به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

عوارض مادری

در نشریات گروه پزشکی
  • لیدا سعید، نیوشا بهمن پور، ربابه حسینی سادات*، فاطمه کرمی رباطی
    زمینه و هدف

    یکی از عوامل موثر بر نتیجه بارداری، شاخص توده بدنی اولیه و مقدار وزن گیری دوران بارداری است. هدف مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین BMI اولیه مادر و افزایش وزن دوران بارداری با پیامدهای بارداری بود.

    روش بررسی

    مطالعه مقطعی حاضر از شهریور 1400 تا شهریور 1401، روی 455 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان افضلی پور کرمان انجام شد. برای گردآوری داده ها، وزن اولیه مادر، قد مادر، میزان افزایش وزن طی بارداری و BMI محاسبه و به چهار طبقه پایین تر از نرمال، نرمال، اضافه وزن و چاق تقسیم شد. عوارض مادری-جنینی در فرم ثبت اطلاعات درج شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، تحلیلی و SPSS software, version 24 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) استفاده شد.

    یافته ها

    میانگین سن زنان 82/6±56/27 سال بود. BMI بیش از 40% آنها (4/44%)، نرمال (26-8/19) و بیش از 45% آنها دارای اضافه وزن 5/11-16 بودند (5/45%). بین BMI اولیه با افزایش وزن دوران بارداری (001/0=P)، دیابت بارداری (001/0=P) و وزن نوزادان (019/0=P) ارتباط معناداری وجود داشت. بین افزایش وزن دوران بارداری با زایمان زودرس (001/0=P)، زایمان طبیعی (001/0=P)، دیابت بارداری (001/0=P) و آپگار نوزادان (001/0=P) نیز ارتباط معناداری دیده شد.

    نتیجه گیری

    بالا بودن BMI مادر و افزایش وزن دوران بارداری می توانند موجب عوارضی در مادر و جنین شوند. بنابراین، مراقبت های دوران بارداری باید با دقت بیشتری انجام شوند و ارایه دهندگان مراقبت های خدمات سلامت، باید مادرانی را که BMI غیرطبیعی و افزایش وزن بارداری نامناسب دارند در گروه پرخطر و تحت مراقبت خاص قرار دهند تا عوارض مادری و جنینی به حداقل برسد.

    کلید واژگان: شاخص توده بدنی، جنین، عوارض مادری، بارداری، افزایش وزن
    Lida Saeed, Niusha Bahmanpoor, Robabe Hosseinisadat*, Fatemeh Karami Robati
    Background

    One of the factors affecting the outcome of pregnancy is the primary body mass index (BMI) and the amount of weight gain during pregnancy. This study aimed to check the relationship between mother's initial body mass index and weight gain in pregnancy with pregnancy outcomes.

    Methods

    This cross-sectional study was conducted on 455 pregnant women referred to Afzalipour Hospital in Kerman, Iran, from August 2021 to August 2022. These pregnant women were included in the study through easy and accessible sampling. The mother's initial weight was recorded through the mother's health card. The height of the mother was measured using a standard meter and the final weight of the mother before delivery was measured using a standard scale available in the department. Other information of the mothers was extracted from their records. Weight gain during pregnancy and initial body mass index were calculated and divided into four categories, less than normal, normal, overweight and obese. Maternal-fetal complications were included in the information registration form. Descriptive and analytical statistical methods and SPSS version 24 software were used to analyze the data.

    Results

    The average age of women was 27.56±6.82 years. Body mass index of more than 40% of them (44.4%) was normal (19.8-26) and more than 45% of them were overweight 11.5-16 (45.5%). There was a significant relationship between initial body mass index and weight gain during pregnancy (P=0.001), gestational diabetes (P=0.001) and newborn weight (P=0.019). There was also a significant relationship between weight gain during pregnancy with premature birth (P=0.001), vaginal delivery (P=0.001), gestational diabetes (P=0.001) and newborn Apgar (P=0.001).

    Conclusion

    High body mass index of the mother and weight gain during pregnancy can cause complications in the mother and the fetus. Therefore, prenatal care should be done more carefully and health care providers should place mothers who have abnormal body mass index and inappropriate weight gain in pregnancy in the high-risk group and under special care to minimize maternal and fetal complications.

    Keywords: Body Mass Index (BMI), Fetus, Maternal Complications, Pregnancy, Weight Gain
  • شهناز بشارت، سونیا صادق پور*
    پیش زمینه و هدف

    با توجه به اهمیت عوارض ناشی از سزارین های انجام شده در مرحله دوم لیبر هم برای مادر و هم برای نوزاد متولدشده و همچنین تاثیر آن بر بارداری های آینده، هدف از مطالعه حاضر بررسی عوارض ناشی از سزارین در طی مرحله دوم لیبر در بیماران است.

    مواد و روش کار

    در این مطالعه تحلیلی مورد - شاهدی که از فروردین 1402 تا تیر 1403 در بیمارستان جامع زنان کوثر ارومیه انجام شد، 60 بیمار موردبررسی قرار گرفتند. گروه مورد شامل 30 بیمار بود که در مرحله دوم لیبر تحت سزارین قرار گرفته بودند و گروه شاهد شامل 30 بیمار بود که در مرحله اول لیبر تحت سزارین قرار گرفته بودند. نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام شد و درنهایت یافته های بالینی به دست آمده بین دو گروه مورد و شاهد مقایسه شد.

    یافته ها

    از 60 مادر حاضر در این مطالعه 30 نفر در گروه مورد و 30 نفر در گروه شاهد حضور داشته اند. نتایج نشان داد میانگین حجم خونریزی با شاخص تعداد گازهای استریل استفاده شده در گروه مورد (سزارین در مرحله دوم لیبر) به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد (سزارین در مرحله اول لیبر) بود (8/2 ± 9/13 در مقابل 3/1 ± 9/7 گاز، 001/0>P). همچنین، طول مدت بستری در بیمارستان برای گروه مورد (35/1 ± 03/4 روز) به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد (14/1 ± 94/2 روز) بود (002/0=P). میانگین طول مدت مرحله اول لیبر نیز در گروه مورد (12/9 ± 57/13 ساعت) به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد (73/0 ± 13/2 ساعت) بود (001/0>P). اما اختلاف میانگین طول مدت زمان بیهوشی و جراحی بین دو گروه ازنظر آماری معنی دار نبود (173/0=P).

    بحث و نتیجه گیری

    سزارین در مرحله دوم لیبر با افزایش خونریزی، نیاز به ترانسفیوژن، عفونت، آسیب رحمی و بستری طولانی تر همراه است. پزشکان باید با احتیاط برای سزارین در این مرحله تصمیم بگیرند و عوامل خطرزا را در هر بیمار ارزیابی کنند. آموزش به مادران باردار درباره خطرات و فواید سزارین در مراحل مختلف لیبر به تصمیم گیری آگاهانه کمک می کند.

    کلید واژگان: سزارین، مرحله دوم لیبر، عوارض بارداری، عوارض مادری، خونریزی پس از زایمان، پیامدهای نوزادی
    Shahnaz Basharat, Sonia Sadeghpour*
    Background & Aims

    Considering the importance of complications caused by cesarean sections performed during the second stage of labor for both the mother and the newborn, as well as its impact on future pregnancies, the purpose of this study is to investigate the complications associated with cesarean sections during the second stage of labor.

    Materials & Methods :

    In this case-control study, the case group includes patients who underwent cesarean section in the second stage of labor, and the control group includes patients who underwent elective cesarean section. Finally, the clinical findings obtained between the two groups of cases and controls were analyzed.

    Results

    Out of 60 mothers in this study, 30 were in the control group and 30 were in the intervention group. The duration of hospitalization for the control and intervention groups was 2.94 ± 1.14 days and 4.03 ± 1.35 days, respectively. Statistically, the difference between the two groups was significant (P = 0.002). Additionally, the average volume of bleeding, as indicated by the number of sterile gauzes used, was 7.9 ± 1.3 gauzes in the control group and 13.9 ± 2.8 gauzes in the intervention group. The difference in the volume of bleeding between the two groups was statistically significant (P < 0.001).

    Discussion

    Cesarean section in the second stage of labor is associated with higher maternal complications compared to elective cesarean sections. These complications include a higher rate of hemodynamic instability and blood pressure disorders, more bleeding, a higher blood transfusion rate, extension of unintentional uterine incision, uterine atony, sepsis, fever, more antibiotic treatment, more admissions to the ICU, longer hospitalization days after cesarean section, need for hysterectomy, longer operation time, re-laparotomy, postoperative pyrexia, and wound infection.

    Keywords: Complications Of Cesarean Section, Second Stage Of Labor, Pregnant Mothers
  • زینب رضایی، زهره شیخان*، گیتی ازگلی، محمدعلی امام هادی، ملیحه نصیری

    مقدمه:

     سلامت مادران و نوزادان، از اهداف توسعه هزاره سوم می باشد. یکی از عوامل آسیب زای سلامت، بلایای طبیعی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوارض مادری در زلزله کرمانشاه سال 1396 انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه مقطعی در سال 1399 بر روی 850 زن زایمان کرده در بیمارستان امام خمینی اسلام آباد غرب انجام گرفت. گروه زلزله دیده، زنان زایمان کرده زلزله دیده در سال 1396 و گروه زلزله ندیده را زنان زایمان کرده در همان بیمارستان در سال 1395 تشکیل می دادند. تمام اطلاعات مربوط به زنان زایمان کرده از پرونده آنها اخذ شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، کای دو و تست دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    از نظر میزان عوارض بارداری در زنان زلزله دیده، پره ترم لیبر در 99 نفر (3/22%)، پارگی پیش از موعد پرده ها در 30 نفر (05/7%)، سزارین در 179 نفر (1/42%)، خونریزی بعد از زایمان در 42 نفر (9/9%)، فشارخون بارداری در 24 نفر (6/5%) و سقط در 11 نفر (58/2%) و در زنان زایمان کرده در سال 1395 پره ترم لیبر در 51 نفر (11%)، پارگی پیش از موعد پرده ها در 12 نفر (8/2%)، سزارین در 153 نفر (36%)، خونریزی بعد از زایمان در 20 نفر (5%)، فشارخون بارداری در 9 نفر (1/2%) و سقط در 2 نفر (5 /0%) بود که در تمام موارد بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری مشاهده شد (05/0>p).

    نتیجه گیری

    حوادث طبیعی مانند زلزله می توانند باعث افزایش عوارض مادری زایمان شوند، لذا تمهیدات لازم و مراقبت های بهداشتی در زمان وقوع بلایای طبیعی باید افزایش یابد.

    کلید واژگان: ایران، زلزله، عوارض مادری
    Zeinab Rezaei, Zohre Sheikhan *, Giti Ozgoli, MohammadAli Emamhadi, Malihe Nasiri
    Introduction

    One of the goals of the third millennium development is maternal and neonatal health. One of the harmful factors of health is natural disasters. This study was performed aimed to determine maternal complications in Kermanshah earthquake in 2017.

    Methods

    This cross-sectional study was conducted on 850 women who had delivery in Imam Khomeini hospital of Eslam Abad Gharb. The earthquake group included the women who had delivered in the earthquake of 2017 and the non-earthquake group included the women who were delivered in the same hospital in 2016. All data obtained from patients' records. Data were analyzed by SPSS software (version 21) and Independent t-test, and Mann-Whitney test, Chi-square and Fisher exact test. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    In women who had delivered in an earthquake, prevalence of maternal complications included preterm labour in 99 (22.3%), premature rupture of membrane in 30 (7.05%), caesarean section in 179 (42.1%), postpartum hemorrhage in 42 (9.9%), gestational hypertension in 24 (5.6%) and abortion in 11 (2.58%). In women who had delivered in 2016, there were preterm labor in 51 (11%), premature rupture of membrane in 12 (2.8 %), caesarean section in 153 (36%), postpartum hemorrhage in 20 (5%), gestational hypertension in 9 (2.1%) and abortion in 2 (0.5%). There were significant differences between the two groups in all cases (P<0.05).

    Conclusion

    Natural disasters such as earthquakes can increase maternal complications. Therefore, necessary precautions and health care should be increased in the event of a natural disaster.

    Keywords: Earthquake, Iran, Maternal Complications
  • عطیه محمدزاده وطنچی، محدثه حج فروشان، لیلا پورعلی*، صدیقه آیتی، حسن مهراد مجد
    مقدمه

    اکلامپسی، به تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه در زن باردار با پره اکلامپسی گفته می شود و یکی از علل اصلی مرگ و میر مادری و جنینی در سراسر جهان محسوب می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوارض مادری و جنینی در حاملگی های همراه با اکلامپسی در بیمارستان قایم مشهد انجام شد.

    روش کار

    در این مطالعه مقطعی تمامی بیماران با تشخیص اکلامپسی که در طی خرداد 1397 تا خرداد 1399 در بیمارستان قایم بستری شدند، وارد مطالعه شدند. عوارض مادری و جنینی بررسی شد. برای تمامی بیماران توسط پژوهشگر چک لیستی شامل اطلاعات و سابقه بیماری های زمینه ای و جراحی و مامایی و عوارض مادری و نوزادی تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) انجام شد.

    یافته ها

    در این مطالعه 51 بیمار اکلامپسی مورد بررسی قرار گرفت. درصد فراوانی اکلامپسی در بیمارستان قایم 45/0% بود. اکلامپسی قبل از زایمان (7/66%) بیشتر از حین و پس از زایمان بود. عوارض مادری شامل افزایش میزان سزارین (70%)، خونریزی بعد از زایمان (96/1%)، اختلالات کبدی (96/1%)، سندرم PRES (7/13%)، سندرم    HELLP (8/9%)، DIC (96/1%)، کنده شدن زودرس جفت (9/3%) و ادم ریه (96/1%) و عوارض جنینی به ترتیب مربوط به آپگار پایین (1/43%)، وزن پایین هنگام تولد (1/41%)، بستری در NICU (3/33%)، زایمان زودرس (4/25%)، اختلال رشد داخل رحمی (6/19%) و مرگ ومیر جنین و نوزاد (5/27%) بود که 4 مورد مرده به دنیا آمده و 10 مورد مرگ تا 7 روز بعد از تولد بود. مرگ مادر در این مطالعه وجود نداشت.

    نتیجه گیری

    عوارض مادری به ترتیب فراوانی شامل: حاملگی پره ترم، سزارین به علت دکولمان یا تاخیر رشد داخل رحمی، سندرم HELLP، بستری در ICU و مرگ مادر و عوارض جنینی به ترتیب فراوانی شامل: زایمان زودرس، تاخیر رشد داخل رحمی جنین، بستری در NICU و مرگ داخل رحمی جنین بود.

    کلید واژگان: اکلامپسی، شیوع، عوارض جنینی، عوارض مادری
    Atiyeh Mohamadzadeh Vatanchi, Mohaddeseh Hajforoushan, Leila Pourali *, Sedigheh Ayati, Hasan Mehrad Majd
    Introduction

    Eclampsia is defined as generalized tonic-clonic seizure in a pregnant woman with preeclampsia. Eclampsia is one of the leading causes of maternal and fetal mortality worldwide. This study was performed with aim to evaluate maternal and fetal complications in pregnancies with eclampsia in Ghaem Hospital of Mashhad.

    Methods

    In this cross-sectional study, all patients with a diagnosis of eclampsia who were admitted to Ghaem Hospital between June 2018 and June 2020 were included in the study. Maternal and fetal complications were assessed. For all patients, a checklist was completed by the researcher including information and history of underlying diseases, surgery, obstetrics, and maternal and neonatal complications. Data were analyzed by SPSS statistical software (version 16).

    Results

    In this study, 51 patients with eclampsia were evaluated. The frequency percentage of eclampsia in Ghaem Hospital was 0.45%. Eclampsia before delivery was 66.7% and was higher than during and after delivery. Maternal complications included: increased rate of cesarean section (70%), postpartum bleeding (1.96%), liver disorders (1.96%), PRES syndrome (13.7%), HELLP syndrome (9.8%), DIC (1.96%), placental abruption (3.9%) and pulmonary edema (1.96%). Fetal complications were low Apgar (43.1%), low birth weight (41.1%), NICU admission (33.3%), preterm delivery (25.4%), IUGR (19.6%) and neonatal and fetal deaths (27.5%) that 4 cases were stillbirth and 10 cases died up to 7 days after birth. There was no maternal death.

    Conclusion

    Maternal complications were: preterm pregnancy, cesarean section due to placental abruption or IUGR, HELLP syndrome, ICU hospitalization and maternal death, respectively. Fetal complications were: preterm delivery, IUGR and NICU hospitalization and intrauterine fetal death, respectively.

    Keywords: Eclampsia, Fetal complications, Maternal Complications, Prevalence
  • حوریه ایپکچی، فرحناز ترکستانی، نفیسه ظفرقندی، اشرف پیراسته*
    مقدمه و هدف

    زایمان واژینال پس سزارین (vaginal birth after cesarean) از استراتژی های توسعه یافته برای کنترل سیر صعودی موارد سزارین و افزایش فرزندآوری  است و کماکان در دست بررسی است. در این مطالعه به تعیین عوارض نوزادی و مادری زایمان طبیعی متعاقب سزارین پرداخته شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مقطعی تمام زنان باردار با سابقه یک بار سزارین که در سال 1398 و 1399 تصمیم به انجام زایمان واژینال پس از سزارین داشتد وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک و پیامدهای بعد از زایمان شامل میزان موفقیت زایمان واژینال پس از سزارین، عوارض مادری و جنینی و علت شکست زایمان واژینال پس از سزارین مورد بررسی قرار گرفت.

    نتایج

    255 خانم باردار با میانگین سنی 95/31 سال و شاخص توده ی بدنی 98/39 kg/m2  حضور داشتند. میانگین زمان سپری شده از آخرین زایمان، 5.57 سال بود. زایمان واژینال پس از سزارین در 6/77% موارد موفق بوده است و عدم پیشرفت زایمان و عدم پاسخ به اینداکشن در مجموع علت 5/85% موارد شکست بودند. VBAC در 97% زنان و 5/95% نوزادان بدون عارضه بود. میانگین آپگار دقیقه اول و پنجم نوزاد به ترتیب 99/8 و10 بود. شایعترین عارضه مادر خونریزی (2%) و شایعترین عارضه نوزادی  RDS(3%) بود. هیچ مورد مورتالیتی یا پارگی رحم مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    VBAC در 6/77% موارد موفق بوده و در موارد ناموفق، عدم پیشرفت زایمان و عدم پاسخ به اینداکشن علل شکست هستند. همچنین نوازادان حاصل از زایمان واژینال پس از سزارین دارای نمره آپگار و آنالیز گازهای خونی مطلوب هستند و در بیش از 95% موارد عوارض مادری یا نوزادی وجود وجود ندارد.

    کلید واژگان: زایمان واژینال، سزارین، عوارض مادری، عوارض نوزادی
    Horiyeh Epakchi, Farahnaz Torkestani, Nafiseh Zafarghandi, Ashraf Pirasteh *
    Background and Objective

    Vaginal birth after cesarean (VBAC) is one of the strategies developed to control the growing number of cesarean sections and is still under investigation. In this study, we investigated the neonatal and maternal complications of VBAC. 

    Materials and Methods

    In this cross-sectional study, all pregnant women with a history of cesarean section who decided to have VBAC from 2019 to 2020 were included in the study. Demographic information and postpartum outcomes including success rate of VBAC, its maternal and neonatal complications, and causes of VBAC failure were assessed. 

    Results

    255 pregnant women with a mean age of 31.95 years and BMI of 29.98 kg/m2 were present on study. The mean time elapsed since the last delivery was 5.57 years. VBAC was successful in 77.6% of cases and  lack of delivery progress and lack of response to induction  were the cause of 85.5% of failures. VBAC was uncomplicated in 97% of  mothers and 95.5% of neonates. The average Apgar score of the first and fifth minutes was 8.99 and 10, respectively. The most common maternal complication was bleeding (2%) and the most common neonatal complication was RDS (3%). No case of mortality or uterine rupture was observed. 

    Conclusion

    VBAC is successful in 77.6% of cases and in unsuccessful cases, decline FHR and failure to descent are the most common causes of failure. Also, VBAC-born neonates have a favorable Apgar score and blood gas analysis, and in more than 95% of cases, there are no maternal or neonatal complications.

    Keywords: Vaginal birth, Cesarean section, Maternal complications, Neonatal complications
  • سیده اعظم پورحسینی، سارا میرزائیان*، لیدا جراحی، مهدیه عارفی
    مقدمه

    چسبندگی غیر طبیعی جفت اغلب با خونریزی های شدید تهدید کننده حیات همراه است که نیاز به هیسترکتومی اورژانس حوالی زایمان پیدا می کند و می تواند خطر عوارضی مانند (انعقاد داخل عروقی منتشر) (DIC)، دیسترس تنفسی و نارسایی کلیوی را در مادر افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوارض مادری و نوزادی در بیماران مبتلا به چسبندگی غیر طبیعی جفت انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه مقطعی در سال 97-1396 بر روی 70 زن باردار مبتلا به چسبندگی غیرطبیعی جفت در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام گرفت. بیماران مبتلا به چسبندگی غیرطبیعی جفت که با داپلر یا MRI تشخیص داده شده و هنگام جراحی سزارین تشخیص کلینیکی داده شده و سپس در جواب پاتولوژی چسبندگی غیر طبیعی جفت اثبات شده بود، وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها چک لیست محقق ساخته بود. بر اساس نمونه پاتولوژی، بیماران در 3 گروه چسبندگی غیرطبیعی جفت قرار گرفتند و میزان عوارض مادری و نوزادی برای هر گروه از چسبندگی بر اساس میزان و درجه چسبندگی بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، کروسکال والیس و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    شایع ترین عارضه مشاهده شده در هر سه گروه، چسبندگی خونریزی پیش از زایمان بود که بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت (571/0=p). همچنین از نظر آسیب به دستگاه ادراری (294/0=p) و نیاز به ترانسفوزیون (29/0=p) در سه گروه انواع چسبندگی تفاوت معنی داری وجود نداشت. عوارض نوزادی شامل بستری در NICU و مرگ و میر نوزادی هم بین سه گروه تفاوت معنی داری نداشت (44/0=p).

    نتیجه گیری

    چسبندگی غیرطبیعی جفت یک اورژانس مامایی بوده و می تواند منجر به هیسترکتومی حوالی زایمان شود. بین سه گروه چسبندگی از نظر میزان موربیدیتی اختلاف معنی داری وجود نداشت.

    کلید واژگان: چسبندگی غیرطبیعی جفت، عوارض مادری، عوارض نوزادی
    Seyedeh Azam Pourhoseini, Sara Mirzaeian *, Lida Jarahi, Mahdiyeh Arefi
    Introduction

    Abnormal placental adhesion is often associated with severe life-threatening bleeding that requires peri-delivery emergency hysterectomy and can increase the risk of complications such as Disseminated intravascular coagulation, respiratory distress and renal failure for mother. This study was performed with aim to investigate the maternal and neonatal complications in patients with abnormal placental adhesion.

    Methods

    This cross-sectional study was performed on 70 pregnant women with abnormal placental adhesion in the educational hospitals of Mashhad University of Medical Sciences in 2017-2018. Patients with abnormal placental adhesions who were diagnosed through Doppler or MRI and given a clinical diagnosis during cesarean section and then confirmed in pathology results entered the study. Data collection tool was a researcher-made checklist. Based on the pathology sample, the patients were divided into 3 groups of abnormal placental adhesions. Maternal and neonatal complications were evaluated for each group based on the amount and degree of adhesion. Qualitative data were reported as frequency and percentage. Chi-square test was used to compare their frequency distribution. One-way analysis of variance and Kruskal-Wallis tests were used to compare the means of quantitative variables. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    The most common complication in all three groups was prepartum hemorrhage that the difference between three groups was not significant (p=0.571). There was no significant difference between three forms of adhesion groups in urinary system complications(p=0.294) ,transfusion(p=0.29), neonatal NICU admission and death(p= 0.44).

    Keywords: Abnormal placental adhesion, Maternal Complications, Neonatal complications
  • فریده اخلاقی، سمیه معین درباری*، مونا نجف نجفی
    مقدمه

    دیابت بارداری سبب افزایش عوارض مادری و نوزادی می شود، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تعداد مراقبت دوران بارداری در کاهش عوارض مادری و نوزادی در زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شد.

    روش کار:

     این مطالعه کوهورت آینده نگر در فاصله سال های 99-1397 بر روی 119 مادر با دیابت بارداری در بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. افراد در دو گروه مراقبت های دوران بارداری کمتر از 10 و بیشتر مساوی 10 نوبت از نظر پیامدهای نوزادی از قبیل وزن بالای صدک 90%، دیستوشی و عوارض مادری مانند پره اکلامپسی مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 23) و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، کای اسکویر و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها: 

    در این مطالعه از 119 زن باردار مبتلا به دیابت حاملگی، 37 نفر (09/31%) در گروه مراقبت بارداری بیشتر یا مساوی 10 نوبت و 82 نفر (90/68%) در گروه کمتر از 10 نوبت قرار گرفتند. تعداد نوزادان دارای وزن بالای صدک 90 در گروه مراقبت بارداری بیش از 10 نوبت، 4 نفر (8/10%) و در گروه کمتر از 10 نوبت، 4 نفر (9/4%) بود که تفاوت آماری معناداری نداشت (2/0=p). میانگین قندخون ناشتای مادران در سه ماهه سوم در گروه مراقبت بیش از 10 نوبت، 14/75±22/91 و در گروه مراقبت کمتر از 10 نوبت، 23/30±65/93 میلی گرم بر دسی لیتر بود که در دو گروه مشابه بود (2/0=p). همچنین بروز پره اکلامپسی در گروه مراقبت بیش از 10 نوبت، 3 نفر (2/6%) و در گروه مراقبت کمتر از 10 نوبت، 5 نفر (1/8%) بود که در دو گروه مشابه بود (8/0=p). از نظر سایر پیامدهای مادری و نوزادی نیز تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت.

    نتیجه گیری: 

    افزایش مراقبت های دوران بارداری در زنان مبتلا به دیابت حاملگی، سبب بهبود پیامدهای مادری و نوزادی نمی گردد.

    کلید واژگان: پره اکلامپسی، دیابت بارداری، عوارض مادری، مراقبت بارداری
    Farideh Akhlaghi, Somayeh Moeindarbari *, Mona Najaf Najafi
    Introduction

    Gestational diabetes increases maternal and neonatal complications. Therefore, this study was performed with aim to examine the effect of the number of pregnancy cares on the reduction of maternal and neonatal complications in women with gestational diabetes.

    Methods

    This cohort study was performed in 2018-2020 on 119 mothers with gestational diabetes in Omolbanin hospital. The subjects in the two groups of pregnancy visits < 10 times and ≥10 times were compared in terms of neonatal complications such as overweight 90%, dystocia and maternal complications like preeclampsia. Data were analyzed using SPSS statistical software (version 23) and independent t-test and Mann-Whitney, Chi-square and Fisher tests. P< 0.05 was considered statistically significant.

    Results

    In this study, among 119 pregnant women with gestational diabetes, 37 (31.09%) were in the group of pregnancy visits ≥ 10 times and 82 (68.90%) in the group of pregnancy visits < 10 times. The number of infants weighing more than 90 percent was 4 (10.8%) in the group of pregnancy visits ≥ 10 times and was 4 (4.9%) in the group of pregnancy visits < 10 times, which had no statistically significant difference (P=0.2). Mean fasting blood sugar of mothers in third trimester was 91.22 ± 75.14 mg/dl in the group of pregnancy visits ≥ 10 times and was 93.65 ± 30.23 mg/dl in the group of pregnancy visits < 10 times, which was similar in both groups (P=0.2). Also, the incidence of preeclampsia was 3 (6.2%) in the group of pregnancy visits ≥ 10 times and 5 (8.1%) in the group of pregnancy visits < 10 times, which was similar in the two groups (P=0.8). There was no significant difference between the two groups in terms of other maternal and neonatal consequences.

    Conclusion

    Increasing the number of pregnancy visits in women with gestational diabetes does not improve the maternal and neonatal outcomes.

    Keywords: Gestational diabetes, Maternal Complications, Preeclampsia, Pregnancy care
  • شمیم حسین زاده کلاگر، فاطمه نصیری امیری*، زینب پهلوان، علی بیژنی، آزیتا قنبرپور شیاده
    مقدمه

    غربالگری آنوپلوییدی قبل از تولد برای تمام زنان باردار صرف نظر از سن مادر از مراقبت های ضروری قبل از تولد است. با غربالگری قبل از تولد، امکان درمان پیش از تولد جنین و مدیریت مناسب بارداری فراهم می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین نتایج نامطلوب بارداری در زنان باردار با غربالگری آنوپلوییدی مثبت در سه ماهه اول و دوم و یا ترکیبی از آن دو انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه کوهورت از فروردین 1396 لغایت خرداد 1398 در بین 423 زن باردار انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، باروری و آزمایشگاهی از پرونده پره ناتال و یا از خود مادر در زمان دریافت مراقبت پره ناتال ثبت شد و سپس این زنان از نظر بروز نتایج نامطلوب بارداری در دو گروه از زنان با نتیجه غربالگری سرمی مثبت و منفی مورد پیگیری قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 23) و آزمون کای اسکویر، تی تست و رگرسیون لوجستیک خام و تعدیل یافته انجام شد.میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    در این مطالعه 423 نفر از زنان باردار از نظر بروز پیامد نامطلوب بارداری در دو گروه از زنان باردار با غربالگری سرمی آنوپلوییدی مثبت و منفی مورد پیگیری قرار گرفتند. میانگین سنی در گروه آنوپلوییدی مثبت و منفی به ترتیب 77/5±08/33 و 85/5±54/29 بود (001/0=p).بروز سقط، پره اکلامپسی، تاخیر رشد داخل رحمی و بستری نوزاد در بخش مراقبت ویژه در گروه آنوپلوییدی مثبت بیشتر از گروه آنوپلوییدی منفی بود. میزان شانس خطر خام نتایج نامطلوب بارداری در زنان باردار با غربالگری سرمی آنوپلوییدی مثبت 04/0=p (03/3-15/1) 87/1=OR و میزان شانس خطر تعدیل یافته با کنترل سن، شاخص توده بدنی و نخست زایی 02/0=p (96/2-08/1) 79/1=OR بود.

    نتیجه گیری

    نتایج نامطلوب بارداری در زنان با غربالگری آنوپلوییدی مثبت بیشتر است. مطالعات بیشتر جهت تعیین میزان حساسیت و اختصاصی بودن و دقت تست غربالگری آنوپلوییدی مثبت مورد نیاز است.

    کلید واژگان: عوارض جنینی، عوارض مادری، غربالگری آنوپلوئیدی، نتایج نامطلوب بارداری
    Shamim Hosseinzadeh Kolagar, Fatemeh Nasiri Amiri *, Zeinab Pahlavan, Ali Bijani, Azita Ghanbarpour Shiadeh
    Introduction

    Aneuploidy screening before birth is essential prenatal care for all pregnant women, regardless of maternal age. Prenatal screening allows prenatal treatment of the fetus and proper pregnancy management. This study was performed with aim to determine the adverse pregnancy in pregnant women with positive aneuploidy screening at first and second trimester or combination of them.

    Methods

    This cohort study was performed on 423 pregnant women from April 2017 to June 2019. Demographic, fertility, and laboratory data were recorded from the prenatal file or maternal self-report during prenatal care receiving, and then, the pregnant women were placed in two groups of women with positive and negative serum aneuploidy screening in terms of adverse pregnancy outcomes. Data were analyzed by SPSS software (version 23), and Chi-square, T-test and crude and adjusted logistic regression. P < 0.05 was considered statistically significant.

    Results

    In this study, 423 pregnant women in terms of adverse pregnancy outcomes were placed in two groups of pregnant women with positive and negative serum aneuploidy screening. Mean age in the positive and negative serum aneuploidy screening groups were 33.08 ± 5.77 and 29.54 ± 5.85, respectively (P = 0.001). The incidence of abortion, preeclampsia, intrauterine growth restriction and NICU admission was higher in screen-positive group compared to screen-negative group. The crude odds risk ratio of adverse pregnancy outcomes in screen-positive women (OR = 1.87 (1/15- 3/03) P = 0.04 and adjusted risk odds after controlling for maternal age, body mass index and parity was OR = 1.79 (1.09 -2.96) P = 0.02.

    Conclusion

    Adverse pregnancy outcomes are higher in women with positive aneuploidy screening. Further studies are needed to determine the sensitivity and specificity and accuracy of positive aneuploidy screening.

    Keywords: adverse pregnancy outcomes, aneuploidy screening, Fetal complications, Maternal Complications
  • مقدمه

    بارداری فرایندی است که با تغییرات متابولیکی و هورمونی مختلف همراه است و سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) می تواند بر این فرآیند تاثیر گذارد.

    هدف

    هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه نتایج مادر و نوزاد در فنوتیپ های مختلف سندرم تخمدان پلی کیستیک بود.

    مواد و روش ها

    200 زن باردار مبتلا به PCOS طبق معیارهای ESHRE / ASRM 2003 در چهار گروه فنوتیپی (A-D) مورد بررسی قرار گرفتند. پیامدهای مادری شامل دیابت حاملگی، فشار خون بالا ناشی از بارداری، پارگی زودرس غشاها، زایمان زودرس، وزن کم نسبت به سن حاملگی (SGA)، محدودیت رشد داخل رحمی، مرگ و میر داخل رحمی، پره اکلامپسی، سقط جنین، اختلالات مایع آمنیوتیک، روش زایمان و علت سزارین بین گروه ها همچنین، پیامدهای نوزادی از جمله وزن نوزاد، بهبودی نوزاد، نمره 5 دقیقه Apgar، زردی نوزاد، نیاز به بستری در NICU، علت بستری و میزان مرگ و میر نوزادان بین گروه ها بررسی و مقایسه شدند.

    نتایج

    نتایج این مطالعه شایعترین فنوتیپ در بین زنان مبتلا به PCOS را فنوتیپ D با 37% شیوع نشان دادند. خطر دیابت حاملگی در فنوتیپ A و فشار خون ناشی از بارداری در فنوتیپ B بیشتر از سایر فنوتیپ ها بود. از نظر عوارض نوزادی بین فنوتیپ های PCOS اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    با توجه بالاتر بودن شیوع دیابت حاملگی و فشار خون ناشی از بارداری به ترتیب در فنوتیپ های A و B ، این زنان نیاز به مراقبت دقیق تر در دوران بارداری دارند.

    کلید واژگان: عوارض نوزادی، عوارض مادری، سندروم تخمدان پلی کیستیک، فنوتیپ، بارداری
    Akramsadat Dehghani Firoozabadi*, Razieh Dehghani Firoozabadi, Maryam Eftekhar, Afsar Sadat Tabatabaei Bafghi, Farimah Shamsi
    Background

    Pregnancy is a process associated with various metabolic and hormonal changes, and polycystic ovary syndrome (PCOS) can affect this process.

    Objective

    This study aimed to evaluate and compare the maternal and neonatal outcomes among pregnant women with different polycystic ovary syndrome phenotypes.

    Materials and Methods

    In this cross-sectional study, 200 pregnant women with PCOS according to the 2003 ESHRE/ASRM criteria were categorized into four phenotype groups (A-D). The maternal outcomes include gestational diabetes mellitus, pregnancy-induced hypertension, premature rupture of membranes, preterm labor, small-for-gestational age birth, intrauterine growth restriction, intrauterine mortality, preeclampsia, abortion, amniotic fluid disorders, delivery method, and cause of cesarean section were studied between groups. Additionally, neonatal outcomes such as neonatal weight, neonatal recovery, 5-min Apgar score, neonatal icter, the need for NICU admission, the cause of hospitalization, and infant mortality rate were investigated and compared among the groups.

    Results

    According to the results, phenotype D (37%) was the most common phenotype among the participants. The risk of gestational diabetes was more common in phenotype A than in the other phenotypes, whereas pregnancy-induced hypertension was most common in phenotype B. No significant differences were observed in the neonatal complications among the PCOS phenotypes.

    Conclusion

    Considering the higher risk of gestational diabetes mellitus and pregnancy-induced hypertension in PCOS phenotypes A and B, women with these phenotypes need more precise prenatal care.

    Keywords: Pregnancy outcome, Polycystic ovary syndrome, Phenotype, Pregnancy
  • ساناز نهبندانی، مریم کوچک زایی *، فاطمه میرزایی، فاطمه مقیمی
    زمینه و هدف
    پره اکلامپسی، یکی از مهمترین عوارض حاملگی است که 5 تا 8 درصد کل بارداری ها را دچار عارضه می کند و با افزایش عوارض مادری و جنینی همراه است. این مطالعه با هدف تعیین شیوع پره اکلامپسی و عوارض مادری و جنینی ناشی از آن در زنان باردار مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهر زابل انجام شد.
    روش تحقیق: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی گذشته نگر بود که بر اساس 2000 پرونده زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین زابل انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، فرم دو قسمتی اطلاعات دموگرافیک و مامایی و عوارض مادری و جنینی پره اکلامپسی بود. داده ها در قالب آمار توصیفی، بیان شد.
    یافته ها
    شیوع پره اکلامپسی در شهر زابل 6/5 درصد بود. فراوانی مهمترین عوارض مادری شامل: اختلال کبدی 13/1 درصد، اختلال کلیوی 3/1 درصد، تزریق خون 4/6 درصد، کاهش پلاکت 2/3 درصد، اختلال بینایی 2/3 درصد، مرده زایی 0/8 درصد و سندرم HELLP 0/8 درصد و فراوانی عوارض جنینی شامل: نارسی 29/2 درصد، مکونیال بودن مایع آمنیون 12/3 درصد و فراوانی نمره آپگار زیر 7 در بدو تولد 7/7 درصد بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به شیوع پره اکلامپسی و عوارض ناشی از آن بر سلامت مادر و جنین، توصیه می شود مراقبت های مناسب در طول دوران بارداری برای تشخیص به موقع و پیشگیری از عوارض نامطلوب انجام گیرد.
    کلید واژگان: پره اکلامپسی، عوارض مادری، عوارض جنینی
    Sanaz Nehbandani, Maryam Koochakzai *, Fatemeh Mirzaee, Fatemeh Moghimi
    Background And Aim
    Preeclampsia is one of the most important complications of pregnancy which complicates 5-8 percent of all pregnancies and is associated with increased maternal and fetal complications. This study aimed to determine the prevalence of preeclampsia and its fetal and maternal complications in pregnant women referring to the maternity ward of the Zabol-based Amiralmomenin Hospital.
    Materials And Methods
    This is a retrospective, descriptive study conducted on the files of 2000 pregnant women referred to Amiralmomenin Hospital in Zabol. The data collection tools consisted of a two-part form that covered demographic and obstetric data as well as maternal and fetal complications of preeclampsia. Data were presented in descriptive statistics.
    Results
    The prevalence of preeclampsia in Zabol was 6.5%. The frequency of the major maternal complications include liver dysfunction 13.1%, renal disorders 3.1%, transfusion 4.6%, thrombocytopenia 2.3%, visual impairment 2.3%, stillbirth 0.8% and HELLP syndrome 0.8%. Fetal complications involve prematurity 29.2%, amniotic fluid meconial 12.3%, and Apgar score below 7 at birth 7.7%.
    Conclusion
    Given the prevalence of preeclampsia and its complications for the mother and the fetus, proper care during pregnancy should be provided in order for early detection and prevention of adverse effects.
    Keywords: Preeclampsia, Maternal outcome, Fetal outcome
  • مریم اصغرنیا، فریبا میربلوک، سودابه کاظمی*، داوود پورمرزی، مینا مهدی پور کیوانی، سیده فاطمه دلیل حیرتی
    مقدمه

    پره اکلامپسی با عوارض مادری و جنینی همراه است. مشاهده شده است که افزایش میزان اسید اوریک می تواند نقش پیشگویی کننده در پره اکلامپسی داشته باشد.

    هدف

    هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین سطح اسید اوریک و عوارض مادری و جنینی در زنان بادار مبتلا به پره اکلامپسی بود.

    موارد و روش ها

    این مطالعه مقطعی بر روی 160 نفر از زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی با سن بارداری بیشتر از 28 هفته حاملگی و تک قلوی انجام شد. سنجش هموگلوبین، هماتوکریت، پلاکت، تست های کبدی، اسیداوریک و عوارض مادری و نوزادی بررسی شد. شدت پره اکلامپسی، دکولمان، زایمان زودرس، ترومبوسیتوپنی، افزایش آلانین امینوترانسفراز و آسپارتات آمینوتراتسفراز، سندرمHELLP، اکلامپسی، نیاز به بستری مادر درICU ، بعنوان عوارض مادری بررسی شد و برای عوارض جنینی جنین کوچک نسبت به سن حاملگی، مرگ داخل رحمی، بستری نوزاد در NICU و نمره آپگار زیر 7 دقیقه 5 بررسی شد.

    نتایج

    از 160 نفر شرکت کننده در مطالعه 38 نفر (8/23%) مبتلا به پره اکلامپسی شدید بودند. میانگین سطح اسید اوریک وآنزیمهای کبدی غیرطبیعی در گروه بیماران مبتلا به پره اکلامپسی شدید به طور معنی داری بالاتر از گروه مبتلا به پره اکلامپسی غیر شدید بود (031/0=p) (009/0=p). میانگین سطح اسیداوریک در زنان با زایمان زودرس بطور قابل توجهی بالاتر از زنان با حاملگی ترم بود (0001/0=p) سطح اسیداوریک تاثیری در بستری شدن نوزاد در NICU نداشت. بر اساس آزمون رگرسیون لجستیک افزایش یا کاهش سطح اسید اوریک خون تاثیری در افزایش یا کاهش شانس بروز پره اکلامپسی شدید ندارد.

    نتیجه گیری

    با توجه به سطح بالاتر اسید اوریک در پره اکلامپسی شدید می تواند انتظار داشت که عوارضی چون اختلال عملکرد کبدی یا زایمان زودرس در آنها بیشتر بوده است. بنابراین اندازه گیری سطح اسید اوریک می توان در پیشگویی عوارض پره اکلامپسی کمک کننده باشد.

    کلید واژگان: بارداری های پرخطر، پره اکلامپسی، اسیداوریک، عوارض مادری، عوارض جنینی
    Maryam Asgharnia, Fariba Mirblouk, Soudabeh Kazemi, Davood Pourmarzi, Mina Mahdipour Keivani, Seyedeh Fatemeh Dalil Heirati
    Background

    Preeclampsia is associated with maternal and neonatal complications. It has been indicated that increased uric acid might have a predictive role on preeclampsia.

    Objective

    We aimed to investigate the relationship between the level of uric acid with maternal and neonatal complications in women with preeclampsia.

    Materials And Methods

    In this cross-sectional study, 160 singleton preeclamptic women at more than 28 wk gestational age were included. Hemoglobin, hematocrit, platelet count, liver and uric acid tests, and maternal and neonatal complications were assessed. The severity of preeclampsia, placental abruption, preterm labor, thrombocytopenia, elevated alanine aminotransferase and aspartate aminotransferase (ALT and AST), HELLP syndrome, eclampsia and required hospitalization in the ICU was considered as the maternal complication. Fetal complications were: small for gestational age (SGA), intrauterine fetal death, hospitalization in the neonatal intensive care unit, and Apgar score

    Results

    Of our participants, 38 women had severe preeclampsia (23.8%). The mean level of uric acid in women with severe preeclampsia was significantly higher than non-severe preeclampsia (p=0.031), also in those with an abnormal liver test (p=0.009). The mean level of uric acid in women with preterm delivery was significantly higher than women with term delivery (p=0.0001). Also, the level of uric acid had no effect on neonatal hospitalization in neonate invasive care unit. Based on logistic regression, the incidence of severe preeclampsia not affected by decreased or increased serum levels of uric acid.

    Conclusion

    With higher level of uric acid in server preeclampsia we can expected more complications such as hepatic dysfunction and preterm delivery. Thus serum uric acid measurement can be helpful marker for severe preeclampsia.

    Keywords: Pregnancy, High-risk, Preeclampsia, Uric acid, Pregnancy complications
  • بررسی پیامد مادر و نوزاد در بارداری های ترم با Bishop Score پایین
    الهه زارعان، مریم مشفقی، رضا امینی
    مقدمه
    Bishop score پایین، یک نشانگر برای وجود تاخیر در زایمان است. این مطالعه، با هدف بررسی پیامد مادر و نوزاد در بارداری های ترم با Bishop score پایین انجام شد.
    روش ها
    طی یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، 400 زن باردار با بارداری ترم که در شرف زایمان بودند، انتخاب شدند و Bishop score در موقع القای لیبر در آنان تعیین گردید. تمامی مادران و نوزادان آن ها تا موقع ترخیص از بیمارستان تحت پی گیری قرار گرفتند و بروز عوارض نوزادی و مادری در آنان تعیین و ارتباط آن با Bishop score بررسی شد.
    یافته ها
    میانگین Bishop score زنان مورد مطالعه 1/2 ± 9/5 بود. 174 نفر (9/39 درصد) دارای Bishop score نامناسب و 262 نفر (1/60 درصد) دارای Bishop score مناسب بودند. مادرانی که زایمان طبیعی داشتند، از Bishop score بالاتری برخوردار بودند. همچنین، Bishop score بر حسب علت سزارین اختلاف معنی داری داشت و نوزادان Oxytocin challenge test (OCT) مثبت و پره اکلامپسی، از میانگین Bishop score پایین تری برخوردار بودند. از طرف دیگر، زنانی که دچار خونریزی بعد از زایمان شدند، به طور معنی داری از Bishop score پایین تری برخوردار بودند.
    نتیجه گیری
    با توجه به افزایش عوارض مادری و برخی از عوارض جنینی، لازم است مادران در شرف زایمان به ویژه مادران با Bishop score پایین در بیمارستان بستری شوند و زایمان کنند تا در صورت بروز این عوارض، اقدامات به موقع انجام گیرد و خطر بروز این عوارض، به ویژه آسفیکسی نوزاد کاهش یابد. هر چند که جهت نتیجه گیری قطعی، انجام تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.
    کلید واژگان: آمادگی رحم برای زایمان، زایمان، عوارض مادری
    Maternal and Neonatal Outcomes in Full-Term Pregnancy with Unfavorable Bishop Score
    Elaheh Zarean, Maryam Moshfeghi, Reza Amini
    Background
    Unfavorable Bioshop score, a score pre-labor of cervical ripening, is a marker for screening delayed labor. This study aimed to determine maternal and neonatal outcomes in full-term pregnancy with unfavorable Bishop score.
    Methods
    In a cross-sectional study, 400 full-term pregnant women were selected and Bishop score was determined at labor induction. All mothers and neonates were followed until discharged from hospital and maternal and neonatal outcomes in those with low Bishop score were investigated.
    Findings: The mean Bishop score was 5.9 ± 2.1; 174 (39.9%) and 262 mothers (60.1%) had unfavorable and favorable Bishop score, respectively. The mean Bishop score was higher in normal delivery. In addition, Bishop score was different based on causes of cesarean, the results of oxytocin challenge test (OCT), and preeclampsia. The mean Bishop score was lower in mothers with post-partum hemorrhage.
    Conclusion
    According to increase of maternal and neonatal complications, pregnant women with unfavorable Bishop score must be hospitalized; so, the risk of these complications, including neonatal asphyxia would be reduced.
    Keywords: Cervical ripening, Parity, Maternal outcome
  • فاطمه باماری، فرح مادرشاهیان، بهنام برزگر
    مقدمه
    دیابت بارداری یکی از عوارض طبی شایع دوران بارداری است که می تواند بر نتایج بارداری و زایمان تاثیر بگذارد. با توجه به افزایش شیوع دیابت بارداری در سراسر جهان، مطالعه حاضر با هدف بررسی پیامدهای مادری و جنینی در زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شد.
    روش پژوهش: این مطالعه مقطعی بر روی 85 مادر مبتلا به دیابت بارداری با سن حاملگی بالاتر از 28 هفته که جهت زایمان به زایشگاه مراجعه نموده بودند و 160 زن باردار با حاملگی طبیعی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند (یعنی سابقه دیابت، بیماری مزمن یا آندوکرین و یا سابقه مصرف استروئید نداشتند) وارد مطالعه شدند و با استفاده از پرسشنامه اطلاعات لازم که شامل ( اطلاعات فردی و سوابق طبی و مامایی و پیامدهای نامطلوب بارداری از جمله پره اکلامپسی، پارگی زودرس کیسه آب، سن حاملگی، خونریزی بعد از زایمان و ماکروزومی، آپکار و مرده زایی و هیپوگلیسمی) بودند؛ بررسی شدند و اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    از بین عوامل مورد مطالعه در مادران میانگین سن مادران دیابتی30/4±5/01 در مادران سالم27/2±4/03 بود و بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری مشاهده شد(P<0/02) همچنین میانگین فشارخون سیستول و دیاستول، شاخص توده بدنی و زایمان به روش سزارین در مادران دیابتی بالاتر بود(01/0) p و دو گروه از لحاظ آماری تفاوت داشتند و عوارض جنینی شامل ماکروزومی، مرده زایی و هیپوگلیسمی در مادران مبتلا به دیابت بالاتر از مادران سالم بود (P<0/01)
    بحث و
    نتیجه گیری
    در میان عوارض مادری و جنینی هیپرتانسیون بارداری و زایمان به روش سزارین در مادران دیابتی بالاتر بود و عوارض جنینی مانند ماکروزومی، مرده زایی و هیپوگلیسمی در نوزادان مادران دیابتی بالاتر از مادران سالم بود لذا اجرای برنامه های آموزشی و غربالگری جهت مادران دیابتی و توجه به عوارض ضروری به نظر می رسد و تمام این عوارض نشان دهنده اهمیت پیشگیری از دیابت بارداری است.
    کلید واژگان: دیابت بارداری، عوارض مادری، عوارض جنینی
  • زهرا یزدان پناهی، صدیقه فروهری، امیرحسین بابایی، محبوبه حاجی فقها
    مقدمه
    افزایش وزن دوران بارداری و شاخص توده ی بدنی مادر، نقش مهمی در پیامد بارداری دارند. افزایش وزن در دوران بارداری بر اساس شاخص توده ی بدنی قبل از بارداری مادران تعیین شده است. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین شاخص توده ی بدنی و افزایش وزن بارداری با نتایج مادری- جنینی انجام شد.
    روش ها
    در این پژوهش 476زن باردار سالم با جنین تک قلو وارد مطالعه شدند و بر اساس شاخص توده ی بدنی و افزایش وزن در بارداری گروه بندی شدند. اطلاعات در مورد سن مادر، وضعیت دموگرافیک، تعداد زایمان، وزن ابتدای حاملگی، اضافه وزن حاملگی، قد مادر، تاریخچه ی قبلی زایمان زودرس، تهوع و استفراغ با تکمیل پرسش نامه ی پزشکی- مامایی جمع آوری شد. طول مراحل لیبر (زایمان)، سن حاملگی، روش زایمان، مشخصات نوزادی و خونریزی اولیه بعد از زایمان در فرم ثبت اطلاعات زایمان درج شد. پس از تجزیه و تحلیل آماری، ارتباط بین شاخص توده ی بدنی و اضافه وزن در طی حاملگی با پیامدهای مادری و نوزادی تعیین شد.
    یافته ها
    مادران با افزایش وزن طبیعی، نتایج بارداری بهتری داشتند. در زنان کم وزن و یا افزایش وزن کم بارداری، تعداد نوزادان کم وزن بیشتر بود. همچنین زنان دارای اضافه وزن و افزایش وزن زیاد بارداری، با میزان بالاتری از عمل سزارین و خونریزی پس از زایمان مواجه شدند. تفاوت معنی داری بین شاخص توده ی بدن مادر با القای لیبر، نمایش غیر طبیعی جنین، روش زایمان، وزن نوزاد، تهوع، استفراغ و افزایش وزن در دوران بارداری وجود داشت. زنان با افزایش وزن مناسب در رابطه با وزن، دور سر و دور سینه ی نوزادان و روش های زایمان و خونریزی پس از زایمان پیامدهای مطلوبی داشتند.
    نتیجه گیری
    ارایه دهندگان مراقبت های دوران بارداری باید به منظور جلوگیری از عوارض مرتبط با بارداری و زایمان و حفظ سلامت مادران و نوزادان، زنان دارای شاخص توده ی بدنی غیر طبیعی اوایل بارداری و یا افزایش وزن نامناسب بارداری را تحت مراقبت ویژه قرار دهند.
    کلید واژگان: عوارض مادری، جنینی، شاخص توده ی بدنی، افزایش وزن، نتایج بارداری
  • ماندانا زعفری، آذر آقا محمدی، شهربانو جعفری، نگار یعقوبی، ایلی علی اصغریان
    زمینه و هدف
    استفاده از روش های کمک باروری به طور گسترده در حال استفاده میباشد؛اما برخی روش ها با عوارض مادری و جنینی همراه میباشد. این مطالعه باهدف بررسی عوارض بارداری، جنینی و نوزادی در حاملگی های حاصل از روش های کمک باروری انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه مقطعی 100 خانم بارداری که با روش های کمک باروری درمان شدند وبرای زایمان به زایشگاه بیمارستان امام خمینی ساری مراجعه میکرد به طور تصادفی ساده وارد مطالعه شد. نمونه گیری این مطالعه، طی فروردین تاآذر 1392 انجام شد. اطلاعات توسط پرسشگر از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه جمع اوری شد. اطلاعات وارد نرم افزار SPSS ویرایش 19 شد. تجزیه و تحلیل داده ها باآمار توصیفی و تحلیلی انجام شد، همچنین سطح معنی دار اماری در این مطالعه 05/0>p بود.
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران 5/8± 28/08 بود. 2/40% قبل از ترم زایمان کردند. (7/36%)36 نوزاد وزن، زمان تولد کمتر از 2500 گرم داشتند. در این مطالعه، شایعترین عوارض بارداری به ترتیب: دیابت بارداری، پارگی زودرس کیسه آب، چندقلویی، مرگ داخل رحمی، مرگ و میر نوزادی، وزن کم زمان تولد، بروز هیپرتنشن در بارداری و پره اکلامپسی بود.
    بحث و نتیجه گیری
    احتمال بروز برخی عوارض مادری و جنینی در بارداری های حاصل از روش های کمک باروری افزایش می یابد.
    کلید واژگان: بارداری، عوارض مادری، عوارض جنینی، روش های کمک باروری
    Mandana Zafari, Azar Aghamohamadi, Shahrbanoo Jafari, Negar Yaghoobi, Eliali Asgharian
  • راحله عالی جهان، بابک نخستین، سوسن سلیمی، پریسا طهماسبی، شهلا مرادی، صادق حضرتی *
    زمینه و هدف

    عفونت ادراری، شایع ترین عفونت باکتریال دوران بارداری است و به عنوان عامل خطری برای نتایج وخیم مادری و پری ناتال در نظر گرفته شده است؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط عفونت ادراری مادر با عوارض مادری ونوزادی در زنان باردار شهرستان اردبیل انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه مورد- شاهدی پس از ختم بارداری و به صورت گذشته نگر با بررسی اطلاعات ثبت شده در پرونده بارداری زنان در سال 1390 در شهرستان اردبیل انجام شد. 211 زن زایمان کرده که کشت ادرار آن ها در دوران بارداری مثبت بود، به عنوان گروه مورد و 232 نفر که -عفونت ادراری نداشتند، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. اطلاعات توسط پرسشنامه پژوهشگرساخته جمع آوری شد که شامل اطلاعات مربوط به نوزاد و بارداری فعلی بود. تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار Spss-16 و با استفاده از آزمون های مجذور کای، کروسکال والیس و فیشر تست انجام شد.

    یافته ها

    سن زیر 25 سال(6/61 مقابل 5/56 درصد)، شاخص توده بدنی 30 و بالاتر(3/18 مقابل6/15درصد)، بارداری اول (55 مقابل 8/49درصد)، استفراغ شدید بارداری(8/14 مقابل 6/12درصد)، فشارخون بالا(4/2 مقابل 3/1درصد)، تکرر و سوزش ادرار(9/1 مقابل 9/0درصد)، وزن کم زمان تولد(4/95 مقابل 93درصد)، ناهنجاری مادرزادی (5/3 مقابل 8/1درصد)، تغذیه با شیر مصنوعی (5/6 مقابل 7/2درصد) و مرگ نوزاد بعد از تولد (9/0 مقابل 0/0درصد) در گروه عفونت ادراری بیشتر بود، ولی اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. ابتلا به دیابت، پره اکلامسی، کم خونی، مرگ داخل رحمی و سقط جنین، نارسی و زردی نوزادی با عفونت ادراری رابطه آماری معنی دار نداشت.

    نتیجه گیری

    می توان نتیجه گرفت که شناسایی و درمان عفونت ادراری در زنان باردار شهرستان اردبیل مناسب بوده و منجر به کاهش عوارض مادری و نوزادی شده است، بنابراین نیاز به تغییر شیوه غربالگری یا درمان نبوده و ادامه این روند توصیه می گردد.

    کلید واژگان: زنان باردار، عفونت ادراری، عوارض مادری، عوارض نوزادی
    Raheleh Alijahan, Babak Nokhostin, Soosan Taslimi¬, Parisa Tahmasebi Shahla Moradi, Sadegh Hazrati
    Background And Objective

    ¬Urinary tract infection is one of the most common bacterial infections during pregnancy and has also been implicated as a risk factor for adverse maternal and prenatal ¬¬outcomes. The aim of our study was to determine the relation between maternal urinary tract infection and adverse maternal, prenatal outcomes in pregnant women of Ardabil, Iran.

    Material And Methods

    ¬This retrospective-case-control study was conducted on¬ prenatal file records of pregnant women in Ardabil (2011). ¬¬The pregnant women ¬who had a positive urine culture in their prenatal files¬ (N= 211) ¬were considered as a case ¬group and ¬232¬ ones without urinary tract infection as a control. Using a research- made questionnaire, the data related to present pregnancy and prenatal information was collected and analyzed by KrusKal Wallis, Chi- Square and Fisher statistical tests. Results¬: Maternal age of under 25 (%61.6 vs. 56.5), body mass index of more than 30 (%18.3 vs. 15.6), primigravida (%55 vs. 48.8), hypertension (%2.4 vs. 1.3), hyperemesis Gravidarum (%14.8 vs. 12.6), frequency ¬and dysuria¬(%1.9 vs. 0.9), low birth weight (%95.4 vs. 93.2), congenital malformation (%3.5 vs. 1.8), artificial milk feeding (%6.5 vs. 2.7), neonatal death (%0.9 vs. 0.0) are higher in urinary infection group, however the differences are not statistically significant. Other maternal and prenatal adverse outcomes such as diabetes, pre-eclampsia, hemoglobin level, prematurity, abortion and stillbirth have not significant relation with urinary infection.

    Conclusion

    Because of low level of adverse maternal or prenatal outcomes reported in our study, we conclude that screening and treatment of urinary tract infection in Ardabil health service is ¬appropriate; therefore, ¬no change is needed for present ¬screening¬ or treatment processes.

    Keywords: Pregnancy, Urinary tract infection, Prenatal outcome, Maternal outcome
  • مینو موحدی، مرضیه رضایی، علی محمد طاف نیا
    مقدمه
    پارگی زودرس پرده های جنینی در سن حاملگی کمتر از 37 هفته به پارگی پیش از موعد زودرس پرده های جنینی (PPROM یا Preterm premature rupture of membranes) موسوم است و عوارض فراوان مادری و جنینی دارد. شناخت عوامل زمینه ساز و دستیابی به روش هایی جهت تشخیص و درمان زودرس آن در کاهش عوارض مذکور تاثیر شایان ذکری دارد. در مطالعه ی حاضر، شیوع و عوارض مادری و جنینی PPROM را بررسی کردیم.
    روش ها
    در یک مطالعه ی مقطعی طی یک دوره ی شش ماهه، 57 مادر باردار با سن حامگی 28 تا 34 هفته و دارای معیارهای ورود به مطالعه که با شکایت آبریزش در بیمارستان بستری شدند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های مقایسه ی نسبت با عدد ثابت و 2χ در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    شیوع PPROM 33/2 درصد بود. پس از زایمان، تاکی کاردی در 74، تب در 95 و لکوسیتوز بالای 15000 در 66 درصد مادران مشاهده شد. دیسترس در 21، سپسیس در 3 و مرگ در 75/1 درصد از نوزادان مورد بررسی مشاهده شد، حال آن که پنومونی و بیماری غشای هیالن در هیچ موردی دیده نشد. ارتباط معنی داری بین PPROM و جنسیت نوزاد مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    با وجود هم خوانی یافته های مطالعه ی موجود با مطالعات و منابع قبلی و با توجه به اهمیت PPROM توصیه می شود که مطالعات دیگری با حجم نمونه ی بیشتر و در مناطق مختلف جهت تشخیص و درمان این عامل دارای عوارض فراوان صورت گیرد.
    کلید واژگان: پارگی زودرس پیش از موعد پرده های جنینی، عوارض مادری، عوارض جنینی
    Minoo Movahedi, Marzieh Rezaie, Ali Mohammad Taefnia
    Background
    Preterm premature rupture of membrane (PPROM) is the rupture of the membrane before labor and prior to the 37th week. PPROM is a common complication of pregnancy with numerous adverse effects on both the mother and the infant. Identifying the risk factors for PPROM and methods for its early diagnosis and treatment will dramatically decrease the side effects. This study aimed at evaluating the outcome of pregnancies complicated by PPROM.
    Methods
    This descriptive، analytic، cross-sectional study lasted for six months. It included 57 patients who were admitted to Shahid Beheshti Hospital (Isfahan، Iran) due to rupture of membrane in 28th-34th weeks of pregnancy. Patients were physically examined and asked for their history and symptoms. The collected data was analyzed with chi-square tests.
    Findings
    The prevalence of PPROM، cesarean section، tachycardia، fever، and more than 15000/ml leukocytosis was 2. 3، 52. 7، 74. 0، 95. 0، and 66. 0 percent، respectively. Distress، sepsis، and death were observed in 21. 0، 3. 0، and 1. 7 percent of the neonates، respectively. No cases of pneumonia or hyaline membrane disease were detected. There was not a significant relationship between sex and PPROM.
    Conclusion
    Our findings were similar to those of previous research. However، considering the importance of PPROM، larger studies in different areas are required for diagnosis and treatment of PPROM to prevent preterm birth.
    Keywords: Preterm premature rupture of membrane, Maternal outcomes, Fetal outcomes
  • فریده اخلاقی، رضا رجبیان، فاطمه طالبی
    مقدمه
    دیابت یکی از مهمترین بیماری های طبی در بارداری می باشد و هموگلوبین گلیکوزیله میزان متوسط گلوکز خون در طی 8-4 هفته قبل از اندازه گیری در این بیماران را نشان می دهد. در مطالعات مختلف ارتباط قابل ملاحظه ای بین میزان هموگلوبین گلیکوزیله و میزان عوارض مختلف بارداری مشاهده شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی سرنوشت مادر، جنین و نوزاد در ارتباط با میزان متوسط هموگلوبین گلیکوزیله در زنان مبتلا به دیابت وابسته به انسولین انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه آینده نگر در سال 1383 بر روی 31 زن مبتلا به دیابت وابسته به انسولین در مرکز تحقیقات دیابت خراسان انجام شد. ابتدا مشخصات فردی و سوابق مامایی شرکت کنندگان ثبت شد. میزان هموگلوبین گلیکوزیله مادران در سه نوبت (سه ماهه اول، دوم و سوم بارداری) اندازه گیری و افراد بر اساس میزان متوسط هموگلوبین گلیکوزیله به چهار گروه تقسیم شدند. عوارض جنینی و نوزادی شامل سقط جنین، ناهنجاری های مادرزادی، ماکروزومی، مرده زایی، هیپوکلسمی، هیپوگلیسمی، دیسترس تنفسی جنین و همچنین عوارض مادری شامل پره اکلامپسی، پلی هیدروآمنیوس، زایمان پیش از موعد، بروز رتینوپاتی دیابتی در طی بارداری و روش زایمان تعیین و ثبت شد. ارتباط بین عوارض جنینی، نوزادی و مادری با میزان متوسط هموگلوبین گلیکوزیله با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5 /11) و آزمون تی دانشجویی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. مقادیر p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین سنی مادران 5/24 سال بود که 9/41% از آنان نخست باردار بودند. متوسط هموگلوبین گلیکوزیله در 9/41 درصد از افراد مساوی و یا بیشتر از 10% بود و تنها در 9/12 درصد از آنان در محدوده طبیعی و بین 6/7% - 6/4% قرار داشت. بین میزان متوسط هموگلوبین گلیکوزیله و بروز عوارض مادری و جنینی شامل سقط، مرده زایی، ماکروزومی، ناهنجاری مادرزادی، دیسترس تنفسی جنین و همچنین پره اکلامپسی، پلی هیدروآمنیوس، زایمان پیش از موعد و بروز رتینوپاتی دیابتی ارتباط معنی داری وجود نداشت، اما بیشتر این عوارض با هموگلوبین گلیکوزیله بالاتر از 10% همراه بود. تنها بروز دیسترس تنفسی جنین با میزان هموگلوبین گلیکوزیله در محدوده نرمال وجود داشت. اما بین بروز زایمان پیش از موعد و هموگلوبین گلیکوزیله ارتباط معنی داری وجود داشت (0/034=p). عارضه هیپوکلسمی هم در هیچ یک از نوزادان متولد شده مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    بروز عوارض مادری، جنینی و نوزادی به جز هیپوکلسمی و دیسترس تنفسی جنین با هموگلوبین گلیکوزیله بالاتر از نرمال همراه بود. اما بین بروز زایمان پیش از موعد و میزان هموگلوبین گلیکوزیله ارتباط معنی داری وجود داشت.
    کلید واژگان: دیابت وابسته به انسولین، عوارض جنینی، عوارض مادری، عوارض نوزادی، هموگلوبین گلیکوزیله
    Farideh Akhlaghi, Reza Rajabian, Fatemeh Talebi
    Introduction
    Diabetes is one of most important medical diseases in pregnancy and value of Glycosylated hemoglobin A1C (HbA1c) showed mean of blood glucose in 4-8 weeks ago in these patients. In different studies significant relation were seen between HbA1c and incidence of complications in pregnancy. Aim of this study is to investigate correlation of maternal, perinatal, and neonatal outcomes with mean of HbA1c in insulin dependent diabetic women.
    Methods
    This prospective study was performed on 31 insulin dependent diabetic women who cared in Khorasan diabetic research center in year 2004. First demographic characteristic and obstetrical history of participations recorded. Value of HbA1C was measured in three trimesters of pregnancy and subjects divided into four groups based on mean of HbA1C. Fetal and neonatal complications include abortion, congenital malformations, macrosomia, fetal death, hypocalcaemia, hypoglycemia, respiratory distress and so maternal complication include pre eclamsia, polyhydroamnios, preterm labor, retinopathy and type of delivery were studied. Relation between mean of HbA1c and maternal, perinatal and neonatal outcomes statistical analyzed by using SPSS software version 11.5 and t-test. P value less than 0.05 considered significant.
    Results
    Mean of maternal age was 24.5 years that 41.9% women were primigravid. About half of participations (41.9%) had HbA1C equal or higher than 10% and only in 12.9%, HbA1C was in normal range (4.6%-7.6%). There were not significant relation between mean value of HbA1C and maternal and fetal complications including abortion, fetal death, macrosomia, congenital malformation, respiratory distress and so preeclampsia, polyhydroamnios and retinopathy but most of these complications were accompanied with HbA1C higher than 10%. Only respiratory distress syndrome was accompanied with normal value of HbA1C. Relation between preterm labor and HbA1C was significant. (p=0.034). No hypocalcemia was seen in any of neonates who were born of these women.
    Conclusion
    Incidence of fetal, neonatal and maternal complications except hypocalcemia and respiratory distress was related to level of HbA1C more than normal. But relation between preterm labor and level of HbA1C was significant.
    Keywords: Fetal complications, Glycosylated hemoglobin A1C, Insulin dependent diabetes, Neonatal complications, Maternal complications
  • شهلا یزدانی، زینت سادات بوذری، صادق صداقت، محمد عابدی سماکوش، کمیل فرج نژاد
    سابقه و هدف
    ترومبوسیتوپنی در بین اختلالات هماتولوژی بعد از آنمی شایع ترین اختلال در حاملگی است و در 10 درصد حاملگی ها رخ می دهد. ترومبوسیتوپنی در خانم های حامله ممکن است همراه با موربیدیتی مادری و نوزادی باشد. با توجه به اهمیت تشخیص علت ترومبوسیتوپنی که در نحوه ی درمان بیمار موثر است و عوارضی که در حاملگی دارد، این مطالعه با هدف تعیین بروز، علل و عوارض احتمالی ترومبوسیتوپنی در حاملگی انجام شده است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه ی آینده نگر، تمامی زنان بارداری که طی سال های 87 و 88 با سن حاملگی 24 هفته و بالاتر جهت ختم حاملگی به بیمارستان های یحیی نژاد و آیت الله روحانی بابل مراجعه نمودند، انتخاب شده و زنانی که در آزمایشات انجام شده پلاکت کمتر از 150،000 در میکرولیتر داشتند، وارد مطالعه شدند، علت ترومبوسیتوپنی عوارض مادری و نوزادی در این بیماران ثبت گردید. تعداد پلاکت کمتر از 000/100 در میکرولیتر به عنوان ترومبوسیتوپنی شدید در نظر گرفته شد. داده ها سپس وارد نرم افزار آماریSPSS 18 شده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    طی مدت مطالعه، 4589 مورد حاملگی مورد بررسی قرار گرفت که از این تعداد در 239 حاملگی ترومبوسیتوپنی گزارش گردید و شیوع ترومبوسیتوپنی در بارداری 2/5 درصد بود. علت ترومبوسیتوپنی در 222 بیمار (9/92 درصد) ترومبوسیتوپنی حاملگی، در 11 بیمار (6/4 درصد) ITP، 5 بیمار (1/2 درصد) پره اکلامپسی و یک بیمار (4/0 درصد) سندرم HELLP بود. 6 حاملگی (5/2 درصد) با IUFD همراه بود. تنها در یک بیمار مبتلا به ITP خونریزی حین و پس از زایمان اتفاق افتاد. هیچ عارضه ی نوزادی در نوزادان متولد شده از زنان مورد مطالعه دیده نشد.
    استنتاج
    ترومبوسیتوپنی حاملگی شایع ترین علت بروز ترومبوسیتوپنی در بارداری می باشد که عارضه ای در بارداری ندارد ولی افتراق آن از علل دیگر ترومبوسیتوپنی به خصوص پره اکلامپسی و سندروم HELLP که نیاز به ختم حاملگی سریع تر جهت جلوگیری از عوارض بعدی دارند لازم می باشد.
    کلید واژگان: ترومبوسیتوپنی، بارداری، عوارض مادری
    Shahla Yazdani, Zinatoosadat Bouzari, Sadegh Sedasgat, Mohammad Abedi Samakoosh, Komeil Farajnejad
    Background and
    Purpose
    Thrombocytopenia is the most common disorder in pregnancy after anemia, and occurs in 10 percent of pregnancies. Thrombocytopenia in pregnant women may be associated with maternal and neonatal morbidity. Because of the diagnosis of thrombocytopenia is effective in patient's treatment and according to its complications in pregnancy, this study was performed to determine the incidence, causes and complications of thrombocytopenia in pregnancy.
    Materials And Methods
    In this prospective study, all pregnant women with gestational age of 24< weeks and referred for termination of pregnancy to shahid yahyanejad and Ayatollah Rohani hospitals in Babol, selected and women who had the tests in microliters platelets less than 150,000 per microliters were enrolled. Cause of thrombocytopenia, method of delivery, maternal and neonatal complications in these patients collected were recorded. Platelet count less than 100,000 in microliters as severe thrombocytopenia was considered. Then enter the data and statistical software SPSS 18 cases were analyzed.
    Results
    During the study period, 4589 pregnancies were examined, of which thrombocytopenia was reported in 239 pregnancies and the incidence of thrombocytopenia in pregnancy was 5.2%. Cause of thrombocytopenia were in 222 patients (%92.9) thrombocytopenia of pregnancy, in 11 patients (% 4.6) ITP, 5 patients (half percent) of preeclampsia and one patient (% 0.4) had HELLP syndrome. 6 pregnancies (2.5 %) was associated with IUFD. maternal complications occurred only in one patients with ITP, that It was bleeding during and after of delivery. No neonatal complications occurred in newborns of women with thrombocytopenia.
    Conclusion
    The results of this study, gestational thrombocytopenia, the most common cause of thrombocytopenia in pregnancy and are considering this cause complications for the patient and the fetus did not have, but these diagnose should be differenthied from other diagnosis such as Hellp syndrome or preeclampsia that these need the urgency termination of pregnancy for prevension of complication.
    Keywords: Thrombocytopenia, pregnancy, maternal complications
  • فیروزه میرزایی، مرضیه اکبرزاده، مقدمه میرزایی
    مقدمه
    بی شک چاقی خطری برای مادر باردار و جنین وی محسوب می شود. چاقی مادر یکی از مهم ترین خطرات مرتبط با مرگ و میر مادر و جنین می باشد که با طیف وسیعی از مشکلات طبی همراه است. هدف از این تحقیق، تعیین شیوع عوارض مادری، جنینی و نوزادی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی منتخب شیراز است.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی بر روی 890 زن زایمان کرده که در بیمارستان های زینبیه و حافظ شیراز بستری بودند، انجام شد. افراد بر اساس شاخص توده بدنی قبل از بارداری به دو گروه تقسیم شدند، گروه اول با وزن طبیعی (شاخص توده بدنی 25-8/19) و گروه دوم دارای وزن غیر طبیعی بودند (شاخص توده بدنی بیش از 25). افراد از جهت متغیرهایی نظیر سن، تعداد بارداری ها، مشکلات دوران بارداری، زایمان و عوارض نوزادی مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    میانگین سن افراد 39/5 9/26 سال بود. 608 نفر (3/68%) دارای شاخص توده بدنی طبیعی و 282 نفر (7/31%) دارای شاخص توده بدنی غیر طبیعی بودند. بیشترین مشکل دوران بارداری کمر درد بود (4/25%). شیوع کمر درد، قند خون بالا، فشار خون بالا، القای زایمان، خونریزی بعد از زایمان و عفونت بعد از زایمان، مدت بستری در بیمارستان، آپنه نوزادی و سزارین در گروه دارای وزن غیر طبیعی بیشتر از گروه دارای وزن طبیعی بود که اختلاف این متغیرها بین دو گروه معنی دار بود (05/0>p). بیشترین نسبت شانس مربوط به عفونت بعد از زایمان بود که احتمال ایجاد عفونت بعد از زایمان در افراد دارای وزن غیر طبیعی (378-5/85) 8/179 برابر افراد دارای وزن طبیعی بود.
    نتیجه گیری
    چاقی ریسک فاکتور مهمی در زنان باردار است که با نتایج نامطلوب مادری، جنینی و نوزادی همراه است.
    کلید واژگان: چاقی، عوارض جنینی، عوارض مادری، عوارض نوزادی
    Firoozeh Mirzayi, Marziyeh Akbarzadeh, Moghadameh Mirzayi
    Introduction
    Obesity is a risk factor for pregnant women and fetus، undoubtedly. Maternal obesity is one of the important risk factors related to maternal and fetal mortality followed with extensive range of medical complications. The purpose of this study was the evaluation of maternal، fetal and neonatal complications according to BMI in women referred to Shiraz health choice centers.
    Methods
    This descriptive study was done on 860 delivered women admitted in post partum ward of Hafez and Zeinabieh hospitals in Shiraz. Women were divided in 2 groups according to preconception of BMI: Group 1 with normal weight (19. 8< BMI≤25)، and group 2 with abnormal weight (BMI>25). Participants were studied for age، parity، pregnancy complications، parturition and neonatal complications.
    Results
    Mean age was 26. 9±5. 39 yrs. 68. 3% (608) of women had normal BMI and 31. 7% (282) had abnormal BMI. The most common complication during pregnancy was back pain 25. 4% (226). The prevalence of back pain، high blood sugar، hypertension، induced labor، post partum hemorrhage، post partum infection، duration of hospitalization، cesarean section and neonatal apnea were higher in abnormal weight group than normal weight group which the difference of variables was significant between two groups (p<0. 05). The most odds ratio was post partum infection which the possibility of post partum infection in abnormal weight group was 179. 8 times in compare to the normal weight group (95% CI: 85. 5-378).
    Conclusion
    Obesity is an important risk factor in pregnant women followed with adverse maternal، neonatal and fetal outcomes.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال