تاثیرات والپروئیک اسید به عنوان مهار کننده داستیلیشن هیستونی بر روی بهبودی رفتار های حرکتی موش های ضایعه نخاعی مدل کانتیوژن بر پایه علم اپی ژنتیک

والپروئیک اسید یک مهار کننده داستیلیشن پروتئین های هیستونی می باشد. استیلیشن هیستون ها نقش مهمی در روند التهاب و ترمیم دارد.
روش انجام کار: در این مطالعه والپروئیک اسید سه ساعت بعد از ایجاد ضایعه به روش داخل صفاقی به موش ها برای مدت یک هفته (یک بار در روز) با دوز 400 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن.
نتایج بدست آمده: نتایج بدست امده کاهش چشمگیری در وسعت آسیب ثانویه ناشی از تروما در نخاع موش و بهبود در رفتارهای حرکتی (BBB مقیاس) را نشان داد.
تجویز والپروئیک اسید منجر به افزایش بیان ژن های BDNF و GDNF گردید. در ناحیه ضایعه بیان ED1 به عنوان نشانگر لیزوزومی در ماکروفاژ های فعال و میکروگلیا ها کاهش یافت ولی ایمونو ری اکتیویتی نسبت به بیان (H3) به عنوان نشانگر استیلیشن پروتئین های هیستونی و MAP2 به عنوان پروتئین میکروتوبولی افزایش نشان داد.