افول قدرت زن در حماسه گرشاسپ نامه

زابلستان، با حضور شاداب، قدرتمند و خلاق دختر کورنگ شاه، شهری آرمانی بود. وی همراه پدرش آن سرزمین را با خردمندی تمام اداره می کرد. او در انتخاب همسر آزاد بود. هنگامی که اعتماد به نفس دختر کورنگ شاه با وسوسه های دایه ای افسونگر متزلزل شد دیگر نتوانست آزاده و دلاورانه مکمل مرد باشد، بنابراین نیازمندانه در انتظار ابرمردی بود تا از او صاحب پسری قدرتمند شود. جمشیدشاه که از جور ضحاک فرار کرده-بود، پس از ده سال آوارگی، روزی که دختر در باغی شاهانه بزمی ترتیب داده بود، به زابلستان رسید. او میهمانی دختر کورنگ شاه را از دور دید وتقاضای سه جام شراب کرد. دختر والامقام با دیدن این مرد، از آن جا که با تمهیدات دایه مجذوب قدرتی مردانه شده بود، فرهنگ، استقلال و کمال خویش را نادیده گرفت؛از درون فروپاشید؛ تعادل خویش را از دست داد؛ قدرت و خرد خویش را فراموش کرد و بی چون و چرا سروری مرد را پذیرفت. درنتیجه با پا فشاری و پنهان از چشم پدر با جمشید به آیین الهی هود، پیمان زناشویی بست و پس از مدتی باردار شد. شاه زابلستان، هنگامی که از تسلیم شدن دخترش آگاه شد وی را مورد عتاب قرار داد که چرا آزرم، فرهنگ، کمال و جایگاه استوار خویش را از یاد برده و بهارش به خزان نشسته است؟ اما همین که اشک بر گونه-ی دخترش جاری شد،اورا بخشید و سخنان ازسر پند و تهدید دخترش را به جان پذیرفت. با آن که ضحاک برای یابنده ی جمشید جایزه تعیین کرده بود، کورنگ شاه به خواست دخترش جمشید را مورد عنایت قرار داد و با هدایای بسیار به دیدنش رفت. جمشید در اولین دیدار به کورنگ شاه گفت: که از پیوند من و دخترت در نسل پنجم، گرشاسپ زاده خواهدشد. فرزند جمشید و دختر کورنگ شاه به دنیا آمد. او را «تور» نامیدند. کودک در بارگاه کورنگ شاه پرورش یافت و شباهتش به جمشید سبب شد که پدر به توصیه ی کورنگ بگریزید. پس از مدتی جمشید به دست ضحاک کشته شد و دختر کورنگ شاه در اندوه و نومیدی، خود کشی کرد. گرشاسپ نامه، پایانی است بر دوران همراهی و برابری زن و مرد و هم چنین بیانگر فرازی از زمان است که زمینه های فرو پاشی کمال زن فراهم گشته و توازن قدرت زن و مرد در یک نظام هماهنگ و قدرتمند به دست خود زن ویران شده است. در این حماسه زن نه از سر ضعف بلکه با عشق و احساسی مهار نشده، از درون فرو پاشید و قدرتش متلاشی گشت.