بررسی رابطه تولید اسکلرت و آفلاتوکسین در Aspergillus flavus و Aspergillus parasiticus و مقایسه اثر بعضی مواد شیمیایی و عصاره گیاه آلوئه ورا روی رشد پرگنه Aspergillus parasiticus

گونه های جنس آسپرژیلوس روی مواد غذایی مورد استفاده انسان و دام رشد کرده و با تولید متابولیت های ثانویه از جمله آفلاتوکسین ها خسارات زیادی را باعث می شوند و از ارزش غذایی آن ها می کاهند. در این مطالعه اثر غلظت های مختلف اسید سیتریک و اسید پروپیونیک و عصاره گیاه آلوئه ورا روی رشد پرگنه قارچ های Aspergillus flavus و Aspergillus parasiticus مورد بررسی قرار گرفت برای این منظور غلظت های مورد نظر از این ترکیبات تهیه و به محیط کشت چاپک دوکس آگار اضافه شد، این محیط ها سپس بوسیله یک دیسک پنج میلی متری حاوی کشت تازه Aspergillus parasiticus تلقیح گردیده و نتایج حاصله نشان داد که اسید پروپیونیک در غلظت های 5/0، 8/0، 1، 5/1 درصد به طور کامل از رشد پرگنه جلوگیری کرد. اسید سیتریک در غلظت های 5/0، 8/0، 1 درصد، خواص ضد قارچی متوسط داشت و در غلظت 5/1درصد تاثیری در کاهش قطر پرگنه نداشت. عصاره گیاه آلوئه ورا با غلظت 6، 4، 2 درصد اثر بازدارندگی نشان داد. در بررسی رابطه بین تولید اسکلرت و آفلاتوکسین، جدایه-های Aspergillus parasiticus و Aspergillus flavus در محیط کشت چاپک کشت داده شدند، و با روش کروماتوگرافی مایع با فشار بالا میزان آفلاتوکسین تولید شده اندازه گیری شد، در مقایسه با میزان کل آفلاتوکسین تولید شده توسط جدایه های مزبور، گروه دارای اسکلرت کوچک آفلاتوکسین بیشتری در مقایسه با گروه فاقد اسکلرت و دارای اسکلرت بزرگ تولید کردند.