ارزیابی ژئوشیمیایی سنگ های منشا و نفت های خام میدان نفتی مارون با استفاده از دستگاه پیرولیز راک ایول (6) و کروماتوگرافی گازی (GC)

میدان نفتی مارون، یکی از مهم‎ترین میادین نفتی ایران در جنوب فروافتادگی دزفول شمالی در کمربند چین‎خورده زاگرس است که مورد بررسی ژئوشیمی آلی قرار گرفته است. 43 نمونه از سازندهای مخزن و منشا گرو، گدوان، داریان، کژدمی، سروک، گورپی و پابده از چاه های متفاوت میدان نفتی مارون توسط پیرولیز راک‎ایول تجزیه و بیتومن استخراج ‎شده از 23 نمونه انتخاب شده با دستگاه کروماتوگرافی ستونی و گازی مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور مقایسه بیتومن استخراج‎شده از سازندهای مورد بررسی، 5 نمونه نفت خام از مخزن بنگستان و یک نمونه از مخزن خامی مطالعه شده است. بررسی داده های حاصل از پیرولیز راک‎ایول نشان می‎دهد که نمونه های کژدمی و پابده با میانگین کل کربن آلی 13/4 درصد و S2 بیشتر از 12 میلی‎گرم هیدروکربن بر گرم سنگ دارای بیشترین مقدار درصد TOC و پتانسیل هیدروکربن‎زایی بالاتری نسبت به دیگر نمونه ها هستند. بر مبنای نمودار HI در برابر Tmax و همچنین S2-TOC مشخص شد که کروژن موجود در سازندهای مورد مطالعه از نوع II است. همچنین سازندهای گرو، گدوان و کژدمی با رسیدن به مرحله کاتاژنز مسیر بلوغ حرارتی را طی کرده‎اند. تغییرات PI و Tmax در برابر ژرفا بیانگر این موضوع است که نمونه های پابده و گورپی بلوغ کمتری را نسبت به نمونه های کژدمی و گرو نشان می‎دهند. مطالعه کروماتوگرام ها و نسبت تغییرات مقادیر Pr/nC17 در برابر Ph/nC18 نشان می‎دهد که نمونه های مورد مطالعه فاقد یا دارای مقدار کمی پدیده تخریب زیستی بوده و نفت خام مخزن بنگستان و خامی از سنگ منشایی با کروژن نوع II در شرایط کاهیده تشکیل شده است.