مطالعه اثرات پرتو گاما بر ترکیبات شیمیایی، عوامل ضد تغذیه ای، روند تجزیه پذیری و قابلیت هضم برون تنی پروتئین خام کنجاله منداب بومی و اصلاح شده (کانولا)

به منظور مطالعه اثرات پرتو گاما بر تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام، قابلیت هضم برون تنی پروتئین خام، مواد ضد تغذیه ای و ترکیب شیمیایی کنجاله منداب بومی و کنجاله منداب اصلاح شده (کانولا) آزمایش حاضر انجام شد. کیسه های حاوی مواد خوراکی عمل آوری نشده و پرتوتابی شده با دزهای 15، 30 و 45 کیلوگری به مدت صفر، 2، 4، 8، 16، 24 و 48 ساعت در شکمبه سه راس گاو نر تالشی دارای فیستولای شکمبه ای انکوباسیون شدند. پارامترهای تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام با استفاده از مدل رگرسیون غیر خطی برآورد شد. قابلیت هضم برون تنی پروتئین خام به روش سه مرحله ای آنزیمی تعیین شد. نحوه تجزیه شدن پروتئین حقیقی کنجاله منداب بومی و اصلاح شده عمل آوری نشده و پرتوتابی شده در ساعات مختلف انکوباسیون در شکمبه با روش الکتروفورز SDS-PAGE تعیین شد. با افزایش دز پرتودهی، اسید فایتیک کنجاله منداب بومی و اصلاح شده کاهش یافت ولی پرتوتابی تا دز 30 کیلوگری سبب کاهش مقدار کل گلوکوسینولات های آن ها شد (05/0 >P). پرتو گاما اثر معنی داری بر ترکیبات شیمیایی کنجاله های مورد مطالعه نداشت. پرتوتابی سبب کاهش بخش سریع تجزیه و تجزیه پذیری موثر و افزایش بخش کند تجزیه ماده خشک و پروتئین خام کنجاله ها شد (05/0>P). پرتوتابی سبب افزایش قابلیت هضم برون تنی پروتئین خام شد (05/0 >P)آنالیزهای الکتروفورز پروتئین کنجاله منداب بومی و اصلاح شده نشان داد که پرتوتابی در دزهای 30 و 45 کیلوگری سبب کاهش تجزیه پذیری زیرواحدهای کروسیفرین و به ویژه ناپین در شکمبه شد. بر پایه یافته های این آزمایش، پرتو گاما در دز بیشتر از 15 کیلوگری تجزیه پذیری شکمبه ای پروتئین و مقدار ترکیبات ضد تغذیه ای کنجاله منداب بومی و اصلاح شده را کاهش و قابلیت هضم برون تنی پروتئین آن ها را افزایش داد.