گذر از رادیولوژی معمول به رادیولوژی دیجیتال خود ارزیابی سطح آشنایی تکنولوژیست های پرتوشناسی بیمارستان های آموزشی شهر اهواز با رادیولوژی دیجیتال و سیستم وابسته

همان گونه که شواهد نشان می دهند، مراکز پزشکی در آستانه ی تغییر از پرونده های کاغذی به پرونده های الکترونیکی بیماران هستند، تصویر برداری به شیوه ی دیجیتال گونه ی جدیدی از تصویر برداری است که اطلاعات آن می تواند بخشی از پرونده ی الکترونیکی هر بیمار باشد. بنابراین گروه کثیری از شاغلان بخش سلامت، نظیر مدارک پزشکی و تکنولوژیست پرتوشناسی درگیر استفاده از چنین سیستمی خواهند شد. از این میان نقش تکنولوژیست های پرتوشناسی که تهیه کننده ی رادیوگرافی ها و ارزیابی کننده ی کیفی آن ها هستند، از بقیه مهم تر است. هدف این مطالعه ارزیابی سطح آشنایی تکنولوژیست های پرتوشناسی شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر اهواز با رادیوگرافی دیجیتال و سیستم های وابسته نظیر Picture Archiving and Communication System (PACS) است. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه صورت گرفت. در پرسش نامه اطلاعات شخصی افراد شرکت کننده و نیز چهار سوال اساسی درباره ی رادیوگرافی دیجیتال و سیستم های وابسته ی مطرح و برای هر سوال چهار گزینه ارائه شد و از افراد خواسته شد تا بر اساس میزان آگاهی خویش از این سیستم یکی از گزینه را انتخاب نمایند. برای هر یک از پاسخ ها نمره ای در نظر گرفته شد که پایین ترین آن یک و بالاترین آن چهار بود. هشتاد و سه نفر از تکنولوژیست های شاغل در پنج بیمارستان آموزشی در این مطالعه شرکت و پرسش نامه در نظر گرفته را پر کردند. نتایج این مطالعه ی مقطعی نشان داد که افراد مورد ارزیابی اطلاعات ناچیزی در این زمینه دارند (میانگین نمره 92/1 از 4). بنابراین، پیشنهاد می شود قبل از هر گونه تغییری در بخش های تصویربرداری، آگاهی افراد درگیر با زمینه ی مورد نظر مورد ارزیابی، سپس بر اساس نتایج به دست آمده یک برنامه جامع آموزش ضمن خدمت تعریف و اجرا گردد. اگرچه، در عین حال برخورد با مشکلات پیش رو به سبب پویایی حرکت در پیشرفت تکنولوژی اجتناب ناپذیر است. این بدین معنی است که آموزش های ضمن خدمت همیشه مورد نیاز هستند.