مقایسه حساسیت اضطرابی و شادکامی بیماران سندرم روده تحریک پذیر (IBS) با افراد سالم در شهر شیراز

پژوهش حاضر به هدف مقایسه حساسیت اضطرابی و شادکامی ذهنی بیماران سندرم روده تحریک پذیر با افراد سالم انجام شده است.
برای دست یابی به این هدف تعداد 35 بیمار IBS و (21 زن و 14 مرد) در محدوده سنی 14 تا 65 سال که توسط پزشک متخصص گوارش معرفی شده بودند با 35 نفر (25 زن و 10 مرد) از افراد سالم به شیوه نمونه گیری گروه های جور شده انتخاب شدند. از فرم تجدید نظر شده شاخص حساسیت اضطرابی و پرسش نامه شادکامی آکسفورد به همراه فهرست سوالات جمعیت شناختی برای بررسی حساسیت اضطرابی و شادکامی ذهنی و ویژگی های جمعیت شناختی آزمودنی ها استفاده شده است.
تجزیه و تحلیل نتایج پژوهش نشان داد که بیماران IBS در مقایسه با گروه همتا به طور معنی داری از میزان لذت (P= 0.005)، عزت نفس (P=0.007)، آرامش (P=0.006)، کنترل (P=0.008)، و شادکامی کلی (P=0.001) کم تری برخوردار بوده و از ترس از نشانه های قابل مشاهده برای عموم (P=0.032)، ترس از نشانه های قلبی عروق (P=0.01)، ترس از نشانه های معده و روده (P=0.001)، ترس از نشانه های تجزیه ای و عصبی (P=0.018)، و حساسیت اضطرابی کلی (P=0.003) بیشتری رنج می برند و دو گروه در متغیرهای رضایت از زندگی (P=0.082)، کارآمدی (P=0.09)، ترس از نشانه های فقدان کنترل شناختی (P=0.097)، و ترس از نشانه های تنفسی (P=0.067) فاقد تفاوت معنی دار هستند. هم چنین مشخص شد که بین برخی از متغیرهای جمعیت شناختی با بعضی از زیرمجموعه های حساسیت اضطرابی، شادکامی و بیماری IBS رابطه معنی دار وجود دارد.
حساسیت اضطرابی به عنوان یک متغیر روان شناختی در مراجعه بیماران IBS برای درمان نقش داشته و شادکامی تحت تاثیر منفی IBS قرار می گیرد.