اثرات تحریک ایمنی و رشد لوامیزول، ارگوسان و سه عصاره گیاهی در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

بهبود کارایی سیستم ایمنی ماهی یکی از روش های مهم پیشگیری از بیماری ها و تحریک رشد می باشد. در بین محرک های ایمنی، انواع طبیعی بویژه عصاره های گیاهی، به علت ایجاد آسیب کمتر به ماهی و محیط زیست اخیرا بیشتر مورد توجه بوده اند.
در این تحقیق اثرات تحریک رشد و ایمنی دو ماده ارگوسان و لوامیزول با سه عصاره گیاهی سرخارگل Echinacea purpurea، کندر thurifera Boswellia و آویشن Zataria multiflora در ماهی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت.
بدین منظور تعداد 450 قطعه ماهی کپور معمولی (وزن g22‎/1±12‎/11) به 6 تیمار در سه تکرار تقسیم گردیدند: 1– اکیناسه 2– لوامیزول، 3– آویشن، 4– ارگوسان، 5– کندر و 6– کنترل. مواد مورد استفاده بصورت همگن با خوراک ماهی کپور مخلوط شده و به مدت 6 هفته ماهی ها با خوراک مخصوص هر تیمار تغذیه گردیدند. شاخص های رشد در انتهای دوره بین تیمارهای مقایسه شده و بعد از خونگیری انتهای دوره فاکتورهای هماتولوژیک شامل هماتوکریت، هموگلوبین، تعداد گلبول های قرمز و سفید و اندیس های گلبولی MCH)‎، MCV و (MCHC بین تیمارها مقایسه گردید. ماهی های باقی مانده در روز 42 تحقیق با باکتری زنده آئروموناس هیدروفیلا چالش داده شده و درصد تلفات بعد از چالش ثبت گردید.
تفاوت معنی داری در نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی در تمام تیمارها به جز تیمار آویشن، نسبت به تیمار شاهد وجود داشت (05‎/0p) تعداد گلبول های سفید خونی در تیمار های اکیناسه، ارگوسان و لوامیزول به ترتیب برابر mL500 ±7750، 590 ±7830 و810±7380 بود که بطور معنی داری از تیمار کنترل(mL123±6380) بیشتر بود. سایر فاکتورهای خونی تحت تاثیر مواد مصرفی در تحقیق قرار نگرفتند.
نتیجه گیری نهایی: دو عصاره گیاهی اکیناسه و کندر اثرات تحریک رشد و ایمنی قابل رقابت با ارگوسان و لوامیزول می باشند ولی عصاره آویشن تاثیری در رشد و مقاومت ماهی کپور معمولی ندارد.