سلول های خون
در نشریات گروه پزشکی-
مقدمه
استفاده از گیاهان دارویی و ترکیبات آنها از زمانهای گذشته برای درمان بیماریها مورد استفاده قرار گرفته است. از جمله به دلیل وجود آلکالوییدها و ترکیبات فنلی در عصارهی گیاه گواوا و با وجود تحقیقاتی که در مورد خواص این گیاه انجام شده و گسترش بیماریهای خونی، ولی در مورد اثرات آن، بر روی سلولهای خونی، تحقیقات کمتری صورت گرفته است. لذا ما را بر آن داشت تا، اثر عصارهی هیدروالکلی برگ گیاه پسیدیوم گواوا را بر روی سلولهای خونی در موش صحرایی بررسی کنیم.
شیوهی مطالعه:
پس از عصارهگیری برگ گیاه گواوا، 40 سر موش صحرایی بالغ نر به چهار گروه تقسیم شدند. که شامل شاهد، (حیواناتی که، در طول مطالعه، درمانی در آنها صورت نگرفت) و گروههای آزمایش (حیواناتی که، به مدت 3 ماه، عصارهی هیدروالکلی برگ پسیدیوم گواوا با دوزهای مختلف، به صورت روزانه دریافت کردند) قرار گرفتند. پس از پایان دورهی آزمایش، شمارش گلبولهای قرمز، سفید، هموگلوبین، هماتوکریت و پلاکتهای خون انجام گرفت.
یافتهها:
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که عصارهی هیدروالکلی افزایش دهندهی گلبولهای سفید خون و گلبول قرمز بوده است اما تغییر معنیدار مشاهده نشد، که این افزایش در میزان هماتوکریت در گروه دریافت کنندهی عصارهی هیدروالکلی با دوز 5000 میلیگرم بر کیلوگرم نسبت به گروه شاهد معنیدار میباشد.
نتیجه گیری:
نتیجهی این مطالعه، تاثیر مثبتی بر روی سلولهای خونی نشان داد. همچنین عدم سمیت سلولی با دوزهای بالای عصارهی این گیاه به معنای استفادهی ایمن از آن در طب سنتی است.
کلید واژگان: پسیدیوم گواوا، سلول های خون، موش صحراییIntroductionApplication of plants and their compounds has long been significant in treating diseases mainly due to their natural potential and lower side effects than chemical drugs and presence of alkaloids, and polyphenols in their extract. Despite research carried out on the properties of such plants and popularity of blood diseases, few studies have been done on its effects on blood cells, thus, it was attempted for the first time to evaluate the effect of hydroalcoholic extract of the Pseudium guava leaf on blood cells in rats.
MethodsAfter extracting the leaves of guava plant, 40 adult male rats were divided into four groups. Which included control (cases with no treatment during the study) and experimental groups (cases receivied of hydroalcoholic extract of Psidium guava leaf, in different doses daily for 3 months). At the end of the test period, blood samples were counted.
FindingsThe results of this study showed that the hydroalcoholic extract increased White Blood Cells and Red Blood Cells, but no significant change was observed. This increase in hematocrit was significant in the group receiving hydroalcoholic extract at a dose of 5000 mg/kg compared to the control group.
ConclusionThe results of the study had a positive effect on blood cells. Also, the lack of cytotoxicity with high doses of the extract of this plant means its safe use in traditional medicine.
Keywords: Psidium gujava, Blood cells, Rat -
زمینه و هدفامروزه با افزایش استفاده از نانوذرات نقره در محصولات مختلف از جمله محصولات مصرفی و پزشکی، بررسی سمیت نانوذرات نقره، برای امنیت استفاده کنندگان از این محصولات، لازم و ضروری می باشد. بعضی از مطالعات نشان می دهد که کبد و کلیه اندام اصلی برای تجمع و ذخیره این مواد می باشند. این مطالعه با هدف بررسی اثر خوراکی نانوذرات نقره بر بافت کبد، کلیه و بررسی تغییرات در سلول های خونی در موش سفید آزمایشگاهی طراحی و اجرا شد.روش بررسیدر این مطالعه تجربی، 45 سر موش نر (Balb/c) با وزن 3±2/ 24 گرم به طور تصادفی در 3 گروه 15 تایی (تیمار1وتیمار2 و کنترل) مورد بررسی قرار گرفتند. درمان خوراکی با نانونقره روزانه در گروه تیمار1 با محلول ppm 20 و برای گروه تیمار2 با ppm 50 وگروه کنترل با همان مقدار آب مقطر تیمار شد. در روز های 2و7و14 نمونه گیری بافت از کبد و کلیه انجام شد. جهت بررسی های بافت شناسی از روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین استفاده شد.یافته هاآسیب های وارد شده به کبد، منجر به واکوئله شدن سیتوپلاسم سلول های کبدی همراه با دژنراسیون و نکروز برخی سلول ها و تجمع کانونی سلول های آماسی در کبد همراه با پرخونی می شود. آسیب های وارد شده به کلیه در موش های دریافت کننده ی نانوذرات نقره شامل پرخونی، حضور سلولهای آماسی، نکروز سلولهای توبولی وگلومرونفریت کلیه می باشد. این یافته هانشان می دهد که استفاده از نانوذرات نقره در دوز بالاتر(ppm 50) باعث افزایش شدت ضایعات در بافت کبد وکلیه می شود. در بررسی شمارش گلبول های قرمز و اندازه گیری هموگلوبین و هماتوکریت تفاوت معنی داری میان گروه تیمار و کنترل مشاهده نشد اما تعداد گلبول های سفید در گروه تیمار (غلظت ppm50) نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد(p<0.05).نتیجه گیریاین آزمایشات نشان داد که کبد و کلیه بافت هدف برای نانوذرات نقره می باشند و استفاده از نانوذرات نقره به صورت خوراکی باعث آسیب بافت کبد و کلیه موش ها می شود. این مطالعه نشان داد که درمان خوراکی نانوذرات نقره باعث تغییرات قابل توجهی بر تعداد گلبول های سفید خون می شوند.
کلید واژگان: نانوذرات نقره، هیستولوژی، بافت کبد، بافت کلیه، سلول های خونObjective(s)Nowadays, with increasing use of silver nanoparticles in various products including consumption and medical appliances, it is necessary to consider toxicity of these nanoparticles for their safety issues. There are several routes for nanopraticles to enter the body. Some studies prove that the liver and kidney are two major organs for accumulation of nanoparticles. This study was designed to investigate the histopathological study of silver nanoparticles acute effects on liver, kidney with blood cells during oral administration in male mice (Mus musculus).Materials And MethodsA group of 45 male BALB/c mice (weighting 24.2±3.0 g) were randomly divided into three groups (two treatments and one control), each with 15 mice. Daily and at the same time, two silver nanoparticle groups were orally administered with 20 ppm and 50 ppm, but in control group, instead of silver nanopraticles, distilled water was used. Sampling was conducted on days 2, 7 and 14 of the experiment from the liver and kidney. With considering the blood cells, Hematoxilin and Eosing (H&E) staining protocol was used to pathological study of the specimens.FindingsThe results showed that orally-administered silver nanoparticles can cause damage to hepatic and renal tissues. The liver injuries were vacuolated of cytoplasm, degeneration and cell necrosis accompanied with focal accumulation of swelling cells and congestion. Glomerulonephritis, tubular cell necrosis, presence of swelling cells with congestion were observed in the kidney. There were no significant differences between red blood cell counts, hemoglobin and hematocrit. However, white blood cell counts were significantly higher in treated groups with silver nanoparticles (50 ppm) compared with the control.ConclusionsThis study suggests that liver and kidney are target organs for silver nanoparticles. Silver nanoparticles damage the mice’s liver and kidney, if eaten orally. The higher dose of silver nanoparticles (50 ppm) may cause severe injuries to hepatic and renal tissues. Furthermore, orally-administered silver nanoparticles lead to significant variation in white blood cell counts.Keywords: Silver nanoparticles, histology, liver tissue, kidney tissue, blood cells -
زمینه و هدفپرتوهای یون ساز می توانند سبب ایجاد آسیب های جدی و غیرقابل برگشت در افرادی که به نحوی با پرتو سروکار دارند، شود. استفاده روزافزون از این پرتوها در بخش هایی مانند رادیولوژی، سی تی اسکن و پزشکی هسته ای، موجب نگرانی مدیران و کارکنان دست اندرکار شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی سلول های خونی پرتوکاران شاغل در بخش های رادیولوژی شهر بیرجند به عنوان معیاری برای وجود احتمال آثار زیانبار اشعه انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه مورد- شاهدی که در سال1390 انجام شد، 36 نفر از پرتوکاران شاغل در بخش های پرتوشناسی شهر بیرجند که شرایط لازم را دارا بودند و 36 نفر از کارکنان شاغل در سایر بخش ها که با اشعه سروکار نداشتند و از نظر متغیرهای مداخله گر همسان بودند، بررسی شدند. تعداد گلبول های سفید، گلبول های قرمز و پلاکت توسط دستگاه سیسمکس اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 16) و آزمون های آماری t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 P< تجزیه و تحلیل شدند.یافته هادر هر گروه، 18 نفر مذکر و 18 نفر مونث بودند. میانگین سن و سابقه کار دو گروه با هم تفاوت معنی داری نداشت. میانگین تعداد گلبول های سفید و مونوسیت در کارکنان پرتوکار نسبت به گروه شاهد کمتر بود (به ترتیب 22/1 ± 38/6 در مقابل 86/1 ± 58/7 و 81/2 ± 83/3 در مقابل 47/2 ± 5/7) ولی میانگین سایر شاخص های خونی در دو گروه تفاوتی نشان نداد. در پرتوکاران بین سن، جنس، مدرک تحصیلی و سابقه کار با تعداد سلول های خونی رابطه معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیریپرتوهای یونیزان سبب کاهش تعداد گلبول های سفید بویژه منوسیت ها می شوند. این موضوع بیانگر اهمیت حیاتی پایش مداوم پرتوگیری کارکنان برای مدیران می باشد.
کلید واژگان: پرتوهای یون ساز، سلول های خون، اشعه ایکس، بیماری های شغلی، تماس شغلیBackground And AimIonizing radiation can cause irreversible damages in individuals who are somehow exposed to radiation. Counting blood cells (CBC) can be used as a criterion to reveal the extent of injury to the hematopoietic system by ionizing rays. The present study aimed at examining blood cells of the radiology staff in the radiology wards of Birjand hospitals in 2011.Materials And MethodsIn this case-control study، 36 radiology staff of Birjand radiology wards (cases) and 36 individuals who worked in other wards and had nothing to do with radiation but were matched with the cases regarding intervening variables were assessed. Cell blood count was measured by means of sysmix machine. The obtained data was analysed at the significant level P= 0. 05 using SPSS (V. 16) using statistical tests independent-T، one-way variance، and Pearson’s correlation coefficient.ResultsThe study population covered 18 males and 18 females. Mean white blood cells and monocytes in radiation personnel were lower compared to that of the control group. No significant correlation was observed between age، gender، educational level، and working record on hand with blood cell count، on the other.ConclusionRegarding ever- increasing of ionizing radiation use in Medical Imaging، it is necessary to observe standards and more accurately in medical radiology centers، especially in nuclear medicine. Besides، the present study indicates that radiation exposure must seriously be followed up by authorities in charge.Keywords: Radiation, Ionizing, Blood Cells, X, Rays, Occupational Diseases, Occupational Exposure, Allied Health Personnel -
سابقه و هدفاسید رتینوئیک نوع ترانس دارای اثرات مفید و زیان بار است که به نوع کاربرد آن بستگی دارد. هدف این مطالعه بررسی اثرات تزریقی آن در دوران آبستنی بر گلبول قرمز و پلاکت خون محیطی جنین موش سفید بزرگ آزمایشگاهی است.مواد و روش هاموش های سفید آزمایشگاهی ماده سه ماهه از نژاد ویستار به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند و به مدت یک شب در مجاورت جنس نر قرار گرفتند. سپس با مشاهده پلاک واژینال و تهیه اسمیر واژن روز صفر حاملگی تعیین گردید. به حیوانات گروه آزمایش داروی All-Trans-Retinoic Acid (ATRA) در محلول الکل و روغن ذرت به نسبت 1 به 9 و به گروه کنترل فقط محلول الکل و روغن در روز دهم حاملگی از طریق دهان خورانده شد. در روز هیجدهم حاملگی پس از بی هوشی حیوانات، با عمل سزارین، شکم را باز کرده و از ناحیه قلب جنین ها (23سر از هر گروه) نمونه های خونی، در حالی که هنوز ارتباط خونی آن ها با جفت و مادر ادامه داشت به وسیله لوله های موئینه هپارینه، گرفته شده و رنگ آمیزی (گیمسا) شدند. سپس با استفاده از فتوویدئومیکروسکوپ (بزرگ نمائی 100 × برای ابعاد و 40 × برای شمارش) مجهز به گراتیکول صفحه شطرنجی شمارش سلولی انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از T-test و در سطح معنی دار (05/0P<) انجام شد.یافته هامیانگین تعداد گلبول قرمز در گروه آزمایش (03/4 ±8/216) به طور معنی داری (0001/0P<) کم تر از گروه کنترل (80/4 ± 17/242) بود. همچنین میانگین تعداد پلاکت در گروه آزمایش (64/0 ± 2/ 11) به طور معنی داری کم تر از گروه کنترل (7/0 ± 17/13) عدد بود. نهایتا تفاوت معنی داری بین میانگین قطر گلبول قرمز در گروه آزمایش (08/0 ± 16/6) و کنترل (11/0 ± 9/5) وجود نداشت.نتیجه گیریبراساس یافته های این پژوهش می توان گفت که تزریق اسید رتینوئیک (All-Trans) در دوران حاملگی احتمالا از طریق تداخل در تمایز و تکثیر پیش سازهای سلول ها، موجب کاهش تعداد آن ها شده است.
کلید واژگان: اسید رتینوئیک، سلول های خون، هیستومورفولوژی، جنین رتIntroductionAll–trans retinoic acid (ATRA) has beneficial and teratogenicity effects when used in a variety conditions. The objectives of this study were to determine the effects of ATRA on the red blood cells (RBC) and platelets in rat's embryo.Materials And MethodsIn this study Wistar rats were used. They were maintained on laboratory chow and tap water provided ad libitum. Adult virgin females (n = 10) were mated overnight with males of the same stock. A vaginal plug and smear observed, indicated day 0 of pregnancy. Single dose of 100 mg/kg of ATRA suspended in alcohol; corn oil (1:9) mixture and was given by oral intubations on the morning of gestation day (GD) 10 to experimental group. The control group was vehicle treated. The fetuses blood (controls and ATRA treated each, n= 23) were obtained directly from heart, as placental and mother circulation was continued and subsequently processed for staining (Gimsa) and followed by counting. The fetuse's blood cells were studied by light microscope and eyepiece (x40 for count, 100 for diameter.ResultsThe number of RBC and also and platelets were significantly lower than those of control group (P<0.0001, P<0.04, respectively). There was no significant relationship between diameter of RBC in treated and control groups.ConclusionThe present data showed that ATRA may has negative effects on proliferation and maturation of erythroid cell and platelet progenitors, without having any deleterious effects on the dime nation of cells, probably via events involving activation or suppression of specific genes. -
هورمون های تیروئید در فعالیت اکثر ارگان های بدن تاثیر می گذارد. مطالعات نشان داده است که این هورمون ها باعث تغییراتی در عناصر خونی از جمله تعداد گلبول های قرمز، مقدار هموگلوبین و هماتوکریت می شوند. با توجه به اهمیت گلبولهای سفید و نقش آنها در بدن و اینکه اثر هورمون های تیروئید روی گلبول سفید و درصد آنها مورد بررسی قرار نگرفته در این مطالعه اثر هیپوتیروئیدی علاوه بر روی تعداد گلبول های قرمز، هماتوکریت و میزان هموگلوبین، تعداد گلبولهای سفید و درصد آنها مورد توجه قرار گرفته است. در هر گروه ده سر موش صحرایی (N-Mari) با میانگین وزنی 246.65 گرم از جنس ماده قرار داشتند. جهت ایجاد هیپوتیروئیدی از متی مازول (500 میلی گرم به ازای هر لیتر آب) در آب آشامیدنی به مدت 20 روز استفاده شد. جهت حصول اطمینان از هیپوتیروئید شدن حیوان ها، با روش RIA مقدار T4 و TSH اندازه گیری می شد. نتایج نشان داد که در حیوانات هیپوتیروئید، مقدار تیروکسین کاهش و TSH افزایش یافت و به دنبال آن مقدار هموگلوبین، درصد هماتوکریت، تعداد گلبول های قرمز و وزن این حیوانات کاهش معنی دار پیدا کرد.علاوه بر این تعداد کل گلبولهای سفید در گروه هیپوتیرویید (559 7200 عدد در هر میکرولیتر) در مقایسه با گروه کنترل (10824203 عدد در هر میکرولیتر) به طور چشمگیری کم شد (p<0.001). همچنین درصد لنفوسیت ها در گروه هیپوتیروئید (62.21.02 درصد) در مقایسه با گروه کنترل 75.81.16 درصد) کاهش معنی داری داشت)(p<0.001) و درصد نوتروفیل های گروه هیپوتیروئید (36.21.07 درصد) نسبت به گروه کنترل (22.61.33 درصد) افزایش معنی دار (p<0.001) یافت. درصد سایر گلبولهای سفید گروه هیپوتیروئید نسبت به گروه کنترل تفاوتی را نشان نداد. در این مطالعه به نظر می رسد که هیپوتیروییدی، با کاهش درصد لنفوسیت ها نسبت به گروه کنترل سیستم ایمنی بدن حیوان را تضعیف می کند. اینکه کدام گروه از لنفوسیت ها کاهش می یابد و با چه مکانیسم هایی این عمل صورت می گیرد، بررسی بیشتری را می طلبد.کلید واژگان: هیپوتیروییدی، سلول های خون، هماتوکریت، هموگلوبین، موش صحرایی
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.