جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه
زیرالنون
در نشریات گروه پزشکی
تکرار جستجوی کلیدواژه زیرالنون در مقالات مجلات علمی
-
زمینه و هدفگندم به دلیل تامین بخش اعظم آردهای مورد استفاده برای تهیه نان در اغلب جوامع از جمله ایران، یکی از مهمترین غلات به شمار می رود. امکان آلودگی گندم به مایکوتوکسین ها، بسته به شرایط مختلف تولید و نگهداری وجود دارد. با توجه به سرطان زایی و جهش زا بودن مایکوتوکسین ها نظارت بر میزان آلودگی در گندم های وارداتی و جلوگیری از ورود گندم با کیفیت پایین به زنجیره غذایی امری ضروری است. بنابراین مطالعه حاضر به منظور تعیین آلودگی گندم های وارداتی به استان مازندران انجام شد.روش بررسیدر این تحقیق، نمونه های گندم وارداتی از کشورهای حوزه دریای خزر از نظر میزان رطوبت و مایکوتوکسین ها (اکراتوکسین A، زیرالنون و دئوکسی نیوالنول) مورد ارزیابی قرار گرفتند. آلودگی مایکوتوکسین ها به روش HPLC از طریق خالص سازی با ستون ایمونوافینیتی برای اکراتوکسین A و زیرالنون، و ستون فاز جامد برای دئوکسی نیوالنول انجام شد.یافته هانتایج این مطالعه نشان داد که میانگین اکراتوکسین A، زیرالنون و دئوکسی نیوالنول در گندم های وارداتی به ترتیب 2/24، 133/50و ng/g 181/60 بودند.نتیجه گیریهمه نمونه ها از نظر میزان مایکوتوکسین ها بر طبق حدود مجاز تعیین شده توسط استاندارد ملی ایران در حد قابل قبول برای مصرف بودند. از طرف دیگر، ارتباط مستقیمی بین میزان دئوکسی نیوالنول با میزان رطوبت نمونه ها (0/092-) مشاهده نشد و همبستگی بین رطوبت با اکراتوکسین A و زیرالنون به ترتیب 0/104 و 0/168 بود.کلید واژگان: مایکوتوکسین، اکراتوکسین A، دئوکسی نیوالنول، زیرالنون، گندمBackground And ObjectiveWheat is one of the most important cereals due to the supply of much of the flour used in bread making in most countries, such as Iran. Wheat contamination with mycotoxins is subject to different production and maintenance conditions. As a carcinogen and mutagen, monitoring the amount of mycotoxins in imported wheat and prevention of the entry of low quality wheat to the food chain are essential. Therefore, this study was conducted to determine the contamination of the wheat imported to Mazandaran province.Materials And MethodsSamples of the wheat imported from Caspian Sea countries were evaluated for moisture content and mycotoxins contamination (ochratoxin A, zearalenone and deoxynivalenol). Mycotoxins contamination was determined by HPLC method via purifying with immunoaffinity column for ochratoxin A and zearalenone, and DONSPE column for deoxynivalenol.ResultsThe results of this study showed that the average of ochratoxin A, zearalenone, and deoxynivalenol in the samples were 2.24, 133.50 and 181.66 ng/g, respectively.ConclusionAll the samples were within the acceptable level for mycotoxin according to the permissible limits of Iran National Standard. Additionally, a direct relation between deoxynivalenol and moisture content of the samples (-0.092) was not observed and the correlation between moisture content and ochratoxin A and zearalenone was 0.104 and 0.168, respectively.Keywords: Mycotoxin, Ochratoxin A, Deoxynivalenol, Zearalenone, Wheat
-
مقدمهمواجهه با ترکیبات شبه استروژنی در طی دوره های بحرانی از تکوین به ویژه در دوره نوزادی می تواند اثرات زیان آوری را بر بافت پستان در مراحل بعدی زندگی داشته باشد. در این تحقیق، اثرات تیمار نوزادی داروی آنتی استروژن تاموکسیفن و استروژن قارچی زیرالنون بر برخی شاخصه های بافت شناسی غده پستان در موش سوری ماده بررسی گردید.مواد و روش ها20 نوزاد موش سوری ماده از نژادBALB/c به 4 گروه شامل سه گروه تیماری و یک گروه کنترل(بدون تیمار) تقسیم شدند. گروه های تیماری شامل گروه تیمار با تاموکسیفن(μg/kg/day 400)، گروه تیمار با زیرالنون(mg/kg/day 2) و گروه تیمار با تاموکسیفن+زیرالنون بودند. تیمار ها به صورت روزانه از روز 1 تا 5 پس از تولد و به صورت تزریق زیر جلدی صورت گرفت. سپس در حدود 70 روز پس از تولد موش ها عمیقا بیهوش شده و پستان از بدن خارج گردید. به دنبال رنگ آمیزی، نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی گذاره مورد بررسی بافتی قرار گرفتند.
یافته های پژوهش: نتایج نشان داد گروه تیمار با تاموکسیفن موجب کاهش ضخامت اپی تلیوم مجرای شیری و حجم نوک پستان می شود(P<0.05). در گروه تیمار با زیرالنون و گروه تیمار با تاموکسیفن+زیرالنون در مقایسه با گروه کنترل، ضخامت اپی تلیوم و حجم نوک پستان تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. بررسی ساختار مجرای شیری غدد پستانی در سطح میکروسکوپ الکترونی حاکی از اثرات تخریبی تیمار نوزادی تاموکسیفن بر ساختار اپی تلیوم مجرای شیری بود.بحث و نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که تجویز نوزادی تاموکسیفن بر غدد پستانی اثرات آنتی استروژنی اعمال می کند و از رشد طبیعی بافت پستان جلوگیری می نماید، اما زیرالنون نتایج زیان آوری را بر بافت پستان اعمال نمی کند.کلید واژگان: غدد پستانی، تاموکسیفن، زیرالنون، استروژن، موش سوریIntroductionExposure to estrogen like chemicals during critical periods of development particularly in the neonatal period can disrupt normal patterns of mammary tissue development later in life. In this study, the effects of neonatal exposure of tamoxifen anti-estrogen and zearalenone mycoestrogen on some histological characteristics of mammary gland in female mouse were investigated.Materials and MethodsTwenty newborn female mice of BALB/c strain were divided into four groups: three experimental and one control group (with no treatment). Treatment groups included Tamoxifen (400 μg /kg /day) group, Zearalenone treatment group (2 mg /kg /day) and group treated with tamoxifen췦꭪垧ꉷ treatment group. Daily treatments were started on the first day of life and continued up to 5 subcutaneously. Then about 70 days after birth, mice were deeply anesthetized and the mammary tissue was removed from the body. Following histochemical staining, the samples were studied using light and transmission electron microcopies.
Findings: The result showed that epithelial thickness of milk duct and volume of the nipple in tamoxifen treatment group significantly (pDiscusion &ConclusionsThe results of this study show that neonatal administration of tamoxifen probably exerts anti-estrogenic effects and it prevents the normal development of mammary tissue, but zearalenone do not have adverse consequences on mammary tissue.Keywords: Mammary gland, Tamoxifen, Zearalenone, Estrogen, Mice -
مقدمهمطالعات نشان داده اند که تجویز ترکیبات شبه استروژنی در دوره های بحرانی و حساس زندگی می تواند اثرات سویی را بر تکوین و عملکرد سیستم تولیدمثلی داشته باشند. در این تحقیق، اثرات تیمار نوزادی مایکو استروژن های زیرالنون و آلفازیرالنول بر زمانبندی آغاز بلوغ و شاخصه های تولیدمثلی از قبیل چرخه استروس و محتوی فولیکولی تخمدان در موش های سوری ماده بررسی گردید.مواد و روش هانوزادان در روزهای 1تا 5 پس از تولد با روش زیرجلدی با روغن کنجد، استرادیول بنزوات(20 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن)، زیرالنون(2/0، 1 و 2 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) و آلفازیرالنول(2/0، 1 و 2 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) تیمار شدند. موش های کنترل بدون تیمار بودند. بازشدگی واژن(نشانه آغاز بلوغ) و چرخه استروس از روزهای 23 تا70 پس از تولد بررسی شدند. به علاوه حیوانات در روز 70 پس از تولد کشته شده و خون و تخمدان آن ها جمع آوری شد.
یافته های پژوهش: بلوغ زودرس، اختلال در چرخه استروس و کاهش محتوی فولیکولی تخمدان ها به طور معنی داری در گروه های استرادیول بنزوات، 2/0 و 1 زیرالنون و 2 /0 و 1 آلفازیرالنول مشاهده گردید. همین طور سطوح هورمون های استرادیول و LH مختل گردید.بحث و نتیجه گیرینتایج تیمارنوزادی موش های ماده با مایکو استروژن ها منجر به بلوغ زودرس همراه با اختلال عملکرد تولیدمثلی گردید. این تغییرات می توانند به علت نقصان در برخی اجزای محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گناد به ویژه نورون های حساس به استروژن در هیپوتالاموس باشند.کلید واژگان: زیرالنون، تولیدمثل، بلوغ، موش سوری مادهIntroductionIt is well known that exposure to estrogenic compounds during critical and sensitive periods of lifespan could result in adverse effects on the development and function of reproductive system. In the present study, we examined the effects of neonatal mycoestrogens Zearalenone (Zen) and alpha-zearalenol (α-Zol) exposure on the onset of puberty and reproductive parameters such as estrous cycle and ovarian follicle pool in female mice.Materials and MethodsPups were injected subcutaneously at postnatal days (PND) 1-5 with sesame oil, estradiol benzoate (EB, 20µg/kg bw), Zen (0.2, 1, 2mg/kg bw) and alpha-Zol(0.2, 1, 2mg/kg bw). The control group received no treatment. Vaginal opening and estrous cycle were monitored from PND 23 to 70. Animals were sacrificed at PND 70, and blood and ovary were collected.
Finding: Advanced vaginal opening, disrupted estrous cycles and decreased follicular pool were significantly observed in EB, 1 and 2 Zen and 1 and 2 α-Zol. Also, LH and estradiol levels impaired.
Discussion &ConclusionsNeonatal exposure to mycoestrogens accelerated the onset of puberty but decreased reproductive parameters in female mice. These alterations could result from disruption anywhere within the hypothalamic-pituitary-gonadalaxis in particular estrogen-sensitive neuronal populations of hypothalamus.Keywords: Zearalenone, Reproducrive functions, Puberty, Female mice -
زمینه و هدفرحم به عنوان عضو اصلی دستگاه تولیدمثل بطور ویژه ای در معرض آسیب توسط ترکیبات محیطی و شبه هورمونی می باشد. مواجهه با ترکیبات آسیب رسان شبه استروژنی در طی دوره های بحرانی از تکوین بویژه در دوره نوزادی می تواند اثرات زیان آوری را بر تولیدمثل و باروری در مراحل بعدی زندگی داشته باشند. . در این تحقیق، اثرات تیمار نوزادی استروژن قارچی زیرالنون و داروی آنتی استروژن تاموکسیفن بر برخی شاخصه های بافت شناسی رحم در موش سوری ماده بررسی گردید..روش بررسی28 نوزاد موش سوری ماده از نژاد BALB/c به 4 گروه (7n=) شامل سه گروه تیماری و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های تیماری شامل گروه تیمار با تاموکسیفن (μg/kg/day400)، گروه تیمار با زیرالنون (mg/kg/day2) و گروه تیمار با تاموکسیفن + زیرالنون بودند. نوزادان گروه کنترل بدون تیمار بودند. تیمار ها به صورت روزانه از روز 1 تا 5 پس از تولد و به صورت تزریق زیر جلدی صورت گرفت. سپس در حدود 70 روز پس از تولد و در مرحله دی استروس موشها عمیقا بیهوش شده و رحم موشها از بدن خارج گردید. بدنبال رنگ آمیزی، نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی گذاره مورد بررسی بافتی قرار گرفتند.یافته هانتایج مطالعه حاضر نشان داد که در بین گروه های تیماری، وزن بدن در گروه تاموکسیفن بطور معنی داری (05/0P˂) در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است. وزن رحم در گروه زیرالنون (05/0P˂) و گروه تاموکسیفن+زیرالنون (01/0> P) بطور معنی داری افزایش یافت. ضخامت آندومتر در گروه تیمار با تاموکسیفن بطور معنی داری (05/0P˂) افزایش یافت و در گروه تیمار با زیرالنون بطور معنی داری (05/0P˂) کاهش یافت. همینطور ضخامت میومتر در گروه تیمار با زیرالنون به طور معنی داری (05/0P˂) در مقایسه با گروه کنترل کاهش پیدا کرد. مطالعات میکروسکوپ الکترونی نشان داد که تعداد سلول های ساختار اپی تلیوم مجرای رحم گروه تیمار با تاموکسیفن در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته است.
نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که تجویز نوزادی ترکیبات تاموکسیفن و زیرالنون منجر به بروز آسیب های بافتی در ساختار رحم می گردد. زیرالنون احتمالا بدلیل ماهیت استروژنیک، موجب بروز اختلالات ساختاری بویژه در میومتر رحم موش های نوزاد تیمار شده با این سم قارچی می شود. از طرف دیگر، تاموکسیفن نیز مثل یک آگونیست گیرنده های استروژنی موجب افزایش ضخامت اندومتر و تغییرات در رحم می شود.کلید واژگان: زیرالنون، تاموکسیفن، رحم، موش سوری، استروژنArmaghane-danesh, Volume:21 Issue: 12, 2017, PP 1149 -1163Background And ObjectiveThe uterus as the major female reproductive organ is particularly vulnerable to environmental and hormonal like compounds. Exposure to estrogen like disrupting chemicals during critical periods of development especially in the neonatal period can have adverse effects on reproduction and fertility later in life. In this study, the effects of neonatal exposure of mycoestrogen zearalenone and anti-estrogen tamoxifen on some histological characteristics of the uterus in female mice were investigated.
Material andMethods28 newborn female mice of BALB/c strain were divided into four groups (n=7): three experimental and one control group. Treatment Groups included Tamoxifen (400 μg /kg /day) group, group treated with zearalenone (2 mg /kg /day) and group treated with tamoxifen zearalenone. Control mice received no treatment. Daily treatments was started first day of life and continued up to 5 subcutaneously. Then about 70 days after birth in diestrous stage of estrous cycle, mice were deeply anesthetized and uterus was removed from the body. Following histochemical staining, the samples were studied using light and transmission electron microcopies.ResultsThe result of this study showed that in between the treatment groups, body weight decreased significantly (P>0.05) in group which received Tamoxifen, compared with control group. Uterus weight increased significantly in Zearalenone group (P>0.05) and Tamoxifen Zearalenone group (P>0.01). Endometrial thickness increased significantly (P>0.05) in group which received Tamoxifen and decreased significantly (P>0.05) in group which received Zearalenone. In addition, myometrial thickness decreased significantly (P>0.05) in group which received Zearalenone compared with control group. The study of electron microscopy showed that the number of cells of uterine luminal epithelial structure increased in the group treated with Tamoxifen compared with control group.ConclusionConclusionThe result of present study indicates that neonatal administration of Tamoxifen and Zearalenone compounds cause histological lesions in uterus structure. Because of the estrogenic nature of zearalenone, the treated neonatal mice with this mycotoxin cause structural abnormalities especially in myometrial structure. On the other hand, Tamoxifen as an estrogenic agonist cause endometrial thickness increase and alterations in the uterus.Keywords: Zearalenone, Tamoxifen, Uterus, Mice, Estrogen -
مقدمهزیرالنون یک مایکوتوکسین استروژنیک است که توسط چندین گونه از قارچ های فوزاریومی تولید می شود و به دلیل اثرات استروژنیک قوی و رخداد گسترده آن، مورد توجه خاصی قرار گرفته شده است. گندم و آرد آن یکی از مهمترین منابع غذایی انسان می باشند که ممکن است توسط زیرالنون آلوده شوند. بنابراین این مطالعه برای تعیین میزان آلودگی آرد گندم به زیرالنون انجام شد.مواد و روش هاپس از استخراج زیرالنون از نمونه های آرد گندم با حلال استخراجی استونیتریل- آب، مرحله خالص سازی سم بر پایه ستون های ایمونوافینیتی انجام گرفت. نمونه ها به کمک دستگاه HPLC با استفاده از ستون 18C با ابعاد mm 6/4×250 و اندازه ذرات μm 5، آشکارساز فلورسانس، فاز متحرک مخلوط استونیتریل و آب (3 به 2) با سرعت جریان ml/min 1 آنالیز شدند.یافته هانتایج مطالعه نشان دادکه در 5 درصد از نمونه های آرد، سطوح زیرالنون بالاتر از حد مجاز 200 میکروگرم بر کیلوگرم می باشد. میانگین غلظت زیرالنون در نمونه ها 54 میکروگرم بر کیلوگرم بود. حد تشخیص و حد کمی بودن توسط این روش به ترتیب 3/5 و 10 میکروگرم بر کیلوگرم بود.بحث و نتیجه گیریاگر چه میانگین غلظت زیرالنون در نمونه ها پایین تر از ماکزیمم سطح توصیه شده بوسیله کدکس بود، ولی وجود مقادیر زیرالنون در این نمونه ها، نیاز بهبود شرایط نگهداری به منظور کاهش سطح آلودگی زیرالنون در گندم را معلوم می دارد.
کلید واژگان: زیرالنون، گندم، ستون ایمنوافینیتی، کروماتوگرافی مایع با کارایی بالاYafteh, Volume:16 Issue: 3, 2014, PP 70 -77BackgroundZearalenone is an estrogenic mycotoxin produced by several Fusarium species and is of particular interest because of its widespread occurrence and strong estrogenic effects. Wheat and its flour is amongst the most important food and feeds sources that may become contaminated with zearalenone. Therefore, this study was carried out to determine the zearalenone concentration in wheat flour.Materials And MethodsAfter extraction of zearalenone from wheat flour samples with extraction solvent acetonitrile - water, toxin purification step was conducted using immunoaffinity columns. Samples were analyzed by HPLC using C18 column (250 mm × 4.6 mm ID, 5µm) with a fluorescence detector, mobile phase of acetonitrile-water (3:2 v/v) at flow rate of 1ml/min.ResultsResults of the study showed that the level of found zearalenone in 5% of the samples was higher than maximum level of 200 μg/kg. The mean concentration of zearalenone in samples was 54 µg/kg. LOD and LOQ of this method were 3.5 and 10 ng/g respectively.ConclusionAlthough the mean concentration of zearalenone in investigated wheat flour samples was lower than the maximum level recommended by the Codex Alimentations, but high incidence of zearalenone in these samples indicates the need for improving storage conditions in order to reduce the incidence and level of zearalenone contamination in samplesKeywords: Zearalenone, Wheat, Immunoaffinity column, HPLC -
زمینه و هدفضرر و زیان اقتصادی ناشی از مایکوتوکسین ها، طیف وسیع اثرات سوء آنها بر ارگانهای مختلف بدن انسان و حیوان و آلودگی غلات و به ویژه برنج به انواع مایکوتوکسین در کشور ما مسئله ای بغایت مهم از نظر بهداشت مواد غذایی و سلامت عمومی جامعه به شمار می رود، با عنایت به جایگاه ویژه برنج در سبد غذایی خانوارهای ایرانی و مصرف بالای برنج و مشتقات آن در جیره غذایی جامعه، هدف از انجام این تحقیق بررسی آلودگی برنج های وارداتی مصرفی شهرستان زابل از نظر آلودگی به مایکوتوکسین ها و قارچ های مولد آن می باشد.روش بررسیدر این پژوهش تعداد 123 نمونه به روش غیراحتمالی ساده جمع آوری و پس از اندازه گیری رطوبت دانه های برنج، از نظر آلودگی قارچی مورد بررسی قرار گرفت، سپس چهار نوع مایکوتوکسین رایج برنج شامل؛ آفلاتوکسین ها، اکراتوکسین، زیرالنون و داکسی نیوالنول با استفاده از روش HPLC اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته هامیانگین رطوبت دانه های برنج 53/0±59/11 بدست آمد. بررسی آزمایشگاهی نشان داد که از 123 نمونه مورد آزمایش تعداد 34 (6/27 درصد) نمونه آلودگی عمقی با تهاجم قارچ به بافت برنج داشته است. بیشترین آلودگی به ترتیب مربوط به آسپرژیلوس نیجر (7 نمونه، 7/5 درصد)، آسپرژیلوس فلاووس (5 نمونه، 1/4 درصد) و پنی سیلیوم و کاندیدا هرکدام (4 نمونه، 3/3 درصد) بوده است. در هیچ کدام از نمونه های برنج آلودگی مایکوتوکسینی بالای حد مجاز مشاهده نشد.نتیجه گیرییافته ها نشان می دهد که علی رغم آلودگی قارچی نمونه ها، آلودگی به مایکوتوکسین ها در همه نمونه ها صفر یا نزدیک به صفر می باشد، این نتایج با گزارشات سازمان استاندارد کشور درخصوص آلودگی مایکوتوکسینی برنج های وارداتی مطابقت دارد.
کلید واژگان: مایکوتوکسین، آفلاتوکسین، اکراتوکسین، زیرالنون، داکسی نیوالنول، عفونت قارچی، برنج، زا -
مایکوتوکسین ها (سموم قارچی) گروهی از متابولیت های ثانویه و طبیعی هستند که عمدتا توسط قارچهای ریسه ای و به ویژه کپک ها تولید می شوند و دارای اثرات سمی گوناگون می باشند. دسته ای از مایکوتوکسینها را، که دارای خواص استروژنی هستند، مایکوتوکسینهای استروژنیک (مایکو استروژن) می نامند. از این گروه تاکنون فقط زیرالنون (ZEA) و مشتقات آن شناسایی شده اند. زیرالنونها ترکیباتی غیراستروییدی هستند که بوسیله قارچ های فوزاریوم ساخته می شوند. این ترکیبات از نظر شیمیایی جزو لاکتونهای β رسورسیلیک اسید محسوب می شوند و می توانند با اختیارکردن کنفورماسیونی که بسیار شبیه هورمون 17 بتااسترادیول و سایر استروژنهای طبیعی است، به گیرنده های استروژنی متصل شوند. بر این اساس، زیرالنونها قادر به بروز تغییراتی در دستگاه تولیدمثلی حیوانات آزمایشگاهی و حیوانات اهلی می باشند که تحت عنوان سندرم استروژنیک شناخته می شود. همچنین شواهدی از توان تومورزایی زیرالنون در انسان بدست آمده است و بنظر می رسد که این مایکواستروژن، می تواند تکثیر سلولی و ایجاد سرطان را در بافتهای هدف استروژنها از جمله اندومتر و سرویکس تحریک کند. تاکنون چندین مورد اپیدمی نیز از اثرات جنسی زیرالنون در بعضی از کشورها گزارش گردیده است که رشد زود هنگام غدد پستانی (تلارک زودرس) و ژنیکوماستی در نوجوانان را درپی داشته است. زیرالنون ها در غلات آلوده به قارچ های فوزاریوم تولید می شوند و در بین غلات، ذرت مستعدترین میزبان برای تشکیل این سموم است. لذا این امر ضرورت ارزیابی آزمایشگاهی مداوم غلات از حیث میزان آلودگی به این سموم قارچی را نشان می دهد.
کلید واژگان: مایکوتوکسین، استروژنی، زیرالنون، ذرت و باروری
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.