بررسی پایایی و روایی پرسشنامه سبک های تصمیم گیری در دانشجویان ایرانی

به منظور بررسی پایایی و روایی پرسشنامه سبک های تصمیم گیری (DMSQ؛ اسکات و بروس، 1995)، نمونه ای متشکل از 427 زن و 513 مرد ایرانی 17 تا 32 ساله (میانگین =21 سال) از دانشجویان دانشگاه پیام نور پرسشنامه سبک های تصمیم گیری و مقیاس ادراک ریسک (بنتین و همکاران، 1993) را تکمیل کردند. بررسی همسانی درونی پرسشنامه سبک های تصمیم گیری نشان داد که تمام 23 گزاره این مقیاس با نمره کل همبستگی بالایی داشتند. مقدار پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 75/0 به دست آمد. همچنین برای این پرسشنامه از طریق بازآزمایی با فاصله زمانی 4 هفته، ضریب همبستگی 68/0 و با روش فرم موازی ضریب همبستگی 75/0 به دست آمد که هر دو در سطح 001/0 معنادار بودند. به منظور برآورد روایی محتوا، پرسشنامه به تعدادی از کارشناسان روان شناسی ارائه گردید و آنها توان DMSQ را در سنجش سبک های تصمیم گیری مورد تایید قرار دادند. تحلیل عاملی اکتشافی نیز برای بررسی روایی درونی به استخراج 4 عامل از این پرسشنامه منجر شد. سبک تصمیم گیری منطقی، سبک تصمیم گیری شهودی، سبک تصمیم گیری وابسته، و سبک تصمیم گیری اجتنابی با ارزش ویژه بزرگ تر از 1، در مجموع %38 واریانس کل را تبیین کردند. همچنین ضریب همبستگی پیرسون بین مقیاس ادراک ریسک با سبک تصمیم گیری منطقی، شهودی، وابسته، و اجتنابی به ترتیب 28/0، 118/0-، 181/0، و 099/0 بود که روایی همگرا و واگرای مقیاس را تایید کرد. یافته های پژوهش نشان دادند که پرسشنامه سبک های تصمیم گیری در جامعه دانشجویان ایران از پایایی و روایی مناسب برخوردار است.