رابطه کمال گرایی والدین با کمال گرایی و پیشرفت تحصیلی فرزندان در نمونه ای از خانواده های ایرانی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ابعاد کمال گرایی (خود محور، دیگر محور، و جامعه محور والدین) با ابعاد کمال گرایی و پیشرفت تحصیلی فرزندانشان در نمونه ای از خانواده های ایرانی بود. سیصد و چهل و دو دانش آموز (184 دختر و 158 پسر) مشغول به تحصیل در پایه های اول تا سوم دبیرستان های مناطق 8، 10، 11، و 19 شهر تهران در سال 1388، همراه با والدینشان (342 پدر، 342 مادر) در این پژوهش شرکت کردند. از دانش آموزان و والدین آنها خواسته شد تا مقیاس کمال گرایی چند بعدی تهران (TMPS؛ بشارت، 1386) را تکمیل کنند. معدل کل دانش آموزان به عنوان ملاکی برای پیشرفت تحصیلی از کارنامه تحصیلی آنها استخراج شد. برای تحلیل داده های پژوهش از شاخص های توصیفی و رگرسیون همزمان استفاده شد. از یافته های این پژوهش نتیجه گرفته می شود که کمال گرایی والدین در مواردی تغییرات مربوط به کمال گرایی فرزندان و همچنین کمال گرایی دیگرمحور مادر پیشرفت تحصیلی فرزندان را پیش بینی می کند.