پهنه بندی خشکسالی با استفاده از شاخص SPI و بررسی اثرات آن بر محیط زیست (مطالعه موردی: استان چهار محال و بختیاری)

خشکسالی از جمله اصلی ترین و قدیمی ترین بلایای طبیعی است که انسان ها از دیرباز با آن آشنا بوده اند. در واقع میزان خشکسالی مقایسه نسبی بین میزان بارندگی هر منطقه در آن سال با میانگین بارندگی در سال های گذشته می باشد. در 22 سال گذشته، ایران در مجموع به مدت 13 سال با خشکسالی مواجه بوده است. استان چهارمحال و بختیاری با دارا بودن01/0 مساحت کشور 10 درصد از آب کشور را تامین می کند. ولی در بین 8 استان دارای شرایط خشکسالی شدید قرار دارد. این مسئله منجر به خسارات زیست محیطی و معضلات اجتماعی جبران ناپذیری گردیده، که برآورد دقیق آنها ممکن نبوده، ولی با ارزیابی های دقیق و ارائه راه کارهای مدیریتی در مناطق بحرانی تر می توان از شدت خسارات وارده در آینده کاست. در این پژوهش 12 ایستگاه هواشناسی با آمار بلند مدت و پراکندگی مناسب در سطح استان انتخاب و سپس با بهره گیری از شاخص SPI طبقه بندی خشکسالی های استان چهارمحال و بختیاری انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که،تمام پهنه های استان، در سالهای1983، 1985، 1990، 1995و2000 خشکسالی های نسبی، شدید و یا بسیار شدیدی را طی کرده اند، ولی در سال 2008 تمام پهنه های استان شرایط فوق العاده خشکی را تجربه کرده اند و خشکسالی بی سابقه استان طی این سال رخ داده است. به همین منظور نقشه های پهنه بندی در محیط ArcGIS برای این 6 سال تهیه گردید و در نهایت اثرات زیست محیطی خشکسالی وارده به استان درسال 2008 (سال آبی 1386-87) به عنوان خشک ترین سال با ارایه مدلی مورد بررسی قرار گرفت.