ارتباط سبک های تفکر با سازگاری تحصیلی در دانشجویان پرستاری

سازگاری و ابعاد مختلف آن از مباحث بنیادی و بسیار گسترده روان شناسی محسوب می شود. به همین جهت شناسایی عوامل مرتبط با آن، ضمن افزایش حیطه دانش، می تواند کاربردهای زیادی در کاهش مشکلات فردی و بین فردی داشته باشد. در همین راستا هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط انواع سبک های تفکر با سازگاری تحصیلی است.
این پژوهش به صورت توصیفی و همبستگی انجام شد. نمونه پژوهش شامل 65 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی بودند که به روش طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسش نامه استاندارد سبک های تفکر استرنبرگ و زانگ و سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک استفاده شد. داده ها جمع آوری شده نیز از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که سبک های تفکر قضایی، اجرایی، سلسله مراتبی، آزاد اندیش، بیرونی و سبک های نوع اول ارتباط مثبت معنی دار و سبک تفکر آنارشیست ارتباط منفی معنی دار با سازگاری تحصیلی دارند و 4/20 درصد از واریانس سازگاری تحصیلی بر اساس سبک های تفکر قابل تبیین است. همچنین مشخص شد سازگاری تحصیلی دانشجویان پرستاری در حد متوسط به بالا است.
بر اساس نتایج بدست آمده، سازگاری تحصیلی با انواع سبک های تفکر ارتباط دارد. بنابراین بهبود و ارتقاء مسایل مربوط به سازگاری تحصیلی دانشجویان پرستاری، مستلزم توجه به انواع سبک های تفکر آنان است.