جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "هیپرتری گلیسیریدمی" در نشریات گروه "پزشکی"

جستجوی هیپرتری گلیسیریدمی در مقالات مجلات علمی

انتخاب همه

بررسی اثر عصاره آبی زرشک سیاه (Berberis integerrima) بر کبدچرب و میزان تریگلیسیرید خون

سید موسی الرضا محمدی*، سید عبدالمجید موسوی

مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، سال بیست و هفتم شماره 1 (پیاپی 149، فروردین 1398)، صص 1141 -1149

مقدمه
امروزه افزایش چربی خون و کبد چرب یک معضل شایع شهرنشینی محسوب می گردد.گیاهان دارویی با توجه به اثرات مفید دارویی جایگاه ویژه ای درسلامت جوامع دارند. لذا این مطالعه به منظور تاثیر عصاره زرشک سیاه Berberis integerrima بر میزان تری گلیسیرید خون و بهبود کبد چرب انجام شد.
روش بررسی
این مطالعه تحقیقی از نوع مداخله ای در بازه زمانی فروردین 95 تا فروردین 96، روی 188 بیمار دارای هیپرتری گلیسیریدمی (108 مرد، 80 زن) با گستره سنی 70-20 سال و 21 بیمارکه دارای عارضه کبد چرب بودند، انجام شد. بیماران به مدت 45 تا 60 روز بدون تغییر در رژیم غذایی، فعالیت ورزشی و مصرف هرگونه داروی پایین آورنده چربی خون هر شب قبل از خواب 250-200 میلی لیتر از عصاره آبی زرشک تازه استفاده کردند. پس از 60 روز میزان تری گلیسیرید از طریق آزمایش خون و کبد چرب از طریق سونوگرافی ارزیابی شد. از نرم افزارspss Inc., Chicago, IL; version 16 و آزمون های آماری t-test و Wilcoxon جهت آنالیز نتایج استفاده و مقادیر (P < 0.05) معنادار در نظرگرفته شد
نتایج
میزان تری گلیسیرید خون در مردان قبل وبعد از مصرف عصاره آبی زرشک به ترتیب 34 ±292 میلی گرم در دسی لیتر و 31 ±200 میلی گرم در دسی لیتر بود در حالی که در زنان قبل وبعد از مصرف آب زرشک به ترتیب 31 ±258 میلی گرم در دسی لیتر و 30 ±175 میلی گرم در دسی لیتر بود که کاهش معناداری درهردو جنس نشان داد (05/0(P= . از 21 بیمار دارای کبد چرب پس از مصرف آب زرشک، 6 مورد دارای درجه II که به درجه I و 15 مورد درجه I به حالت نرمال تغییر وضعیت دادند (05/0p=).
نتیجه گیری
با توجه به نتایج حاضر عصاره زرشک سیاه کاهش معناداری درچربی خون و بهبود کبد چرب ایجاد می کند.

کلید واژگان: هیپرتری گلیسیریدمی, زرشک سیاه, کبد چرب, سونوگرافی, آزمایش خون

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

Effect of Aqueous Berberis integerrima Extract on Fatty Liver and Triglyceridemia

Seyed Mosa Al, Reza Mohammdadi*, Seyed Abdo Al, Majid Mosavi

Journal of Shaeed Sdoughi University of Medical Sciences Yazd, Volume:27 Issue: 1, 2019, PP 1141 -1149

Introdution
Nowadays, hyperlipidemia and fatty liver disease are one of the urbanity disorders. Medicinal plants regarding benefit effects traditionally had special role in health of society. So, this study was done to evaluate the effect of Berberis integerrima extract on hypertriglyceridemia and fatty liver disease improvement.
Methods
This interventional clinical study was done on 188 patients with hypertriglyceridemia (108 male, 80 female) with the age range of 20-70 years and 21 patients with fatty liver disorder. The patients had received 200-250 ml Berberis integerrima extract before sleep for 45- 60 days without any changes in diet regime, exercise activity and administration of anti-hyperlipidemic drugs. After 60 days, triglyceride levels through experiment and fatty liver grade via sonography were evaluated. SPSS statistical software (ver.16) and statistical tests of t-test and Wilcoxon were used for the result analysis and (P < 0/05) were considered significant.
Results Blood Triglyceride levels were 292±34 and 200±31 mg.dl-1 before and after Berberis integerrima extract administration in males; whereas the levels were 258±31 and 175±30 mg.dl-1 before and after Berberis integerrima extract administration in females, which showed significant decrease in both gender (p=0.05). From 21 patients with fatty liver disease after Berberis integerrima extract administration, 6 cases with fatty liver grade II were shown grade I and 15 cases with fatty liver grade I were shown normal grade ( P=0.01 ).
Conclusion
Regarding the obtained results, Berberis integerrima extract caused significant decrease in hypertriglyceridemia and fatty liver disorder.

Keywords: Hypertriglyceridemia, Berberis integerrima, Fatty liver disorder, Sonograghy, Blood test

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
تغییرات پروفایل لیپید در بیماران مبتلا به کانسر قبل و بعد از دریافت زلودا (xeloda)

علی اصفهانی، شهرزاد یحیوی*، ناصر آقامحمدزاده، شیوا ابراهیمی

مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، سال سی و هفتم شماره 3 (پیاپی 117، امرداد و شهریور 1394)، ص 12

زمینه و اهداف
کاپسیتابین (زلودا) یک پیش داروی خوراکی 5-فلورویوراسیل است که بعنوان داروی شیمی درمانی بکار می رود. برخی مطالعات نگرانی هایی در مورد تغییر در پروفیل چربی در پی دریافت این دارو ابراز داشته اند. این مطالعه در نظر داشت چنین تغییرات احتمالی در بیماران سرطانی را قبل و پس از دریافت زلودا بررسی نماید.
مواد و روش ها
تغییرات پروفیل چربی 3 ماه پس از تجویز زلودا در 100 بیمار مبتلا به بدخیمی های دستگاه گوارش بررسی شد. سطوح سرمی تری گلیسیرید، کلسترول تام، لیپوپروتئین با چگالی کم و لیپوپروتئین با چگالی بالا قبل و 3 ماه پس از شروع زلودا اندازه گیری شد. هیپرتری گلیسیریدمی بصورت سطح تری گلیسیرید سرم بیش از 200 میلی گرم در دسی لیتر و هیپرکلسترولمی بصورت سطح کلسترول تام سرم بیش از 200 میلی گرم در دسی لیتر در نظر گرفته شد.
یافته ها
در مجموع 64 بیمار مذکر و 36 بیمار مونث با سن متوسط 51/ 12±11/ 61 سال (محدوده: 68-31 سال) وارد مطالعه شدند. سطح سرمی تری گلیسیرید بطور معنی داری از 28/ 39±51/ 148 میلی گرم در دسی لیتر در ابتدا به 88/ 78±17/ 194 میلی گرم در دسی لیتر 3 ماه پس از آغاز دریافت زلودا افزایش یافت (001/ 0>p). تغییرات مشابه برای سطوح سرمی کلسترول تام (از 56/ 51±29/ 190 به 44/ 56±86/ 197 میلی گرم در دسی لیتر؛ 001 /0>p) و لیپوپروتئین با چگالی بالا (از 94/ 9±35/ 44 به 13/ 9±94/ 45 میلی گرم در دسی لیتر؛ 001/ 0=p) مشاهده شد. تغییر سطح سرمی لیپوپروتئین با چگالی پایین معنی دار نبود (10 /0=p). چهل و دو و 15 درصد بیماران 3 ماه پس از درمان بترتیب دچار هیپرتری گلیسیریدمی و هیپرکلسترولمی شدند.
نتیجه گیری
زلودا ممکن است سطوح سرمی تری گلیسیرید، کلسترول تام و لیپوپروتئین با چگالی بالا را افزایش دهد.

کلید واژگان: سرطان, پروفیل چربی, کاپسیتابین, هیپرتری گلیسیریدمی, هیپرکلسترولمی

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Lipid Profile in Patients with Cancer before and After Receiving Xeloda

Ali Esfanai, Shahrzad Yahyavi, Naser Agamohamadzadeh*, Shiva Ebrahimi

Medical Journal of Tabriz University of Medical Science, Volume:37 Issue: 3, 2015, P 12

Background And Objectives
Capecitabine (Xeloda) is an orally administered pro-drug of 5-fluorouracil، which is used as chemotherapeutic agent. Some studies have raised concerns about the lipid profile changes following Xeloda. In this study we examined such probable changes in patients before and after receiving Xeloda.
Materials And Methods
Lipid profile changes were measured before and after administration of Xeloda in 100 patients with gastrointestinal cancers. Serum levels of triglyceride، total cholesterol، low-density lipoprotein (LDL)، and high-density lipoprotein (HDL) were measure at baseline and 3 months after starting Xeloda. Hypertriglyceridemia was defined as serum triglyceride>200 mg/dl and hypercholesterolemia was defined as serum total cholesterol>200 mg/dl.
Results
A total of 64 male and 36 female patients with a mean age of 61. 11±12. 51 years (range: 31-68) were recruited. The mean serum level of triglyceride increased significantly from 148. 51±39. 28 mg/dl at baseline to 194. 17±78. 88 mg/dl 3 months after taking Xeloda (p<0. 001). Similar trends were observed for serum levels of total cholesterol (from 190. 29±51. 56 mg/dl to 197. 86±56. 44 mg/dl; p<0. 001) and HDL (from 44. 35±9. 94 mg/dl to 45. 94±9. 13 mg/dl; p=0. 001). Change of serum LDL was not significant (p=0. 10). We found that forty-two percent and 15% of patients developed hypertriglyceridemia and hypercholesterolemia 3 months after treatment، respectively.
Conclusion
Xeloda increases serum levels of triglyceride، total cholesterol and HDL.

Keywords: Cancer, Lipid Profile, Capecitabine, Hypertriglyceridemia, Hypercholesterolemia

Abstract View Paper Original: Persian
سندرم متابولیک و چاقی Print

ساسان شرقی *

مجله دیابت و متابولیسم ایران، سال دوازدهم شماره 5 (پیاپی 50، خرداد و تیر 1392)، صص 399 -412

از ابتدای شرح سندرم متابولیک به شکل امروزین آن توسط Reavenدر سال 1988 اجزای این سندرم که چاقی شکمی، پرفشاری خون، هیپرتری گلیسیریدمی، کاهش HDL و مقاومت به انسولین هستند با ترکیب های مختلف توسط مجامع جهانی مانند WHO، IDF، EGIR و AACE برای تشخیص آن برشمارده شده اند. روی هم رفته کارآیی این نظام های تشخیصی از بابت قدرت پیش آگهی دهنده دو پی آمد مهم سندرم متابولیک یعنی دیابت و بیماری قلبی_ عروقیتقریبا مانند هم بوده اند از بابت توان بیماریابی نیز کمابیش مثل هم هستند. براساس هریک از این معیارها شیوع سندرم متابولیک در همه جای دنیا به خصوص در زنان و در گروه های سنی بالاتر به شدت رو به افزایش است و عوامل مختلفی که مهم ترین آن ها چاقی و افزایش سن جوامع هستند در این افزایش شیوع دخالت دارند. در پاتوژنز این سندرم عوامل و مسیرهای گوناگونی برشمارده شده اند که مهم ترین آن ها مقاومت به انسولین و نقش واسطه های آماسی است. مطالعات مختلف رابطه ی هیپرانسولینمی و مقاومت به انسولین و نیز افزایش واسطه های آماسی همچون CRP را با بروز و پیشرفت سندرم متابولیک به خوبی نشان داده اند. سندرم متابولیک غیر از دو پی آمد اصلیش یعنی دیابت و بیماری های قلبی _عروقی، با عوارض بسیار دیگری همچون کبد چرب، استئاتوز کبدی، سیروز کبدی، نارسایی مزمن کلیه، آلبومینوری، هیپریوریسمی و نقرس، سندرم تخمدان پلی کیستیک و سندرم آپنه هنگام خواب نیز مطرح است. درمان سندرم متابولیک در واقع درمان اجزای آن یعنی پرفشاری خون، دیس لیپیدمی و چاقی است. در این راستا مطالعات بزرگ متعددی بر روی نقش گرو ه های مختلفی از داروها از جمله بی گوانید ها، تیازولیدین دیون ها، آکاریوز، داروهای گروه ACE.1 و ARB و استاتین ها در پیش گیری از بروز دیابت و بیماری های قلبی انجام شده و در حال انجام است. در هر حال هنوز خط مقدم درمان سندرم متابولیک اصلاح شیوه زندگی یعنی داشتن برنامه غذایی سالم و فعالیت بدنی منظم در جهت کاهش وزن است و در صورت بروز نیاز به مصرف دارو کارآمدترین دارو متفورمین بوده است. در موارد چاقی شدید که به روش های فوق پاسخ ندهد درمان جراحی کمک کننده خواهد بود. در سال های اخیر شبهاتی در مورد اهمیت تشخیص سندرم متابولیک مطرح شده اما هنوز اهمیت مجموعه این عوامل خطر و لزوم رفع آن ها مورد تایید همگانی است.

کلید واژگان: سندرم متابولیک, چاقی شکمی, پرفشاری خون, هیپرتری گلیسیریدمی, کاهش HDL, مقاومت به انسولین

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
ارزیابی هیپر تری گلیسیریدمی بعد از صرف غذا در بیماری عروق کرونر بدون دیابت

مرتضی آبداراصفهانی

مجله دانشکده پزشکی اصفهان، پیاپی 69-70 (تابستان و پاییز 1382)، ص 37

مقدمه
نقش هیپر تری گلیسیریدمی در روند آتروژنز و متعاقبا بیماری های عروق کرونر مبهم است برخی هیپر تری گلیسیریدمی بعد از طرف غذا عامل پیشگویی کننده حوادث کرونری و با افزایش ریسک نسبی بیماری های عروق کرونر می دانند، لذا با هدف بررسی بیشتر هیپر تری گلیسیریدمی بعد از صرف غذای چرب در افراد بدون دیابت دارای بیماری عروق کرونر در مقایسه با افراد نرمال این تحقیق انجام شد.
روش ها
در یک مطالعه observational case-control تعداد 60 نفر از هر دو جنس بالاتر از 35 سال بدون سابقه دیابت، هیپوتیروئیدیسم، سندرم نفروتیک و مصرف گلوکواستروئیدها، قرصهای ضدبارداری، بیماری کبدی، در 2 گروه 30 نفری تری گلیسیرید سرم ناشتا در شرایط بدون استرس و 3 ساعت بعد از صرف یک صبحانه چرب (نان و کره و مربا، حدود 460 کیلوکالری) توسط دستگاه اتوآنالایزر بررسی شد. اطلاعات توسط نرم افزار پانل SPSS و بوسیله آزمونهای T test، Chi-Square،Paired T test و Kruskal Wallis آنالیز شدند. معیار سطوح نرمال و حد مرزی و بالا کار نمای NCEP شماره 3 سال 2001 می باشد.
نتایج
میانگین TG ناشتا در افراد شاهد 141±54mg/dlو در افراد بیمار 162±60mg/dl بود که اختلاف معنی داری (با استفاده از λ2) نداشت. میانگین TG بعد از صرف غذای چرب در گروه شاهد163±60mg/dl و در افراد بیمار 98±265 mg/dl با اختلاف معنی داری وجود داشت (P<0.05). سطح TG در وضعیت ناشتا و بعد از غذا در هر دو گروه مورد و شاهد، معنی دار بود (P<0.05). میانگین کسترول سرم ناشتا در شاهد 184±41mg/dl و در بیماران 201±39mg/dlبود که اختلاف معنی داری نداشت. کلسترول بعد از غذا در بیماران 223±51mg/dlو در شاهد 184±38mg/dlبود که بر اساس آزمونهای Kruskal Wallis اختلاف معنی داری داشت(P<0.05).
بحث: تست تحمل چربی (Fat Tolerance Test) می تواند به عنوان آزمون تکمیلی در بررسی لیپدپروفایل افرادی که سطح تری گلیسیرید ناشتای نرمال دارند (به ویژه افرادی که مستعد به بیماری های عروق کرونر هستند) بکار رود.

کلید واژگان: تست تحمل چربی, بیماری عروق کرونر, هیپرتری گلیسیریدمی

چکیده زبان: فارسی
بررسی اثر هیپرلیپیدمی بر عملکرد دیاستولیک بطن چپ

مریم اسمعیل زاده

مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام، سال نهم شماره 1 (پیاپی 30، بهار 1380)، ص 22

این مطالعه بصورت توصیفی- مقطعی با هدف بررسی اثرات هیپرلیپیدمی بر عملکرد دیاستولیک بطن چپ انجام گرفت. افراد مورد مطالعه 100 نفر مرد سالم بین سن 25 تا 40 سال بود. اطلاعات لازم بوسیله اکوکاردیوگرافی داپلر، تست ورزش و هم چنین آزمایشات بیوشیمی خون جمع آوری گردید.
نتایج نشان داد که در 30% بیماران میزان تری گلیسیرید سرم بالاتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر، 49% کلسترول بالاتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر و 63% کلسترول HDL کمتر از 40 میلی گرم در دسی لیتر و 33% LDL بالاتر از 130 میلی گرم در دسی لیتر داشتند. نسبت E/A در 56% بیماران کمتر از 1.5 (غیر طبیعی) بود. در این مطالعه نشان داده شد که رابطه بین تری گلیسیرید و کلسترول با اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ (کاهش نسبت E/A) قابل ملاحظه است (P<0.005 و P<0.00012).افزایش تری گلیسیرید بالاتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر احتمال اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ را 4.5 برابر افزایش می دهد و به ازای افزایش هر 37 واحد به مقدار کلسترول خون احتمال اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ 2 برابر می شود. ضریب همبستگی بین کلسترول و نسبت E/A معادل r2=0.12 بود که نشان داد 12% از تغییرات عملکرد بطن چپ به مقدار کلسترول تام سرم بستگی دارد.

کلید واژگان: هیپرلیپیدمی, دیسفونکسیون دیاستولیک, هیپرکلسترولمی, هیپرتری گلیسیریدمی

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "هیپرتری گلیسیریدمی" در نشریات گروه "پزشکی"