ژن های بیماری زایی
در نشریات گروه پزشکی-
زمینه و اهداف
اسینتو باکتر بومانی یک کوکوباسیل گرم منفی است که در طبیعت انتشار وسیعی داشته و به عنوان یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی محسوب می شود. به واسطه ایجاد مقاومت های آنتی بیوتیکی در این باکتری، درمان موفقیت آمیز بیماران با مشکلات فراوانی روبرو و در پی آن منجر به مرگ و میر آن ها شده است. مطالعه حاضر برای بررسی 9 ژن بیماری زایی در نمونه های بالینی اسینتوباکتر بومانی جداشده از بیماران طراحی و انجام گردید.
مواد و روش کاردر این مطالعه تعداد 50 نمونه اسینتوباکتر بومانی ذخیره شده در مرکز کلکسیون میکروارگانسیم های دانشگاه علوم پزشکی ایران که جداشده از دستگاه تنفسی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی، تهران، ایران بودند، انتخاب شدند و با روش های میکروب شناسی و بیوشیمیایی تایید گردیدند. پس از تایید سویه ها، با استفاده از پرایمرهای اختصاصی، برای ژن های basD, plD, csuA)) و ژن های (surA, pbpG ,bfmR) و ژن های bap, ompA)) آزمون Multiplex PCR انجام شد. ژن espA به صورت جداگانه با PCR معمولی ارزیابی شد. نتایج به دست آمده از PCR در نهایت برای تعیین توالی دوطرفه به شرکت پیشگام ارسال شد.
یافته هااز بین 50 نمونه بالینی اسینتوباکتر بومانی، نتایج حاصل از Multiplex PCR نشان داد که به ترتیب فراوانی دو ژن pbpG و bfmR (100%)50، فراوانی ژن های bap و ,plD surA و csuA (98%) 49، فراوانی ژن های ompA وbasD (96%) 48 و همچنین ژن espA (10%) 5 مشاهده شد.
نتیجه گیریشیوع فاکتورهای بیماری زایی در جدایه های اسینتوباکتر بومانی، بیشتر از 90% بود. به خصوص در مورد ژن های دخیل در تشکیل بیوفیلم، می توان نتیجه گرفت که اکثر سویه های مورد مطالعه، توانایی بالایی برای تشکیل ساختارهای بیوفیلم دارند. افزایش میزان شیوع بیمارستانی اسینتوباکتر بومانی، لزوم طراحی برنامه های حفاظتی نظیر کنترل عفونت های ایجادشده در بخش مراقبت های ویژه را خاطر نشان می کند. همچنین با استفاده از روش های مولکولی می توان این باکتری های پاتوژن را شناسایی و ویژگی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها را تعیین کرد و متناسب با آن آنتی بیوتیک ها را تجویز نمود.
کلید واژگان: اسینتوباکتر بومانی، ژن های بیماری زایی، عفونت های تنفسیBackground and ObjectiveAcinetobacter baumannii is considered to be a re-emerging causative agent of nosocomial infections. There is a significant relation between pathogenicity of this bacterium and the numerous virulence factors. The purpose of this study was to investigate nine virulence factor genes in A. baumannii isolates derived from hospitalized patients.
Materials and MethodsA total of 50 A. baumannii isolates were recovered from patients with pneumonia in Imam Khomeini Hospital, Tehran, Iran. Following biochemical and microbiological identification of the bacteria, Multiplex PCR was performed for basD, plD, csuA genes, surA, pbpG, bfmR genes, and bap, ompA genes using specific sets of primers which were specifically designed for this study. The espA was identified separately by a Uniplex PCR assay. All amplified DNA fragments were sequenced for the products’ confirmation.
ResultsAmong the 50 clinical isolates of A. baumannii studied, bfmR and pbpG genes were reported in all samples (100%), bap, plD, surA, and csuA genes were collected from 49 samples (98%), 48 (96%) of these isolates had ompA and basD genes, and espA gene was observed in only five isolates (10%).
ConclusionAccording to this study results, virulence factors genes in clinical A. baumannii have a prevalence rate more than 90%. Additionally, the high incidence rate of those genes related to biofilm formation indicates that most clinical strains have the ability to form biofilm structures.
Keywords: Acinetobacter baumannii, Multiplex Polymerase Chain Reaction, Pneumonia, Virulence Factors -
زمینه و هدفاستافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین شایع ترین عامل باکتریائی عفونت زخم پای بیماران دیابتی (DFI) است. فاکتورهای بیماری زایی این باکتری شدت درجه عفونت زخم را افزایش می دهد و درصورت درمان نشدن به موقع منجر به قطع عضو اندام های تحتانی و مرگ بیماران مبتلا می شود. هدف این پژوهش، جداسازی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین حامل ژن mecA و شناسایی 4 ژن ویرولانس hla ، lukED، sei و hlg از جدایه های عفونت پای بیماران دیابتی به منظور ارزیابی نقش آن ها در میزان شدت عفونت است.مواد و روش کاراز ترشحات چرک 30 بیمار مبتلا به عفونت پای دیابتی در استان مازندران نمونه گیری شد و استافیلوکوکوس اورئوس براساس ویژگی های کشت و تست های بیوشیمیائی خالص سازی شد. ارزیابی مولکولی جدایه ها پس از استخراج DNA، با 5 جفت پرایمر اختصاصی ژن های مقصود به روش PCR صورت گرفت.یافته هااز مجموع 30 بیمار 14 ایزوله (46/6%) استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی و شناسایی شد. هر 14 نمونه حامل ژن mecA بودند و فراوانی ژن های hla ، lukED ، sei و hlg در جدایه ها به ترتیب 100%، 100%، 71/4% و 64/2% به دست آمد.نتیجه گیریشناسایی این 4 ژن به همراه ژن mecA در استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده از زخم پای دیابتی می تواند مارکر ژنتیکی موثر و قابل اعتمادی در تشخیص درجه بندی عفونت پای بیماران دیابتی باشد. تشخیص عامل عفونت با روش PCR و درمان آنتی بیوتیکی مناسب و به موقع، در جلوگیری از قطع عضو بیماران دیابتی ضروری است.کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس، مقاومت به متی سیلین، ژن های بیماری زایی، عفونت پای دیابتیBackground And AimsMethicillin-resistant Staphylococcus aureus is the most common bacterial agent of diabetic foot Infection (DFI).The Virulence factors of this bacterium increases the severity of the degree of wound infection, and if not treated promptly, results in lower limb amputation and death of the affected patients. The aim of this study was to isolate methicillin resistant Staphylococcus aureus carries the mecA gene and to detect 4 Virulence genes hla, lukED, sei and hlg from patients with diabetic foot infection in order to evaluate their role in severity of infection.Materials And Methods30 cases of diabetic foot infections in Mazandaran province were collected from pus drainage and Staphylococcus aureus was purified according to culture characteristics and biochemical tests. The molecular evaluation of the isolates after DNA extraction was performed with five pairs of specific primers of intended genes, by PCR method.ResultsOf the 30 patients, 14 isolates (46.6%) of S. aureus were isolated and identified. Each 14 samples contained mecA gene and the frequency of hla, lukED, sei and hlg genes in isolates was 100%, 100%, 71.4% and 64.2%, respectively.ConclusionsIdentification of these 4 genes with the mecA gene in S. aureus isolated from diabetic foot Infection can be an effective and reliable genetic marker for diagnosis of foot infection in diabetic patients. To prevent amputation, diagnosis of infection by PCR method and appropriate timely antibiotic therapy are required for Diabetic patients.Keywords: Staphylococcus aureus, Methicillin Resistance, Virulence Genes, Diabetic Foot Infection
-
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سال بیست و دوم شماره 6 (پیاپی 92، بهمن و اسفند 1396)، صص 74 -83زمینه و هدف
باکتری سودوموناس آئروژینوزا یکی از مهم ترین عوامل عفونت های بیمارستانی و سپتی سمی در بیماران بخش سوختگی و افراد مبتلا به بیماری سیستیک فیبروزیس است که در آب و خاک مرطوب نیز یافت می گردد. از ژنهای بیماری زای درگیر در تولید دو ناقل آهن در باکتری یعنی پیووردین و پیوسیانین ، pvdA و phzM می باشد. با توجه به اهمیت ژن های بیماری زا در باکتری ها روز به روز تعیین فراوانی آن ها در نمونه های بالینی باکتری های پاتوژن بیشتر می شود. هدف از این مطالعه بررسی شیوع این دو ژن در سودوموناس آئروژینوزا های جدا شده از بیماران عفونت یافته می باشد.
روش بررسینمونه های بالینی از افراد بیماری که به بیمارستانهای کرمانشاه مراجعه کردهاند، گرفته شد. پس از جداسازی و شناسایی سویه های سودوموناس آئروژینوزا استخراج DNA با کیت سیناژن صورت گرفت و وجود ژن ها مذکور توسط PCR ارزیابی شد. در نهایت داده ها توسط نرم افزار SPSS v20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هادر میان 106 سویهی جدا شده 34 سویه (07/32 درصد) و 47 سویه(33/44 درصد) بترتیب برای ژن های pvdA و phzM مثبت بودند. آنالیز رگرسیون لجستیک نشان داد که بین حضور ژن pvdA و نمونه های گرفته شده از ادرار باp برابر با 001/0، خون باp برابر با 002/0، زخم با p برابر با 004/0 و ریه با p برابر با 013/0 ارتباط معنی داری وجود دارد. بعلاوه، بین حضور ژن phzM و نمونه های گرفته شده کلا هیچ رابطهای یافت نشد.
نتیچه گیری: شیوع ژنهای بیماری زای phzM و pvdA در سویه های سودوموناس آئروژینوزای کرمانشاه متوسط بود.کلید واژگان: سودوموناس آئروژینوزا، ژن های بیماری زایی، phzM، pvdABackground And AimPseudomonas aeruginosa is one of the most important causes of nosocomial infections and septicemia in patients with burn and cystic fibrosis. It is found in water and wet soil. PhzM and PvdA are virulence genes involved in the production of two iron carriers, pyoverdine and pyocyanin. Considering the importance of virulence genes in the bacteria, determination of the frequency of these genes in clinical and environmental samples has shown an increasing trend. The aim of this study was to investigate the prevalence of virulence genes in pseudomonas aeruginosa isolated from infected patients.
Material andMethodClinical samples were obtained from the patients referring to Kermanshah hospitals. After isolation and identification of Pseudomonas aeruginosa strains, DNA extraction was performed by Sina Kit gene and the presence of genes evaluated by PCR. Data were analyzed by using SPSS v20 software.
ResultsAmong 106 strains, 34 (32.07%) and 47 (44.33%) strains were positive for pvdA and phzM genes, respectively. The logistic regression analysis revealed significant correlations between the presence of pvda gene and samples of urine (p
ConclusionWe found moderate prevalence rates for phzM and pvdA virulence genes in pseudomonas aeruginosa isolated from Kermanshah hospitals.
Keywords: Pseudomonas aeruginosa, virulence genes, phzM, pvdA -
زمینه و هدفاشریشیا کلی تولیدکننده شیگا توکسین((STEC O157:H7، یک پاتوژن غذایی است که در انسان بیماری های مهمی را ایجاد می کند.E.coli O157:H7 در نواحی روده ای گاوسانان مستقرشده و از طریق آب و غذای آلوده به انسان منتقل می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی شیوع و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری از نمونه های همبرگر شهرستان شیراز می باشد.مواد و روش هادر این پژوهش، 428 نمونه همبرگر از 7 کارخانه اصلی تولیدکننده محصولات گوشتی، جمع آوری و در محیط TSBواجد نووبیوسین در دمای oC 37 غنیسازی شد. سپس از محیط CT-SMAC و VRBA به منظور بررسی تخمیر سوربیتول و لاکتوز و از محیط کروموآگار برای بررسی فعالیت بتاگلوکورونیدازی باکتری های جدا شده استفاده گردید. سپس با استفاده از آنتی سرم اختصاصی، باکتریE.coli O157:H7 تایید و با روش Multiplex PCR، وجود ژن های s tx1، stx2، eaeA وhly مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت، مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها با روش دیسک دیفیوژن بررسی شد.نتایجاز مجموع نمونه های مورد ارزیابی، 264 نمونه (68/61%) در محیط CT-SMAC دارای کلنی های سوربیتول منفی بودند. با انجام تست های تاییدی از 5 نمونه (17/1%) باکتری E.coli O157:H7 جداسازی گردید که در مجموع، 2 باکتری (47/0%) دارای ژن های stx1 وeaeA بودند. همچنین تمامی باکتری های جداسازی شده به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، کلیندامایسین و اریترومایسین مقاومت داشتند.نتیجه گیریوجود سویه های STEC در محصولات حیوانی، نشاندهنده توانایی این باکتری برای به خطر انداختن سلامت انسان می باشد. پایش مستمر سویه های STEC O157، به ویژه در همبرگر، می تواند نقش محافظتی را در تامین سلامت مصرف کننده ایفا نماید.
کلید واژگان: همبرگر، اشریشیا کلی تولیدکننده شیگا توکسین، مقاومت آنتی بیوتیکی، ژن های بیماری زاییBackground and ObjectivesShiga toxin-producing Escherichia coli (STEC) O157: H7 have emerged as pathogens that can cause food-borne infections and severe and potentially fatal illnesses in humans. E. coli O157: H7 colonizes the digestive tract of cattle and is transmitted to humans by food and water. The objectives of this study were to characterize the prevalence of E. coli O157: H7 isolates in hamburger in Shiraz and to test their antimicrobial sensitivity.Material and MethodsIn this research، 428 samples of hamburger were collected from 7 main factories of meat products and enriched in TSB with novobiocin medium at 37ºC. Fermentation of sorbitol and lactose and activities of β- glucuronidase of separated bacteria were examined by using the SMAC and VRBA media and CHROMagar medium. Then isolation of E. coli O157: H7 was confirmed with the use of specific antisera; and with the multiplex PCR method، the presence of E. coli O157: H7 virulence genes – including stx1، stx2، eaeA، and hly – was analyzed. Finally، antibiotic resistance strains were tested with disk diffusion methods.ResultsOut of all the examined samples، 264 (61. 68%) sorbitol-negative bacteria were separated in the CT-SMAC medium. After evaluation with specific antisera، the rate of the recognition of E. coli O157: H7 was 5 (1. 17%). The stx1 and eaeA genes were diagnosed in 2 (0. 47%) cases of these samples. All the isolated bacteria were resistant to penicillin، clindamycin، and erythromycin antibiotics.ConclusionThe presence of STEC in animal products suggests that they may be a potential hazard for human health. A regular monitoring of STEC O157، mainly in hamburger، should be performed to prevent a possible consumer health threat.Keywords: Hamburger, Shiga toxin, producing E.coli, Antibiotic resistance, Virulence gene, Multiplex PCR -
زمینه و هدفانتروکوک ها شامل گروه مهم و متنوعی از باکتری ها هستند که موجب ایجاد بیماری در انسان و حیوان می گردند. این باکتری ها در دستگاه گوارش انسان و حیوان، در خاک، آب و موادغذایی وجود دارند و قابلیت رشد در محیط هایی با غلظت بالای نمک و گستره وسیعی از pH را دارند. انتروکوک توانایی اکتساب مقاومت های دارویی و همچنین سایر فاکتورهای بیماری زایی را دارا می باشد. در این تحقیق، شیوع فاکتورهای مختلف ویرولانس در میان سویه های انتروکوک جدا شده از نمونه های مختلف کلینیکی در مقایسه با سویه های جدا شده از گروه های کنترل مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسیدر این مطالعه مقطعی تحلیلی، سویه های انتروکوک جدا شده از نمونه های کلینیکی و افراد سالم از نظر فاکتورهای ویرولانس از قبیل تولید همولیزین، ژلاتیناز، هماگلوتینین، دزوکسی ریبونوکلئاز و تولید فرمون یا فاکتور تجمعی بررسی و در نهایت با استفاده از تست های t و chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان حساسیت باکتری های فوق نسبت به آنتی بیوتیک های گوناگون نیز تعیین گردید. توانایی تبادل پلاسمیدی در سویه های فوق با دو روش mating که نشانه کانجوگاسیون است مورد آزمایش قرار گرفت.یافته هافرکانس تولید ژلاتیناز، فاکتور تجمعی و همولیزین در گونه های فکالیس بیشتر از گونه های فاسیوم بود. اختلاف قابل توجه آماری در سایر خصوصیات بین گونه های فکالیس و فاسیوم دیده نشد. پلاسمیدهای پاسخ دهنده به فرمون در اکثر گونه ها شایع بوده و توانایی انتقال با فرکانس بالا را داشتند. فرکانس تبادل پلاسمیدی در سویه های ایزوله شده حدود 7-10-4-10 بود. پروفایل پلاسمیدی باکتری ها مشخص نمود که اغلب ایزوله ها حاوی یک و یا چند پلاسمید با وزن مولکولی در حدود 98-3 مگادالتون بودند. دو ایزوله مقاومت کامل نسبت به تمام آنتی بیوتیک های تحت بررسی از خود نشان دادند. ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی نیز توانایی زیادی جهت تبادل و انتقال میان گونه ها به واسطه کانجوگاسیون از خود نشان دادند. حضور فاکتور تجمعی در گونه های جدا شده از موارد بالینی بسیار شایع تر از ایزوله های کنترل بود (P<0.001).نتیجه گیریبا توجه به این که تاکنون هیچ توکسین پروتئینی در انتروکوک ها شناسایی نشده است، احتمالا بیماری زایی آن ها به واسطه فعالیت مجموعه ای از فاکتورها و آنزیم های تولیدی باکتری، مقاومت آنتی بیوتیکی و فاکتور تجمعی شرکت کننده در تبادل پلاسمیدی صورت می پذیرد. اهمیت این باکتری ها در پزشکی مربوط به مقاومت بالای آن ها به آنتی بیوتیک ها و ایجاد عفونت های بیمارستانی در افراد بستری و بیماران ضعیف می باشد. حضور بیشتر و معنی دار فاکتور تجمعی در انتروکوک های جدا شده از بیماران در مقایسه با گونه های مرتبط با افراد سالم، بیانگر نقش بارز پروسه کانجوگاسیون در انتقال فاکتور بیماری زایی در انتروکوک ها می باشد.
کلید واژگان: انتروکوک، کانجوگاسیون، ژن های بیماری زایی، مقاومت آنتی بیوتیکیBackground and AimEnterococci comprise an important and diverse group of bacteria that cause disease in human and animals. They reside in the gastrointestinal tract of human and animal, soil, water, foods, and can persist in elevated salt contents and various pH values. They can readily acquire antibiotic resistance and various other virulence factors. In this study, the prevalence of various virulence factors among different clinical isolates versus those isolated from healthy individuals was compared.Material and MethodsIn this analytic cross-sectional study, enterococcal strains isolated from clinical and healthy cases were tested for various virulence related properties such as hemolysin, gelatinase, hemoglutinin, DNase, and fremone(aggregative substance) production. T-test and chi-square test were used for analysis of the data and their antibiotic resistance patterns were also determined. The ability to exchange resident plasmids via conjugation was tested by two different mating protocols.ResultsThe frequency of gelatinase, aggregation substance, and hemolysin production was higher in E.faecalis relative to those in E.faecium. However, no statistically significant difference was detected in the other trains. Fremone-responsive plasmids were common in most isolates and had the ability to transfer between strains with high frequency(10-4-10-7). Most isolates contained one or more plasmids in the 3-98 MDa range. Two isolates showed total resistance to all of the antibiotics tested. Antibiotic resistance genes had the ability for conjugational inter-strain transfer. The prevalence of aggregative substance in the strains isolated from clinical cases was much higher than those obtained from the control group(P<0.001).ConclusionSince no known protein ecotoxin was identified in enterococci, their pathogenic potential may be attributed to a variety of extracellular enzymes, antibiotic resistance, aggregative substance, and other factors. Their importance in medicine is related to their ability to acquire antibiotic resistance and cause nosocomial infections in hospitalized and debilitated patients. The statistically significant higher proportion of aggregative substance in enterococci spp, isolated from sick people in comparison with those obtained from healthy cases, points to the pivotal role conjugational gene transfer may play in the acquisition of pathogenic potential.Keywords: Enterococci, Conjugation, Virulence Genes, Antibiotic Resistance
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.