مقایسه ساختاری کلاژن استخراج شده از دیواره خیار دریایی parva Holothuria با کلاژن نوع I مهره داران

کلاژن دارای کاربرد های فراوانی در زمینه داروسازی و پزشکی، تهیه محصولات بهداشتی و آرایشی و صنایع غذایی می باشد. در سال های اخیر توجه زیادی به جداسازی کلاژن از موجودات دریایی شده است که علت آن عدم محدودیت استفاده از آن در رژیم غذایی و عدم ابتلا به بیماری های TSE1 و2 BSE می باشد. هدف از انجام این تحقیق استخراج کلاژن از دیواره خیار دریایی Holothuria parva و مقایسه ساختاری آن با کلاژن نوع I مهره داران می باشد.
در این تحقیق جهت مقایسه ساختاری کلاژن حل شده با پپسین (PSC3) استخراج شده از دیواره خیار دریایی جنس Holothuria parva و کلاژن نوع I مهره داران (Type I Calf skin) از آزمون های سدیم دو دسیل سولفات پلی آکریل آمید ژل الکتروفورز 4(SDS-PAGE)، طیف بینی مادون قرمز تبدیل فوریه (5 FT-IR) و کالری متری روبشی دیفرانسیلی6(DSC) استفاده شده است.
الگوی پروتئینی SDS-PAGE کلاژن حل شده با پپسین استخراج شده از دیواره خیار دریایی و نمونه کلاژن نوع I مهره داران نشان می دهد که قسمت عمده در هر دو کلاژن از زنجیره 1 α با وزن تقریبی kDa 130 و مقدار جزئی β وγ تشکیل شده اند با این تفاوت که درPSC استخراج شده از خیار دریایی به صورت ساختار 3(α1) و در کلاژن نوع I مهره داران به صورت 2α2 (α1) می باشد. طیف FT-IR کلاژن حل شده با پپسین دارای یک باند پهن در ناحیه 1-cm 3420 و باند تیز در ناحیه1-cm 11638 می باشد که شباهت زیادی به طیف FT-IR کلاژن نوع I مهره داران دارد. از آزمون DSC ماکزیمم دمای انتقالیPSC، 94/46 درجه سانتی گراد تعیین گردید که نشان دهنده پایداری حرارتی کمتر نسبت به کلاژن نوع I مهره داران (62 درجه سانتی گراد) می باشد.
کلاژن استخراج شده از خیار دریایی Holothuria parva نوع I تعیین شده و با توجه به پایداری حرارتی مناسب می تواند در مصارف صنعتی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین پایین بودن ماکزیمم دمای انتقالی کلاژن استخراج شده نشان دهنده محتوی کمتر ایمنو اسیدهای پرولین و هیدروکسی پرولین نسبت به کلاژن نوع I مهره داران می باشد.