جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « پرفیوژن » در نشریات گروه « پزشکی »
-
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، سال بیست و دوم شماره 2 (پیاپی 97، خرداد 1393)، صص 1140 -1152مقدمهبا استفاده از سیستم پرفیوژن کبد جدا شده، سلول ها به طور مستقیم در مجاورت غلظت های مختلفی از ترکیبات شیمیایی قرار می گیرند و پاسخ های بیوشیمیایی مانند تغییرات آنزیمی و پاتولوژی قابل ارزیابی است. از نظر تسریع در پاسخ های یاده شده، پرفیوژن کبدی در مطالعات سم شناسی به عنوان یک روش قابل قبول محسوب می شود.روش بررسیقابلیت زیست کبدی از طریق مشاهده رنگ آن (قهوه ای روشن)، تنظیم سرعت پرفیوژن و تنظیم دما در 37 درجه سانتی گراد و کنترل PH تعیین می شود. بعد از بیهوشی کامل، حفره شکمی حیوان باز شده و بافر از طریق ورید باب وارد شده و در سلول های کبدی جریان می یابد. مایعات خروجی از طریق ورید خروجی (Inferiorvena cava) جمع آوری شده و پاسخ های بیوشیمیایی مورد ارزیابی قرار می گیرد.نتایجتغییرات آنزیم های ترانسفراز(ALT، AST) به عنوان معیار تغییرات بیوشیمیایی به منظور ارزیابی آسیب های کبدی ناشی از داروی ها مانند ایزونیازید (INH) و سموم حیوانی و گیاهی کاربرد وسیعی دارد. مواد تجمع یافته در کیسه صفرا نمونه های ارزشمند برای ارزیابی سطح گلوتاتیون GSH)) می باشند. ریزبینی نمونه های پرفیوژ شده بافت از نظر شاخص های پاتولوژی مانند نکروز فیبروز، سلولاریته و... نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند.نتیجه گیریمطالعه تغییرات آنزیم های ALT، AST و ارزیابی سطح GSH و ریزبینی نمونه در روش پرفیوژن کبدی موجب شده تا آن در مطالعات سم شناسی ارزشمند باشد.
کلید واژگان: پرفیوژن, گلوتاتیون, آنزیم های ترانسفراز, کربس هنزیلت, موش صحرایی}Journal of Shaeed Sdoughi University of Medical Sciences Yazd, Volume:22 Issue: 2, 2014, PP 1140 -1152IntroductionThe isolated perfused rat liver is an accepted method in toxicology studies. The isolated perfused rat liver (IPRL) is a useful experimental system for evaluating hepatic function without the influence of other organ systems، undefined plasma constituents، and neural-hormonal effects.MethodsThe untreated male rats (180-220gr body weight) were anesthetised with ether and then surgery with proper method. The abdomen was opened through a midline and one transversal incision and the bile duct was cannulated. Heparin sodium solution (0. 5 ml; 500 U/ml in 0. 9% NaCl) was injected via the abdominal vena cava to prevent blood clotting. The liver inferior venacava was cannulated with PE-10 tubing and secured. The portal vein was immediately cannulated with an 23gr catheter which was secured and then liver was perfused in situ by Krebs- Henseleit buffer (pH 7. 4; saturated with 95% O2 and 5% CO2; 37°C) at a flow rate of 20 ml/min for 3hr. Temperature، perfusion pressure، flow rate and perfusion fluid pH were closely monitored during the perfusion.ResultsTransferase enzymes (ALT، AST) alterations can be widely used as a measure of biochemical alterations in order to assess liver damage due to use of drugs such as isoniazid (INH) and animal and plant toxins. Accumulated material in gallbladder are valuable samples to assess the level of Glutathione (GSH). Sections of perfused liver tissue can also be effectively analyzed for pathological aspects such as necrosis، fibrosis، cellularity.ConclusionThe isolated perfused rat liver (IPRL) is a useful and Sutible experimental system for evaluating hepatic function. In this system، the effects of adjacent organs، on the liver is minimized.Keywords: Isolated Perfused Rat Liver, Krebs, Henseleit Glutathione Reductase, Serum Enzymes (ALT, AST)} -
سابقه و هدفدر سالهای اخیر نقش گونه های فعال اکسیژن ROS)) در ضایعات ایسکمی-پرفیوژن مجدد (IRI) اندامهای مختلف به اثبات رسیده و روش های مختلف از قبیل آماده سازی بافتی، قبل و پس از ضایعه اصلی (Postconditioning، POC) برای کاهش آسیب ناشی از آنها مطرح شده است. یکی از مکانیسم های احتمالی دخیل در اثرات حفاظتی POC، کاهش میزان تولید ROS است. با توجه به شیوع و اهمیت IRI کلیوی، در مطالعه حاضر اثرات حفاظتی POC بر کاهش آسیبهای ناشی از IR کلیه بررسی شد.مواد و روش هارتهای نر نژاد Sprague-Dawley پس از نفرکتومی راست در سه گروه شش تایی دسته بندی شدند: در گروه IR، با استفاده از کلمپ بولداگ، 45 دقیقه ایسکمی شریان کلیوی چپ و پس از آن 24 ساعت پرفیوژن مجدد القا شد. در گروه Sham به استثنای انسداد شریانی، بقیه اعمال فوق انجام شد. در گروه POC، 45 دقیقه ایسکمی شریان کلیوی چپ القا شد و قبل از شروع مجدد جریان خون کلیوی، 4 دوره 10 ثانیه ای متناوب از ایسکمی و پرفیوژن مجدد در کلیه القا شد. در انتها، جمع آوری سرم جهت بررسی عملکرد کلیه و بافت کلیه برای بررسی وضعیت استرس اکسیداتیو انجام شد.یافته هاPOC از افزایش سطح سرمی اوره و کراتینین ناشی از IR پیشگیری کرد و همچنین توانست با کاهش سطح مالون دی آلدهاید و افزایش فعالیت (آنزیم) سوپراکساید دیسموتاز، سبب بهبود استرس اکسیداتیو کلیه شود.نتیجه گیریPOC با کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از IR در بهبود عملکرد کلیوی مؤثر است.
کلید واژگان: کلیه, گونه های فعال اکسیژن, ایسکمی, پرفیوژن, آماده سازی بعدی}Background And AimIn recent years, the role of reactive oxygen species (ROS) in ischemia-reperfusion injury (IRI) is established and different methods including ischemic preconditioning and postconditioning (POC) are introduced to reduce the damage. One of the possible protective mechanisms of POC is a reduction in ROS formation. According to the significance and prevalence of renal IRI, in the present study, the protective effect of POC on the reduction of IR-induced renal injury was evaluated.Materials And MethodsAfter right nephrectomy, male Sprague-Dawley rats were randomly assigned into three groups (n= 6). In IR group, with the use of bulldog clamp 45 min of left renal artery was induced followed by 24 hours of reperfusion. In sham group, all of the above surgical procedures were applied except that IR was not induced. In POC group, after induction of 45 min ischemia, 4 cycles of 10 seconds of intermittent ischemia and reperfusion were applied before restoring of blood to the kidney. At the end of the experiments, serum and renal tissue samples were collected for renal functional monitoring and oxidative stress evaluation.ResultsPOC prevented the IR-induced increase in blood urea Nitrogen and serum creatinine and improved the kidney oxidative status demonstrated by a decrease in malondialdehyde level and an increase in superoxide dismutase. ConclusionPOC has a protective role on renal function by a reduction in IR-induced oxidative stress. -
مقدمه و اهداف
بای پاس قلبی ریوی غالبا سبب بوجود آمدن واکنش های هورمونی و استرسزا و متعاقب آن تغییراتی در همودینامیک و خونرسانی بافت ها می گردد. هدف از این مطالعه تعیین اثر دوز پائین کتامین بصورت تزریق مداوم، بر روی ثبات همودینامیکی بیمار پس ازجراحی بوده است.
روش کاردر این کار آزمایی بالینی دوسوکور 50 بیمار، که کاندید عمل جراحی تعویض عروق کرونر با استفاده از پمپ قلبی ریوی بودند، بصورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند که یک گروه mcg/kg/min 25/1 کتامین (گروه کتامین، 25 (n= و گروه دیگر نرمال سالین (گروه کنترل، n=25) را بصورت تزریق مداوم از زمان شروع بیهوشی تا 48 ساعت پس از عمل دریافت کردند. مقیاس های نشانگرهای همودینامیک در زمان های قبل، 4، 24 و 48 ساعت پس از عمل جراحی با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایجروند تغییرات پارامترهای موردبررسی در زمان های قبل،4، 24 و 48 ساعت بعد از عمل جراحی برای پارامترهای فشار خون سیستولیک (0001/P=0)، دیاستولیک (P=0001)، تعداد ضربان قلب (004/P=0)، فشار ورید مرکزی (P=0001) و لاکتات (035/P=) در گروه کتامین و دارونما با یکدیگر تفاوت آماری معناداری داشتند بطوریکه در مجموع سبب کاهش خونرسانی بافتی گردید.
نتیجه گیریتزریق مداوم دوز کم کتامین حین عمل جراحی تعویض عروق کرونر و 48 ساعت پس از آن نه تنها سبب بهبود اختلالات همودینامیکی نمی شود بلکه می تواند خونرسانی بافتی را تا حدودی کاهش دهد.
کلید واژگان: کتامین, تغییرات همودینامیک, جراحی عروق کرونر, لاکتات, پرفیوژن}Background and ObjectivesCardiopulmonary bypass often causes a stress hormonal response with subsequent changes in hemodynamic and organ perfusion. Human studies involving cardiopulmonary bypass have shown that very low doses of ketamine can attenuate inflammatory and stress markers, without adverse effects. The aim of this study was to investigate whether low dose infusion of ketamine have hemodynamic stability effect in coronary artery bypass surgery.
MethodsIn this double blind-controlled trial, 50 patients undergoing on-pump CABG were randomly assigned to receive either 1.25mcg/kg/min of ketamine infusion (Ketamine group, n=25) or normal saline infusion (Control group, n=25) during 48 hours after induction of anesthesia. hemodynamic measurement including blood pressure, heart rate, central venous pressure, cardiac output, cardiac index, systemic venous resistance, arterial blood gas and lactate were measured previous to induction (T1), 4 h, 24h, and48h after the surgery (T2,T3 and T4). The data were evaluated with using of variance analyzing test and repeated measurement.
ResultsThere were significant interaction effect between time (pre operation, 4, 24 and 48 hours after operation) and group of study (ketamine and placebo) in assessment of systolic blood pressure (p=0.0001), diastolic blood pressure(p=0.0001), heart rate (p=0.004), central venous pressure (p=0.0001) and lactate (p=0.035). These indicate that ketamine caused decrement in tissue perfusion. Those interactions were not statistically significant for other parameters (p>0.05).
Conclusionslow dose ketamine during and 48 hours after operation not only didn`t show hemodynamic stability effect but also decreased tissue perfusion slightly.
-
سابقه و هدفدر صورت مصرف همزمان سیکلوسپورین و اریترومایسین احتمال بروز سمیت کلیوی وجود دارد که میتواند ناشی از تداخل در سطح جذب و یا متابولیسم باشد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر اریترومایسین در جذب روده ای سیکلوسپورین و پایداری دارو در دمای 37 درجه سانتیگراد، همچنین جذب سطحی آن به سرنگ و لوله های پلاستیکی انجام شد تا مکانیسم این تداخل مورد ارزیابی قرار گیرد.مواد و روش هادر این مطالعه از 32 رت نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 300-200 گرم استفاده شده است. رت ها به چها گروه تست و چهار گروه کنترل (مجموعا 8 گروه) تقسیم شدند. پس از بیهوش نمودن حیوان محلول سیکلوسپورین با غلظت های 20 و 15 و 10 و 5 میکرومولار در حضور (در چهار گروه تست) یا عدم حضور (در چهار گروه کنترل) اریترومایسین 150 میکرومولار با سرعت 2/0 میلی لیتر در دقیقه از روده کانوله شده عبور داده شد و نمونه گیری تا 90 دقیقه انجام گردید. نهایتا غلظت داروی باقیمانده در روده اندازه گیری شد و مقادیر نفوذپذیری های روده ای برای غظتهای مختلف دارو در شرایط مختلف مورد آزمایش، محاسبه گردید. برای تعیین مقدار دارو در کلیه نمونه ها از روش کروماتوگرافی فاز معکوس استفاده گردید.یافته هامیانگین تعداد نفوذپذیری مؤثر سیکلوسپورین از (6-10 ×) 4/33-1/22 سانتیمتر بر ثانیه در گروه کنترل به (6-10 ×) 4/53- 2/37 سانتیمتر بر ثانیه در گروه تست افزایش یافته است که این اختلاف معنی دار بوده است (05/0>p). این دارو در شرایط آزمایش از پایداری خوبی برخوردار بود و در پایان طول دوره آزمایش حداکثر 5-4% از غلظت اولیه دارو کاسته شده است. لیکن مقدار قابل توجهی از دارو، جذب سرنگ و لوله ها می شود.نتیجه گیرینتایج مطالعه نشان داد که سیکلوسپورین دارای محلولیت کم و نفوذپذیری بالا می باشد و بخشی از تداخل اریترومایسین با سیکلوسپورین در سطح جذب صورت میگیرد.
کلید واژگان: ترانسپورت, اریترومایسین, پرفیوژن, پمپ برگشتی, سیکلوسپورین}Background And ObjectiveCo-administration of cyclosporine and erythromycin can cause nephrotoxicity which could be a result of interaction in absorption and/or metabolism level. The purpose of this work was to investigate the interaction of erythromycin and cyclosporine in absorption level to evaluate the effect of erythromycin on cyclosporine absorption quantitatively. The stability of drug at 37°C and its adsorption to plastic syringe and tubes were also investigated.Methods32 Wistar rats weighting between 200-300 g were used in the present study. They were divided into 4 test groups and 4 control groups. A jejunal segment of anaesthetized rat was cannulated and perfused by concentrations of 20, 15, 10 and 5 micromolar of drug in the presence and absence of 150 micromolar erythromycin by flow rate of 0.2 ml/min. Samples were obtained up to 90 min. Drug concentrations were assayed in different time points. The drug effective permeability values were calculated for its different concentrations in different experiments. A reverse-phase HPLC method was used for analysis of all samples.FindingsThe cyclosporine effective permeability values were increased from 22.1-33.4 (10-6) cm/sec in control group to 37.2-53.4 (10-6) cm/sec in test group that this difference was significant (p<0.05). Moreover cyclosporine was stable and only 4-5% loss of drug was observed at the end of experiment. However there was a significant adsorption of drug to syringe and tubing.ConclusionBased on obtained results cyclosporine is a low solubility and high permeability drug. At least some part of clinical interaction between cyclosporine and erythromycin is due to interaction in absorption level. -
سابقه و هدف
پرفیوژن کبد برای مطالعه متابولیسم ویژه در این ارگان و نیز تهیه هپاتوسیت به کار می رود. برای تهیه هپاتوسیت از کبد رات به طور کلی سه روش مکانیکی، شیمیایی و آنزیمی وجود دارد. هر سه روش دارای مزایا و معایب خاص می باشند. به نظر می رسد تلفیقی از هر سه روش منجر به آسیب کمتر غشاء سلول و بازده بیش تر عمل می شود.
مواد و روش هادر این مطالعه کبد در محل خود (in situe) کانوله می شود و بر اساس روش شیمیایی- آنزیمی در سه مرحله پرفیوز می گردد. در اولین مرحله کبد توسط مسیر تک مسیری باز توسط محلول کربس- رینگر فاقد کلسیم و منیزیم و حاوی شلاتور کلسیم (EDTA)1 به مدت ده دقیقه پرفیوز گردید. در دومین مرحله کبد توسط محلول کربس- رینگر فاقد کلسیم، منیزیم و شلاتور کلسیم برای شستشوی عروق کبد از شلاتور به مدت یک دقیقه دیگر پرفیوز می گردد. در سومین مرحله کبد توسط کربس- رینگر آنزیم کلاژناز IU/mL) 200) به مدت نه دقیقه توسط سیستم دو مسیری بسته پرفیوز گردید. سلول های هپاتوسیت در غلظت cell/mL 106 9-7 در محیط کربس- رینگر (بافر بیکربنات) در فلاسک های شیشه ای مخصوص تحت جو (5: 95 (O2:CO2، انکوبه شدند. برای بررسی زنده بودن سلول های هپاتوسیت از تست های منع ورود رنگ (تریپان بلو) و از تست تراوش آنزیم سیتوزولی لاکتات دهیدروژناز (LDH) استفاده گردید.
یافته هاسنجش فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز (LDH) به عنوان نشانگر مهم بخش سیتوزولی در سلول هپاتوسیت و محیط انکوباسیون در آغاز و پایان انکوباسیون نشان داد که در ابتدای انکوباسیون حدود 92 درصد و در پایان انکوباسیون حدود 88 درصد آنزیم در سلول احتباس شده و به ترتیب فقط 8 درصد و 12 درصد آنزیم از سلول ها به خارج تراوش شده است. بررسی میکروسکوپی سلول های هپاتوسیت نیز نشان دادند که سلول ها دارای غشاء صاف، بدون چروکیدگی و پار گی و بدون واکوئل می باشند. هنگام رنگ آمیزی سلول ها با رنگ حیاتی تریپان بلو فقط در 5 درصد سلول ها رنگ وارد سلول ها گردید.
استنتاجیافته های این تحقیق نشان می دهند که تلفیق روش های مکانیکی، شیمیایی و آنزیمی موجب بهبود کیفیت جداسازی سلول های هپاتوسیت از کبد رات می گردد. به طوری که پرفیوژن کبد توسط شلاتور کلسیم به مدت 10 دقیقه و سپس توسط آنزیم کلاژناز به مدت 9 دقیقه موجب تولید حدود mL10سلول با زنده بودن(Viability) بیش از90 درصد می گردد.
کلید واژگان: پرفیوژن, هپاتوسیت, کبد, رات, شلاتورکلسیم و کلاژناز}Background and
PurposePerfused rat liver and isolated hepatocytes are useful to study specific metabolism of this organ. Traditionally, mechanical, chemical and enzymatic methods have been used to isolate hepatocytes, and it appears that a mixed method is the preferred choice.
Materials And MethodsThe rat liver perfused in situe in three subsequent steps, 10 minutes with Krebs-Ringer solution containing ethylene diamine tetra-acetic acid (EDTA, 2mM) without calcium and magnesium, and 1 minute with the same solution, however, without EDTA in open non-recirculatory pathway. This followed by 10 minutes with Krebs-Ringer solution, containing collagenase (200 IU/mL) in closed recirculatory system. The hepatocytes were isolated, collected and incubated (6-8 × 106 cells/mL) for 3-hours in Krebs-Ringer solution, under the atmosphere of O2:CO2 (95:5). The cell viability was assessed with tripan blue exclusion and lactate dehydrogenase (LDH) leakage.
ResultsAssay of LDH activity, the marker of cytosolic enzyme, show that more than 92% and 88% of the enzyme had been retained in the cells, with less than 8% and 12% leakage from the damaged cells in the beginning and end of incubation, respectively. Microscopic evaluation showed that the majority of the cells had intact plasma membrane without vacuoles. When the cells were stained with dye, less than 5% of vital dye included these cells.
ConclusionThe results showed that perfusion of the rat liver with the solution containing calcium chealator and collagenase can yield about 10 mL of hepatocytes with a viability of more than 90%.
Keywords: Calcium chelator, Collagenase, Hepatocytes, Perfusion, Rat, Liver} -
زمینه و هدفسرخاب با نام علمی Phytolacca americana گیاه بومی ایالت های مختلف آمریکا است که به صورت گسترده مصرف می شود. برگ های پخته آن به سالاد مادر بزرگ (Grandmother salad) معروف است و در ایران در نوار ساحلی و جنگل های شمال به وفور یافت می شود که به صورت محدود و گاهی هم اتفاقی مصرف می شود. علی رغم احتمال سمیت گوارشی، این گیاه نقش مهمی در بسیاری از کاربردهای درمانی دارد. با توجه به این که بعضی از عوارض جانبی مانند اختلالات گوارشی مرتبط با سمیت کبدی می باشد و تاکنون در مورد سمیت کبدی گیاه سرخاب رشد یافته در شمال ایران مطالعه نشده است. این مطالعه با هدف بررسی سمیت کبدی این گیاه با استفاده از سیستم جدید پرفیوژن کبد جدا شده موش صحرایی انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه تجربی از موش های صحرایی نر (رت) آلبینو با وزن 220-180 گرم و به تعداد 6 سر در 21 گروه (شاهد و دوزهای مختلف از عصاره های آبی و متانولی و فراکسیون های کلروفرمی، متانولی و اتیل استاتی) استفاده شد. بعد از بیهوشی کامل توسط دی اتیل اتر، حفره شکمی حیوان آزمایشگاهی باز شد و بعد از برقراری جریان مایع پرفیوژن، عصاره های آبی و متانولی از گیاه سرخاب در دوزهای (100mg/kg، 50، 40، 20، 10) و فراکسیون های کلروفرمی، متانولی و اتیل استاتی از عصاره متانولی با دوزهای (40mg/kg، 20، 10) به بافر پرفیوژن اضافه شد. مایعات خروجی از ورید اجوف تحتانی در فاصله هر نیم ساعت به منظور اندازه گیری آنزیم های آلانین ترانس آمیناز (ALT) و آسپارتات ترانس آمیناز (AST) جمع آوری گردید و نتایج با استفاده از آزمونهای آماری آنالیز واریانس و Student Newman Keuls تجزیه و تحلیل گردید.یافته هانتایج نشان داد که فعالیت آنزیم های ترانس آمیناز به طورقابل توجهی با افزایش دوز، عصاره های آبی و متانولی (p<0.001) و همچنین فراکسیون های عصاره متانولی (p<0.05) در مقایسه با گروه کنترل افزایش دارد. با افزایش دوز، شدت آسیب های بافتی (هموراژی، فیبروز، نکروز) بیشتر می شد. در زمان 60 دقیقه نمونه گیری تغییرات آنزیم ها در گروه های مورد آزمایش بیشترین اختلاف را با گروه کنترل داشت.نتیجه گیرییافته ها نشان داد که گیاه سرخاب گیاهی با قابلیت ایجاد سمیت کبدی وابسته به دوز می باشد. لذا کاهش دوز مصرفی می تواند در پیشگیری از عوارض جانبی کبدی مد نظر قرار گیرد.
کلید واژگان: پرفیوژن, سمیت کبدی, سرخاب, عصاره گیری}Background And AimPhytolacca americana is a native plant in several states of USA and mostly its boiled leaves are used as a popular salad (called grandmother salad) in American diet. It grows widely in the coastal areas and forests in northern parts of Iran but is rarely used. In spite of having several medicinal properties, its side effect is digestive toxicity (especially hepatotoxicity). To date, the hepathotoxicity of this plant from northern of Iran has not been studied. Therefore, this study was aimed to investigate the hepatotoxicity of P. americana using Isolated Rat Liver Perfusion (IRLP) system.MethodsThe albino rats weighted 180-220 g were desighdted into 6 groups. Subsequently, the male rat’s anesthetized using ether, were used for experiments. The inferior vena cava was cannnulated with PE-10 tubing. The portal vein was immediately cannulated with a 23 g catheter. Then the liver was perfused in site by Krebs-Henseleit buffer at 37°C with a rate of 20ml/min for 3hr. After 30-45 min of perfusion, various doses (10, 20, 40, 50, 100 mg/kg) of aqueous and methanol extracts and CHCl3, ETOAC & MEOH fraction (10, 20, 40mg/kg) were added to the buffer and perfused for 2 hr. Samples of perfused fluid were collected every 30min and analyzed for any liver injury by measuring the serum enzymes (ALT, AST). Sections of liver tissue were also examined for pathological changes.ResultsThe results showed that the activity of aminotransferase enzymes increased significantly and dose-dependently (p<0.01). Also, methanol extract fractionates were increased compared with the control group (p<0.05). The histopathological changes in the liver tissue were dose-dependent and confirmed the previous data. The enzymatic differences between the test groups and the control group showed the most difference at 60 min.ConclusionThe finding showed that the hepatotoxic effect of P. americana is dose dependent. Therefore, decreasing the administrated dose may be effective in prevention of its hepatic side effects.Keywords: Extracting, Hepatotoxicity, Phytolacca. americana, Rat, liver perfusion} -
هدفتهیه مقادیر بالایی از هپاتوسیتهای ایزوله برای استفاده در آزمایشات In vitroمواد و روش هابرای پرفیوژن کبد موش از یک مجموعه تجهیزات به نام سیستم پرفیوژن استفاده می شود که اجزای آن شامل یک پمپ پریستالتیک، حمام آب گرم، pH متر، کپسول گاز اکسیژن و دی اکسید کربن، فلومتر، تعدادی لوله های پلی اتیلنی و کانول است.
پرفیوژن کبد را می توان به دو روش تک مرحله ای و دو مرحله ای انجام داد. در روش دو مرحله ای ابتدا کبد با یک محلول بافری فاقد یون کلسیم و به همراه یک شلاته کننده کلسیم، پرفیوژ داده شده و در مرحله دوم پرفیوژن با محلول بافری حاوی آنزیم کلاژناز ادامه می یابد. بدین ترتیب با حذف اتصالات بین سلولی و بافت همبند، هپاتوسیتها پس از باز کردن کپسول کبدی به راحتی و بدون هیچ گونه آسیبی به آنها از هم جدا می شوند.یافته هادر این روش بازده هپاتوسیتهای ایزوله سالم بسیار بالا می باشد (بیش از 90 درصد) به طوری که در هر بار پرفیوژن کبد رت با وزن تقریبی 200 گرم حدود 500 میلیون سلول سالم به دست می آید. هپاتوسیتهای جدا شده در این روش فعالیت متابولیکی خود را حدود 10 ساعت حفظ می کنند.نتیجه گیریبه دلیل ویژگی های خاص این روش بهینه، از جمله بازده بالای هپاتوسیتهای ایزوله سالم و نیز حفظ فعالیت متابولیکی آنها در زمانهای نسبتا طولانی، دارا بودن اکثر ویژگی های یک سلول سالم در In vitro از جمله نفوذپذیری آنها، امکان طراحی سیستم در داخل کشور، سهولت کار و نیز صرفه جویی در مصرف دارو، انجام صدها آزمایش تنها به وسیله یک نمونه حیوان، رفع مشکل واکنش حیوان نسبت به برخی از داروها، صرفه جویی در زمان آزمایش های مربوطه به پاسخ حیوان به دوز دارو، می توان از آن به عنوان یک جانشین مناسب جهت آزمایشاتی که روی مدلهای حیوانی، رده های سلولی و نیز فراکسیونهای سلولی انجام می شود، استفاده نمود.
کلید واژگان: پرفیوژن, ایزولاسیون, هپاتوسیت, رت, کلاژناز}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.