مقایسه نتایج سونوگرافی ترانس واژینال با یافته های دیلاتاسیون و کورتاژ در ارزیابی بدخیمی آندومتر زنان یائسه با خونریزی واژینال

خونریزی پس از یائسگی یک مشکل شایع بالینی است. در 10 درصد موارد علت آن سرطان آندومتر است. اگرچه آتروفی آندومتر به عنوان شایع ترین علت آن است. اکثریت این بیماران، جهت بررسی علت آن تحت D&C قرار می گیرند. هدف از این پژوهش این است که تعیین کند در چه مواردی سونوگرافی ترانس واژینال می تواند جایگزینی برای D&C باشد.
از تعداد 98 بیمار با خونریزی پس از یائسگی سونوگرافی ترانس واژینال انجام و پس از D&C یا هیسترکتومی بررسی هیستوپاتولوژی آندومتر بعمل آمد. یافته های طبیعی در سونوگرافی ترانس واژینال: یک آندومتر نازک منتشر با حواشی صاف و اکوژنیسیتی هموژن با ضخامت کمتر یا مساوی 5 میلی متر در نظر گرفته شد. ولی نماهای آندومتر ضخیم تر از 5 میلی متر، ضخیم شدگی نامنظم آندومتر، اکوژنیسیتی غیر یکنواخت و توده درون حفره رحمی به عنوان پاتولوژی مدنظر قرارگرفت.
نتایج آسیب شناسی در 98 بیمار مورد مطالعه عبارت بود از: 44 نفر (45 درصد) آندومتر آتروفیک، 11 نفر (11 درصد) سرطان آندومتر، 10 نفر (10 درصد) هایپرپلازی بدون آتیپی، 28 نفر (29 درصد) پولیپ و 5 نفر (5 درصد) سایر موارد. در نتیجه سونوگرافی ترانس واژینال دارای حساسیت 100درصد، ویژگی 38/41 درصد، ارزش اخباری مثبت 74/17 درصد و ارزش اخباری منفی 100درصد در تشخیص بدخیمی آندومتر می باشد. همچنین سونوگرافی دارای ویژگی 100 درصد در تشخیص آتروفی آندومتر است.
سونوگرافی واژینال روشی با ارزش است که تعیین می کند کدام یک از بیماران با خونریزی پس از یائسگی نیازمند بررسی های بیشتر D&C یا بیوپسی هستند و تعداد بیماران نیازمند به اقدامات تهاجمی تر را به طور محسوسی کاهش می دهد.