عوامل زمینه ساز خودکشی در سربازان یک نیروی نظامی

خودکشی در بین سربازان تصادفی نیست و در نتیجه جریانی از اندیشه ها، رفتارها، موقعیت ها و روابط بین فردی که اغلب ریشه در قبل از شروع دوره سربازی دارند رخ می دهد. تحقیق حاضر با هدف تعیین عوامل زمینه ساز خودکشی و خودزنی در سربازان یکی از نیروهای نظامی انجام شد.
این مطالعه توصیفی- مقطعی روی تمامی سربازان یکی از نیروهای نظامی که از سال 1383 تا 1386 اقدام به خودزنی و خودکشی نموده بودند، انجام شد. نمونه ها به شیوه سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود. اطلاعات مورد نیاز از پرونده های خودکشی و خودزنی نمونه ها استخراج شد و با استفاده از نرم افزار SPSS 17 و روش های آماری توصیفی و استنباطی شامل آزمون مجذور کای تحلیل شد.
44% نمونه ها سابقه اقدام قبلی به خودکشی یا خودزنی داشتند. شایع ترین عوامل مشترک زمینه ساز خودکشی و خودزنی در این مطالعه اختلالات روانی 2/37%، مشکلات خانوادگی 7/36%، ناسازگاری با همکاران و محیط کاری 8/13% بود. بیشترین فراوانی خودکشی و خودزنی ها مربوط به فصل زمستان بود. روش مورد استفاده سلاح گرم 9/49%، سلاح سرد 2/25%، خوردن دارو 5/18%، حلق آویزکردن خود 4/4%، خوردن نفت و مایع دستشویی 2/1% و پرش از بلندی 9/0% بود.
با توجه به عوامل زمینه ساز به دست آمده، بایستی افراد در بدو ورود به محیط های نظامی و همچنین به صورت دوره ای منظم و به دقت مورد بررسی قرار گیرند و مداخلات مناسب پیشگیری از خودکشی از قبیل آموزش، مشاوره و روان درمانی برای آنان انجام شود.