دمینرالیزاسیون
در نشریات گروه پزشکی-
مقدمه
عوامل مختلفی در ایجاد پوسیدگی دندان نقش دارند. دندانپزشکی مدرن به دنبال راهی برای بهبود پوسیدگی دندان است و راه های مختلفی برای افزایش رمینرالیزاسیون و بهبود پوسیدگی دندان پیشنهاد می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر وارنیش نانوهیدروکسی آپاتیت بر رمینرالیزاسیون ضایعات اولیه مینایی و انسداد توبولها بود.
مواد و روش هادر این مطالعه، تعداد 45 دندان سانترال کشیده شده انسانی استفاده شد. پوسیدگی مصنوعی به وسیله قرار دادن نمونه ها به مدت 72 ساعت در محلول دمینرالیزاسیون در انکوباتور با دمای 37 درجه سانتی گراد ایجاد گردید. سختی چهار نمونه از دندانهای دمینرالیزه شده توسط تست میکروهاردنس سنجیده شد. با توجه به اینکه 1 نمونه پس از SEM اولیه قابل استفاده نبود، در مجموع 46 نمونه در نظر گرفته و این دندان از ادامه مطالعه حذف شد. نمونه ها به طور تصادفی به 3 گروه مساوی 15تایی تقسیم شدند. وارنیش های نانوهیدروکسی آپاتیت، نانوهیدروکسی آپاتیت و سدیم فلوراید و وارنیش سدیم فلوراید اعمال شدند و پس از 4 ساعت از سطح نمونه ها برداشته شدند. برای گروه 3-1 نمونه ها به مدت 14 روز تحت سیکل pH جهت شبیه سازی محیط دهان، قرار گرفتند که شامل 3 ساعت دمینرالیزاسیون و 21 ساعت رمینرالیزاسیون بود. مجددا تست SEM و میکروهاردنس ویکرز انجام و نتایج قبل و بعد مقایسه شد و میزان انسداد توبولی گزارش گردید. سپس با استفاده از نرم افزار SPSS 24 و آمار توصیفی و تحلیل واریانس ANOVA و مقایسه های چندگانه Tukey نتایج تجزیه و تحلیل گردید.
یافته هانتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری (Repeated measure) نشان داد که بین گروه های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری در تغییرات میکروهاردنس وجود داشت (p=0.006). همچنین آنالیز درون گروهی تغییرات میکروهاردنس در گروه های مورد مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری بین این تغییرات وجود داشت (p<0.0001).
نتیجه گیریبا توجه به مطالعه حاضر، نانوهیدروکسی آپاتیت می تواند یکی از استراتژی های درمانی جهت ترمیم دندانهای پوسیده باشد و اضافه شدن نانوهیدروکسی آپاتیت به وارنیش سبب افزایش میکروهاردنس دندان می گردد.
کلید واژگان: نانوهیدروکسی آپاتیت، میکروهاردنس، دمینرالیزاسیون، رمینرالیزاسیون، وارنیشBackgroundVarious factors contribute to tooth decay. Modern dentistry suggests different ways to enhance remineralization and prevent caries progression. The present study aimed to evaluate the effect of nano-hydroxyapatite toothpaste and mouthwash on the remineralization of primary enamel lesions and occlusion of dentinal Tubules.
Materials and MethodsA total of 45 extracted human central teeth were used in this study. Artificial decay was induced by placing samples in a demineralization solution in an incubator at 37°C for 72 h. The hardness of four samples of demineralized teeth was determined by a microhardness test. The samples were divided into three equal groups according to the table of random numbers. The samples were subjected to pH cycling for 14 days, which included 3 and 21 h of demineralization and remineralization, respectively. SEM and Vickers microhardness tests were performed and the results were compared and the degree of occlusion of dentinal tubules was reported. Then the results were analyzed using SPSS software (version 24) and descriptive statistics, ANOVA, and Tukey's multiple comparison test.
ResultsThe results of repeated measures ANOVA indicated a statistically significant difference in microhardness changes between the studied groups (P=0.006). Also, in-group analysis of microhardness changes in the groups demonstrated a significant difference between these changes (P<0.0001).
ConclusionAccording to the obtained results, using nanohydroxyapatite can considered as a therapeutic approach to repair decayed teeth and it increases dental microhardness when added to varnish.
Keywords: Demineralization, microhardness, Nanohydroxyapatite, Remineralization, varnish -
سابقه و هدف
دمینرالیزاسیون مینا در اطراف براکت های ارتودنسی مشکل مهمی است. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی تاثیر وارنیش حاوی CPP-ACP در مقایسه با وارنیش فلوراید در جلوگیری از دمینرالیزاسیون مینای اطراف و زیر براکت های ارتودنسی انجام شد.
مواد و روش هابراکت ها به سطح باکال 20 دندان پرمولر، توسط کامپوزیت باند و سپس به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در هر دو گروه، متعاقب چسباندن براکت ها، اندازه گیری مقادیر عددی فلورسنس انعکاس یافته از مینای سطح مزیال و دیستال براکت با دستگاه دیاگنودنت (Diagnodent pen) انجام شد (T0). درگروه اول مینای نیمه ی دیستالی، با MI Varnish (CPP-ACP) آغشته و در گروه دوم ماده Fluoro Dose varnish روی نیمه دیستالی دندان ها به کار رفت. در هر دو گروه نیمه ی مزیالی به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. تمامی دندان ها در دو سیکل دمینرالیزاسیون 4 روزه قرار گرفته و متعاقب هر سیکل مقادیر دمینرالیزاسیون مینا در دیستال و مزیال براکت ها بررسی شد T1)،(T2. سپس براکت ها دباند شده و زیر براکت ها در دو سمت اندازه گیری و ثبت شد(T3). داده ها با آزمون آنالیز واریانس مقادیر تکراری و t زوجی آنالیز شدند.
یافته هادر هر دو گروه تفاوت های معنی داری از نظر درجات دمینرالیزاسیون در نواحی دیستال و مزیال بعد از دو سیکل غوطه وری (T2) دیده شد (0/001P<). ولی نوع ماده، تاثیری در درجات دمینرالیزاسیون نداشت.
استنتاجFluoro Dose varnish و MI varnish هر دو در افزایش مقاومت مینا به دمینرالیزاسیون موثر بوده ولی نسبت به یکدیگر برتری نداشتند.
کلید واژگان: دمینرالیزاسیون، وارنیش فلوراید، براکت های ارتودنسی، CPP-ACPBackground and purposeEnamel demineralization around orthodontic brackets is a significant problem. This study aimed to compare the efficacy of Casein phosphopeptide amorphous calcium phosphate (CPP-ACP) varnish and fluoride varnish in preventing enamel demineralization around and beneath orthodontic brackets.
Materials and methodsTwenty extracted premolars were randomly divided into two groups and orthodontic brackets were bonded to their buccal surface by composite. The amount of fluorescent light reflected back from the enamel at the mesial and distal of the bracket was measured using a DIAGNOdent™ pen. MI varnish (CPP-ACP) was applied on the exposed enamel of the distal half of the teeth in group I while FluoroDose varnish was applied on the same area in group II. The mesial half of the teeth served as the control group. All teeth underwent two demineralization cycles and after each cycle, enamel demineralization was quantified at mesial and distal areas (T1, T2). The brackets were then debonded, and area under the brackets was also measured by DIAGNOdent™ pen (T3). Data were analyzed using repeated measures ANOVA and paired t-test.
ResultsIn both groups, significant difference was noted between the mesial and distal areas in degree of demineralization at T2 (P<0.001), but both of the varnishes had no effect on the degree of demineralization.
ConclusionFluoroDose varnish and MI varnish were equally effective for enhancement of enamel resistance to demineralization with no superiority over each other.
Keywords: demineralization, fluoride varnish, orthodontic brackets, CPP-ACP -
زمینه و هدف
عوامل مختلفی در ایجاد پوسیدگی دندان نقش دارند، دندانپزشکی مدرن به دنبال راهی برای بهبود پوسیدگی دندان و راه های مختلفی برای افزایش رمینرالیزاسیون است. هدف از این مطالعه بررسی اثر خمیردندان و دهانشویه نانوهیدروکسی آپاتیت بر رمینرالیزاسیون ضایعات اولیه مینایی و انسداد توبول ها بود.
روش بررسیدر این مطالعه تعداد 90 دندان سانترال کشیده شده انسانی استفاده شد. پوسیدگی مصنوعی به وسیله قرار دادن نمونه ها به مدت 72 ساعت در محلول دمینرالیزاسیون در انکوباتور با دمای 37 درجه سانتی گراد ایجاد گردید. سختی نمونه ها قبل از شروع آزمایش توسط تست میکروهاردنس انجام شد. نمونه ها با توجه به جدول اعداد تصادفی به 6 گروه 15 تایی تقسیم شدند. برای گروه 6-1 نمونه ها به مدت 14 روز تحت سیکل pH قرار گرفتند که شامل 3 ساعت دمینرالیزاسیون و 21 ساعت رمینرالیزاسیون بود. هم زمان گروه های 1-3 دو بار در روز در تماس با خمیردندان رقیق شده به نسبت 1:3 با آب دیونیزه به میزان 5 میلی لیتر به مدت دو دقیقه قرار گرفتند. نمونه های گروه های 6-4 به میزان 5 میلی لیتر برای هر نمونه در تماس با سه نوع دهانشویه به مدت یک دقیقه قرار گرفت. سپس نمونه ها در جهت باکولینگوال به منظور ارزیابی هم زمان توبول های عاجی برش خوردند و مجددا تست میکروهاردنس ویکرز انجام و نتایج قبل و بعد مقایسه و میزان درصد رسوب روی سطح و انسداد توبولی توسط SEM گزارش گردید (006/0P=). سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS24 و آمار توصیفی و تحلیل واریانس ANOVA و مقایسه های چندگانه Tukey تجزیه و تحلیل گردید.
یافته هاآزمون آماری نشان داد که بین گروه های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری در تغییرات میکروهاردنس وجود دارد (006/0=P). همچنین آنالیز درون گروهی تغییرات میکروهاردنس در گروه های مورد مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری وجود دارد (0001/0<P). همچنین در بررسی میکروسکوپ الکترونی توبول های عاجی تنها در گروه حاوی خمیردندان نانوهیدروکسی آپاتایت 5/0% انسداد و رسوب توبول ها بیش از %50 مشاهده گردید (05/0<P).
نتیجه گیریبا توجه به مطالعه حاضر، نانوهیدروکسی آپاتیت می تواند یکی از استراتژی های درمانی جهت بازسازی ضایعات پوسیدگی اولیه باشد و اضافه شدن نانوهیدروکسی آپاتیت ترجیحا به خمیردندان سبب افزایش میکروهاردنس دندان می گردد.
کلید واژگان: نانوهیدروکسی آپاتیت، میکروهاردنس، دمینرالیزاسیون، رمینرالیزاسیون، پوسیدگیBackground and AimsDifferent factors play a role in causing tooth decay. Modern dentistry is looking for a way to prevent tooth decay and suggests different ways to increase remineralization. The aim of this study was to evaluate the effect of nanohydroxyapatite toothpaste and mouthwash on remineralization of primary enamel lesions and obstruction of tubules.
Materials and MethodsIn this study, 90 human extracted central teeth were used. Artificial decay was induced by placing the specimens for 72 hrs in a demineralization solution in an incubator at 37 °C. Hardness of the specimens was determined by a microhardness test before any surface treatment. The specimens were then divided randomly into 6 groups of 15. For 1-6 groups, the specimens were subjected to a pH cycling for 14 days, which included 3 hrs of demineralization and 21 hrs of remineralization. At the same time, 1-3 groups were in contact with diluted toothpaste in a ratio of 1:3 with deionized water at a rate of 5 ml twice a day for two min. Eac specimen of 4-6 groups was exposed to 5 ml of three types of mouthwashes for one min. Then, the specimens were cut in the buccolingual direction in order to simultaneously evaluate the dentinal tubules and Vickers microhardness test was performed again and the before and after microhardness values were compared. Then, the percentage of deposition on the surface and tubule obstruction were analyzed using SEM (Scanning electron microscope) (P=0.006). Data were analyzed using SPSS24 software bu the descriptive statistics, ANOVA analysis of variance, and multiple Tukey comparisons.
ResultsThe results of analysis of variance test showed that there was a statistically significant difference in the microhardness changes between study groups (P=0.006). Also, in-group analysis of microhardness changes, there was a significant difference (P<0.0001). Besides, only in the group containing 0.5% nanohydroxyapatite toothpaste, more than 50% tubule deposition and obstraction was observed (P<0.05).
ConclusionAccording to the present study, nanohydroxyapatite can be one of the treatment strategies to repair incipient lesions of teeth and the addition of nanohydroxyapatite, preferably to toothpaste, increases the dental microhardness.
Keywords: Nanohydroxyapatite, Microhardness, Demineralization, Remineralization, Caries -
مقدمههدف از این مطالعه، بررسی اثر چند ماده ی ضد پوسیدگی در پیشگیری از دمینرالیزاسیون مینا بود.مواد و روش هادر این مطالعه ی آزمایشگاهی، تعداد 60 دندان پرمولر سالم انتخاب و به صورت مزیودیستالی به دو نیمه تقسیم شدند تا 120 نمونه به دست آید. نمونه ها به طور تصادفی به 8 گروه 15 تایی تقسیم شدند. در گروه های 1 و 2، کرم حاوی کازئین فسفوپپتید آمورفوس کلسیم فسفات و فلوراید (MI Paste Plus) ، در گروه های 3 و 4، کرم حاوی هیدروکسی آپاتایت و فلوراید (Remin Pro) ، در گروه های 5 و 6، ژل سدیم فلوراید (NaF) و در گروه های 7 و 8 بزاق مصنوعی استفاده شد. در گروه های 1، 3، 5 و 7، مدت مواجهه با ماده ی ضد پوسیدگی، 5 دقیقه و در گروه های 2، 4، 6 و 8، زمان مواجهه 30 دقیقه بود. این روند به صورت روزانه به مدت 4 روز انجام شد و در فواصل آن نمونه ها در آب مقطر نگهداری شدند. سپس، نمونه ها به مدت 21 روز در محلول دمینرالیزاسیون قرار گرفتند. در نهایت، تصاویر فلوئورسنت از سطح نمونه ها با استفاده از دستگاه VistaCam iX گرفته شد و میزان محتوای معدنی دندان ها ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 20 توسط آزمون های کروسکال والیس و من ویتنی در سطح معنی داری 0/05 > p value آنالیز شد.یافته هااختلاف آماری معنی داری در میزان محتوای معدنی دندان ها بین 4 گروه مورد مطالعه در زمان های کاربری 5 یا 30 دقیقه وجود نداشت (0/05 < p value). مقایسه ی محتوای معدنی دندان ها بین دو زمان کاربری 5 و 30 دقیقه، تفاوت معنی داری را در هیچ یک از گروه های مورد بررسی نشان نداد (0/05 < p value).نتیجه گیریتحت شرایط این مطالعه تاثیر MI Paste Plus، Remin Pro یا NaF با زمان های کاربری 5 یا 30 دقیقه در پیشگیری از دمینرالیزاسیون مینا مشابه با بزاق مصنوعی بود.کلید واژگان: کازئین فسفوپپتید آمورفوس کلسیم فسفات، هیدروکسی آپاتایت، سدیم فلوراید، دمینرالیزاسیون، پوسیدگی، میناIntroductionThis study aimed to evaluate the effect of several anticariogenic agents on preventing enamel demineralization.Materials & MethodsIn this in vitro study, 60 intact premolar teeth were selected and divided mesiodistally into two halves to provide 120 specimens. The specimens were randomly divided into 8 groups of 15 each. In groups 1 and 2, a cream containing casein phosphopeptide amorphous calcium phosphate and fluoride (MI Paste Plus), in groups 3 and 4, a cream containing hydroxyapatite and fluoride (Remin Pro), in groups 5 and 6, a sodium fluoride gel (NaF) and in groups 7 and 8, artificial saliva were used. The duration of exposure to the anticariogenic agents was 5 minutes in groups 1, 3, 5 and 7, whereas in groups 2, 4, 6 and 8, the period of exposure was 30 minutes. This procedure was performed daily for 4 days and the specimens were kept in distilled water between treatments. Then, the specimens were immersed in a demineralizing solution for 21 days. Finally, a VistaCam iX apparatus was employed to take fluorescent images from the specimens and the mineral content of the teeth was recorded. Data were analyzed with SPSS 20, using Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U tests at a significance level of p value < 0.05.ResultsThere were no significant differences in mineral contents of the teeth between the study groups at the application periods of 5 or 30 minutes (p value > 0.05). Comparison of the mineral contents of the teeth between the two application periods of 5 and 30 minutes indicated no significant differences in any of the study groups (p value > 0.05).ConclusionUnder the conditions of this study, the effect of MI Paste Plus, Remin Pro or NaF with the application periods of 5 or 30 minutes on preventing enamel demineralization was similar to artificial saliva.Keywords: Caries, Casein phosphopeptide amorphous calcium phosphate, Enamel, Hydroxyapatite, Sodium fluoride, Demineralization
-
سابقه وهدفاندازه گیری ریز سختی سطح، تکنیکی مناسب برای بررسی تاثیر مواد بر میزان رمینرالیزه شدن مینا می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر دهانشویه سدیم فلوراید، محلول نانوهیدروکسی آپاتیت، ماده رزین اینفیلتریشن Icon و ترکیب دهانشویه سدیم فلوراید و محلول نانوهیدروکسی آپاتیت بر ریزسختی ضایعات دمینرالیزه مینایی بود.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی 50 نمونه از مینای سالم از دندان های پره مولر انسانی تهیه و بطور تصادفی به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. نمونه ها پس از اندازه گیری ریز سختی اولیه و غوطه ور شدن در محلول دمینرالیزاسیون، مجددا تحت آزمایش ریزسختی Wickers قرار گرفتند. گروه G1 با دهانشویه سدیم فلوراید، گروه G2 با محلول نانوهیدروکسی آپاتیت، گروه G3 با ماده رزین اینفیلتریشن و گروه G4 با ترکیب دهانشویه سدیم فلوراید و نانوهیدروکسی آپاتیت تحت درمان قرار گرفتند. گروه G5 بعنوان کنترل در آب مقطر نگهداری شد. سپس ریزسختی سطحی مجددا اندازه گیری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمون های آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD انجام شد.یافته هادر همه گروه ها میزان ریز سختی مینا بعد از دمینرالیزاسیون نسبت به مینای سالم به طور معناداری کاهش داشت (01/ 0=P) و در گروه های G1، G2، G3 و G4 بعد از درمان، میزان ریزسختی نسبت به بعد از دمینرالیزاسیون بطور معناداری افزایش داشت. ( 05/ 0=P) و در گروه های G1، G2، G4 و G5 میزان ریزسختی نسبت به قبل از دمینرالیزاسیون بطور معناداری کاهش داشت (03/ 0>P) ولی در گروه G3 تفاوت معنادار وجود نداشت.(2/ 0=P)نتیجه گیریدهانشویه سدیم فلوراید و محلول نانوهیدروکسی آپاتیت هر دو باعث افزایش معنادار ریزسختی سطحی ضایعات پوسیدگی اولیه می گردند. ماده رزین اینفیلتریشن بهترین نتیجه را در افزایش ریزسختی سطحی ضایعات پوسیدگی اولیه نسبت به سایر محصولات نشان داد.کلید واژگان: دمینرالیزاسیون، رمینرالیزاسیون، تست ریزسختی، هیدروکسی آپاتیت، رزین اینفیلتریشنBackground and AimSurface micro-hardness measurements are a suitable technique for investigating the effect of these materials on the amount of enamel remanization.The aim of this study was to compare the effect of sodium fluoride mouthrinse, nano hydroxyapatite solution, resin infiltration Icon and combination of nanohydroxy apatite solution and sodium fluoride mouthrinse on the micro-hardness of demineralized enamel lesions.Materials And MethodIn this in vitro study 50 specimens of intact human premolar enamel were chosen and randomly divided to 5 groups of 10. After the initial measurement of micro-hardness, the specimens were immersed in demineralizing solution and then the measurement were recorded again. G1 group was immersed in sodium fluoride mouthrinse, G2 group was immersed in nano hydroxyapatite solution, G3 group was treated with resin infiltration Icon according to manufacturers instruction and G4 group was immersed in combination of nanohydroxy apatite solution and sodium fluoride mouthrinse. The G5 group was kept in distilled water as control. After the treatments of all specimens the micro-hardness for each one were measured again. For the statistical comparison between the groups, ANOVA and LSD tests were performed.ResultsIn all groups, surface micro hardness after dimerization was significantly lower than that of enamel (P= 0.01) and in groups G1, G2, G3 and G4 after treatment the microhardness increased significantly after demineralization (P = 0.005) and in groups G1, G2, G4 and G5, microhardness decreased significantly before demineralization (PConclusionSodium fluoride mouthwash and nano-hydroxyapatite solution both increase the surface microhardness of primary carious lesions. Infiltration resin showed the best result in increasing the surface microcrystallinity of primary carious lesions compared to other products.Keywords: Tooth Remineralization, Tooth Demineralization, hardness test, hydroxyapatite, resin infiltration
-
سابقه و هدفعلیرغم شیوع بالای پوسیدگی دندانی، اطلاعات اندکی در مورد توانایی رمینرالیزاسیون فلوراید های موضعی با غلظت بالا وجود دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر ژل %23/1APF(Acidulated Phosphate Fluoride) و وارنیش Naf 5% بر رمینرالیزاسیون پوسیدگی مصنوعی مینا در یک مدل PH-cycling انجام شد.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، ضایعه پوسیدگی مینایی در 60 دندان پرمولر به صورت مصنوعی ایجاد گردید. عمق ضایعه با استفاده از میکروسکوپ نوری پلاریزه(PLM) اندازه گیری شد. سپس نمونه ها به چهار گروه 15تایی تقسیم گردید: ژل (%23/1APF (سلطان، ژل (%23/1APF (کیمیا و وارنیش 5 %Naf دوراشیلد) و گروه کنترل. پس از آماده سازی نمونه ها، مقاطع دندانی در مدل PH-cycling به مدت 21 روز قرار گرفتند. ( 6 ساعت در 3/4=PH و 17 ساعت در 7= PH ) مقاطع طولی توسط PLM جهت اندازه گیری مجدد عمق ضایعه ارزیابی شدند. میزان و درصد تغییر عمق برای هر گروه محاسبه شد و داده ها با استفاده از آزمونOne-way ANOVA و Tukey آنالیز گردید.یافته هاگروه ژل فلوراید سلطان بیشترین کاهش در عمق ضایعه با میانگین %5/25 را نشان داد. گروه های درمانی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش بیشتر در عمق ضایعه داشتند (05/0>P). بین گروه های ژل APF(سلطان) ، ژل APF (کیمیا) و وارنیش Naf تفاوت معنی داری یافت نشد(8/0>P).نتیجه گیریاثر ژل APF و وارنیش فلوراید در کاهش عمق ضایعه مینای دندان دائمی در شرایط آزمایشگاهی مشابه بود.کلید واژگان: وارنیش فلوراید، APF، رمینرالیزاسیون، دمینرالیزاسیون، میکروسکوپ نوری پلاریزهEffect of Fluoride Gel and Varnish on Remineralization of Initial Caries Lesion of Enamel (In Vitro)Background And AimAlthough dental caries are very prevalent, there is little information on the remineralizing capability of highly concentrated fluoride products. The aim of this study was to evaluate the effect of 1.23% Acidulated Phosphate Fluoride (APF) gel and 5% NaF varnish on remineralization of artificial enamel caries in a PH-cycling model.Materials And MethodsIn this experimental in vitro study, artificial enamel caries lesion were produced in sixty premolar teeth. Depth of caries lesions were measured using polarized light microscopy (PLM). Then sections were assigned to four groups: 1.23% APF gel (Sultan), 1.23% APF gel (Kimia) and 5% NaF varnish (Durashield) and control. After samples preparation, dental sections were placed in a 21 days PH-cycling model (6 hours at PH=4.3 and 17 hours at PH=7). The longitudinal sections were evaluated by PLM for lesion depths. The amount and percentage of depth variation for each group were calculated and data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey test.Results1.23% APF gel (Sultan) group showed greatest amount of depth reduction with the average of 25.5%. The Case groups had significantly greater reduction in lesion depth as compared with control group (PConclusionAPF gel and fluoride varnish efficacy in reducing enamel caries lesions of permanent teeth were similar in this laboratory study.Keywords: Varnish, Acidulated phosphate fluoride, Remineralization, De mineralization, Polarized Light Microscopy
-
زمینه و هدفNovaMin یک ترکیب معدنی صناعی از کلسیم، سدیم، فسفر و سیلیکاست که کریستالین های هیدروکسیل کربنات آپاتیت با ساختاری مشابه ترکیبات معدنی دندان آزاد می کند. نانوهیدروکسی آپاتیت هم یکی از ترکیبات زیست سازگار است که تمایل زیادی به مینای دندان داشته و ذرات نانو از نظر مرفولوژی شباهت زیادی به کریستالهای آپاتیت مینا دارند. تحقیق حاضر با هدف مقایسه ی اثرات NovaMin و نانوهیدروکسی آپاتیت در رمینرالیزاسیون ضایعات پوسیدگی دندان های دائمی با توجه به نقش رمینرالیزه کننده ها و ارزش روز افزون روش های پیشگیری محافظه کارانه انجام گرفت.مواد و روش کاردر این تحقیق تجربی آزمایشگاهی؛ 30 دندان مولرسوم نهفته سالم و بدون ترک یا شکستگی انتخاب و سختی سطحی اولیه آنها اندازه گیری شد. بعد از قرار گرفتن در معرض سیکل های رمینرالیزاسیون / دمینرالیزاسیون؛ ضایعات پوسیدگی مصنوعی در آنها ایجاد گردید و مجددا سختی سطحی آنها تعیین شد. دندان ها به صورت تصادفی با خمیردندان حاوی NovaMin و پودر نانوهیدروکسی آپاتیت 10% به مدت 2 دقیقه در روز در طی 5 روز درمان شده و مقادیر ریزسختی آنها توسط دستگاه Vickers تعیین گردید. داده ها با آزمون تی تست مستقل و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.یافته هامقادیر ریزسختی سطحی در درمان با خمیر دندان حاوی NovaMin در دندان های مولردایمی معادل 87 /412 کیلوگرم نیرو بر میلی متر مربع و در درمان با نانوهیدروکسی آپاتیت برابر40 /388 کیلوگرم نیرو بر میلی متر مربع برآورد گردید. ریزسختی دندان های تحت درمان با NovaMin بیشتر از دندان های تحت درمان با نانوهیدروکسی آپاتیت به دست آمد این اختلاف ازلحاظ آماری معنی دار نبود.نتیجه گیریهر دو عامل نانوهیدروکسی آپاتیت و خمیردندان حاوی NovaMin در بهبود مقادیر رمینرالیزاسیون ضایعات شبه پوسیدگی در دندان های مولردایمی موثر بوده اند؛ اما تفاوت معناداری مشاهده نشد.
کلید واژگان: NovaMin، نانوهیدروکسی آپاتیت، پوسیدگی، ریزسختی سطحی، رمینرالیزاسیون، دمینرالیزاسیونBackground and ObjectivesNovaMin is a synthetic mineral composed of calcium, sodium, phosphorous and silica releases deposites of crystalline hydroxyl-carbonate apatite similar to tooth mineral composition. Furthermore, hydroxyapatite is a well known material for the remineralization of tooth enamel surface. The present study compared the efficacy of NovaMin and Nano-hydroxyapatite in the remineralization of carious lesions in permanent teeth.Materials And MethodsIn an experimental in vitro trial, 30 impacted third molars teeth without any crack were selected and artificial carious lesions were developed on the teeth after exposing to demineralization / remineralizion cycles. The teeth were randomly treated with a NovaMin-contained dentifrice or nano-hydroxyapatite 2 minutes daily for a total 5 days and their Vicker’s microhardness values were calculated. The data were subjected to Student T and Mann-whitney U tests.ResultThe SMH was found to be higher in the teeth treated with NovaMin toothpaste (412.87kgf/mm2) than that in the teeth treated with NHA (388.40 kgf/mm2); however, this difference was not statistically significant.ConclusionBoth NovaMin-contained dentifrice and Nanohydroxyapatite solutions were effective to increase remineralization of carious-like lesions in permanent teeth.Keywords: NovaMin, Nanohydroxyapatite, Carious, likelesions, Surfacemicrohardness, Demineralization, Remineralization -
زمینه و هدفترکیبCPP-ACP با آمورفوس کلسیم فسفات شکل آمورف و قابل رسوبی از یون های فسفات و کلسیم را در دسترس دندان قرار می دهد و علاوه بر رمینرالیزاسیون مینا، باعث ایجاد حالت قلیایی در این ترکیب و در پلاک دندانی می شود.CPP-ACPF ترکیب جدیدتر این خمیر است که به آن ppm 900 فلوراید عرضه شده است. هدف این مطالعه بررسی اثر این دو ماده در افزایش pH پلاک و همچنین مقایسه اثر آنها با هم در زمانهای مخلتف است.روش بررسیاین کارآزمایی بالینی به صورت دو سویه کور روی چهل دانش آموز انجام شد.pH پلاک بیماران در ناحیه دیستال مولر پایین قبل و ده دقیقه پس از مصرف سوکرز 10% اندازه گیری شد. در گروه اول از ترکیبCPP-ACP و در گروه دوم از ترکیب CPP-ACPF استفاده و روی سطوح دندانها به کار برده و در زمانهای سی و شصت دقیقه، 24، 48، 72 و 96 ساعت، pH پلاک ثبت شد. داده ها توسط آزمونهای آماری Repeated Measure ANOVA و Bone Ferroni با سطح معنی دار 0/05 ارزیابی شدند.یافته هااستفاده از هر دو ترکیب CPP-ACP و CPP-ACPF باعث افزایش pH پلاک میکروبی گردید. افزایش pH تا 48 ساعت در هر دو گروه یکسان بود و تفاوت معنی داری نداشتند. اثر دو ماده پس از 48 ساعت، متفاوت بود.نتیجه گیریکاربرد CPP-ACP تا 48 ساعت و کاربرد CPP-ACPF تا 96 ساعت شرایط را به نفع رمینرالیزاسیون پیش می برد.
کلید واژگان: CPP، ACP، CPP، ACPF، اسیدیته پلاک، دمینرالیزاسیون، فلورایدBackground And AimPlaque pH drop after consumption of sugary materials may dissolve enamel minerals. Casein phosphopeptide amorphous calcium phosphate (CPP-ACP) is a paste enriched with calcium and phosphate. The new formulation of this paste, casein phosphopeptide amorphous calcium phosphate fluoride (CPP-ACPF), contains 900 ppm fluoride. This paste can neutralize the low pH of bacterial plaque. This study compares the efficacy of CPP-ACP and CPP-ACPF for neutralizing plaque acidity at different time points.Materials And MethodsThis clinical trial was conducted on 40 students. Plaque pH at the distal of first molar was measured before and 10 minutes after the consumption of 10% sucrose solution. In the next step, CPP-ACP and CPP-ACPF pastes were applied as recommended by the manufacturers to the tooth surface. Plaque pH was measured at 30 minutes, 60 minutes and 24, 48, 72 and 96 hours. Data was recorded and analyzed by repeated measures ANOVA (P<0.05).ResultsBoth CPP-ACP and CPP-ACPF increased plaque pH similarly in the first 48 hours. However, the pattern changed from this time point on.ConclusionCPP-ACP and CPP-ACPF had similar efficacy for up to 48 hours, but CPP-ACPF was capable of keeping the pH high by up to 96 hours.Keywords: CPP, ACP, CPP, ACPF, Plaque pH, Demineralization -
زمینه و هدفترکیبات مختلف فلوراید اثرات متفاوتی در پیشگیری از پوسیدگی دندانی دارند. این مطالعه به منظور بررسی آزمایشگاهی اثر فلوراید موضعی ژل APF خارجی و ایرانی و وارنیش فلوراید بر پیشگیری از روند دمینرالیزاسیون مینای دندانهای دائمی انجام گرفت.روش بررسیدر این مطالعه تجربی آزمایشگاهی شصت دندان پرمولار سالم به صورت تصادفی به چهار گروه 15تایی تقسیم شدند: گروه کنترل به طور هفتگی با آب یونیزه شسته شدند. گروه ژل هفتگی (کیمیا) به مدت دو دقیقه به طور هفتگی در تماس با ژل فلوراید 23/1% بودند. گروه ژل هفتگی (سلطان) به مدت شصت ثانیه به طور هفتگی در تماس با ژل فلوراید 23/1%بودند. گروه وارنیش فلوراید هفتگی (سلطان) که هفته ای یک بار در تماس با وارنیش Durashield، 26/2% بودند. بعد از فلورایدتراپی نمونه ها به مدت شش ساعت در محلول دمینرالیزاسیون (3/4 = pH) و به مدت 17 ساعت در محلول رمینرالیزاسیون (7 = pH) قرار گرفتند. این سیکل به مدت سه هفته (21 روز) تکرار گردید، سپس نمونه ها در جهت باکولینگوالی برش داده شدند و به وسیله میکروسکوپ نوری پلاریزه بررسی شدند. عمق دمینرالیزاسیون از عمیقترین نقطه ضایعه تا سطح اندازه گیری شد. آنالیز آماری با استفاده از آزمون kruskal- wallis با سطح اطمینان 05/0 انجام شد و آزمون Dunn test برای مقایسه دو به دو گروه ها استفاده گردید.یافته هاگروه کنترل عمیقترین ضایعات را با میانگین 37 ± 140میکرومتر و گروه وارنیش فلوراید کم عمقترین ضایعات را با میانگین 37+-60 میکرومتر و با درصد کاهش 3/75% نسبت به گروه کنترل نشان داد. اگر چه تفاوت عمق ضایعه بین گروه کنترل و گروه های فلوراید از نظر آماری معنادار بود. تفاوت بین گروه های فلوراید در مقایسه دو به دو معنادار نبود.نتیجه گیریاثر ژل APF و وارنیش فلوراید در جلوگیری از دمینرالیزاسیون مینای دندان دائمی در شرایط آزمایشگاهی مشابه است.
کلید واژگان: ژل APF، وارنیش فلوراید، دمینرالیزاسیون، میناBackground And AimFluoride has an important role in the prevention of caries. This study assessed the efficacy of three types of topical fluoride: fluoride varnish, APF gel (sultan), APF gel (Kimia) in protecting the enamel from demineralization in an in vitro environment.Materials And MethodsSixty human caries-free premolars where randomly assigned into four groups of 15 specimens. The control group was washed with deionized/distilled water. Weekly gel (Kimia) was treated with APF gel (1/23%) for 2 minutes weekly, weekly gel (Sultan) was treated with APF gel (1/23%) for 60 seconds weekly, weekly varnish fluoride was treated with Durashield (2/26%). Specimens were then placed in a cycle of demineralization (pH= 4.3) for 6 hours and remineralization (pH= 7) for 17 hours. This pH- cycle was repeated for 3 weeks (21days). The teeth were sectioned buccolingually and evaluated under polarized light microscope. Then the depth of each lesion was measured from the deepest demineralization point of the lesion. The data were analyzed using Kruskal-Wallis and Dunn test for pairwise comparison.ResultsThe control group had the deepest lesions (mean depth, 140±37micrometer). The varnish group had the shallowest lesions (mean depth, 60±37 micrometer) with a 75.3% reduction percent. However, there was no significant difference in the depth of demineralization between all fluoride treated groups. The difference between fluoride groups and the control group were significant.ConclusionTreatment of the enamel of permanent teeth with various topical fluorides significantly inhibited demineralization, but there was no significant difference between varnish or gel application. -
سابقه و هدفاکثریت پوسیدگی های دندانی، ضایعاتی با حدود نامشخص اند که برای مشاهده آنها بر روی رادیوگراف های conventional باید حدود 40 درصد فرآیند دمینرالیزاسیون صورت بگیرد. تصاویر رادیوگرافی معمول، عمق نفوذ یک ضایعه پوسیدگی را کمتر از مقدار واقعی آن نشان می دهند در حالیکه با استفاده از روش Digital subtraction radiography تشخیص تقلیل مواد معدنی به میزان 5-1 درصد در واحد حجم امکان پذیر است. هدف از این مطالعه تعیین دقت روش Digital subtraction radiography در تشخیص ضایعات دمینرالیزه دندانی می باشد.مواد و روش هااین بررسی یک مطالعه تشخیصی است که به صورت مشاهده ای انجام گرفت. بر روی سطوح پروگزیمال 30 دندان پره مولر کشیده شده سالم انسان که در دو گروه پانزده تایی A و B قرار گرفتند یک ضایعه دمینرالیزه مینایی توسط اسید (PH=4.8) ایجاد شد. از نمونه های دندانی قبل از ایجاد دمینرالیزاسیون رادیوگرافی های دیجیتال مستقیم تحت شرایط استاندارد بعمل آمد. بعد از گذشت 7 روز، دندانهای گروه B و بعد از 42 روز دندانهای گروه A از اسید خارج، رادیوگرافی های مجدد تهیه و با تصویر مرجع (قبل از دمینرالیزاسیون) Subtract شدند. سپس برش هیستولوژیک به منظور بررسی دمینرالیزاسیون صورت گرفت. سه مشاهده گر تصاویر subtraction و Direct digital را در مورد گروه A (در روز 42) و در مورد گروه B (در روز 7) به منظور تعیین وجود یا فقدان ضایعه بررسی کردند و سپس ارزش تشخیصی دو روش برآورد شد.یافته هامیزان حساسیت، ویژگی، دقت، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی در روش Direct digital radiography در روز هفتم در مورد ضایعات دمینرالیزه اولیه (Incipient) به ترتیب صفر درصد، 80 درصد، 40 درصد، صفر درصد و 44درصد و در روش ساب ترکشن به ترتیب 66.7 درصد، 86.7 درصد، 76.7 درصد، 83.4 درصد و 72.3 درصد بدست آمد اما با پیشرفت ضایعه، در روز چهل و دوم در مورد گروه A، ارزش تشخیصی دو روش به 100 درصد رسید.نتیجه گیریروش Digital subtraction radiography در مقایسه با روش Direct digital radiography در تشخیص ضایعات پروگزیمالی اولیه از میزان دقت بالاتری برخوردار است در حالیکه در مورد پوسیدگی های پروگزیمالی متوسط این روش دقتی مشابه با رادیوگرافی دیجیتال مستقیم دارد.
کلید واژگان: دمینرالیزاسیون، رادیوگرافی ساب ترکشنBackground and AimThe majority of carious lesions are not well-defined radiolucencies. Approximately 40% demineralization is required for radiographic detection of a lesion. The actual depth of penetration of carious lesion is deeper than may be detected radiographically. However, digital subtraction images permit to detect 1-5 % decrease of mineral mass per unit volume. The goal of the present study was to evaluate the accuracy of digital subtraction radiography in the detection of dental demineralization in vitro. Methods & Materials: This study was based on observational-diagnostic method which was done on 30 extracted human teeth, categorized in two groups A and B, each having 15 members. In each of teeth, one approximal enamel demineralization lesion was induced using an acidified system (PH=4.8). Direct digital radiography were obtained under standardized condition of teeth before demineralization. After 7 days, the teeth of group B and after 42 days, group A removed from acid and new radiographs were taken. The images of the 7th and 42nd days were subtracted from the baseline radiograph (before creation of the lesion). Then teeth were histologically evaluated. Direct digital and subtraction images were interpreted by three observers to detect presence or absence of the lesion, then the diagnostic accuracy of both methods was determined.ResultsAfter 7 days, the sensitivity, specificity, accuracy, positive predictive value and negative predictive value for incipient lesions in direct digital radiography were 0%, 80%, 40%, 0% and 44% respectively and in digital subtraction radiography were 66.7%, 86.7%, 76.7%, 83.4% and 72.3% respectively. However after 42 days the sensitivity, specificity and accuracy of both methods were 100%.ConclusionDigital subtraction radiography has a fairly acceptable accuracy in detection of the incipient proximal lesions in comparison with DDR. For moderate proximal lesions DSR has the same accuracy as DDR. -
تمایل و اندیشه استفاده از ترکیبات شیمیایی جهت رفع موانع انسدادی عاج دیواره کانال از دیرباز وجود داشته و در حال حاضر نیز تحقیقات و تلاشها در این زمینه بی نتیجه نبوده است؛ دراین رابطه RC-Prep بهتر از بقیه مواد، دندانپزشکان را یاری نموده است. هدف از این مطالعه بررسی میزان قدرت دکلسیفیکاسیون دو نوع ماده Chelating در مرحله آماده سازی کانال می باشد. در این مطالعه از 40 دندان کانین کشیده شده، استفاده شد که نمونه ها به سه گروه B، A و C تقسیم شدند. در گروه A از Primer. USA) RC-Prep) و در گروه B از RC-CTF) RC-PreP) تولید داخل و در گروه C به عنوان شاهد بدون هیچگونه RC-Prep در مرحله فایل و فلر استفاده شد. پس از طی مراحل تهیه کانال به روش استاندارد و شستشوی لازم توسط هیپوکلریت سدیم 5% دندانها توسط دستگاه برش به دو قسمت مزیالی و دیستالی تقسیم شدند و پس از پرداخت سطوح برش خورده میزان کلسیم توسط Electron Beam Probe اندازه گیری شد. میانگین مقدار کلسیم در گروه های مختلف توسط آنالیز واریانس یکطرفه مورد ارزیابی قرار گرفت. مقدار کلسیم در گروه A برابر 1129±28713، در گروه B برابر 680±39441 و در گروه C برابر 2024±54458 بود. بین گروه A با سایر گروه ها و گروه های B و C اختلاف معنی دار وجود داشت. نتایج نشان داد که قدرت دکلسیفیکاسیون RC-Prep) Primer و USA) بیش از RC-CTF) RC-Prep) می باشد.
کلید واژگان: قدرت دکلسیفیکاسیون، دمینرالیزاسیونThe idea of using chemical agents in removal of obstructions on the walls of root canals has been existing since years ago. Successful attempts in this area have been made with the introduction of RC-Prep materials in root canal preparations. The aim of this study was to compare the decalcifing potency of two chelating agents in root canal preparations. 30 extracted canines were divided in three groups for use of Re- Prep materials. Group A Rc-Prep (Primer) made in USA, group B Re- Prep (RC-CTF) made in Iran, and group C as control. Root canals were prepared using standard method followed by washing with 5% sodium hypochloride. Then the teeth were divided into two sections of mesial and distal by a special cutting device. The amount of calcium on polished sections was measured using an elemental analysis method (electron beam probe system). The mean value data were analysed using one¬way Analysis of Variance (ANOVA). The mean values for the measured calcium were group A: 28713±1129, group B: 39441+680, and group C: 54458±2024. Statistical analysis showed that the mean value for group A was significantly different from other groups. There was also significant difference in the mean values for group B and C. The results indicate that the decalcifing potency for Rc-Prep (Primer, USA) is significantly higher (PO.001) than that of Rc-Prep (RC-CTF).
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.