مقایسه تاثیر یک جلسه فعالیت هوازی متوسط بر پاسخ عوامل انعقاد خون دختران فعال و غیرفعال

به هم خوردن هموستاز یکی از عوامل خطرزای بیماری کرونری است. با توجه به تاثیر سطح آمادگی جسمانی بر سیستم انعقادی، هدف این پژوهش مقایسه پاسخ فاکتورهای انعقادی دختران فعال و غیرفعال به یک جلسه فعالیت هوازی متوسط می باشد.
مطالعه حاضر به شکل مداخله ای و مقطعی بر 22 دختر(11 نفر فعال و 11 نفر غیرفعال) 21- 24 ساله و با تایید کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی کرمان اجرا شد. پروتکل اجرایی30 دقیقه دویدن با شدت 70%-75% حداکثر ضربان قلب ذخیره بود. از هر آزمودنی در سه نوبت (قبل، بلافاصله و30 دقیقه پس از اجرا) خون گیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و در سطح 05/0≥p تحلیل شد.
پس از یک جلسه فعالیت هوازی، PTافراد فعال (47/0±45/11) به صورت معناداری بیشتر از گروه غیرفعال (43/0±05/11) بود (050/0=p). اما هیچگونه اختلاف آماری معنادار به ترتیب بین گروه فعال و غیرفعال در خصوص متغیرهای (306/0=p)PLT، (140/0=p)MPV، (082/0=p)aPTT، فیبرینوژن (59/0=p) و فاکتور(694/0=p) VIII مشاهده نشد.
سطح آمادگی افراد بر پاسخ بعضی از فاکتورهای انعقادی خون موثر بوده به طوری که سرعت و میزان پاسخ افراد فعال و غیر فعال به فعالیت در بعضی از این فاکتورها می تواند متفاوت باشد.