indicatesincreased effect of intra network communication and the flexibility of the brain toward repeating and practicing. And, this issue shows the effect of increasing the intra-network communications and the flexibility of the brain toward repeating and practicing. Therefore, it might be said that cognitive training has more positive effects on performance and cognitive abilities due to the involvement of more cognitive capabilities such as memory, attention, perception and also more involvement of brain networks and facilitate of synaptic connection.
    Keywords: Attentional networks, Executive control, Cognitive training, Working memory, Visuospatial, Accuracy of response
  • ابراهیم نوروزی*، علیرضا فارسی، محمد واعظ موسوی
    هدف از تحقیق حاضر بررسی دستکاری حواس و سرعت بر اجرای هماهنگی پویای دو دستی بود. بنابراین، 15 دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه شهید بهشتی با دامنه سنی 18 تا 25 سال، به عنوان آزمودنی الگوهای هماهنگی درون مرحله و خارج مرحله را از سرعت آهسته به تند در 4 وضعیت حسی مختلف اجرا کردند. برای بررسی دو الگوی حرکتی، از دو آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری (4 شرایط حسی×3 سرعت اجرا) روی هر کدام از الگوهای درون مرحله و خارج مرحله استفاده و اثرات اصلی پس از آن با استفاده از آزمون تعقیبی بونفرنی تحلیل شد. متغیر وابسته خطای فاز نسبی بود. نتایج نشان داد که افزایش سرعت اجرای حرکات بر اجرای الگوی حرکتی خارج مرحله1800 اثر داشت(001/0p=)، اما بر الگوی درون مرحله00 اثری نداشت(9/0p=). نتایج دستکاری حواس نشان داد که در دقت و تغییر پذیری اجرای دو فاز نسبی الگوهای حرکتی، دستکاری بینایی و حس عمقی اثر دارد(001/0. علاوه براین، در این تحقیق بیشترین مقدار میانگین خطای فازنسبی و انحراف معیار خطای فاز نسبی در وضعیت دستکاری حس عمقی بود(001/0p=). در توضیح یافته های حاضر می توان بیان کرد که تکلیف خطی هماهنگی دو دستی در تحقیق حاضر یک تکلیف وابسته به حس عمقی است.
    کلید واژگان: هماهنگی دو دستی، بازخورد، بینایی، حس عمقی
    Ebrahim Norouzi *, Alireza Farsi, Mohammad Vaezmousavi
    Purpose
    The present study aimed to investigate the effect of sensory and movement speed manipulations on bimanual coordination dynamics. Here we compared to what extent the absence and or bias of different sensory modalities affect performance of coordination of movements.
    Methods
    Fifteen physical education students of Shahid Beheshti University (aged 18-25 years) were participated in the study. Participants performed bimanual in-phase and anti-phase movements with their wrists at 3 levels of speed ranging from slow to fast and 4 different sensory conditions, including 1) Normal sensory input; 2) Masked vision; 3) Masked proprioception; and 4) Full sensory deprivation. Separate analyses of variance (ANOVA) with repeated measures on speed and sensory conditions were conducted for the in-phase and anti-phase movement patterns, followed by post hoc analyses using the Bonferroni correction. The dependent variable was error of relative phase.
    Results
    In line with observations from previous studies, results of our study showed that increasing movement speed influenced performance of the anti-phase (P=0.001) but not the in-phase (P=0.9) coordination patterns. Specifically, as speed increased from slow to fast, the performance of 1800 anti-phase patterns destabilized, with participants showing higher error scores of relative phase. Sensory manipulation showed that proprioception and vision did influence the accuracy and consistency of the coordination tasks in both the in-phase and antiphase movement patterns (P=0.001).
    Conclusion
    The performance of a bimanual linear coordination task depends mainly on the availability of proprioceptive input.
    Keywords: Bimanual coordination, Feedback, Vision, Proprioception
  • مرضیه امیری، مرضیه کردونی، مهسا بخیت*
    مقدمه
    نروپلاستی سیتی توانایی سیستم عصبی در ایجاد تغییر و ترمیم پس از وقوع آسیب است. وقتی یکی از مدالیته های حسی حذف می شود در رفتار سایر مدالیته ها و عملکرد کورتیکال آن ها تغییراتی ایجاد می شود، به گونه ای که پردازش این مدالیته ها علاوه بر کورتکس اختصاصی مربوط به پردازش آن، به سایر مناطق مغز که ورودی حس خود را دریافت نمی کنند نیز گسترش می یابد و برای آن منطقه از مغز که از ورودی حسی خود محروم شده است فرآیندی جبرانی صورت می پذیرد. به این پدیده پلاستی سیتی کراس مدال گفته میشود. این پژوهش به بررسی جوانب مختلف پلاستی سیتی کراس مدال بین سیستم های شنوایی و بینایی و آخرین یافته های علمی در این زمینه میپردازد.
    مواد و روش ها
    مقالات موجود در پایگاه های استنادی Pubmed، Google Scholar، Science Direct، با استفاده از کلیدواژه های Neuro- plasticity and Auditory، Neuro-plasticity and Visual، Neuro-plasticity در فواصل سالهای 1980 تا 2013 مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    پس از بررسی چکیده و محتوای مقالات، از مجموع 95 مقاله به دست آمده، تعداد 70 مقاله با محتوای مورد نظر به دست آمده و به طور کامل بررسی شد.
    نتیجه گیری
    درجات پلاستی سیتی کرال مدال به سن وقوع محرومیت در آن حس خاص وابسته است. در افراد نابینا حواس شنوایی و سوماتوسنسوری به اشغال فضاهای اکسی پیتال می پردازند و موجب تقویت فعالیت هایی نظیر شنیدن، بازیابی اطلاعات از حافظه، مکان یابی های فضایی، درک موسیقی و درک خط بریل میشوند. در افراد ناشنوا نیز حواس بینایی و سوماتوسنسوری بخش هایی از لوب تمپورال را به خود اختصاص داده و و فعالیت هایی نظیر لوکالیزاسیون بینایی، پردازش محرکات بینایی محیطی، تقویت حس لامسه و پردازش حرکت را تقویت میکنند.
    کلید واژگان: پلاستی سیتی نرونال، پلاستی سیتی کراس مدال، بینایی، شنوایی
    Marzieh Amiri, Marzieh Kardouni, Mahsa Bakhit
    Introduction
    Neuro-plasticity is the neuronal system ability to modify and recover itself after the occurrence of impairment and injuries. Following the abolition of a sensory modality، modifications will be applied to other modalities and their cortical function in a way that the processing of these modalities not only will happen in their own specific cortical area، but also in those areas that have developed injuries. Therefore a compensatory process will happen in the regions، which are deprived of their own sensory inputs. This phenomenon is known as cross-modal plasticity. This paper investigates various aspects of cross- modal plasticitycity between auditory and visual systems، and the latest scientific findings in this field are explored.
    Material And Methods
    Scientific articles published in Pubmed، Google Scholar، Science Direct websites using key words Cross-modal plasticity and Auditory، Neuronal plasticity and Visual، Neuronal plasticity between 1980 and 2013 were investigated.
    Results
    Ninety five articles were found using the mentioned methods. All titles and abstracts were studied thoroughly، and 70 articles with the desired concept were selected eventually.
    Conclusion
    The extent of cross-modal plasticity is related to the age at which the deprivation of a certain sense occurs. In blind people، Auditory and Somatosensory senses take up the occipital space، and result in the augmentation of hearing، recalling memories، spatial localization، musical understanding and reading Braille. In deaf people on the other hand، visual and somatosensory occupy parts of the temporal lobe and result in improvement of peripheral visual signals processing، and enhancement of tactile sense، and active movements.
    Keywords: Neuronal plasticity, Auditory, Visual, Cross, modal plasticity
  • فرشته شکرالله زاده، علی میرزاجانی*
    زمینه و هدف
    بینایی، نقش مهم و به سزایی در پایداری تعادل و حفظ توازن بدن دارد، به طوریکه اختلال در آن سبب اختلالاتی در تعادل می گردد. با توجه به دریافت اولین ادراکات مغز ی توسط چشم جهت برقراری تعادل، شناخت اختلالات بینایی و راه های تصحیح و درمان آن دارای اهمیت بالایی می باشد. این مقاله اهمیت سیستم بینایی در حفظ تعادل و اختلالات بینایی موثر بر آن را مرور می کند.
    روش بررسی
    در این مطالعه به بررسی مقالاتی با موضوعیت بینایی وتعادل از سال 1989 تا 2012 پرداخته می شود.. جست و جو با کلمات کلیدی مرتبط با سیستم بینایی و تعادل در Pubmed، Science direct، Scopus، Iran doc، Scholar Google، Iran Medex، Magiran، صورت گرفت.
    نتیجه گیری
    اصلاح اختلالات بینایی و بهبود بینایی سبب تسریع روند درمان بیماران با اختلالات تعادلی می گردد.
    کلید واژگان: بینایی، تعادل، اختلال بینایی
    Fereshteh Shokrollahzadeh, Ali Mirzajani *
    Background And Aim
    Vision plays an important role in maintaining balance in the body so that the visual defects produce some disturbances in the body balance. In order to establish balance، the first afferent signals to the brain are provided through the visual system. Therefor، diagnosis and treatment of visual disturbances are so most effective and important. This paper reviews the importance of the visual system in body balance control and visual disorders which affecting on balance.
    Materials And Methods
    In this study، the articles from 1989 to 2012 with issues of vision and body balance were reviewed. The research with medical subject heading terms and key words of “vision” and “balance” in Pub-med، Science Direct، Scopus، Iran Doc، Scholar Google، Iran Medex، Magiran were done.
    Conclusion
    Correction of visual disorders and improving vision in patients with balance disorders can hasten the healing process.
    Keywords: Vision, Balance, Visual Disorders
  • علیرضا محمدی، ابراهیم جعفرزاده پور
    مقدمه
    اگرچه توافق جامعی در مورد اهمیت ادراک بینایی در فرآیند خواندن وجود دارد، نقش آن در ایجاد دیسلکسی شدیدا مورد بحث است. به منظور دریافتن ارتباط دیسلکسی با نقایص ادراک بینایی به مقایسه حساسیت کنتراست رنگی اپوننت در کودکان مبتلا به دیسلکسی و کودکان سالم پرداخته ایم.
    مواد و روش ها
    3 کودک دیسلکسیک و 3 کودک سالم در این مطاله شرکت داده شدند و پاسخ آنها به تحریکات ایجاد شده توسط نرم افزار Pattern Generator در سه فرکانس فضایی 5،8،18cpd ثبت شد. آزمون حساسیت کنتراست در هر فرکانس فضایی در دو مرحله تشخیص ظاهر شدن خطوط(pattern detection) و درک تمایز رنگ (color discrimination) در دو زمینه زرد و آبی انجام گرفت.
    یافته ها
    در مجموع تفاوت بین افراد نرمال و دیسلکسیک قابل توجه نبود و در اغلب موارد تفاوت معنا داری بین این دو گروه دیده نشد. با این حال افراد دیسلکسیک چه در زمینه زرد و چه در زمینه آبی در تست تشخیص ظاهر شدن خطوط حساسیت کاهش یافته ای را نشان دادند اما در آزمون درک تمایز رنگ نسبت به گروه کنترل حساسیت بهتری داشتند.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از مقایسه افراد دیسلکسیک و گروه کنترل نشان داد حساسیت کنتراست رنگی شاخص تمایز دهنده مناسبی برای این دو گروه نیست. بنابراین به نظر می رسد در بیماران دیسلکسیک تمامی خصوصیات عملکردی سیستم بینایی متاثر نشده است. همچنین این امکان وجود دارد که در بیماران دیسلکسیک با وجود طبیعی بودن پاسخ های پایه و اولیه بینایی، پاسخ های ادراکی متفاوتی نسبت به افراد نرمال داشته باشیم.
    کلید واژگان: دیسلکسی، بینایی، حساسیت کانتراست، تضاد رنگی
    Alireza Mohamadi, Ebrahim Jafarzadehpur
    Introduction
    Although there is a consensus about the importance of vision perception in reading, its role in development of dyslexia is highly debated. In order to understand the relationship between dyslexia and disorders of visual perception, we have compared color opponent contrast sensitivity in dyslexic children with that in normal subjects.
    Materials And Methods
    3 dyslexic and 3 normal children participated in this study. Their responses to stimuli produced by means of “Pattern Generator” software were recorded in three spatial frequencies: 5, 8, and 18 cycles per degree (cpd). In each spatial frequency, contrast sensitivity test was executed in two different levels (pattern detection and color discrimination) once in yellow background and once again in blue background.
    Results
    In general, there was no significant difference between dyslexic and normal children in almost all the tests performed. Nevertheless, dyslexic subjects have shown reduced sensitivity in pattern detection both in yellow and blue backgrounds, yet they had better sensitivity than normal subjects in color discrimination.
    Conclusion
    The results from comparison between dyslexic and control groups showed that color contrast sensitivity cannot be a proper differential indicator for dyslexia. It suggests that dyslexia does not affect all functions of the visual system. However, in dyslexia we may have anomalous perceptual responses even with normal basic and primary visual functions.
    Keywords: Dyslexia, Vision, Contrast Sensitivity, Color Opponent
  • سید خلیل موسوی، مهدیه مهدوی، علیرضا فارسی*، حیدر صادقی، پروانه شوشتری
    زمینه و هدف

    با توجه به نقش مهم تعادل در انجام فعالیت های روزانه خصوصا در فعالیت های ورزشی و اهمیت شناخت عوامل موثر بر آن، مطالعه حاضر با هدف مقایسه نقش سیستم باز و بسته بینایی در کنترل تعادل پویا ورزشکاران جوان نخبه زن و مرد انجام شد.

    روش بررسی

    برای این منظور 26 ورزشکار شناگر نخبه جوان زن و مرد به شیوه در دسترس انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند که به دو گروه تقسیم شدند و برای اطمینان از همسان بودن آنها، شاخص توده بدن محاسبه شد. هر یک از آزمودنی ها تست پایداری قامت را در شش کوشش 30 ثانیه ای با استفاده از چشم باز و چشم بسته(سه تکرار برای هر وضعیت) با فواصل استراحت 10 ثانیه بین هر کوشش اجرا کردند. شاخص های تعادلی در جهات قدامی- خلفی و داخلی- خارجی با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس جمع آوری و از آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد برای توصف داده-هاو آزمون t مستقل برای مقایسه مقادیر بدست آمده در بین گروه ها استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد حذف بینایی به میزان بیشتری باعث بدتر شدن تعادل در ورزشکاران شناگر مرد شد (001/0=p). ضمن اینکه بیشترین اختلال در حفظ پایداری قامت در وضعیت عدم استفاده از بینایی در هر دو گروه در جهت قدامی- خلفی روی داد (001/0=p).

    نتیجه گیری

    از یافته های این تحقیق می توان برای طراحی تمرینات مربوط به برنامه های آمادگی ورزشکاران استفاده کرد.

    کلید واژگان: تعادل، بینایی، ورزشکار، کنترل
    Seyed Khalil Mousavi, Mahdieh Mahdavi, Ali Reza Farsi, Heidar Sadeghi, Parvaneh Shoshtari
    Background And Aim

    Regard with the importance of balance in daily activities especially in sport activities and understanding the important factor affecting it، the purpose of this study was to compare the role of vision system on dynamic postural stability of young women with men elite athletes.

    Materials And Methods

    Twenty six young women and men elite swimmer were chosen from the available society. They were divided in two groups according to body mass index. Each subject performed postural stability tests for 6 trials with open and close eyes (3 trials with open and 3 trial with close eyes) that each trial was taken for 30 seconds and with 10 seconds rest between each of them. Balance index in anterior- posterior and medial- lateral directions were calculated and independent t test was used to compare between groups.

    Result

    Results show that men swimmer are more depended to vision than women swimmer in maintaining retrieval postural stability (p= 0. 001)، while most impairment in maintaining postural stability in both groups occur in lack of vision status in anterior- posterior direction (p= 0. 001).

    Conclusion

    The findings of this study can be used to design training programs to prepare athletes.

    Keywords: balance, vision, athlete, control
  • بیان نسایی مقدم، مختار ملک پور، احمد عابدی، زاهد مفاخری
    مقدمه
    کودکان احتیاج به بازی دارند. بازی، تفکر و شیوه اظهار وجود آن ها است. ازجمله بازی های مورد علاقه کودکان که شاید موجب رشد آن ها خواهد شد، شن بازی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روش مداخله ای شن بازی درمانی (Sandplay therapy) بر رشد ادراک حرکتی- بینایی (Visuo motor perception) کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر (Educable children) بود.
    مواد و روش ها
    روش تحقیق تجربی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد) بود. نمونه های این پژوهش شامل 32 دانش آموز با ناتوانی ذهنی آموزش پذیر بودند. ابتدا از میان شش ناحیه آموزش پذیر شهر اصفهان یک ناحیه به طور تصادفی و از میان این ناحیه یک مدرسه دو نوبته (دخترانه/ پسرانه) به طور تصادفی انتخاب گردید. بدین ترتیب تعداد 32 نفر از میان دانش آموزان این دو مدرسه از پایه های تحصیلی پیش دبستانی، اول، دوم و سوم به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس این تعداد نمونه به طور تصادفی در دو گروه 16 نفری مورد و شاهد شامل 8 دختر و 8 پسر قرار داده شدند. ابزار پژوهش عبارت از آزمون رشد شناختی- تشخیصی Kay بود. سپس کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر گروه مورد طی 10 جلسه 45 دقیقه ای شن بازی درمانی را در مدرسه دریافت کردند.
    یافته ها
    روش مداخله ای شن بازی درمانی بر رشد ادراک حرکتی- بینایی این کودکان موثر بود (0/001 > P). ضمن این که بین دو گروه دختر و پسر در نمرات پس آزمون رشد ادراک حرکتی- بینایی بعد از مداخله شن بازی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    نتایج این پژوهش نشان داد که روش مداخله ای شن بازی درمانی قادر است رشد ادراک حرکتی- بینایی کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر را افزایش دهد، بنابراین استفاده از این روش به عنوان روشی در بهبود بخشی از مشکلات مربوط به رشد ادراک حرکتی- بینایی این کودکان پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: شن بازی درمانی، رشد ادراک حرکتی، بینایی، کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر
    Bayan Nesai Moghadam, Mokhtar Malekpour, Ahmad Abedi, Zahed Mafakheri
    Introduction
    Children need to play. It is through play that they learn to develop creative thinking and to express themselves. One of the most popular and favorite fun in children is play with sand might provide growth and development. The purpose of this study was to determine the effect of sand play therapy on visuo-motor perception development in children with educable mental retardation in Isfahan city، Iran.
    Materials And Methods
    The study design was tentative (pre-post test with control group). The statistical population of this study included all children with educable mentally disability in preschool and children in year 1، 2 and 3 in city of Isfahan. The sample included 32 children (16 boys، 16 girls، and age range 7-12 years) who were randomly selected from one dual-shift school. Then they were randomly assigned in to 2 equal groups: the experimental and control groups. The material used in this study was: Kay cognitive diagnostic test. All participants in experimental group received intervention that was ten 45-minute sessions sand therapy. Individuals in control group did not receive any intervention. Data were analyzed using SPSS، version 16.
    Results
    Statistically significant differences were observed in visuo-motor perception improvement in children with educable mental retardation using sand play therapy (P < 0. 001). However، there was no significant difference in mean score of visuo-motor perception development between boys and girls (P > 0. 05).
    Conclusion
    Play appears to have important positive effects on a child’s ability to learn especially in subjects with mental retardation. Our results also showed that sand play therapy can significantly increase the visuo-motor perception development in educable mental retardation children.
    Keywords: Sand play therapy, Visuo, motor perception development, Educable mental retardation children
  • ابراهیم مکانیکی، سید احمد رسولی نژاد، محمد میکانیکی، امیرحسین شیرزادیان
    زمینه و هدف
    هایفما به وجود خون در اتاق قدامی چشم اطلاق می شود که می تواند به علت ترومای نافذ یا غیرنافذ و یا مسائل دیگر ایجاد گردد. این مطالعه با هدف بررسی هایفمای متعافب ترومای چشمی در مراجعین به مرکز آموزشی درمانی چشم بیمارستان شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی بابل صورت گرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه سری مورد، خصوصیات بالینی 15 بیماردچار ترومای چشمی مراجعه کننده به مرکز آموزشی- درمانی چشم بیمارستان شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی بابل طی سالهای 1388-1387، بررسی گردید. بیماران انتخاب شده علاوه بر ترومای چشمی دچار خونریزی میکروسکوپی یا ماکروسکوپی اتاق قدامی چشم نیز بودند.
    یافته ها
    متوسط سنی بیماران 1/25 سال بود. 11 بیمار مرد و 4 بیمار زن بودند. افزایش فشار داخل چشمی در 4 مورد مشاهده گردید که با درمان دارویی 3 مورد بهبود یافتند، ولی یک مورد به علت افزایش فشار داخل چشمی و خونریزی مجدد، تحت عمل جراحی قرار گرفت. از نظر درجه هایفما، 4 مورد هایفمای میکروسکوپیک، 2 مورد هایفمای درجه یک، 3 مورد هایفمای درجه 2، 3 مورد هایفمای درجه 3، 2 مورد هایفمای درجه 4 و یک مورد هم به علت مسطح شدن محوطه اتاق قدامی، قابل بررسی نبود. در بدو پذیرش، در اکثریت وضعیت بینایی ضعیف بود که پس از درمان، بهبود قابل ملاحظه ای یافتند. مجموعا در 6 بیمار عمل جراحی صورت گرفت.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد در بدو پذیرش معمولا بیماران با هایفمای تروماتیک، بینایی نسبتا ضعیفی دارند، ولی در بسیاری موارد با درمان به موقع، میزان بینایی آنها بهبود می یابد. لذا درمان صحیح و به موقع این بیماران الزامی وضروری است.
    کلید واژگان: هایفما، زخم و آسیب چشمی، بینایی
    E. Mikaniki
    Artic
    Background And Objectives
    Hyphema, the blood in the anterior eye chamber, can be caused by penetrating or blunt trauma or other causes. This study aimed at investigating the clinical features of 15 cases of traumatic Hyphema, having referred to ophthalmology ward of Shahid Beheshti hospital of Babol university of medical sciences.
    Methods
    In this study the clinical characteristics of 15 patients with eye trauma-who had referred to Shahid Beheshti Hospital of Babol University of medical sciences during 2008-2009- were examined. In addition to eye trauma the selected patients had microscopic or macroscopic anterior eye chamber hemorrhages.
    Results
    The mean age of patients was 25. 1 years. Eleven patients were male and four were female. Increased IOP was seen in 4 cases, three patients improved with drug therapy, but one patient needed surgery due to an increase in IOP and the re-bleeding. Regarding the degree of Hyphema, 4 cases were microscopic Hyphema, 2 cases were grade 1 of Hyphema, 3 cases were grade 2 of Hyphema, 3 cases were grade 3 of Hyphema, 2 cases grade 4 of Hyphema and one case was not assessable due to flattened anterior chamber, Visual Acuity was mostly poor at the beginning of admission which was significantly improved after treatment. On the whole, six patients underwent surgery.
    Conclusion
    The results of this study show that patients with traumatic Hyphema usually have poor Visual Acuity at the beginning of admission, but the vision was relatively improved with early treatment in many cases. Therefore, proper and timely treatment is necessary in these patients.
  • زهره مشکاتی، مهدی نمازی زاده، مهیار صلواتی، مسعود مظارهی
    هدف
    تحقیق حاضر به بررسی تفاوتهای مرتبط با مهارت، خستگی و بینایی بین ورزشکاران و غیرورزشکاران در تکرارپذیری اندازه های مرکز فشار حاصل از صفحه نیرو می پردازد.
    روش بررسی
    در این مطالعه اعتبارسنجی، نوسان ایستایی 15 ورزشکار مرد و 16 غیرورزشکار مرد که به صورت ساده و در دسترس انتخاب شده بودند، توسط صفحه نیرو ارزیابی شده و پس از گذشت 48 تا 72 ساعت، ارزیابی مجدد صورت گرفت. متغیرهای مرکز فشار در خلال ایستادن ثابت روی دو پا، قبل و بعد از ایجاد خستگی عمومی توسط نوارگردان، با چشمان باز و بسته ثبت شد. اطلاعات حاصل از 30 ثانیه آزمون روی صفحه نیرو، برای متغیرهای انحراف معیار سرعت، انحراف معیار جابجایی در هر دو نمای قدامی– خلفی و جانبی و سرعت متوسط محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تی مستقل و محاسبه ضریب همبستگی درون گروهی و خطای استاندارد اندازه گیری و ضریب تغییر استفاده شد.
    یافته ها
    ضریب همبستگی درون گروهی برای اندازه های مرکز فشار در گروه ورزشکاران در مقایسه با غیرورزشکاران مقادیر بیشتری را نشان داد. پس از خستگی ضریب همبستگی درون گروهی نسبت به قبل از آن افزایش یافت. همچنین ضریب همبستگی درون گروهی در حالت چشمان بسته در مقایسه با چشمان باز مقادیر بیشتری را نشان داد. ضریب تغییر کوچکتر از 15% برای اکثر اندازه های مرکز فشار مشاهده شد. سرعت متوسط(001/0P<) و انحراف معیار سرعت در نمای قدامی– خلفی(001/0P<)، تکرارپذیرترین متغیرها بر اساس سطح مهارت، خستگی و بینایی بودند.
    نتیجه گیری
    نتایج پژوهش حاضر می تواند به محققان برای انتخاب متغیرهای مرکز فشار در تحقیقات بعدی کنترل ایستایی (پاسچر) در ورزشکاران کمک کند. بر این اساس می توان از متغیرهای سرعت متوسط و انحراف معیار سرعت در نمای قدامی– خلفی، در مطالعات بعدی، در شرایط مشابه و در گروه ورزشکاران استفاده نمود.
    کلید واژگان: مرکز فشار، تکرارپذیری، ورزشکار، خستگی، بینایی
  • مینا حسینی، زهره سرفراز، مسعود کریملو، فاطمه بهنیا
    هدف
    پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تاثیر آسیب خفیف تا متوسط دو حس شنوایی و بینایی ناشی از کهولت بر فعالیتهای روزمره زندگی و تعادل سالمندان انجام گرفت.
    روش بررسی
    در پژوهش تحلیلی و مورد- شاهدی حاضر، از بین 370 نفر سالمند ساکن در 6 آسایشگاه شمال تهران، 36 نفر بر اساس معیارهای لحاظ شده به روش نمونه گیری ساده و در دسترس انتخاب و آزمونهای شنوایی و بینایی به صورت اودیومتری و جداول E (اسنلن)، بر روی نمونه ها انجام و براساس این آزمونها افراد در 4 گروه قرار گرفتند: ا- افرادی که فقط دارای مشکل بینایی بودند 2- افرادی که فقط دارای مشکل شنوایی بودند 3- افراد دارای هر دو مشکل شنوایی و بینایی 4- افرادی که مشکل شنوایی و بینایی نداشتند. سپس آزمون های مربوط به فعالیت روزمره زندگی در سالمند و تست تعادلی برگ برای افراد هر 4 گروه انجام شد. نتایج با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس، کروسکال والیس و آزمون تعقیبی بن فرونی مورد تجزیه و تحلیل واقع شد.
    یافته ها
    خطر نسبی وابستگی در امور مربوط به فعالیتهای روزمره زندگی در ابتلا به اختلال بینایی خفیف تا متوسط 76/2 و خطر نسبی وابستگی در ابتلا به اختلال شنوایی خفیف تا متوسط برابر 5/1 بود. بیشترین خطر نسبی وابستگی وقتی بود که هر دو آسیب به طور توام وجود داشت (خطر نسبی=85/2). آسیب شنوایی بر تعادل بی تاثیر و آسیب بینایی هر چند خفیف، بر تعادل تاثیرگذار بود (001/0>P). توام شدن دو آسیب شنوایی و بینایی بر تعادل تاثیرگذار بود (001/0>P)، ولی باعث افزایش اختلال در تعادل نسبت به آسیب یک حس به تنهایی نشد.
    نتیجه گیری
    کاهش شنوایی ناشی از کهولت حتی اگر در حد خفیف تا متوسط باشد، بر فعالیتهای روزمره زندگی تاثیرگذار است، اما این میزان کاهش شنوایی بر تعادل سالمندان تاثیرگذار نیست، مگر آن که با اختلال بینایی توام باشد.
    کلید واژگان: شنوایی ریا، بینایی، فعالیتهای روزمره زندگی، تعادل، سالمندان
    Mina Hosseini, Zohreh Sarafraz *, Masoud Karimlou, Fatemeh Behnia
    Objective
    The purpose of this research was to study the effect of mild and moderate visual and auditory impairment on activities of daily living (ADL) and Balance in the elderly people.
    Materials and Methods
    In this analytical and comparative research, thirty six elderly persons were selected simply and conveniently among 370 men and women whom were residing in 6 sanitariums in the north of Tehran. At the end, Snellen visual chart & Audiometer were used to measure visual acuity & auditory intensity. Samples were taken in 4 groups: 1- with visual impairment 2- with auditory impairment 3- with combined visual & auditory impairment 4- without any sensory impairment. Finally Berg balance scale and physical self maintenance scale as an ADL scale were used in 4 groups.
    Results
    Relative risk in ADL for visual impairment was 2.46, for auditory impairment was 1.5 and for combined visual and auditory impairment was 2.85. Auditory impairment didnt have any effect on balance and falling. However even mild visual impairment was an effective factor on balance (P<0.001). Contemporary auditory and visual impairment was an effective factor on balance (P<0.001).
    Conclusion
    Even mild and moderate auditory impairment can cause disability in the basic ADL. If mild and moderate auditory impairment exist simultaneously with visual impairment, the person had balance disability. Auditory impairment didnt have any effect on balance.
    Keywords: Auditory, Visual, Activities of daily living, Balance, Elderly
  • محمد مزارعی
    زمینه
    یکی از عوارض شبکی های دیابت کاهش و از بین رفتن بینایی است.
    هدف
    مطالعه به منظور تعیین عوامل خطر بروز رتینوپاتی دیابتی در مراجعین به مرکز چشم بوعلی سینای قزوین انجام شد.
    مواد و روش‎ها: این مطالعه تحلیلی بر روی 188 چشم بیماران دیابتی نوع اول و دوم (94 نفر) که در سال 1379 و بهار 1380 بدون سابقه قبلی به مرکز بوعلی سینای قزوین مراجعه کرده بودند، انجام شد. معاینه کامل چشم و فوندوسکوپی به روش مستقیم- غیرمستقیم عدسی90 انجام و خصوصیات بیماران از لحاظ عوامل خطر در برگه اطلاعاتی ثبت شد. داده ها با آزمون‎های آماری مجذور کای، فیشر و نسبت odd''s تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها: از 94 بیمار، 24 نفر دیابت نوع اول (نوع جوانان) و 70 نفر دیابت نوع دوم (بالغین) داشتند. 57 نفر زن و 37 نفر مرد بودند. 19 بیمار مرد (%4/51) و 30 بیمار زن (%6/52) تغییرات رتینوپاتی داشتند (OR=0.95). مدت ابتلا در افراد دارای رتینوپاتی 27/109 ماه و در افراد غیر مبتلا 96/53 ماه بود (0.0001=p). میانگین سن بیماران مبتلا به رتینوپاتی 14.17±62.8 سال و بیماران غیرمبتلا12.9±47.31 سال بود. میانگین قند ناشتا در بیماران مبتلا به رتینوپاتی 43/280 میلی‎گرم و در بیماران غیرمبتلا 84/156 میلی‎گرم بود. شیوع رتینوپاتی در بیماران %1/51 (49 بیمار) بودکه از این تعداد %3/65 تغییرات غیرپرولیفراتیو و %7/34 تغییرات پرولیفراتیو داشتند.
    نتیجه گیری: مهم‎ترین عامل ایجاد رتینوپاتی افزایش مدت ابتلا به دیابت، سن بیمار و قند خون بالاست. لذا همکاری متخصصین داخلی جهت معرفی بیماران دیابتی بیش‎تر احساس می‎شود.
    کلید واژگان: رتینوپاتی دیابتیک، چشم، بینایی، دیابت شیرین
  • عباس عظیمی، مرضیه صالحی، مهندس فرشته صالحی، حبیبه مسعودی
    امروزه کامپیوتر در همه جا، از خانه گرفته تا محل کار مورد استفاده قرار می گیرد و متعاقبا اثراتی که بر سیستم سلامت انسان می گذارد روز به روز محسوس تر می گردد. مشکلات نابینایی ناشی از کامپیوتر بطور کلی تحت سندروم بینایی کامپیوتر شناخته شده است. بسیاری از مشکلات ناشی از کار با کامپیوت ربه سیستم بینایی و چشم ها مربوطند. عوامل وضعیتی و نظیر آن نیز از عوامل اولیه محسوب می شوند. از نکاتی که باید یک کاربر رعایت کند اینست که مطمئن باشد کامپیوتر و مانیتور آن در وضعیت صحیح خود قرار گرفته باشند بطوریکه کاربر از لحاظ فیزیک احساس راحتی کند.
    کلید واژگان: بینایی، کار با ابزارهای کامپیوتری، سندرم بینایی کامپیوتر
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال