به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « تابش گاما » در نشریات گروه « پزشکی »

  • آیلار صباغی، محسن زرگر، امیر قائمی*، فرحناز معتمدی سده، محمدرضا ذوالفقاری
    زمینه و هدف

     نسل جدیدی از واکسن های غیرفعال کامل آنفلوانزا مورد نیاز است تا منجر به ایجاد حفاظت متقاطع قوی تر در برابر ساب تایپ های مختلف ویروس آنفلوانزا شود. هدف از این تحقیق، به کارگیری فرایند غیرفعال سازی ویروس آنفلوانزا از طریق تابش گاما به عنوان کاندیدی برای ساخت واکسن های آنفلوانزای غیرفعال کامل است.

    مواد و روش ها

     تکثیر سویه ویروس آنفلوانزای انسانی [(A/PR/8/34 [A/Puerto Rico/8/34 (H1N1) بر روی رده سلولی اپیتلیوم کلیه سگ سانان صورت گرفت و پس از اولترافیلتراسیون، تیتر عفونت زایی ویروس به روش (Tissue Culture Infectious Dose 50% (TCID50% با استفاده از فرمول کربر محاسبه شد. متعاقبا غیرفعال سازی ویروس از طریق تابش گاما و با استفاده از دستگاه گاما سل- 220 صورت گرفت. فاکتور D10 value و دز بهینه غیرفعال سازی نیز بر مبنای منحنی دز/پایندگی و تیتر اولیه ویروس محاسبه شد. همچنین ویژگی های آنتی ژنیک ویروس های پرتوتابی شده در مقایسه با شاهد و غیرفعال سازی کامل نمونه های پرتوتابی شده با دز بهینه به ترتیب به واسطه تست هماگلوتیناسیون و آزمون بی ضرری ارزیابی شد.

    ملاحظات اخلاقی

     این مطالعه با شناسه IR.IAU.TMU.REC.1397.309در کمیته پژوهشی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آزاد تهران به ثبت رسیده است.

    یافته ها

     با توجه به تیتر ویروس تغلیظ شده (TCID50: 105.75 /ml) و رسم نمودار دز/پایندگی، فاکتور D10 value و دز بهینه غیرفعال سازی ویروس به ترتیب 4/878 و 28/048 کیلوگری محاسبه شد. از طرفی بر مبنای نتایج حاصل از آزمون بی ضرری و تست هماگلوتیناسیون، دز بهینه برای غیرفعال سازی کامل ویروس با حفظ ویژگی های آنتی ژنیک، 28 کیلوگری تعیین شد.

    نتیجه گیری

     تابش گاما به واسطه حفظ ساختارهای آنتی ژنیک، کاندیدی مناسب برای توسعه واکسن محسوب می شود.

    کلید واژگان: واکسن, ویروس آنفلوانزا, تابش گاما, پرتودهی, غیرفعال سازی ویروس}
    Ailar Sabbaghi, Mohsen Zargar, Amir Ghaemi*, Farahnaz Motamedi, Sedeh, Mohammad Reza Zolfaghary
    Background and Aim

    We need the next-generation of whole-inactivated influenza vaccines to create stronger cross-protection against different influenza subtypes. This research aimed to apply the inactivation process of the influenza virus through gamma radiation as a candidate for the development of whole-inactivated vaccines.

    Methods and Materials

     The influenza virus strain A/PR/8/34 (A/Puerto Rico/8/34 [H1N1]) was propagated in Madin-Darby Canine Kidney (MDCK) epithelial cells. After ultrafiltration, the virus infectivity titer was calculated by 50% Tissue Culture Infectious Dose (TCID 50%) method based on the Karber formula. Alternatively, the gamma cell-220 was applied for virus inactivation via gamma rays. The D10 value factor and optimum dose of virus inactivation were calculated based on the dose/survival curve and the initial viral titer. In addition, antigenic properties of irradiated viruses compared to un-irradiated viruses and complete inactivation of the irradiated samples with optimum dose were also evaluated by hemagglutination assay and safety test, respectively.

    Ethical Considerations

     The Research Ethics Committee of Islamic Azad University, Tehran Medical Branch, Iran approved this study (Code: IR.IAU.TMU.REC.1397.309).

    Results

     According to the concentrated virus titer (TCID50: 105.75/ml) and dose/survival curve, the D10 value factor and optimum dose of virus inactivation were calculated at 4.878 and 28.048 kGy, respectively. On the other hand, owing to the results obtained from the safety test and hemagglutination assay, the optimum dose of virus inactivation was determined to be 28 kGy by maintaining the antigenic properties.

    Conclusion

     Gamma radiation appears to be a good candidate for vaccine development through maintaining the antigenic structures.

    Keywords: Vaccine, Influenza virus, Gamma radiation, Irradiation, Viral inactivation}
  • سید مسعود جعفرپور، اکبر علی اصغر زاده، حبیب الله مرادی، مهران محسنی*
    سابقه و هدف
    تابش گامای زمین های با منشاء طبیعی می تواند موجب یونیزاسیون ملکول های حیاتی مانند DNA شده و سلامت انسان را با خطر جدی مواجه می کند. اندازه گیری این تابش ها، به دلیل افزایش احتمال بروز انواع سرطان ها و آسیب های ژنتیکی اهمیت ویژه ای دارد. این مطالعه به منظور اندازه گیری آهنگ دوز و محاسبه میزان دوز موثر سالیانه و خطر بروز سرطان در شهر کاشان طی سال 1395 انجام پذیرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی اندازه گیری ها به وسیله دوزیمتر مدلRadiation Alert Monitor 5 در فضاهای باز و بسته در 5 منطقه جغرافیایی (شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز) شهر کاشان و طی 4 فصل مختلف سال صورت پذیرفت. اندازه گیری ها در هر منطقه جغرافیایی در 10 نقطه تصادفی و طی 3 روز متوالی در میانه هر فصل انجام شد. همچنین، دوز موثر سالیانه و خطر بروز سرطان در طول عمر محاسبه شد.
    نتایج
    میانگین آهنگ دوز سالیانه در فضاهای باز و بسته به ترتیب 34±155 و 34±186 نانوسیورت بر ساعت به دست آمد. تفاوت معنی داری از نظر آماری بین میانگین آهنگ دوز فصول مختلف سال و مناطق مختلف جغرافیایی دیده نشد. همچنین، دوز موثر سالیانه برابر با 10/1 میلی سیورت و خطر بروز اضافی سرطان در طول عمر برابر 3-10×16/4 محاسبه گردید.
    نتیجه گیری
    میانگین دوز موثر سالیانه ناشی از تابش گامای زمین های در شهر کاشان (10/1 میلی سیورت) در مقایسه با مقدار متوسط جهانی (0/48 میلی سیورت) و مقادیر به دست آمده در اکثر شهرهای ایران میزان بالاتری را نشان می دهد.
    کلید واژگان: تابش زمینه ای, ایران, اثرات تابش, تابش گاما, خطر بروز سرطان}
    Seyed Masoud Jafarpour, Akbar Aliasgharzade, Habibollah Moradi, Mehran Mohseni *
    Background
    Natural gamma background radiation can cause ionization in vital molecules such as DNA and can have destructive effects on human health. Measurement of these radiations is very important because they increase incidence of cancers and genetic damages. The aim of this study was to measure the dose rate, annual effective dose and incidence of cancer risk in Kashan city, north of Isfahan Province.
    Materials and Methods
    In this cross-sectional study, measurements were performed using the dosimeter of the Radiation Alert Monitor 5 Model during daylight in outdoor and indoor in five geographical regions of Kashan city (north, south, east, west and center) and in four different seasons of the year. In each geographic region, measurements were carried out at three consecutive days in the middle of each season in ten random points. Then, the annual effective dose and excess lifetime cancer risk were calculated.
    Results
    The mean dose rates were 155±34 nSv/h and 186±34 nSv/h in outdoor and indoor, respectively. There was no significant difference between the mean dose rate in different seasons and different geographical regions. Furthermore, the annual effective dose was found to be 1.10 mSv while the estimated excess lifetime cancer risk was 4.16×10-3.
    Conclusion
    The annual effective dose arising from natural gamma background radiation (1.10 mSv) in Kashan city is much higher than the worlds' average (0.48 mSv) and the values obtained in most cities in Iran
    Keywords: Background radiation, Iran, Radiation effects, Gamma rays, Incidence of cancer risk}
  • نازنین عبدالملکی، فاطمه جوانی جونی، پرویز عبدالمالکی*، زهره عبدالملکی
    هدف
    با وجود پیشرفت در زمینه پرتو درمانی و درمان سرطان در 30 سال گذشته، مقاومت به شیمی درمانی یک مانع عمده در بهبود بیماران مبتلا به سرطان است. هدف از این تحقیق بررسی آثار ضد سرطانی عصاره الکلی رزماری به تنهایی و بررسی توام عصاره رزماری و تابش اشعه گاما بر مهار رشد رده سلولی MCF-7 و SKBR3 است.
    مواد و روش‏ها: در این مطالعه برای بهبود درمان سرطان، از عصاره الکلی رزماری با غلظت‏های مختلف (1، 5، 10، 100 و 500 میکروگرم/میلی‏لیتر) بر رده های سلولی سرطان پستان MCF-7 و SKBR3 و سلول‏های فیبروبلاست HU02 و نیز دوزهای مختلف اشعه گاما با شدت‏های تابش 5/1، 3، 5/7 گری استفاده گردید. سلول‏های سه رده سلولی در محیط DMEM با 10 درصد FBS، 1 درصد پنی‏سیلین و استرپتومایسین رشد کردند و در دمای 37 درجه سانتی‏گراد در اتمسفر حاوی 5 درصد CO2 و 100 درصد رطوبت نگهداری شدند، روش استاندارد MTT برای برآورد زنده بودن سلول‏ها پس از درمان با عصاره رزماری و تابش اشعه گاما استفاده شد.
    نتایج
    نتایج نشان داد عصاره الکلی رزماری اثر ضد سرطانی وابسته به غلظت و وابسته به زمان بر رده های سلولی سرطان پستان MCF-7، SKBR3 دارد (01/0P<)، در حالی‏که عصاره رزماری سمیت سلولی قابل توجهی را روی سلول‏های طبیعی فیبروبلاست نشان نداد. ترکیب توام عصاره الکلی رزماری و تابش اشعه گاما به‏صورت وابسته به زمان اثر سمیت بیشتری روی رده های سلول سرطانی در مقایسه با استفاده از هرکدام به تنهایی دارد (03/0P<).
    نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می‏توان پیشنهاد کرد که عصاره رزماری می‏تواند به‏عنوان کاندیدی بالقوه، به تنهایی با دوزی مناسب یا همراه با تابش اشعه گاما، به‏عنوان یک استراتژی خوب در درمان سرطان پستانی که مقاوم به درمان است، استفاده شود.
    کلید واژگان: عصاره رزماری, تابش گاما, سمیت}
    Nazanin Abdolmaleki, Fatemeh Javani Jouni, Parviz Abdolmaleki *, Zohreh Abdolmaleki
    Objective
    Despite significant advances in radiation therapy and cancer treatments in the past 30 years, resistance to chemotherapy is a major obstacle in the recovery of patients with cancer. Resistance to chemotherapy drugs inhibits the recovery process. This study aims to evaluate the anticancer activity of the methanolic extract of rosemary alone and in conjunction with gamma rays on growth inhibition of MCF-7,SKBR3 and Huo2 cell lines.
    Methods
    We examined cytotoxicity of different concentrations (1, 5, 10, 50, 100, 500 μg/ml) of rosemary extract and various doses of gamma rays (1.5, 3, and 7.5 Gy) on MCF-7, SKBR3, and fibroblast (HU02) cell lines. All three cell lines were obtained from the Iranian Biological and Genetics Reserve Center. The cell lines were grown in DMEM supplemented with 10% FBS, 1% penicillin and streptomycin. The cells were allowed to incubate at 37ºC in an atmosphere that contained 5% CO2 and 100% humidity. The standard MTT assay was performed to estimate cell viability after treatment with gamma rays and rosemary extract.
    Results
    The results of the MTT assay showed that rosemary extract had time- and concentration-dependent anticancer activities on the MCF-7 and SKBR3 cell lines (p
    Conclusion
    Our results, along with results from other studies, have suggested that rosemary extract is a potential candidate, either alone at pre-determined doses or in combination with gamma rays, for the treatment of chemotherapy resistant breast cancer.
    Keywords: Rosemary extract, Gamma rays, Cytotoxicity}
  • نوروز دلیرژ، سید محمد موذنی، فاضل شکری، محمد علی شکرگزار، مرتضی عطری
    هدف
    مطالعه تاثیر دوزهای مختلف تابش گاما و زمان انکوباسیون بعد از تابش بر القا آپوپتوز در رده سلولی کارسینوم پستان (Invasive ductal carcinoma)(T-47D)
    مواد و روش ها
    رده سلولی T-47D در فلاسک T25 کشت داده شده بعد از رسیدن به مرحله رشد لگاریتمی و شمارش سلولهای موجود در هر فلاسک تحت تابش پرتو گاما با دوزهای 4، 8، 12 و 16 گری قرار گرفت. از داروی اتوپوزاید به عنوان شاهد مثبت القا آپوپتوز و سلولهایی که تحت هیچگونه تیماری قرار نگرفته بودند. به عنوان شاهد منفی استفاده شد. 24، 48 و 72 ساعت بعد از پرتودهی، سلولها برداشت و بعد از شمارش تعداد آنها، با رنگ H042/PI برای بررسی میکروسکوپی و یا رنگ AO/PI برای انجام فلوسیتومتری رنگ آمیزی شدند. درصد سلولهای زنده، آپوپتوتیک و مرده با استفاده از دو روش مذکور تعیین و با توجه به تعداد کل سلولهای موجود در هر فلاسک تعداد این نوع سلولها نیز مشخص شد. این آزمایش چندین بار تکرار شده، نتایج آن به صورت میانگین ± انحراف معیار گزارش گردید.
    یافته ها
    تابش گاما به صورت وابسته به دوز و زمان باعث کاهش رشد سلولهای T-47D می گردد که این کاهش با کندی تکثیر آنها تا 48 ساعت بعد از پرتودهی مشخص گشته و بعد از این زمان علائم مرگ مشاهده می شد. درصد القا آپوپتوز تا دوز 8Gy افزایش یافته، پس از آن با افزایش دوز کاهش نشان می دهد. این روند تا 48 ساعت بعد از پرتودهی ادامه یافته سپس رو به کاهش می گذارد. بنابراین بالاترین میزان آپوپتوز با دوز8Gy و بعد از 48 ساعت حاصل می شود. درصد سلولهای زنده و مرده نیز به صورت وابسته به دوز و زمان به ترتیب کاهش و افزایش می یابد.
    نتیجه گیری
    تابش اشعه گاما باعث القا آپوپتوز در سلولهای T-47D می گردد و میزان آن با دوز پرتو رابطه دارد. این رابطه خطی نبوده در دوزهای بالاتر معکوس می گردد. برعکس، رابطه درصد سلول زنده و مرده) مراحل انتهایی آپوپتوز و نکروز شده) با دوز پرتو خطی بوده با افزایش دوز به ترتیب کاهش و افزایش پیدا می کند.
    کلید واژگان: کارسینوم پستان, آپوپتوز, تابش گاما}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال