مقایسه ارزش رجحانی گونه های مرتعی منطقه انجدان اراک

ارزش رجحانی عبارت از انتخاب گونه های در دسترس در چرای آزاد توسط دام می باشد. این مطالعه در مراتع نیمه استپی دامنه کوه های انجدان اراک واقع در 35 کیلومتری شرق اراک، انجام شد. مراتع انجدان یکی از مراکز مهم دامداری در استان مرکزی به ویژه شهرستان اراک می باشد که تحت چرای شدید دام قرار گرفته و به همین سبب روز به روز مراتع منطقه فقیرتر می گردد و گونه های مرتعی خوشخوراک و با ارزش در معرض خطر و نابودی قرار دارند. خاک منطقه لومی و با درصد سنگ و سنگریزه بالا و متوسط بارندگی منطقه حدود350 میلی متر در سال می باشد. این تحقیق به منظور تعیین ارزش رجحانی گونه های گیاهی با اهمیت مراتع منطقه توسط دام (گوسفند) صورت گرفت تا در طرحهای مرتع داری از گونه های خوشخوراک حمایت شود. بررسی ترجیح چرایی گونه ها توسط دام از طریق (مشاهده مستقیم) زمان صرف شده برای چرای گونه ها در طول فصل چرا و حضور دام به مدت 3 ماه (اردیبهشت، خرداد و تیرماه) در طی 3 سال انجام شد. سپس داده های بدست آمده در هر سال به کمک نرم افزار SAS در محیط طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت و مقایسه میانگین ارزش رجحانی و گروه بندی آنها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که ارزش رجحانی بین گونه ها در ماه های فصل چرا (اردیبهشت، خرداد وتیر) و در کل فصل چرا اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد (P<0.01) وجود دارد. در کل، گندمیان و پهن برگهای یکساله Annual grass&forbs دارای بیشترین ارزش رجحانی می باشد و بعد لاشبرگ گیاهان (Litters) در رتبه دوم قرار گرفته و بعد از آن گونه های Bromus tomentelus، Artemisia aucheri وBuffonia kcoelzii به ترتیب در رتبه های بعدی از لحاظ ارزش رجحانی قرار دارد.