مقایسه ی اثر سه نوع تمرین مقاومتی، استقامتی و ترکیبی بر شاخص های بیوشیمیایی آسیب زای سلول های قلبی افراد فعال

شاخص های بیوشیمیایی آسیب زای سلول های قلبی، عواملی هستند که در تشخیص آسیب بافت قلب و نیز برای تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد استفاده می شوند. هدف از مطالعه ی حاضر مقایسه ی اثر سه نوع تمرین مقاومتی شدید (R)، استقامتی وامانده ساز (E) و ترکیبی (C) بر شاخص های بیوشیمیایی آسیب زای سلول های قلبی (CK-MB و cTnT) مردان فعال بود.
15 مرد جوان فعال و سالم به صورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها سه نوع تمرین را در سه روز مختلف با فاصله ی زمانی 7 روز در میان اجرا کردند. نمونه های خونی قبل و بلافاصله بعد از تمرین گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از Paired-t، ANOVA و آزمون تعقیبی Scheffe استفاده شد. 01/0 > P معنی دار در نظر گرفته شد.
15 مرد جوان با میانگین سنی 60/1 ± 23 سال، قد 75/3 ± 93/173 سانتی متر، وزن 74/8 ± 69 کیلوگرم و حداکثر اکسیژن مصرفی 87/41 ± 48/51 میلی لیتر با ازای هر کیلوگرم وزن بدن دردقیقه بررسی شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان CK-MB بلافاصله بعد از هر سه نوع تمرین نسبت به مقادیر پیش از تمرین به طور معنی داری افزایش یافت (01/0 > P)، اما بین سه نوع تمرین مقاومتی، استقامتی و ترکیبی در پس آزمون تفاوت معنی داری مشاهده نشد. میزان cTnT بعد از هیچیک از تمرینات افزایش معنی داری نداشت (01/0 = P). اما میزان آن پس از تمرین استقامتی و ترکیبی بیش از میزان آن پس از تمرین مقاومتی بود.
نتایج این پژوهش نشان داد که با وجود افزایش مقادیر CK-MB که ممکن است ناشی از ماهیت تمرین ها و آسیب عضله به دلیل فعالیت شدید عضلانی در این تمرین ها باشد، اجرای سه نوع تمرین مقاومتی شدید، استقامتی وامانده ساز و ترکیبی به تغییرات معنی داری در میزان cTnT مردان فعال منجر نمی شود و نمی تواند آسیب قلبی را به دنبال داشته باشد.