علوم اسلامی

این مقاله، به بررسی نقش و کاربرد ربات های گفت وگوگر هوش مصنوعی در مراحل مختلف پژوهش در حوزه علوم اسلامی می پردازد. با توجه به سختی ها و مشکلاتی که پژوهشگران در طول مسیر انجام تحقیقات خود با آن مواجه هستند، استفاده از این ربات ها می تواند افق های جدیدی را پیش روی پژوهشگران این عرصه بگشاید. در این نوشتار، ضمن معرفی مهم ترین ربات های گفت وگوگر عمومی به بررسی مزایا و چالش های مرتبط با این ابزارها پرداخته و توصیه هایی جهت استفاده بهینه از آن ارائه می گردد. هدف اصلی مقاله، ارائه راهنمایی جامع برای پژوهشگران علوم اسلامی به منظور بهره گیری بهینه از ظرفیت های ربات های گفت وگوگر جهت ارتقاء کیفیت و تسریع فرایندهای پژوهشی است.

این مقاله، به بررسی نقش و کاربرد ابزارهای هوش مصنوعی در مراحل مختلف پژوهش در حوزه علوم اسلامی می پردازد. با توجه به حجم گسترده منابع و پیچیدگی های موجود در تحلیل متون دینی، استفاده از هوش مصنوعی می تواند افق های جدیدی را پیش روی پژوهشگران این عرصه بگشاید. در این نوشتار، ضمن بررسی مزایا و چالش های مرتبط با این فناوری، ملاحظات اخلاقی استفاده از آن نیز مورد توجه قرار گرفته است. هدف اصلی مقاله، ارائه راهنمایی جامع برای پژوهشگران علوم اسلامی به منظور بهره گیری بهینه از ظرفیت های هوش مصنوعی در جهت ارتقاء کیفیت و تسریع فرایندهای پژوهشی است.

میراث گرانبهای نسخه های خطی اسلامی به عنوان یکی از نمونه های اثبات کننده مرجعیت علمی اهل بیت (علیهم السلام) در جهان اسلام و دلیلی بر تبیین نقش اساسی اهل بیت و پیروان آنها، به خصوص دانشمندان و علمای شیعه در پیدایش و گسترش علوم و شکوفایی تمدن اسلامی است و با توجه به ضرورت اطلاع رسانی در عرصه جهانی به عنوان یکی از منابع مهم دانش برای استفاده پژوهشگران علوم اسلامی است که بنا به تشخیص مرجعیت شیعه و هم زمان با برگزاری همایش بین المللی نقش شیعه در پیدایش و گسترش علوم اسلامی و با همکاری مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور، اقدام به راه اندازی پایگاه نسخ خطی آن نمود. در ادامه، به گزارشی توصیفی از این پایگاه خواهیم پرداخت.

انجام هر فعالیت علمی، نیازمند آگاهی از فعالیت های مرتبط پیشین است؛ به عبارت دیگر، تعمق در آثار دیگران و استفاده از اندیشه های پویا و ارتباط آن ها با قلمرو فکری خود، به گونه ای که جنبه های مختلف آن را بهتر و دقیق تر تحلیل کنیم و از این طریق، نسبت به میراث فکری خویش غنی تر و عمیق تر بیندیشیم، از جمله وظایفی است که هر محققی باید به انجام آن اهتمام ورزد. استنادها، یکی از عناصر شاخص نگارش های علمی است و نقش بارزی در تولید و نشر اطلاعات دارد. فهرست کردن ارجاع ها در مقالات و انتشارات، یک سنت مرسوم بین دانشمندان برای اعتباربخشی یا تایید ارزش آثار پیشین است. از نظر پایو، کار استناد، برای اطلاع رسانان مقیاسی مناسب و آسان از ارتباط موضوعی فراهم کرده است. موضوع دقت در استناد، در برخی رشته ها حساس تر از سایر رشته ها است؛ به عنوان مثال، محققان رشته حدیث که از اهمیت ویژه ای در میان سایر علوم اسلامی برخوردار است، نسبت به صحت نقل های حدیثی نگرانی بیشتری دارند.