به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

hepato-renal-protective effects

در نشریات گروه پزشکی
تکرار جستجوی کلیدواژه hepato-renal-protective effects در مقالات مجلات علمی
  • پریسا صابری حسن آبادی*
    مقدمه

    دیابت شایع ترین بیماری متابولیک ناشی از کمبود نسبی ترشح یا عملکرد انسولین است. دیابت می تواند منجر به عوارض گوناگونی در بدن از جمله آسیب کبدی و کلیوی شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثرات حفاظتی دی متیل فومارات بر سمیت کبدی و کلیوی موش های دیابتی ناشی از تزریق آلوکسان از مسیرهای التهاب و استرس اکسیداتیو بود.

    روش ها

    موش های ماده از نژاد (C57BL/6) با تزریق داخل صفاقی آلوکسان مونوهیدرات محلول در سرم فیزیولوژی (به میزان 120 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) در 3 روز متوالی دیابتی شدند. موش ها به 7 گروه 5 تایی شامل گروه های دریافت کننده آلوکسان و دی متیل فومارات دسته بندی شدند. موش های دیابتی نوع اول با 3 دوز از دی متیل فومارات (به ترتیب،mg/kg  20، 40 و 80) به مدت 21 روز تحت درمان قرار گرفتند. سپس، آزمون های اختصاصی جهت ارزیابی پارامترهای بیوشیمیایی خون، نشانگرهای استرس اکسیداتیو، بیان ژن های التهابی (TNF-α، IL-6 و NF-kB) و ژن های مرتبط با پیشگیری از تشدید استرس اکسیداتیو و عوارض ناشی از دیابت (شامل بیان دو ژن Sirt-1 (سیرتوئین) و Nrf2) به کمک روش ریل تایم PCR انجام شد. در پایان، مشاهدات هیستوپاتولوژیکی در دو بافت کبد و کلیه موش ها هم ارزیابی گردید.

    یافته ها

    تجویز دی متیل فومارات به موش های دیابتی در یک رفتار وابسته به دوز منجر به کاهش معنادار سطوح گلوکز، AST، ALT و کراتنین خون در مقایسه با گروه شاهد شد. تغییرات هیستوپاتولوژیک کمتر و کاهش بیشتری در سطح شاخص های استرس اکسیداتیو در کلیه و کبد گروه های تیمارشده با دی متیل فومارات در مقایسه با موش های دیابتی مشاهده شد (001/0<P). مواجهه با دی متیل فومارات به شکل معناداری موجب افزایش بیان ژن های Sirt-1 و Nrf2 و کاهش بیان ژن های دخیل در بروز التهاب نسبت به گروه دیابتی در هر دو بافت کبد و کلیه شد.

    نتیجه گیری

    تجویز دی متیل فومارات موجب بهبود شاخص های بیوشیمیایی خون، استرس اکسیداتیو، هیستوپاتولوژی وتعدیل مسیر بیان دو ژن Sirt-1 و Nrf2 در دو بافت کلیه و کبد موش های دیابتی شد.

    کلید واژگان: دیابت، آلوکسان، دی متیل فومارات، استرس اکسیداتیو، پاسخ های ضدالتهابی، اثرات حفاظت از بافت کبدی-کلیوی
    Parisa Saberi-Hasanabadi*
    Background

    Despite advances in diabetes-related treatments, the effects of the disease have not yet been adequately reversed or prevented in patients. Therefore, there is an urgent need to develop more effective medication-assisted treatments in this field.

    Methods

    In this study, type 1 diabetes mice models was established using multiple low-dose alloxan, and the diabetic mice were treated with three doses of dimethyl fumarate (DMF) i.e low, medium, and high viz. 20, 40 and 80 mg/kg, respectively for a period of 21 days. Then, specific test were done to evaluate blood biochemical parameters, oxidative stress markers, inflammatory genes expression, and histopathological changes in the mice kidney and liver.

    Results

    The obtained results showed remarkably improved anti-diabetic, hepato-renal-protective, and oxidative stress indexes of DMF in alloxan-induced diabetic mice (P< 0.001). Treated mice with DMF demonstrated a noteworthy decrease in blood glucose levels when compared with diabetic group (P< 0.001). Diabetic liver and kidney tissues showed marked dilation of bile ducts, tubules, infiltration, and inflammation. On the contrary, the histological features of the treated mice with DMF improve as shown by normal size of glomerular capillaries along with decrease in less dilatation of ducts in comparison with diabetic mice. The real-time quantitative PCR results indicated that DMF injection decreased the alloxan-induced increase of significant elevations in mRNA levels of pro-inflammatory cytokines levels in both kidney and liver tissues. Meanwhile, mice treated with DMF showed an increase in Sirt1 and Nrf2 expression in comparison to diabetic group.

    Conclusion

    In conclusion, it can be concluded that DMF treatment provides hepato-renal protective effects on alloxan-induced diabetic mice model by attenuating ROS inflammatory pathways.

    Keywords: Diabetes, Alloxan, Dimethyl Fumarate, Oxidative Stress, Anti-Inflammatory Responses, Hepato-Renal-Protective Effects
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال