جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « بیهوشی داخل وریدی » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

بررسی اثر محل تزریق ماده بی حسی موضعیبر کیفیت بلوک داخل وریدی (بلوک Bier) اندام فوقانی

کامبیز جوادزاده سیاهکل رودی، شاهپور شجاع، کریم ناصری*، فرزاد سر شیوی، شاهرخ ابن رسولی، محمد عزیز رسولی، شاهو شجاع

مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و نهم شماره 7 (پیاپی 247، مهر 1400)، صص 507 -518

زمینه و هدف

بی حسی منطقه ای داخل وریدی روشی قابل اعتماد در عمل های جراحی کوتاه مدت اندام است. تعیین اثر محل تزریق ماده بی حسی موضعی بر کیفیت بلوک داخل وریدی اندام فوقانی هدف مطالعه است.

روش بررسی

این کارآزمایی که در مرکز آموزشی بهداشتی درمانی کوثر (سنندج، ایران) از اردیبهشت ماه 1399 تا دی ماه 1399 انجام شد. پس از مانیتورینگ و سدیشن برای بیماران، در هر دو گروه در دست غیرجراحی سرم رینگر ml/kg 10 تجویز شد. در بیماران هر دو گروه بسته به قرار گرفتن بیمار در گروه مداخله یا کنترل براساس ترتیب بلوک های تعیین شده، در ناحیه پروگزیمال و دیستال بیمار آنژیوکت 22 یا 24 وصل و پس از تخلیه خون اندام، تورنیکه در ناحیه بازو به میزان mm Hg150 بالاتر از فشارخون سیستولیک بسته و باند اسمارچ باز شد. برای بیمارmg/kg 3 لیدوکایین (Lidocaine) 5/%0، از طریق آنژیوکت تجویز و پس از پنج دقیقه میزان بی حسی بیمار و شدت درد اندازه گیری گردید. پس از جراحی هر 10 دقیقه ریکاوری حسی و حرکتی دست ارزیابی شد. رضایت بیمار از بی حسی با شاخص عالی، خوب، متوسط (احساس کم درد)، ناموفق (نیاز به مسکن) مشخص و در صورت عدم رسیدن به عمق کافی بی دردی رمی فنتانیل وریدی تزریق گردید.

یافته ها:

نتایج تحقیق نشان داد که هر دو گروه در هرکدام از متغیرهای جنسیت (063/0=P)، نوع کلاس بیهوشی (964/0=P)، نوع جراحی(694/0=P)، رضایت بی حسی (578/0=P)، بلوک حسی دست (529/0=P)، بلوک حرکتی دست (059/0=P)، شدت درد (634/0=P)، درخواست مسکن (755/0=P) و شاخص توده بدنی (099/0=P) تفاوت معناداری وجود ندارد و همسان سازی شده اند. همچنین تفاوت معناداری در میانگین فشار سیستولیک، میانگین فشار دیاستولیک و میانگین ضربان قلب در دو گروه در زمان های معین گزارش نشد.

نتیجه گیری:

تفاوت چشمگیری در مقایسه دو روش مشاهده نشد و می توان از بلوک بیر (Bier Block) پروگزیمال در صورت نیاز به عنوان جایگزین استفاده کرد.

کلید واژگان: بیهوشی داخل وریدی, بیهوشی لوکال, بلوک عصب, درد, بیهوشی موضعی}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

Assesment the effect of intravenous injection site on the quality of intravenous regional anesthesia (bier block) on upper limb: a double-blinded randomize clinical trial

Kambiz Javadzadeh Siahkelrodi, Shahpour Shoja, Karim Naseri*, Farzad Sarshivi, Shahrokh Ebnerasouli, Mohamad Aziz Rasouli, Shaho Shoja

Tehran University Medical Journal, Volume:79 Issue: 7, 2021, PP 507 -518

Background

Bier block is a reliable technique used in extremity surgeries. Typically, angiocatheters are palced in the distal portion of the extremity that is going to be operated. Although, it is not the case in every operation. Therefore, determining the effectiveness of the local anesthetic injection site on the quality of the upper-extremity block can be helpful.

Methods

In this double-blinded randomized clinical trial that took place in Kowsar Hospital (Sanandaj, Iran) at 2020, 60 patients after complete monitoring and sedation were assigned randomly into proximal bier block (32 in experimental) and distal bier block (28 in control) groups. 10ml/kg Ringer serum was prescribed for patients in both groups on the non-surgical hand. Depending on the patients’ placement in either group, an angiocatheter (22 or 24) was attached to the ante-cubital area (proximal bier block group) or on the back of the patientchr('39')s hand (distal bier block group). Respectively, after blood was drained by a Smarch band from the extremity that was to be operated, the tourniquet was inflated up to 150mmHg above the patient’s systolic pressure and the smarch band is untied from the hand. For every patient regarding the group they were assigned, 3mg/kg lidocaine 0.5% was administered through an angiocatheter. After 5 minutes, the depth of patientchr('39')s anesthesia and pain intensity were measured. Sensory and motor recovery was assessed every 10 minutes after surgery. Patient satisfaction with anesthesia was measured after the surgery and characterized by excellent, good, moderate (pain relief), and unsuccessful (need for pain medications) indicators. In case insufficient depth was reached, intravenous Remifentanil was injected.

Results

According to the results of the chi-squared test, there were no significant differences in gender distribution (p=0.063), anesthesia class type (p=0.964), type of surgery (p=0.694), anesthesia satisfaction (p=0.578), sensory block of hand (p=0.529), motor block of hand (p=0.059), pain intensity (p= 0.634), pain relief medication requesting (p=0.755) and also body mass index (T-test used P=0.099) variables comparing both groups together. Additionally; according to the T-test results no significant differences were reported in the mean systolic pressure, mean diastolic pressure and mean heart rate variable in designated times.

Conclusion

There is no significant difference between the two groups. Therefore, using a distal Bier block can be an alternative if needed.

Keywords: intravenous anesthesia, local anesthesia, nerve block, pain, regional anesthesia}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
بیهوشی کامل وریدی بدون شل کننده عضلانی جهت رزکسیون-آناستوموز نای در یک بیمار مبتلا به میاستنی گراو: گزارش یک بیمار و مرور منابع

شیده دبیر، طاهره پارسا*، بدیع الزمان رادپی

فصلنامه نفس، سال یکم شماره 2 (تابستان 1393)، صص 54 -58

در بیماران مبتلا به میاستنی گراو بیهوشی برای جراحی رزکسیون آناستوموز نای چالشی پیچیده است. علت اساسی این چالش این است که بسیاری از این بیماران ممکن است در مرحله ی پس از عمل تا مدتی نیاز به ادامه ی لوله گذاری و تهویه ی مکانیکی ریه ها داشته باشند. از سویی دیگر نیز فشار مثبت راه هوایی و فشار کاف لوله نای با خطر گسست محل آناستوموز در نای همراه است. در اینجا استفاده از روش بیهوشی کامل وریدی، بدون شل کننده عضلانی جهت رزکسیون و آناستوموز تراشه برای درمان تنگی ساب گلوت به دنبال لوله گذاری طولانی، در یک بیمار میاستنی گراو را معرفی می کنیم.

کلید واژگان: میاستنی گراو, بیهوشی داخل وریدی, جراحی, پروپوفول, رمیفنتانیل, تنگی نای}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Non-muscle Relaxant Total Intravenous Anesthesia for Tracheal Resection in Myasthenia Gravis: A Case Report and Literature Review

Shideh Dabir, Tahereh Parsa*, Badiozaman Radpay

Nafas Journal, Volume:1 Issue: 2, 2014, PP 54 -58

In patients with myasthenia gravis, anesthesia for tracheal resection and reconstruction surgery is a serious challenge; due to post-surgical considerable risk for mechanical ventilatory support. Postoperative positive pressure ventilation and an endotracheal cuff pressure may cause anastomosis dehiscence after surgery.In this case report, we discuss the usage of a non-relaxant, total intravenous anesthesia technique to decrease the risk of post-surgical ventilatory support, in a case of tracheal resection surgery of a myasthenia gravis patient with post intubation subglottic stenosis.

Keywords: Myasthenia Gravis, Intravenous Anesthesia, Surgery, Propofol, Remifentanil, Tracheal Stenosis}

Abstract View Paper Original: Persian
بررسی تاثیر دو روش بیهوشی داخل وریدی و استنشاقی بر میزان بی قراری پس از عمل در کودکان مراجعه کننده برای انجام خدمات پزشکی

ناصر کاویانی، نگار کرم زاده دشتی

مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان، سال ششم شماره 4 (پیاپی 24، زمستان 1389)، ص 768

مقدمه
بی قراری بعد از عمل جراحی پدیده شایعی در کودکان است. از جمله فاکتورهای مستعد کننده احتمالی بی قراری، نوع بیهوشی است. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر دو روش بیهوشی استنشاقی و داخل وریدی در کودکان کاندید بیهوشی عمومی بر بی قراری آنها در اتاق ریکاوری بود.
مواد و روش ها
در این مطالعه کارآزمایی بالینی آینده نگر یک سوکور تعداد 56 کودک زیر 6 سال به صورت تصادفی به دو گروه 28 نفری تقسیم شدند. نگهداری بیهوشی در گروه اول به صورت داخل وریدی (پروپوفول، الفنتانیل) و در گروه دوم به صورت استنشاقی (نیتروس اکسید، ایزوفلوران) بود. بعد از به هوش آمدن کودک در اتاق ریکاوری با استفاده از مقیاس مورد نظر (PAED) بی قراری کودک هر 10 دقیقه یک بار تا زمان 60 دقیقه اندازه گیری شد. اطلاعات حاصله با کمک نرم افزار SPSS و آزمون t-test، chi-squre و ANOVA مورد ارزیابی قرار گرفتند. (05/0 = α)
یافته ها
میزان بی قراری در دقیقه 10 در گروه بیهوشی وریدی 85/12 و در گروه استنشاقی 51/10 بود، که به طور معنی داری در گروه وریدی بیشتر از استنشاقی بود اما بین دو گروه مورد مطالعه از نظر بروز بی قراری تفاوت معنی داری دیده نشد(241/0 = p value). میزان بی قراری در دو گروه با سن ارتباط معکوس داشته و در کودکان کم سن بیشتر بود.
نتیجه گیری
به نظر می رسد تصمیم گیری برای انتخاب روش بی هوشی نباید بر مبنای بروز بی قراری باشد. بررسی عوامل دیگری به غیر از روش بیهوشی در بروز بی قراری کودکان توصیه می شود.

کلید واژگان: بی قراری, بیهوشی داخل وریدی, بیهوشی استنشاقی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Evaluation of the effect of two intravenous and inhalational general anesthetic methods on emergence agitation of children subsequent to dental procedures

Naser Kaviani, Negar Karamzadeh Dashti

Journal of Isfahan Dental School, Volume:6 Issue: 4, 2011, P 768

Introduction
Emergence agitation is a common clinical phenomenon in children undergoing general anesthesia. A possible predisposing factor is the type of general anesthetic technique used. The aim of the present study was to evaluate the effect of two intravenous and inhalational general anesthetic methods on emergence agitation of children in the recovery room.
Materials And Methods
In this prospective single-blind clinical trial, 56 children aged less than 6 years were randomly divided into two groups of 28. The first group received IV general anesthesia with propofol and alfentanyl and the second group received inhalation anesthesia with isoflorance and nitrous oxide. After awakening in the recovery room the children's emergence agitation was measured every ten minutes for 60 minutes by PAED scale. Data was analyzed with t-test, chi-squared test and ANOVA with SPSS software (α = 0.05).
Results
Emergence agitation in the intravenous and inhalational groups at 10-minute interval were 12.85 and 10.51 on PAED scale, respectively, demonstrating a significantly higher rate in the intravenous group. However, in general, there were no significant differences between the two groups (p value = 0.241). There was an inverse relationship between age and agitation, with higher rates in younger children.
Conclusion
Based on the results it was concluded that decision-making on the type of anesthesia should not be based on emergence agitation. Other factors involved in emergence agitation should be considered.

Keywords: Emergence agitation, Inhalation general anesthesia, Intravenous general anesthesia}

Abstract View Paper Original: Persian
ارزیابی تاثیر افدرین در کاهش درد ناشی از تزریق وریدی پروپوفول هنگام القاء بیهوشی

محمدرضا افهمی، بهمن نقی پور، پرور حسن زاده سلماسی

نشریه ارمغان دانش، سال دهم شماره 4 (پیاپی 40، زمستان 1384)، ص 1

مقدمه و هدف
پروپوفول هوشبر داخل وریدی غیرباربیتورات سریع الاثر است که می تواند برای القا، نگهداری بیهوشی و نیز جهت ایجاد اثرات ارام بخشی در خارج از اتاق عمل به کار رود، اما استفاده از این دارو به خاطر وجود درد در محل تزریق محدود می باشد. علت درد کاملا مشخص نیست، اما فنول موجود در آن ممکن است اثرات تحریکی موضعی روی وریدها ایجاد کند و موجب درد شود. در ایجاد درد تاثیر غیرمستقیم کینینوژن های ازاد شده از اندوتلیوم و تاثیر انها در انتهاهای عصبی را نیز نباید نادیده گرفت. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر افدرین در کاهش درد ناشی از تزریق این دارو در مرحله القا بیهوشی بود.
مواد و روش ها
این مطالعه یک پژوهش کارازمایی بالینی تصادفی دوسوکور مورد شاهدی است که در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1383 انجام گرفت. 100 بیمار کاندید اعمال جراحی انتخابی با وضعیت فیزیکی یک تقسیم بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا به روش نمونه گیری اسان انتخاب گردیدند و پس از اخذ رضایت آگاهانه و توجه به مونیتورینگ قلبی - عروقی و تنفسی، انژیوکت شماره 20 در ورید پشت دست تعبیه گردید. این بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد 50 نفری تقسیم شدند. بیماران گروه شاهد 2 سی سی سالین نرمال و گروه مورد 50 میکروگرم بر کیلوگرم افدرین به صورت رقیق شده با 2 سی سی سالین نرمال 30 ثانیه قبل از پروپوفول 2 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت کردند. تنها فرد تزریق کننده در هر دو گروه از محتوی سرنگ های علامت گذاری شده اطلاع داشت. حین تزریق شدت درد با استفاده از مقیاس درجه بندی کلامی و ارزیابی علایم حیاتی 1 دقیقه پس از تزریق پروپوفول و سپس هر 3 دقیقه یک بار ثبت گردید. در این مطالعه ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری مان ویتنی، تی و مجذور کای تحلیل گردید.
یافته ها
میانگین و انحراف معیار سن بیماران 29.74±7.69 سال بود. از نظر شدت درد در گروه شاهد، 30 نفر از بیماران دچار درد متوسط، 19 نفر درد خفیف و فقط یک نفر بدون درد بودند. این میزان در گروه مورد به ترتیب؛ 0، 10 و 40 نفر بود (p<0.001) تاثیر جنس در احساس درد معنی دار گزارش نگردید. طول مدت درد بین دو گروه نیز تفاوت معنی داری داشت، به طوری که میانگین و انحراف معیار طول مدت درد در گروه شاهد 9.49±2.34 ثانیه و در گروه مورد 6.20±2.09 ثانیه بود (p<0.001) اختلاف بین دو گروه از نظر افت فشار خون سیستولیک و دیاستولیک به جز فشار سیستولیک 1 دقیقه بعد از القا معنی دار بود (p<0.001) در این مطالعه افزایش تعداد ضربان قلب در گروه مورد، فقط 3 دقیقه پس از القا در مقایسه با گروه شاهد معنی دار گزارش گردید (p<0.001)
نتیجه گیری
این بررسی نشان داد تزریق قبلی افدرین نه تنها باعث تخفیف و یا عدم احساس درد در محل تزریق پروپوفول می شود، بلکه از افت فشار خون به دنبال تزریق پروپوفول به مقدار قابل توجهی می کاهد. لذا با در نظر گرفتن نیاز به توسعه روش های جراحی سرپایی، بیهوشی کامل داخل وریدی و همچنین به خاطر کاهش خطرات تماس با گازهای بیهوشی می توان با تزریق افدرین قبل از تجویز پروپوفول این داروی خواب اور سالم و مفید را با رضایت و اطمینان خاطر بیشتری از نظر عدم ایجاد درد و افت فشار خون به کار برد.

کلید واژگان: افدرین, پروپوفول, بیهوشی داخل وریدی, درد}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
آیا با مخلوط چند داروی هوشبر وریدی می توان به پایداری همودینامیک در جراحی پیوند رگهای قلبی دست یافت؟

غلامعلی ملاصادقی*، رسول فراست کیش، ناهید عقدایی

مجله علوم پزشکی رازی، سال هفتم شماره 4 (پیاپی 22، زمستان 1379)، صص 310 -315

تغییرات نامطلوب همودینامیک ضمن بیهوشی در عمل پیوند رگهای قلب تاثیرات نامطوبی بر گردش خون و روند اکسیژن رسانی به بافتهای بدن بخصوص اعضای حیاتی مانند مغز، کلیه و کبد می گذارد عملکرد آنها را دچار اختلال می نماید. در مواردی این اختلال می تواند بسیار بدخیم باشد و موجب بخطر افتادن سلامت بیمار شود.
در این پژوهش پایداری همودینامیک در جراحی پیوند رگهای قلب در زمان بیهوشی کامل داخل وریدی با استفاده از مقادیر مناسب میدازولام، سوفنتانیل و آتراکوریوم بروش تزریق مداوم داخل وریدی، مورد بررسی قرار گرفت با استفاده از این روش پایداری همودینامیک حفظ گردید. سرعت سرد و گرم شدن بیمار حین گردش خون برون پیکری و میزان برون ده ادارای قابل قبول بود و اختلالات شدید اسید باز نیز مشاهده نشد. همچنین استفاده از داروهای اینوتروپ و وازودیلاتور جز در مواردی لازم نگردید. بطور کلی پایداری همودینامیک قابل قبولی قبل، حین و پس از گردش خون برون پیکری حاصل شد. تنها مشکل ، سقوط فشار خون اولیه بیماران، هنگام القا بیهوشی به هنگام تزریق اولیه داروها بود این مسئله ناشی از تزریق سوفنتانیل می باشد که به میزان 75/0 تزریق می شود. جهت پیشگیری از بروز این مشکل می بایست تزریق آهسته انجام شده همچنین معادل ck/kg 5-4 سرم رینگر قبل از آن تزریق شود. با توجه به نکات فوق روش بیهوشی کامل داخل وریدی با استفاده از مخلوط داروهای میدازولام ، سوفنتائیل و آتراکورویوم برای جراحی پیوند رگهای قلبی، روشی مطلوب و قابل توصیه است.

کلید واژگان: بیهوشی داخل وریدی, مخلوط دارویی, پایداری همودینامیک, پیوند رگهای قلب, گردش خون برون پیکری}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

CAN YOU GET HEMODYNAMIC STABILITY WITH TOTAL INTRAVENOUS ANESTHESIA FOR CORONARY ARTERY BYPASS GRAFT?

G. Mollasadeghi*, R. Farasat Kish, N. Aghdaii

Razi Journal of Medical Sciences, Volume:7 Issue: 4, 2001, PP 310 -315

This study was about total intravenous anesthesia for coronary artery bypass graft. In this study Patients: hemodynamic were stable. Hypothermia and rewarming during cardiopulmonary bypass were very smooth and ideal. Severe acid - base imbalance did not happened. It did not need excessive in&tropic and vasodilators. Generally, before, during and after cardiopulmonary bypass circulation, hemodynamic changes were not important.
There was hypotension during anesthesic induction in some cases, we think it was due to rapid injection of 0.75 ug/kg sufentanil intravenously. If injection was slow and before that it 4-5 cc/kg Ringer solusion infused, hypotension would not happen. Except of this complication, method of intravenous anesthesia with midazolam, sufentanil and atracrium is more suitable for coronary bypass graft.

Keywords: Intravenous anesthesia, Multiple drugs, Hemodynamic Stability, Coronary Artery Bypass Graft (CABG), Extracorporial Circulation}

Abstract View Paper Original: Persian

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « بیهوشی داخل وریدی » در نشریات گروه « پزشکی »