بررسی الگوی مناسب ساختار سازمانی شرکتهای دانش بنیان

اقتصاد دانش بنیان اقتصاد نوینی است که در آن تولید، توزیع و استفاده از دانش، منبع اصلی رشد و ایجاد ثروت است. موتور محرک اقتصاد دانش بنیان شرکتهای دانش بنیان هستند. شرکتها و موسسات دانش بنیان شرکت یا موسسه خصوصی یا تعاونی است که به منظور هم افزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادی (شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری) و تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه (شامل طراحی و تولید کالا و خدمات) در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده فراوان به ویژه در تولید نرم افزارهای مربوط تشکیل می شود. شرکتهای دانش بنیان را می توان به دو دسته خرد(شرکتهای رایج محصول محور) و کلان(هلدینگ یا مادر تخصصی) تقسیم کرد. شرکتهای دانش بنیان خرد دارای قابلیتهای مهمی چون ایجاد اشتغال، رقابت مثبت، زایش و توسعه هستند و متناسب با اقتصادهای در حال رشد می باشند. ساختار سازمانی شرکتها اهمیت فراوانی در ایفای نقش بهینه آنها دارند. ماهیت و نوع فعالیت سازمانها و شرکتها در تعیین ساختار سازمانی آنها تعیین کننده می باشند. در این مطالعه ساختارهای سازمانی مختلف شامل وظیفه ای، محصول محور، منطقه ای، ماتریسی، پیوندی، افقی، شبکه ای، مشارکتی، ستاره ای، شبدری و مجازی بررسی شد و الگوی مناسب برای شرکتهای دانش بنیان تعیین گردید. بر اساس نتایج و دیدگاه محققان این مطالعه به نظر می رسد ساختار و الگوی سازمانی تلفیقی «افقی تیمی، شبکهای و مجازی» برای شرکتهای دانش بنیان مفید و موثر می باشد و میتواند موجب افزایش بهره وری آنها باشد، لذا به عنوان الگویی مناسب برای ساختار سازمانی شرکتهای دانش بنیان خرد پیشنهاد می شود.