مدل سازی انتخاب مسیر روز به روز رانندگان در شرایط عدم قطعیت با استفاده از تئوری مجموعه های فازی

برای ارزیابی اثربخشی استراتژی های کاهش ترافیک، تحلیل اثرات کوتاه مدت پروژه های حمل ونقلی درون شهری پدید آورنده شوک در سیستم عرضه و تقاضای حمل و نقل، لازم است که بتوان شرایط شبکه حمل ونقل درون شهری را به صورت دینامیک روز به روز مدل سازی نمود تا بتوان روند تغییرات جریان ترافیکی در کمان های شبکه حمل و نقل را در هر روز بعد از بروز شوک مربوطه پیش بینی و راه حلهای کارشناسی لازم را در صورت بروز هر گونه مساله غیر عادی تدبیر کرد. در طی چند دهه اخیر، مدلهای گوناگونی برای انتخاب مسیر هر روزه)برای سفرهای متداول هر روزه به قصد کار یا تحصیل(رانندگان ارایه شده است، که تعداد اندکی از این مدلها، دینامیک و اکثر آنها، مدلهای استاتیک هستند. در این مقاله، مدل انتخاب مسیر دینامیک روز به روزی ارایه شده است که در آن برای مدل سازی واقعی تر سازوکار تصمیم گیری رانندگان و در نظر گرفتن عدم قطعیتهای ذاتی فرآیند تصمیم گیری از مزایا و قابلیتهای تئوری مجموعه های فازی استفاده شده است. همچنین، مدل ارایه شده در یک شبکه فرضی کوچک بکارگرفته شده و چگونگی تغییر مسیر رانندگان در سناریوهای مختلف مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نتایج بکارگیری مدل ارایه شده در شبکه فرضی نشان می دهد که رویکرد بکارگرفته شده در مدل سازی انتخاب مسیر روز به روز رانندگان بسیار کارآ و توانمند بوده است و مدل ارایه شده نسبت به شوکهای حادث شده در سیستم عرضه و تقاضا حساس است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که جریان ترافیکی در شبکه لزوما برابر با جریان تعادلی نیست و شوکهای حادث شده در سیستم عرضه و تقاضا باعث می شود که شبکه از حالت تعادل استفاده کننده خارج گردد. همچنین، نرخ تغییر مسیر رانندگان با افزایش عدم قطعیت در شبکه افزایش می یابد که این نرخ با میزانریسک پذیری رانندگان مستقیم رابطه دارد.