مراقبت زا خود

اغلب بیماران مبتلا به سرطان با ترکیبی از شیوه های درمانی که با توجه به نوع تومور، وسعت بیماری و وضعیت جسمانی آنان مشخص می شوند، تحت درمان قرار می گیرند و در این راستا نیاز به فراگیری راهکارهای عملی در رابطه با مواجهه با عوارض و ناتوانی های حاصل از آن و جلوگیری از بروز هرگونه تغییر در الگوی رندگی مددجو و به عبارتی گویاتر «نحوه مراقبت از خود» در بیماران سرطانی امری اجتناب ناپذیر است. با چنین دیدگاهی بررسی نیازهای آموزشی «مراقبت از خود» در بیماران سرطانی مراجعه کننده به مراکز درمانی خصوصی و دولتی شهر رشت در سال 1380 صورت گرفت. در این مطالعه جامعه پژوهش کلیه بیماران سرطانی مراجعه کننده جهت شیمی درمانی به مراکز خصوصی و دولتی شهر رشت بوده و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای مشتمل بر 40 سوال در دو بخش مربوط به نکات مراقبتی طی جریان شیمی درمانی و نکات مراقبتی مربوط به زمان رادیوتراپی بود. 62% از بیماران در خصوص نکات مراقبتی مربوط به شیمی درمانی و 54% از نمونه ها در خصوص آگاهی نکات مراقبتی حین رادیوتراپی آگاهی در حد ضعیف داشتند که خود بیانگر نیاز آموزشی در حد بالای مددجویان در این رابطه است. همچنین در رابطه با تعیین ارتباط نیازهای آموزشی مددجویان با «شغل، سن، تحصیلات آنها» ارتباط معنی داری وجود نداشت. یافته های پژوهش نشان می دهد که مددجویان مبتلا به سرطان در هر سن، سطح تحصیلات و رده شغلی که باشند نیازمند «آموزش مراقبت از خود» می باشند.