بررسی رابطه ابعاد کیفیت تجارب یادگیری و احساس خودکارآمدی با فرسودگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی احساس خودکارآمدی، کیفیت تجارب یادگیری و چهار بعد آن شامل انعطاف پذیری مواد درسی، محتوای آموزشی، منابع آموزشی موجود و کیفیت رابطه ی استاد و دانشجو با فرسودگی تحصیلی دانشجویان بود. نمونه ی پژوهش شامل 233 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی بود که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده های مطالعه با استفاده از پرسشنامه های کیفیت تجارب یادگیری نیومن (1990)، خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) و فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997) جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از نسخه16 نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که تمامی روابط در سطح مطلوبی معنادار بودند.